Hoeveel clubjes

Zoon van 9 is in lichte mate een zorgenkind, mag op sociaal emotioneel gebied wel wat bij leren en ook heeft hij een fysiek probleem waardoor het erg belangrijk is dat hij sport. Maar daarbij is het ook nog eens een slim kind dat veel behoefte heeft aan uitdaging en het doen van zijn eigen dingen, speelt ook heel veel en heeft daar veel behoefte aan.
Ik merk dat er steeds meer clubjes bijkomen, die ik stuk voor stuk allemaal heel erg zinnig vind en zeer verantwoord voor hem, maar vraag me af of het in z´n geheel niet allemaal te wordt.
Hij vindt ook wel alles leuk maar zoals gezegd hecht hij erg aan zijn vrije tijd, en ik begin me af te vragen of ik hem niet bepaald dingen opdring (niet letterlijk maar misschien ervaart hij het toch wel zo) omdat er zoveel ´goed voor hem is`. Ik wil ook niet dat zijn hele jonge leven een aaneenschakeling van ´moeten´ is.
Hij heeft al fysiotherapie een keer per week, de frequentie zal misschien iets afnemen maar voorlopig blijft die therapie, is ook echt nodig. Daarbij moet hij oefeningen doen, niet lang, maar het is toch een verplichting. (wederom echt nodig)
Hij heeft al een zelfverdedigingssport omdat sporten zo belangrijk is voor hem en hij zelf uit eigen beweging weinig beweegt, zit meer in zijn hoofd dan in zijn lichaam. Bovendien is zelfverdediging voor hem heel geschikt. Hij heeft een clubje dat heel goed is voor zijn sociaal emotionele ontwikkeling, hij vindt het erg leuk en ik denk dat dat nog altijd beter is dan therapie volgen, hetgeen hij anders wellicht nodig zou hebben, en dat zou ook weer een enorme tijdsinvestering zijn. Verder zit hij bij de scouting, hij gaat niet altijd maar hij vindt het zelf wel erg leuk. (ik verwacht niet dat hij heel lang blijft maar zie hem nu nog niet wilen stoppen.)
En nu wil hij dus nog een sport. Ik vind het echt lastig, want die sport is ook weer zo goed voor zijn fysieke gesteldheid. Mijn eerste ingeving was dan ook; heel fijn, goed voor hem. Maar ik realiseer me nu dat dat dan 4 clubjes van wel maar steeds 1 keer in de week zou betekenen, en is dat niet absurd veel? Met fysio erbij dus eigenlijk 5 verplichtingen, waarbij ik dan wel soepeler ben tav een keertje overslaan dan ik normaal zou zijn.
Normaal ben ik helemaal niet zo´n ik-wil-mijn-kind-op-clubjes-hebben-moeder, mijn andere kind heeft lang maar één ding gedaan en sinds kort op eigen verzoek twee, zou ze niets willen doen zou dat ook prima zijn, maar bij haar voel ik dus niet zo die behoefte vanalles te doen/veranderen. Ben misschien ook wat bang dat zoon teveel die boodschap krijgt; je bent niet goed zoals je bent al.
En in m´n hoofd wil ik zelfs nog meer voor hem; de kinderen hebben zwemdiploma a en b en willen best nog wel voor c. zou niet weten hoe ik dat ook nog zou kunnen inplannen. En iets met muziek zou ik hem ook wel weer erg gunnen, zou door verschillende redenen heel goed voor hem zijn. (voor ieder kind natuurlijk, maar toch voor hem meer dan voor mijn andere kind bijv)
Pppff, weet het even niet hoor. Herkent iemand hier iets in? Hoe gaan jullie ermee om?