Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
lisbeth

lisbeth

31-10-2012 om 06:56

Is dit nou gewoon de leeftijd

Lisbethdochter is ondertussen 8, vrij pientere meid verbaal ontzettend sterk. Het is een heerlijk kind, lief tegen andere en zeker tegen die die ' anders' zijn.

Maar nu thuis, altijd discussie, altijd. Als ik haar roep komt ze niet, nee dan roept ze waarom terug.
Alles is oneerlijk, huiswerk, dat ijsje niet krijgen, broertje gelijk geven en haar niet.
Ze pikt snoep en laatst zelfs betaalmunten uit mijn beurs. Ik kan straf geven, boos worden. Ze begint of te huilen of gaat beledigd zitten doen en gaat met deuren zitten gooien. Straf raakt haar ook niet echt. Soms moet ik echt tot 100 of verder tellen.

Ze snakt naar zelfstandigheid en die probeer ik haar ook te geven dus mag ze naar de winkel voor me. Maar dan moet ik haar wel kunnen vertrouwen. Ik had haar intelligenter ingeschat

Is dit normaal voor 8/9 jarige meisjes, zijn dit pre puber fratsen en gaat het weer voorbij.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Nee

Ha! Ben je er weer
Ik vind het zeker geen normaal gedrag. Wat ik bij mijn eigen kinderen en ook bij andere zie is dat de basisschoolleeftijd (grofweg zo tussen de 5 en de 11) juist de makkelijkste leeftijd is.
Je was al op zoek naar hulp voor haar. Ik neem toch aan dat dat inmiddels op gang is. Daar zou ik dit soort problemen zeker bespreken!!

Tineke

Tineke

31-10-2012 om 08:58

Ha, ze is al 8!

"Straf raakt haar ook niet echt."
Dat is een kenmerk van straf. Zie notoire snelheidsovertreders en draaideurcriminelen. Stomme vergelijking, maar straf helpt zeer zelden. Wat wel helpt is dat ze direct gevolgen van haar gedrag ondervindt. Geen straf, maar gevolgen. In het extreme: als ze gooit met haar kamerdeur, dan haal je de deur weg, en moet ze naar buiten met een bal. Daar mag je mee gooien.
"verbaal ontzettend sterk"
Dat is lastig, want daardoor spreek je haar aan op een manier die past bij haar verbale capaciteit. Terwijl ze in haar doen waarschijnlijk veel jonger is. Probeer dan dus ook goed te kijken naar haar doen, en dat is het niveau waarop je haar moet tegemoet treden.
"Alles is oneerlijk, huiswerk, dat ijsje niet krijgen, broertje gelijk geven en haar niet."
Dit klinkt toch een beetje alsof zij het centrum van de wereld is. Dat past bij de leeftijd, maar zie je vaker bij wat jongere kinderen. Maar pas op dat je er niet in meegaat. Maak haar meer onderdeel van de wereld, laat haar wat meer zelf uitzoeken (letterlijk en figuurlijk). Dus niet meer naar de bieb en boekjes voor haar uitzoeken. Als de weg gevaarlijk is, fiets je mee. Maar je wacht buiten op haar. Dit vergroot haar zelfstandigheid, maar is tevens een soort 'zelf uitzoeken'. Moeders laat meer los en wil het niet meer allemaal perfect draaiend hebben rond haar meisje. Hoe meer ouders het het leven perfect willen organiseren rondom hun kind, hoe meer er voor het kind 'oneerlijk' is. Goed is goed genoeg, en af en toe wat minder is ook helemaal niet erg. Als de basis -liefde- maar goed is.

lisbeth

lisbeth

31-10-2012 om 09:09

Jammer

was nou niet het antwoord waar ik op zat te wachten

ja ze krijgt nog hulp, ze heeft met die mevrouw ook gesprekken gehad, daaruit kwam dat ze echt op zoek is naar respect en zelfstandigheid. dat ze minder als kind behandelt wilt worden, meer gelijkwaardig. Klinkt leuk, maar het blijft een 8 jarige. Maar ook dat ze het gevoel heeft dat ze altijd de schuld krijgt van ruzietjes thuis, dat zij altijd de schuld krijgt als kleine broer en zij ruzie hebben. Tja daar waren we ons nooit echt van bewust. Daar proberen we ook meer rekening mee te houden.

Laatst waren we gaan wandelen met vrienden, dochter wilde met vriendinnetje op een foto, kleine broer gaat erbij staan want hij wil ook op de foto, oke zeg ik eerst een foto met zijn drieen en dan met zijn tweeen. Een drama erna, kleine broer krijgt altijd zijn zin en het hoeft niet meer en het is een rotdag, hij heeft alles verpest en ik wil naar huis. Vrienden stonden met verbazing te kijken, goh zegt de vader, ik dacht dat de pubertijd pas met twaalf begon.
Ik ben dan echt aan het zoeken wat ik verkeerd heb gedaan. Moet ik strenger zijn tegenover haar of tegenover kleine broer.

Terwijl ze op andere momenten zo vol begrip kan zijn, zo volwassen.

Ik leg zo'n dilemma's ook regelmatig bij de hulpgever neer maar ik heb daar niet altijd de kans om uitgebreid vragen te stellen, ze is in eerste plaats om dochter te helpen en dat ze mij af en toe advies geeft is leuk meegenomen.

lisbeth

lisbeth

31-10-2012 om 09:21

Zelfstandigheid

ik probeer haar verantwoording te geven, afgelopen zomer mocht ze al met regelmaat fruit bijd e fruitboer voor mij halen en dat gaat prima. 2 weken terug mocht ze voor het eerst met een lijstje naar de buurtsuper. Daar geniet ze enorm van. Ze heeft haar mobieltje bij zich, belt me als ze daar is. Vraagt het personeel waar de creme fraiche of de bladsla ligt.ik heb haar ook gezegd dat ik het super van haar vond. Ze mocht ook iets zelf uitzoeken, bij thuiskomst zei ze dat ze een tijdschrift had gekocht, goed leuk, ze vloog meteen naar boven en toen hadden de alarmbellen moeten gaan rinkelen. 's avonds vond ik namelijk 4 rollen pepermunt verstopt, goh waarom zouz e geen trek hebben gehad. Ze is toen voor de rest van de week op een streng snoep regime gezet. iedere keer als ik haar tegenkwam draaide ze haar zakken binnenstebuiten en riep "snoepcontrole"! Daar kan ik nou wel mee lachen.
Ze geeft zelf ook aan dat ze weet dat ze iets doet wat niet kan/mag maar op dat moment is de behoefte blijkbaar te groot.

ishtar

ishtar

31-10-2012 om 09:23

Mijn 8 jarige

kan ook zo doen.
Dat voorval met de foto, als je dan eerst broer zijn zin geeft, en dan haar wens wil voldoen, kan dat bij haar wel overkomen alsof broer 'altijd eerst mag'. Alsof hij belangrijker is dus. Wat zou er zijn gebeurd als je eerst een foto van haar en vriendin had gemaakt? Broer kan ook wel eens wachten, en dan voelt zij zich misschien 'gezien'

mama 5

mama 5

31-10-2012 om 09:29

Opvallend

'Ik ben dan echt aan het zoeken wat ik verkeerd heb gedaan. Moet ik strenger zijn tegenover haar of tegenover kleine broer.'
Deze zin valt mij op. Want ik denk dat je het vooral bij haar moet zoeken. Als zij zich ongezellig gedraagt, is zij degene die dat doet. Haar probleem dan.
Mijn vader zei altijd tegen ons: 'Als je boos bent, ben je pas halverwege, dan moet je ook nog weer gewoon worden.'
Dan leg je de verantwoordelijkheid bij haar. Snappie?
Ik zou dat gedrag op het moment negeren en gewoon doorgaan met wat je aan het doen was. En dan later erop terug komen. 'Wat was er nu aan de hand? Wat was er met dat foto maken aan de hand, dat je zo boos werd?' Daar moet je niet te lang mee wachten, wel op de dag zelf, maar wel als de emoties weer wat gezakt zijn. En dan kun je samen kijken wat jullie ALLEBEI voortaan anders kunnen doen, zodat zij minder last heeft van haar emoties.
Misschien helpt het, als je in zo'n soort gesprek, probeert om haar wat meer in te laten leven in de beleving van het broertje en het vriendinnetje.
Kaatje schrijft dat ze zichzelf wel heel erg centraal stelt. Die indruk heb ik ook. Misschien kan haar wereld wat groter worden?

lisbeth

lisbeth

31-10-2012 om 09:37

Ook

wat trouwens de hulpverlener ook al vrij snel aangaf is dat dochter nooit heeft geleerd met andere om te gaan.
ten eerste omdat ze al heel vroeg heeft geleerd zich anders te gedragen dan ze is, om andere tevreden te houden.
en ten tweede omdat ze een muur om zich heen heeft gebouwd als bescherming, ze laat niemand in de buurt komen. Daar werken ze aan.
Volgens de hulpverleenster is dochter nu hard op zoek hoe ze zichzelf moet gedragen naar buiten toe, hoe andere op haar reageren en zijn wij een beetje het proefkonijn.
Sociale omgang is 1 van haar grootste leerpunten op dit moment, school geeft dat ook aan.

mama 5

mama 5

31-10-2012 om 09:52

Leerzaam

Nou, dan kan het juist erg leerzaam zijn, om haar de situatie vanuit de verschillende spelers te laten zien. Ik weet niet of ze daar open voor staat? Wij hebben dat weleens met playmobile poppetjes gedaan. Het is sowieso al hilarisch om een poppetje te zoeken bij iedere persoon. En dan de situatie vanuit de verschillende personen spelen. Wat dacht Pietje, wat voelde Pietje, wat deed Pietje? En dan hetzelfde vanuit Jantje en Klaasje.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

31-10-2012 om 10:09

Boodschappen doen

Wat ik altijd doe is: ik vraag het bonnetje en het wisselgeld. Dat weet mijn dochter en dat remt af bij aankopen waarvan ze weet dat die niet door de beugel kunnen. Zo kijk ik dus eigenlijk een beetje over de schouder mee in de winkel.

Die 4 rollen pepermunt zouden hier dus in de snoepkast voor algemeen gebruik belanden en verder zou ik daar niet al te veel woorden aan vuil maken.

Paar dingen

Ik heb de indruk dat je veel van je dochters gedrag graag als passend bij een (veel) ouder kind wilt zien. Zo noem je haar gedrag soms (pre)puber gedrag. Dat is het niet. Pubergedrag is echt heel anders en heeft heel andere oorzaken. Ik zou het daar niet mee vergelijken. Ik vind haar gedrag eerder passen bij een peuter trouwens: als ze haar zin niet krijgt wordt ze stampvoetend boos en gaat ze mokken. Dat deden mijn kinderen toen ze 2 of 3 waren! Misschien is dit gedrag nog te 'lonend' voor haar en heeft ze het daarom nog niet afgeleerd. Ik zou er zo weinig mogelijk aandacht aan besteden en het vooral heel erg bij haar te laten.
Op andere momenten vind je dat ze zich heel 'volwassen' gedraagt. Misschien helpt het om haar meer te zien als gewoon een kind van 8. Alle kinderen hebben momenten dat ze ouder lijken/zich gedragen en momenten dat ze juist jonger lijken/zich gedragen. Dat is volkomen normaal!
Verder wil je dochter graag meer zelfstandigheid. Maar tegelijkertijd geeft ze blijkt die niet aan te kunnen (zoals bij het boodschappen doen). Dat lijken mij ideale leermomenten voor haar. En ik zou de stappen dus kleiner maken. Kaatjes tip vind ik een goeie: fiets met haar naar de bieb en ga dan zelf even een boodschap doen en spreek voor een half uur later voor de deur af. Gaat het goed, dan kan er wellicht een volgende keer meer. Gaat het niet goed dan bespreek je dat met je dochter en krijgt ze dus nog niet meer vrijheid. Elke keer als ze laat zien bepaalde verantwoordelijkheden aan te kunnen kun je ze uitbouwen, maar zo niet dat moet je dat ook zeker niet doen. Ze kan wel zo veel willen, dat betekent nog niet dat ze ook haar zin moet hebben!
Hoe gaat het nu op school met haar?

Anneke

Anneke

31-10-2012 om 19:00

Herkenbaar

Ja, dit is herkenbaar bij HB kinderen. Sociaal-emotioneel wordt vaak op een hoop gegooid maar het zijn twee verschillende dingen. Sociaal kan ze situaties inschatten etc daar scoort ze waarschijnlijk bovengemiddeld. Maar emotioneel zit het misschien op het niveau van een 8-jarige. Mijn zoon zag als 4jarige dat een ander kind vreselijk aan het opscheppen was (inschatten sociale situatie) maar hij reageerde er emotioneel toch op als een 4-jarig. Dat vond ik een heel bijzondere ervaring.
En ik heb thuis ook de worsteling. Onze slimme, versnelde 8-jarige behandel ik iig net zoals zijn klasgenoten. Dat past het beste bij hem. Daar voelt hij zich ook het beste bij. Maar soms zie ik dat kleine jongetje, zijn reactie is dan explosief. Het sterke rechtvaardigheidsgevoel speelt daar ook bij mee (en dat gevoel is vaak weinig met rechtvaardigheid te maken; waarom mag oudste 3 x met school op kamp en ik maar 2 x en dat geeft dan hele explosieve reacties. Even uit laten razen maar... zelfstandigheid moet je verdienen. Als je geld pikt, kun je dus niet zelf naar een winkel voor een booschap voor mama...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.