Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Liona Deboer

Liona Deboer

21-07-2010 om 18:50

Lengte

Hoi mijn zoon is 10 jaar en zo'n 1,29 lang (kort). Hij is daarmee de kleinste van de klas. Hij zit er wel wat mee in en ik probeer hem te troosten dat hij wel ineens een groeispurt zal krijgen. Wat is de lengte van jullie kinderen eigenlijk en is hij echt zo klein voor zijn leeftijd dat hij er mee inzit?

veel groetjes!


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Liona Deboer

Liona Deboer

26-07-2010 om 20:41

Magraat

De limiet is inderdaad 1m35 en niet 1m30. Misschien heb je je vergist en je zoontje al 1m35. 1m30 voor 11,5 zou ik inderdaad heel erg klein vinden, want mijn zoontje is met 10 jaar en 1m29 al veruit de kleinste van de klas. Langs de andere kant is het ook goed te horen dat mijn zoontje niet de enigste kleine is die is klein is. Heeft jou zoon dan nooit geklaagd dat hij veel kleiner is dan zijn klasgenootjes? Heb je het zelf nog niet gemerkt toen je hem in zijn klas zag?

veel groetjes!

Elisa Gemani

Elisa Gemani

26-07-2010 om 22:41

Magraat

Hmm, zelfs 1m35 voor 11 en een half is buitengewoon klein; dan zit je nog maar net op de -2,5 groeilijn (onderste groeilijn). De verwachte eindlengte voor een jongen als hij die lijn blijft volgen zou dan 1m66 zijn... En met 1m35 zit je met 25 kg. zelfs onder de onderste gewichtslijn. Ik weet niet of je je zorgen moet maken, zeker als je zoon gezond is, maar eerlijk gezegd begrijp ik echt niet dat het CB of een (school)arts er geen aanleiding in zag/ziet om toch even verder naar te laten kijken. Voor hetzelfde geld hoeft er niets aan de hand te zijn en kun je alleen maar hopen dat je zoon enorm hard gaat groeien binnenkort maar ik zou als ouder toch zeker willen weten dat er geen lichamelijke oorzaak is voor zo'n kleine lengte. Ook voor mijn kind. Klein zijn voor een volwassen vrouw is nog wel ergens "schattig" maar voor een volwassen man ligt dat beduidend moeilijker. Denk ook aan een aantal beroepen die je niet kan uitoefenen als je niet een bepaalde lengte hebt. Meestal kan je er dan wel geen invloed op uitoefenen maar stel je voor dat... Ik zou zeker wel even naar de HA gaan en een uitgebreid lichamelijk onderzoek laten doen (met botfoto) door een kinderarts. Nogmaals, dat is wat ik zou doen. Gewoon voor de zekerheid...

Klein

Hij vindt het zelf tuurlijk niet leuk om zo klein te zijn. En als je hem tussen zijn klasgenootjes ziet lijkt hij wel een kleuter. Zeker die meisjes zijn al zooo lang. Alleen zijn beste vriendje is dus even klein, maar die is prematuur geboren dus daar is een reden voor.
Ik heb er in feite nooit zo bij stil gestaan omdat hij dus bij alles achterloopt. Hij is ook qua ontwikkeling eerder een negenjarige. Dus die lengte sluit daar bij aan.
En we hebben al zoveel gedoe gehad qua testen op het vlak van zijn verstandelijke en sociale ontwikkeling dat ik dat fysieke wat uit het oog heb verloren. En, tja, ik ben hem gewend natuurlijk. Hij is echt gezond, niet te mager. Geen gespierd buitenkind, dat niet maar goed gebouwd.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

27-07-2010 om 14:35

Klein

Ik begrijp het volkomen dat je dat fysieke aspect wat uit het oog bent verloren als je al door die hele molen bent gegaan wat betreft zijn verstandelijke ontwikkeling. Wat voor ontwikkelingsachterstand heeft je zoon? Is de oorzaak bekend? Ik neem aan dat hij ook onderzocht is door een kinderarts om genetische factoren of een stofwisselingsziekte uit te sluiten? Alhoewel deze factoren wel ook de groeiachterstand zouden kunnen verklaren. Een niet-lichamelijke oorzaak voor zijn ontwikkelingsachterstand verklaart namelijk niet de geringe lengte-groei; kinderen met zo'n vorm van ontwikkelingsachterstand groeien gewoon volgens de normale bij hen passende curve en passend bij de lengte van de ouders. Een vriendje van mijn zoontje is ook erg klein; net zo klein en licht als jouw zoon en 11 jaar. Hij is verstandelijk in orde (heeft een ontwikkelingsvoorsprong), niet prematuur geboren, nooit ziek geweest maar hij heeft wel een groeistoornis waarvoor hij sinds een aantal jaren in behandeling is. Mijn zoontje is dus relatief ook aan de kleine en lichte kant en wordt iedere drie maanden gemeten en gewogen door de kinderarts omdat hij ADHD medicatie krijgt die de groei kan remmen en ikzelf ben prematuur geboren dus vandaar dat ik me zo bezighou met dit onderwerpHier nog wat interessante links
http://www.mccleeuwarden.nl/Downloads/73/Groeistoornissen.pdf
http://www.kindengroei.nl/site/fileadmin/PDF_folders/ouderboekje_sga2.pdf

Goh nee

Hij is daar allemaal niet op onderzocht. Was ook nooit reden toe. Is prima gezond kind. Hij heeft ADD maar krijgt geen medicatie. Hij is gewoon jong voor zijn leeftijd. Leert goed maar op zijn tempo. Zit nu al drie jaar in het Bijzonder Onderwijs. En dat gaat qua leren prima. Maar op sociaal/emotioneel vlak blijft hij opvallend jong. Ik vrees dat dat voor een groot stuk mijn schuld is, te betuttelend. Dus probeer ik deze vakantie hem meer te behandelen als een jonge tiener en het helpt best wel.
School zag nu ook aanwijzingen voor dyspraxie maar dat heeft toch geen invloed op de groei, toch?

Elisa Gemani

Elisa Gemani

27-07-2010 om 17:28

Dyspraxie

Oh, hij heeft ADD. Weet je dat zeker? Vaak wordt de diagnose AD(H)D gesteld terwijl de werkelijke oorzaak van de aandachtsproblemen dyspraxie of DCD is. Of andersom. Beiden kunnen ook tegelijkertijd voorkomen. Dyspraxie/DCD zou zeker zijn emotionele achterstand kunnen verklaren en zijn algehele ontwikkelingsvertraging. Heeft hij ook problemen met motoriek, tastzin etc.? Ik blijf het toch erg vreemd vinden, zeker gezien de combinatie ADD, (evt.) dyspraxie en zijn geringe groei dat je zoon nooit eens uitvoerig is onderzocht door een kinderarts/internist. Met name het onderzoeken van die schildklierfunctie is dan van belang omdat bij AD(H)D de schildklierhormonen onvoldoende neurotransmitters aan de celreceptoren binden wat ten koste gaat van de concentratie. Ik zou dan absoluut ook insuline/glucose laten testen want dit kan er ook mee in verband staan. En het heeft allemaal een grote genetische component, net zoals bij ons: mijn moeder heeft atypische hypothyroidie en ADHD en is klein van stuk, mijn zus heeft ADD en hyperthyroidie, ik heb moeite met het reguleren van mijn bloedsuikerspiegel en wordt nu onderzocht op een schildklierstoornis en mijn zoontje dus heeft ADHD. Vandaar dat er bij mij toch wel wat alarmbelletjes gaan rinkelen bij jouw verhaal... Mag ik trouwens vragen waarom je zoon geen medicatie krijgt? Hier is de Concerta werkelijk een zegen. Voor het eerst kan zoonlief zichzelf zijn en wordt hij niet gehinderd door die onrust in zijn kop en raakt hij niet zo snel meer overprikkeld. Hij kan zich zelfs zo goed concentreren dat hij voor de tweede keer gaat versnellen op school; hij is echt opgebloeid in het jaar dat hij nu de Concerta gebruikt. Zonder enige bijwerkingen. Overigens snap ik dat betuttelen ook heel goed hoor. Die neiging heb ik ook maar aangezien hij over een jaar al naar de middelbare school gaat ben ik hem (noodgedwongen) meer aan het loslaten en daarnaast wil zoonlief zelf ook niet meer betutteld worden Maar hij is nog zo klein en schattig en het is en blijft mijn kleine jongen dus dat is moeilijk... Ik zie hem nog niet als brugpieper met een te grote rugtas tussen al die letterlijk grote jongens rondlopen

Liona Deboer

Liona Deboer

27-07-2010 om 19:23

Klein

Dat komt me heel bekend voor. Ik heb er ook nooit bij stil gestaan dat hij te klein is en zelf had hij er ook weinig problemen mee. Maar met wat ouder te worden, wordt daar blijkbaar toch meer belang aan gehecht door de andere kinderen. Bovendien heb ik de indruk dat het verschil groter wordt.

Heb je nog andere kinderen die eventueel ook klein of juist niet zijn?

Opluchting

Heb hem net nog eens gemeten en ik had me ofwel vorige keer zwaar vergist of hij is flink gegroeid maar hij haalt nu toch wel de 138 centimeter, wel met sandalen maar alla. Dat valt toch al meer in het normale hé?
Elisa, ik schrik een beetje van alles wat jij verteld. Ik dacht dat dyspraxie puur motorisch was? Voornaamste reden waarom kind niet verder is getest vrees ik is zijn vader. Mijn ex weigert te accepteren dat er iets is en dus heb ik een hele strijd moeten leveren om hem zelfs maar getest te krijgen. Volgens zijn vader speelde het kind komedie omdat hij te lui was en lag het verder aan mijn lakse opvoeding. BO is ook enkel voor kinderen wiens ouders geen zin hebben om zich er zelf voor in te spannen. Ook nu nog is elk gesprek over testen, begeleiding, of wat dan ook onmogelijk. Hetzelfde geldt voor medicatie. Maar omdat kind de helft van de tijd bij zijn vader woont kan ik niet om hem heen.Dus ik vrees dat we wel wat kansen hebben laten liggen.
Maar de ADD diagnose lijkt wel te kloppen. Alleen snap ik niet waarom hij dan toch nog weer meer problemen blijkt te hebben dan andere kinderen met dezelfde diagnose. Mijn betuteling zou daar dus een rol kunnen spelen. Want hij is dus mijn enige kind en ik heb hem bovendien maar de helft van de tijd bij me. Dan zit je er dus iets meer bovenop dan bv mijn zus met haar vier koters. Maar ik doe mijn best.

Moek

Moek

28-07-2010 om 14:43

Ons meisje

We hebben net een skeletfoto laten maken bij onze 10-jarige dochter van 1.33 m. Er kwam uit dat ze 1.55 m zal worden. Daar schrok ik wel even van. Ik vermoed ook iets als ADD bij haar, alhoewel ze zich goed redt. Verder is ze goed gezond en sterk. Toch de schildklier laten bekijken?

Klein.....

Mijn dochtertje wordt ook als klein gezien hier. De laatste keer op het consultatieburo vonden ze het nodig om haar volgend jaar april bij de schoolarts langs te sturen, omdat ze aan de kleine kant blijft. Onze dochter is 4 jaar en net 1 meter. Ze weegt zo'n 15 kilo. Ik zelf ben 1.60 en mijn man is 1.80 m.
Ik maak er totaal geen zorgen over eerlijk gezegd. Vroeger zij mijn schoolarts dat ik rond de 1.70 en 1.75 zou worden. Hij hield er alleen geen rekening mee dat ik net 12 was geworden toen ik voor het eerst ging menstrueren. En mijn man was ook altijd klein en rond zijn 14e ging hij ineens groeien.
Die kleine meid is gezond verder en ze telt voor 10 dus het komt wel goed hihi

bibi63

bibi63

29-07-2010 om 14:24

Onze dochter

is ook klein voor haar leeftijd (11,5 jaar en zo'n 45 cm.). Vanaf een jaar of 6, 7 is zij in groei wat achtergebleven (geen spurtjes gehad). Maar........ gezien het feit dat ik nog enkele lichamelijke pubertijdsverschijnsel zie (ik was zelf 15! toen ik voor het eerst menstrueerde), verwacht ik dat zij vast nog wel een groeispurt krijgt. Ik maak me dus niet echt zorgen (ze moest wel, groep 7, na een half jaar terugkomen bij de schoolarts, maar was toen in dat half jaar ca. 3 cm. gegroeid, dus geen verder onderzoek). Overigens ben ik 1.67 en man 1.80.
Groetjes,
Bibi

bibi63

bibi63

29-07-2010 om 14:25

Uhhhh... hihi

Geen 45 cm. natuurlijk maar 145 cm.
PS Overigens zijn beide oma's aan de kleine kant: 1 van ca. 1.62 en 1 van ca. 1.56, dus het kunnen ook genen zijn.
Groetjes,
Bibi

Elisa Gemani

Elisa Gemani

29-07-2010 om 15:41

Magraat

Och wat jammer van de vader van je zoon. Wat een vreselijke houding en instelling zeg. Ik heb hier geen ervaring mee want de vader van mijn zoontje is buiten beeld (gelukkig maar gezien jouw verhaal) maar het gaat hier wel om de gezondheid van je kind, zowel fysiek, geestelijk als emotioneel. Zijn vader werkt dus tegen waardoor je zoon benadeeld wordt in zijn ontwikkeling. Heeft het geen zin om evt. met een onbevooroordeelde hulpverlener hier samen met je ex (ik neem aan dat hij je ex is?) over te praten? Het gaat toch om de toekomst van je zoon... Lijdt je zoon niet onder die houding van zijn vader? Als hij maar geen minderwaardigheidscomplex krijgt. Want hij kan er niets aan doen dat hij is zoals hij is... Hebben jullie gedeeld ouderlijk gezag? Tja uiteindelijk moet je roeien met de riemen die je hebt en dat is in jouw situatie al lastig genoeg lijkt mij. Overigens is geen kind met AD(H)D hetzelfde. Ook al zou er geen sprake zijn van dyspraxie dan nog heeft je zoon begeleiding nodig en medicatie zou echt op zijn minst uitgeprobeerd moeten worden. Ik ken zoveel kinderen en verhalen van ouders van kinderen met AD(H)D dat ze met behulp van medicatie werkelijk opbloeien en dat de ouders er zelf ook erg gelukkig mee zijn. Medicatie zorgt er niet voor dat je kind een zombie wordt of wezenlijk verandert. Het kind kan juist zichzelf worden en minder belemmerd worden in zijn ontwikkeling doordat hij minder overprikkeld is en zich beter kan concentreren. En nogmaals, ik ben dus ook alleenstaand moeder en zoonlief is mijn enige kind. Ik moet er continu voor uitkijken dat ik hem niet teveel betuttel en dat ik niet overbeschermend ben of hem niet kan loslaten. Het gaat aardig zo geloof ik maar ik vind het soms erg moeilijk. Maar bij hem is het vooral lastig dat er een enorme kloof is tussen zijn kalenderleeftijd, lengte en zijn cognitieve vermogens en sociale vaardigheden. Hij is klein maar hij denkt als een kind dat vele jaren ouder is of zelfs als een volwassene in veel opzichten. Terwijl hij aan de andere kant natuurlijk ook nog gewoon een negenjarig knulletje is...

Helaas

Mijn ex, en ja hij is mijn ex al haast tien jaar, doet alle advies van mensen die hem tegenspreken af als onzin. Wat weten al die leerkrachten, psychologen, logopedisten, kinesisten en kinderpsychiaters er nou van. Dat is toch maar boekenkennis. De psychiater had hem indertijd, toen kind getest werd, apart genomen voor een gesprek. Want ze had gemerkt dat hij verwachtte dat er niet zou zijn of dat het te fixen viel. En dus wilde ze hem duidelijk maken dat het niet zo zou zijn. Gevolg : hij wilde niet meer dat kind verder getest zou worden. Ik heb natuurlijk doorgezet.
Overigens hebben we toen ook wel even rilatine geprobeerd. Het had geen effect. Maar we hebben het ook maar heel kort geprobeerd. Ook daar, ex had het zelf geslikt en zei dat het hem niets deed, en dus werkt het niet. Ik zou het eigenlijk wel nog eens uitgebreider willen proberen want ik hoor ook goeie ervaringen in mijn omgeving maar dat kan niet zonder medewerking van ex. Want kind woont daar om de week.
En ja, onze zoon weet wat papa denkt. Hij weet dat zijn vader de school waar hij zit afkeurt en dat papa 'niet wil dat hij iets heeft'. Ik probeer hem maar voor te houden dat papa's soms ook een beetje dom zijn maar dat dat niet betekent dat zijn papa hem afkeurt. Maar ik ben wel jaloers op de verstandige papa's die ik om me heem zie. Al zijn het duidelijk wel de mannen die het meestal moeilijker hebben met deze zaken.

Maar we zijn nogal offtopic geraakt

het ging over lengte. 138 cm voor 11,5 is klein maar toch niet uitzonderlijk? Toch?

Elisa Gemani

Elisa Gemani

30-07-2010 om 16:54

Magraat

Oef neem me niet kwalijk maar ik kan me voorstellen dat het niet voor niks je ex is... Wat een kortzichtige, dominante, narcistische vent (en dan druk ik me nog netjes uit. Hij had zelf Ritalin geslikt??? En het deed niks dus het werkt niet? Nou ja zeg. Als hij geen AD(H)D heeft doet het natuurlijk niks. En bovendien moet je het minstens een x-aantal weken geven om te bepalen of het werkt en of je de juiste dosering hebt. Een trial met verschillende doseringen is het beste. Ik hoop dat je je ex toch nog eens kan overtuigen of op een andere manier kan laten inzien dat hij niet in het belang van zijn kind bezig is op deze manier. Maar om on-topic te blijven: 1m38 betekent dat je zoon op de -2 groeilijn zit dus nog steeds ver onder het gemiddelde (1m50 voor jongens van 11,5 jaar). Als hij die lijn doorzet zou hij net 1m70 worden. Zie de groeicurve http://www.groeistichting.nl/site/index.php?id=36#c34 Ach het belangrijkste is dat hij gezond is. Toch zou ik nog steeds even de ha polsen en wellicht een botfoto laten maken. Gewoon voor de zekerheid.

Elisa

Ja, ik was zelf ook behoorlijk geschokt door zijn houding. En dat terwijl ik al lang wist hoe hij was. Gelukkig maar dat we toen al zo lang gescheiden waren. Ik kon me tenminste tegen hem verzetten. Dat lukte niet toen we getrouwd waren.
Ik ga de ha eens vragen voor een doorverwijzing. Zo'n botfoto is toch niet teveel gedoe neem ik aan. En dan weten we iets meer.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

03-08-2010 om 15:38

Magraat

Ik denk dat je goed bezig bent binnen je mogelijkheden en situatie hoor En zo'n botfoto stelt niks voor; het is gewoon een rontgenfoto. Hou ons op de hoogte!

Toch

voel ik me vaak wel schuldig. Omdat hij toch niet de optimale begeleiding heeft gekregen die hij had kunnen hebben. Terwijl het zo'n fantastisch kind is. De impact die ouders hebben op hun kind, hun toekomst, het is beangstigend. Ik mag me niet verschuilen achter de tekortkomingen van zijn vader. Ik moet er voor zorgen dat hij alle kansen krijgt.

Mijn dochter

van 7,5 is denk ik nu zo'n 117 cm en zit daarmee keurig op haar -2,5. Als ze 10 is dan gaan we weer naar de kinderarts voor de botfoto en bloedafname. Ze heeft een botgroei achterstand opgelopen in de peuterjaren en haar groei wordt dus om de jaar gecheckt in het ziekenhuis. Overigens is onze jongste dochter wel gemiddeld qua Nederlandse lengte.

Toevoeging

mijn oudste wordt regelmatig een jaar of 2 jonger ingeschat, iets waar ze momenteel geen last van heeft. Er zijn op onze school meerdere kinderen opvallend kleiner, sommige zijn wel onderzocht andere ouders doen het niet.

Correctie

niet om het jaar gecheckt maar om de zoveel jaar. Met 4 jaar en met 6 jaar zijn we bij de kinderarts geweest, afgelopen keer stelde de kinderarts voor pas weer te komen als ze de eerste puberverschijnselen krijgt zodat we dan nog kunnen overleggen of we medicijnen willen gaan geven, maar zoals het er nu uitziet zal dat niet nodig zijn en groeit ze lekker door op haar -2,5 lijn en zal ze hopelijk uitkomen rond de 1.60 wat een prachtige lengte is.

jes

jes

05-08-2010 om 21:09

Zoon

is 8 1/2 jaar oud en slechts 123 cm. ik heb me vaak zorgen gemaakt, nog steeds wel trouwens.hij zit op lijn op -2.

1.35 m met een kleine vader

Hallo Liona,

Mijn man heeft iets te korte bovenbenen, wat er de oorzaak van is dat onze kinderen ook wat kleiner dan gemiddeld zijn.
Onze zoon wordt in oktober 10 en is nu ongeveer 1.35 m, maar in zijn klas zit bijvoorbeeld ook een jongetje van even oud (die nog een broertje heeft in de klas van onze dochter) en diens ouders zijn ook alleei niet van die reuzen, de jongetjes zijn in beide klassen de kleinste.
Zijn jullie zelf zo lang dat je je zorgen maakt? Vraag anders eens bijje (schoon)ouders hoe lang je man of broer was op die leeftijd, of er gegevens van zijn.
Of bel de GGD ogf een andere opvoedlijn, via de huisarts kom je wel aan een goed nummer, dan kun je vragen of dit zorgwekkend is.
Sterkte!

Elisa Gemani

Elisa Gemani

08-08-2010 om 12:28

Groeicurves

Ik geef nog maar weer even de link van Stichting Kind en Groei met daar o.a. ook de huidige groeicurves voor kinderen http://www.groeistichting.nl/site/index.php?id=2 En een (grove) berekening afgaande op lengte van moeder+vader voor de streeflengte van je kind http://www.groeihormoonbehandeling.nl/sites/groeihormoonbehandeling/Ouders-Verzorgers/OverGroeienEnGroeihormoon/Pages/WatIsNormaleGroei.aspx

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.