Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
bambam

bambam

01-09-2011 om 18:05

Luie zoon kan niet luisteren

Zit er vandaag echt even doorheen, mijn zoon van 7 zit nu in groep 4 en de juf verteld mij bijna dagelijks dat hij domweg weigert zijn rekenwerk te maken.

Vanmiddag weer lang gesprek met juf dat hij slim is maar lui, ik oefen met hem en heb lange gesprekken die hij volledig langs zich heen laat glijden.

Net terug van zwemles, zelfde verhaal - al 3! jaar op zwemles maar nog steeds geen A omdat hij het gewoon verdomt zijn best te doen. Badjuf zet hem aan de kant vanwege onverschilligheid en zegt tegen mij dat ze niet tot hem door kan dringen.

Even een traantje gelaten onderweg naar huis, 2 x op een dag geconfronteerd met de laksheid van je kind, het maakt me zo verdrietig.

Thuis is hij ook moeilijk te motiveren, heb alles geprobeerd; gesprekken, belonen, straf, boos worden etc. maar wel een bijzonder slim en lief kind waar zoveel meer in zit.

Komt het iemand bekend voor?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Prakje

Prakje

01-09-2011 om 18:47

Mijn ervaring

is dat er altijd iets aan de hand is. Probeer echt te achterhalen wat er aan de hand is dat zoon niet tot werken komt.

Ik denk ook even aan het boek Slim maar... waarin wordt uitgelegd heo het kan dat sommige slimme kinderen niet tot handelen komen (aankleden, starten met werk, mondelinge instructies (zwemles) omzetten in handelingen etc).

Ter illustratie, hier een kind met autisme die ook voor lui versleten is. Dat is echt absoluut niet aan de orde, hij weet gewoon echt niet wat er van hem wordt verwacht. Pas als je het voor hem tekent (pictogrammen) snapt hij wat er moet gebeuren.

Hem straffen/belonen werkt alleen maar averechts. Je zult je echt moeten verdiepen in het achterliggende probleem.

Guinevere

Guinevere

01-09-2011 om 21:22

Eens met prakje

Het lijkt me dat een opzettelijk "lui" kind eigenlijk niet bestaat. Misschien wel een kind dat niet gemotiveerd is of dat om een andere reden niet tot daden kan komen. Het genoemde boek is een goede tip.
En juf kan misschien een beloningssysteem inzetten? Maar als je werkelijk niet weet wat je kunt doen, is het wellicht handig om externe hulp in te roepen. Het is zonde een kind zo te laten modderen.

Tango

Tango

01-09-2011 om 21:24

Lui?

Ik weet niet of dit echt wel luiheid is hoor. Er kan natuurlijk heel veel meer achter zitten. Hoe ging het in groep 3? Maakte hij toen wel zijn rekenwerk? Is het alleen rekenen dat hij niet maakt? Misschien is hij toch niet zo goed in rekenen als jullie denken of begrijpt hij inderdaad de instructie niet. Lange gesprekken bij een 7-jarige lijken mij ook niet de oplossing. Vraag aan hem waar het probleem zit, misschien kan hij het wel vertellen. Probeer hem dingen op een andere manier uit te leggen, het beeldend te maken wat hij moet doen met rekenen, bijv. met fiches, poppetjes, muntjes etc.
En zwemmen? Die kennen we hier ook. Tangozoon is ook bijna 7, nu ruim 2 jaar bezig met zwemmen en nog geen diploma in zicht. Maar lui noemen we dit echt niet. Hij is motorisch gewoon niet zo snel, snapt de instructie wel, maar kan het niet altijd toepassen. Een kwestie van doorzetten. Als je zoon steeds apart gezet wordt, gaat hij het natuurlijk nooit leren. Misschien is hij beter af in een kleiner groepje omdat hij in een grote groep teveel wordt afgeleid. Dat laatste kan op school natuurlijk ook het geval zijn, dat hij afgeleid wordt door andere dingen die om hem heen gebeuren.

bambam

bambam

01-09-2011 om 23:24

Niet lui dus

Dank voor jullie reacties, het boek heb ik meteen besteld want klinkt inderdaad herkenbaar.

In groep 3 was zijn juf een stuk minder betrokken (grote klas) en ik ben ook best geschrokken dat hij nu ineens problemen met rekenen heeft.
Zoon leest en schrijft uitstekend en hoeft daar ook geen moeite voor te doen, en ja, rekenen gaat inderdaad een stuk beter als het visueel is (kan uitstekend geld tellen).

Motorisch ook geen problemen, wel met luisteren, als wij/juf/zwemjuf hem iets uit willen leggen kijkt hij weg, gaat over iets anders praten of negeert het gewoon. Het is gewoon een enorme dromer maar dat kan inderdaad te maken hebben met manier van uitleg.

May

May

02-09-2011 om 11:27

Hier ook

een zoon die maar niet te motiveren is voor school. Hij kan het best, maar doet het gewoon niet. Het maakt niet uit of het lezen, schrijven of rekenenen is. Hij ziet er gewoon het nut niet van in...Ik weet ook echt niet hoe ik hem moet motiveren. Als ik met hem praat is het 'ik vind het gewoon niet leuk...'

Begaafd maar niet bekwaam?

Je hebt alles geprobeerd: smeken, motiveren argumenteren, belonen, straffen, boos worden...maar hij blijft lui ende laks. Komt dat me bekend voor?
Jazeker! Mijn man & Zo vader, zo zoon :-b
Zou het op het y-chromosoom zitten :-s

Nee, ernstig nu: Onze zoon is getest en blijkt inderdaad wel slim, maar éénzijdig. Verbaal scoort hij ver beneden het gemiddelde voor zijn leeftijd. En zowel mijn man als het gezin waar hij uit komt, is niet zo taalvaardig. Dus ik vermoed dat dàt wel erfelijk is. Ergo, hij snapt veel opdrachten gewoon niet goed.
Onze zoon heeft jarenlang logopedie gehad, wat me inzicht heeft gegeven in hoe ik doeltreffend met hem kan communiceren. Op school krijgt hij dit schooljaar voor het eerst hulp van een team van orthopedagogen en psychologen (is in de plaats van het rugzakje gekomen, begrijp ik) en van hun zal ik meer horen over hoe om te gaan met dit probleem.
Natuurlijk kan er bij jouw kind een heel andere oorzaak aan ten grondslag liggen. Ik vertel je dit slechts om je aan het denken te zetten; wie weet is er op de school van je zoon ook zo'n soort team. Informeer bv. eens naar de mogelijkheden van extra begeleiding.
Onze problemen zijn nog lang niet opgelost en ik zie er ook tegenop, komend schooljaar, want zoonlief aan het lezen en studeren krijgen is een zaak van aanhoudend begeleiden (waarbij ik me vaker wel dan niet een drammer voel, helaas) en ik hoor van iedereen dat hij in deze groep meer huiswerk krijgt.
Ik lees dus nog even mee in de reacties op je vraag!
Succes gewenst.

Primavera

Primavera

03-09-2011 om 18:28

Komt me bekend voor

Peenvogel:"een zaak van aanhoudend begeleiden (waarbij ik me vaker wel dan niet een drammer voel, helaas)" Dat komt me heeeeel erg bekend voor. Onze oudste zoon past ook in de beschrijvingen van de bovenstaande berichtjes. Straf, beloning, boos worden, praten, beloven, het haalt allemaal niks uit.
Hij heeft de diagnose van dysfasie en P/v-kloof (die daar bij hoort). Verder heeft hij de eigenschap om aan de ene kant erg snel en makkelijk afgeleid te zijn en aan de andere kant zich soms juist kunnen hyperfocussen als iets zijn interesse wekt.
Hij heeft vanaf 3,5 jaar intensieve logopedische begeleiding gehad en ook op school heeft hij hulp in de vorma van een extra leraar in de klas voor bepaalde uren (vooral taallessen) die hem extra uitleg geeft als het weer eens langs hem heen gaat en aanspoort om gewoon te beginnen en daarna door te werken. Verder hebben we 1 a 2 keer in de week huiswerkbegeleiding buitenshuis voor hem om mij en de rest van het gezin wat lucht te geven, want anders draait de tijd na schooltijd alleen maar om hem.
Doordat hij soms ineens dingen wel kan hebben buitenstaanders wel eens de neiging om hem als lui en dom te bestempelen, terwijl hij juist zeer intelligent is. Behalve met schoolse zaken vertoonde hij dit niets-gaat-vanzelf gedrag met alles aan/uitkleden, opdrachten uitvoeren, zwemles, enz.
Voor zover ik begrepen heb heeft het bij hem waarschijnlijk te maken wegens verminderde ontwikkeling van innerlijke taal, waardoor het in je hoofd plannen van handelingen en opdrachten zeer moeilijk wordt. Ook komt de boodschap vaak niet aan. Bij de zwemvereniging maakt hij alleen vorderingen als hij bij zijn jaar jongere broer in de groep zit, zodra hij weer bevorderd wordt gaat het weer mis tot zijn broer ook zover is.
Met het ouder worden gaat het wel steeds beter en wordt hij langzaam maar zeker toch steeds zelfstandiger. Het is hier gewoon een zaak van aanhoudend drammerig begeleiden (kost sloten energie) en zoeken naar personen die genoeg begrip hebben (en niet denken dat hij alleen maar lui is) om bereid te zijn hun werkwijze met hem aan te passen. Bijv. Juffen op school verwisselen in zijn klas de plaatsen niet meer. Hij heeft een eigen plaats naast de juf, zodat hij niet door de rest van de klas afgeleid is en ze hem makkelijk aan kan sporen als hij weer even kwijt is wat hij ook weer moest doen. En zo zijn er nog meer kleine aanpassingen om geen extra obstakels voor hem in zijn dagelijkse leven op te werpen.
Volgend jaar zal hij naar het VO gaan, ik ben benieuwd hoe dat uit gaat pakken.
Groeten Primavera

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.