Kind praat veel in zichzelf
hallo ,
ik heb een dochter van net 6 die de laatste tijd weer veel in zichzelf tegen fantasievriendinnetjes praat.
Zij is enig kind en heeft op school genoeg vriendinnetjes waar ze mee speelt en die ook geregeld hier thuis komen spelen. op school gaat het verder ook prima. ze leest en schrijft behoorlijk goed en gaat naar groep 3.
ik merk aan mezelf dat ik me ongemakkelijk voel als zij in zichzelf aan t praten is.
ik voel me dan alsof ze niet genoeg aandacht van me krijgt.
nu is het zo dat we af en toe behoorlijk kunnen botsen en ik om gezondheidsredenen niet lekker in mijn vel zit.
Ik ben zo bang dat dochter nu vlucht in een fantasiewereld omdat ze bij mij haar ei niet kwijt kan zeg maar.
mijn vraag is eigenlijk in hoeverre dit gedrag nog bij de leeftijd hoort. maak ik me zorgen om niets misschien ? ik heb wel eens ergens gelezen dat slimme en sociale kinderen vaker in een fantasiewereldje stappen, maar of dit nu waar is ?
Ik hoor graag of er moeders of vaders zijn die mijn verhaal herkennen.
alvast bedankt voor de reacties
Herkenning
Mirakel,
Hier een zevenjarige in groep 3 die ook graag verhalen verzint en hardop uitspreekt. Dit doet ze vaak als ze in haar eentje buitenspeelt of lekker op haar kamer. Of zoals gister als ze in haar bed ligt en nog geen zin heeft om te slapen. Ik heb me eigenlijk nog nooit afgevraagd of ik me er zorgen om moet maken. In mijn ogen heeft ze gewoon een grote fantasie en vind het leuk om in haar eentje rollenspellen te spelen. Vooral juf zijn doet het erg goed. De poppen zijn dan leerlingen en praten dan zogenaamd terug. Maar ze kan ook buitenlopen en net doen als of ze aan het paardrijden is (paard=fiets) ze doet dit dan alleen en praat er lekker op los. Ze speelt ook afleveringen van huis anubis na en speelt dan zelf alle rollen. O ja ze heeft wel een broer maar ja die snapt haar spel dan niet en dus doet ze het dan liever alleen. Ook vriendinnen genoeg waar ze veel mee speelt maar als ze alleen is speelt ze dus alleen. Heerlijk zo'n kind ik wou dat ze allebei zo waren 
. O ja ook wij botsen regelmatig en ook die confrontaties speelt ze dan later wel eens na...
Dus wel herkenning en geen zorgen aan deze kant van de lijn.
Groeten stich
Verbeelding
Heel toevallig las ik gisteren onderstaande tekst op internet over Verbeelding / voorstellingsvermogen:
"Dit is een verhoogde prikkelgevoeligheid van de verbeeldingskracht. Het kan zich uiten door frequent gebruik van beelden en metaforen in de taal, poëtisch taalgebruik, sterk vermogen tot gedetailleerde en levendige visualisaties, inventief en fantasievol zijn, snel wegdromen bij verveling, imaginaire vriendjes hebben, het leven dramatiseren, magisch en animistisch denken.
Verbeelding zorgt voor vreugde en creativiteit in het dagelijks leven en helpt bij de ontwikkeling van de intellectuele gaven. Einstein heeft gezegd: “Verbeeldingskracht is belangrijker dan kennis.“
Bij emotionele spanning kan deze prikkelgevoeligheid zich uiten door fantasie en werkelijkheid niet meer kunnen scheiden, leven in een schijnwereld, heftige dromen en zich dingen verbeelden.
De begeleiding van deze kinderen bestaat uit:
• Help hen om hun voorstellingsvermogen op een goede manier te gebruiken zodat ze hun vermogen tot leren en hun productiviteit kunnen verhogen. Mindmaps maken in plaats van gewone aantekeningen, gebruik van kleuren, plaatjes en dergelijke om organisatie aan te brengen in hun leerwerk.
• Help ze om zich te realiseren dat ze de eigen fantasie kunnen reguleren. Ze hoeven zich niet mee te laten slepen door hun verbeeldingskracht als ze kunnen evalueren welke fantasieën voor of tegen henzelf werken.
• Maak tijd en ruimte vrij voor fantasiespel met het kind, doe mee en heb plezier.
• Help kinderen om hun ideeën vast te leggen, door het opschrijven van verhalen van het kind dat nog niet kan schrijven of door het samen bijhouden van een dagboek.
• Vertel ze regelmatig over de positieve aspecten van hun hoog gevoeligheid, bijvoorbeeld:
o Jij hebt een rijke fantasie!
o Jij bekijkt de wereld van verschillende kanten!
o Wat is het fijn om naar jouw verhalen te luisteren.
o Wat is er veel te zien in jouw tekeningen.
• Help ze ook om hun gedrag te moduleren:
o Help hen om onderscheid te maken tussen fantasie en werkelijkheid. Zie het niet als liegen, maar vraag voorzichtig of het een echt gebeurd verhaal is of een bijna echt gebeurd verhaal. Hun herinneringen en nieuwe gedachten of ideeën lopen snel door elkaar.
o Zorg dat er ruimte is voor het uiten van creativiteit, voor schilderen, tekenen, kleien, toneelspelen, dansen, enz.
o Help ze door bewust te verzinnen, door samen het spel van “Stel je voor dat” te spelen.
o Leer ze dat ze hun verbeeldingskracht ook kunnen gebruiken voor het oplossen voor echte problemen en om te gaan met uitdagingen."
Ik denk dat deze tekst vooral aangeeft dat extra verbeelding iets mooi kan zijn, vermits het kind de grens tussen realiteit en fantasie wel kent. Ik denk dat er niets gek aan is op de leeftijd van je dochter. Misschien kan je er wel eens op letten of ze het vooral doet op momenten dat ze het wat moeilijker heeft? (En dan moet je de reden ook niet bij jezelf zoeken.)
