Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
liora

liora

01-06-2010 om 13:24

Machtsstrijd met zoon

Hoi,

Ik heb de laatste tijd steeds vaker strijd met zoon van bijna 7. Hij vindt snel dat ik boos doe, ik vind hetzelfde van hem. Hij gaat nogal snel schelden (sukkel, stommerd) en ik word dan bozer.

Wie heeft tips hoe hiermee om te gaan?

Liora

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
*bella*

*bella*

01-06-2010 om 13:28

Tsja...

Heel herkenbaar. En ik bedenk me dan maar dat ik niet van mijn kinderen kan verwachten dat ze zich leren beheersen als ik dat voorbeeld niet eens geef. De verantwoording ligt toch bij mij.

Puck

Puck

01-06-2010 om 13:31

Hoe bozer hoe beter

Hoe meer jij reageert en bozer je wordt des te meer zal je zoon doorgaan.
Wat hier het beste werkt is ondanks dat je van binnen zo ongeveer ontploft toch volstrekt kalm te blijven en te zeggen dat je dat soort woorden niet tolereert en dat hij op de gang/kamer/strafhoek/whatever eens even moet nadenken over wat hij zegt en tegen wie. Terwijl kind op de gang zit te mokken kan jij weer een beetje bij zinnen komen zodat het niet escaleert. Als hij weer normaal terug komt dan kun je het er nog eens rustig over hebben waarom je dat soort gedrag niet wilt zien en dat jij nog altijd bepaalt wat er gebeurt.
Klinkt heel simpel allemaal, maar in de praktijk valt het soms erg tegen om zo koel te blijven (de eerste keren stonden mijn kinderen echt met ogen als schoteltjes te kijken dat ze niet eens boos werd omdat ze stonden te schelden) maar uiteindelijk werkt het hier tenminste wel.

Asa Torell

Asa Torell

01-06-2010 om 20:56

Herkenbaar

Hier ook regelmatig aardig wat strijd. Ongeveer sinds zoon op school zit zijn er jaarlijks twee of drie moeilijke periodes waarin hij heel snel boos wordt en dat ook nogal woest uit (schreeuwen, gooien, schelden).
Wat hier in elk geval zeer averechts werkt is straf (incl. wegsturen) en natuurlijk zelf boos worden, al gebeurt dat helaas wel geregeld. Verder probeer ik problemen te voorkomen door van te voren met hem te bespreken hoe iets moet verlopen zoals de tv uitzetten, bij een vriendje weggaan, etc. Ook dat helpt wel.
Naast zoons boze buien over iets wat hij wil en niet krijgt, hebben we ook een ander soort strijd waarbij hij juist niet wil doen wat ik vraag en ik steeds meer loop aan te sporen en boos te worden. Daarbij lijkt de oplossing wel te zijn om hem meer autonomie te geven. Twee weken terug bijvoorbeeld hadden we een week met eindeloze aansporingen 's ochtends om hem aangekleed te krijgen en dan waren we evengoed te laat. (GRRR). Vorige week heb ik aan het begin van de week gezegd dat hij ervoor moest zorgen dat we op tijd de deur uit kunnen en dat was dat, en we waren de hele week 10 minuten vroeger dan de week ervoor. Zonder een seconde strijd.

Asa Torell

Asa Torell

01-06-2010 om 20:58

Puck

Bij de ruzies die ik met zoon heb is het lastigste dat hij dan zo boos is dat hij weigert weg te gaan en me ook achternakomt als ik probeer me af te zonderen om zelf weer rustig te worden. Dat is dan meestal het moment waarop ik mijn zelfbeheersing alsnog kwijtraak en heel boos schreeuw . Dus als je daar nog tips voor hebt?

Emmawee

Emmawee

01-06-2010 om 21:12

Helicopter

Hier werkt het echt goed om bij de eerste opborrelende boosheid boven de situatie te gaan hangen en te beschrijven wat er gebeurt. En dan begin ik altijd met zijn kant van het verhaal, om zo de aandacht te krijgen.
Zo van: "Weet je wat het is, jij wilt gewoon heel graag lekker gamen en dat snap ik best. Maar ik heb net erg mijn best gedaan om eten te koken. En daarom wil ik dat je nu je gameboy uitzet om je handen te gaan wassen zodat we gezellig kunnen gaan eten. En dat vroeg ik gewoon aan je en als jij dan niet reageert, dan vraag ik het nog een keer en nog een keer. En jij vindt dat ik dan loop te zeuren en daar word je boos om, maar hoe moet ik er dán voor zorgen dat we samen aan tafel kunnen gaan?"
(tegenreactie) "Ja, ik snap heel goed dat het voor jou vervelend is, maar ik vind écht niet dat jij dan maar op mij moet gaan lopen schelden, want daar wordt het hier vreselijk ongezellig van. Ik scheld ook niet tegen jou." (om maar een voorbeeld te geven)
Stoffer snapt dit wel en voelt zich dan wel gehoord, geloof ik. Maar misschien is hij gewoon wel een heel makkelijk kind. Dat kan.
Groeten, Maw.

Mijn tip

is voorkomen dat je tegen elkaar staat te schreeuwen. Want zodra mijn dochter begint te schreeuwen dan kan ik mijzelf niet bedwingen, ik kan dus echt niet om dan heel rustig te blijven.

Het is altijd frustratie, ik doe niet wat zij wil, zij doet niet wat ik wil. En dan sta je met zijn tweeen op 1 mm2 grond tegen met elkaar te bekvechten wie er nnu van die 1 mm2 af moet en dan wil ik altijd winnen en delft zij het onderspit, ook zielig eigenlijk...

Dus ik zoek het vooral in mijn eigen gedrag en slimme trucs voordat het escaleert.

"wat vind jij er van ?"
"wat bedoel je nou precies ?"

En verder pas ik het lik op stuk beleid toe, als jij niet opruimt dan moet je dat alsnog doen voordat je naar buiten wil. Ja lullig maar je kan niet naar buiten want je moet nog opruimen. Tot nu toe werkt dat wel, ja het kost een huilpartij en geschreeuw maar daarna aat het beter. Overigens mag dochter sinds kort zelf weten hoe haar kamer eruit ziet, behalve op 1 dag want dan komt de werkster en moet alles opgeruimt zijn. Verder zetten we alles wat in het looppad staat wel weg om ongelukken te voorkomen. De meeste tijd in de week is het een ongevelijke troep in haar kamer maar ik zeg er niets meer over.

Kortom, hij wil gewoon meer zeggenschap, meer los van jouw toezicht en regels. Mijn dochter mag ook sinds dit voorjaar zelf oversteken, ik zie dat ze dat heel serieus opneemt, echt ongelovelijk want het heeft mij jaren gekost om haar goed te laten kijken en het verkeer in te schatten. Ik zeg dan ook regelmatig waar zij 'toevallig' bij is "ze kijkt zo goed, ja ze kan het echt dat oversteken" dan zie ik haar met een trots lachje tevreden op de bank zitten.

Positieve pappa

Positieve pappa

02-06-2010 om 02:15

Opvoeden kun je leren. kennelijk.

Sinds ik de (gratis) cursus "Positief opvoeden" aan het volgen ben is het hier een stuk gezelliger in huis.

http://www.positiefopvoeden.nl/tipsenhulp/adviesenhulp/cursussen/index.php?categorie=Groepscursus

Terwijl de situaties uit de vorige berichten eerder veel herkenbaars hadden is dat nu helemaal niet meer zo. Een aanrader dus wat mij betreft, èn, ze zoeken nog deelnemers.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

ik zit wat te twijfelen, op zich lijkt mij zo'n cursus goed, iig geen overbodige luxe. Ik broed er nog even wat op.

rozenstruikje

rozenstruikje

02-06-2010 om 19:43

Moe?

Misschien is hij moe? Het is op het einde van het schooljaar immers, misschien dat hij gewoon aan vakantie toe is? Dus misschien een paar dagen rustig aan doen en vroeger naar bed.
Met mijn oudste van 6 heb ik in elk geval veel strijd in periodes of dagen dat ze moe is. Ik ga dan veel aansporen wat leidt tot mopperen van mijn kant, zij vindt dat ik boos doe, dan vind ik weer dat zij boos doet, staat ze te gillen, enzovoort.

Wat hier ook helpt, is op rustige en gezellige momenten even praten over hoe die ene ruzie van bijv. gisteren nou kwam, waar het eigenlijk over ging en wat ik liever voor gedrag van haar had gezien zodat we niet zo'n groot conflict hadden gekregen. En vaak zeg ik dan ook iets over wat ik moeilijk vond en wat ik anders zal doen de volgende keer. Dat vindt ze erg prettig overigens.
Wat ik ook wel eens doe bij elke keer een ruzie over hetzelfde (aankleden!), dan zeg ik: ga je nu weer net zo lang zeuren en schreeuwen als de vorige keer met (vul in). Dan ga ik even wat anders doen hoor want daar heb ik nu geen zin in. Op het moment dat ik wil weglopen en met jongste iets ga doen, is de ruzie al voorbij en werkt ze mee.
Wat hier ook goed werkt is tellen. Na 3 keer het scheldwoord gaat (moet) ze 3 minuten op de stoel op de hal zitten. Dus als ze mij uitscheldt voor X, dan zeg ik: je hebt een 1. Na 2 waarschuw ik nog even wat er bij de volgende derde keer zal gebeuren. Na de drie minuten stoel, heeft ze weer een nul.

Succes ermee,

Rozenstruikje

liora

liora

02-06-2010 om 21:03

Goede tips

Dank allemaal! Emmawee inderdaad goed om zijn gevoelens te benoemen. Dat heb ik inmiddels al een aantal keer gedaan en ik zie dan de opluchting op zijn gezicht en ook in zijn lichaam zie ik dan de spanning meteen afnemen.

Positief opvoeden, ik wil de cursus inderdaad gaan doen, maar moet nog wat maandjes wachten voordat die hier begint.

Moe: zeker! Had ik niet aan gedacht. Hij gaat steeds laat slapen doordat het lang licht is en zo, en dat was ik een beetje vergeten. Daarnaast is hij over een paar dagen jarig dus die spanning is zich ook al weken aan het opbouwen natuurlijk.

En zelf rustig blijven: dat is natuurlijk de grootste uitdaging, maar door heel bewust te blijven lukt dat al een stuk beter! Eigen gevoelens benoemen helpt inderdaad ook.

Dank jongens!

Liora

Alette

Alette

03-06-2010 om 11:13

Herkenbaar en goede tips

Liora, ik zou je stukje geschreven kunnen hebben! Alleen, mijn zoon scheldt na een tijdje ook op zichzelf: hij is stom en dom, hij loopt soms heeeeeel boos uit de situatie weg.

Eerlijk gezegd wordt ik bij hem liever boos dan dat ik hem naar zijn kamer stuur, dat voelt verkeerd voor MIJ, maar ik merk wel dat dat hem het meest kalmeert. Ik zal alle tips eens proberen te gaan toepassen....

Puck

Puck

03-06-2010 om 12:41

Alette

waarom voelt het verkeerd voor jou als je hem naar zijn kamer stuurt? Zie je dat dan alsof je hem straf geeft of als een soort zwaktebod. Kun je het ook zien als een soort time out? Gewoon een manier om allebei even tot bedaren te komen voordat jullie samen escaleren? Je kan dan bijv. zeggen: ikwil dat je nu even naar je kamer gaat zodat we allebei even rustig kunnen worden. Je kunt er ook voor kiezen om zelf even ergens anders naar toe te gaan.
Hier ook een kind dat bij heftige ruzie heel boos naar boven gaat. Ik vind het prima, later komen we er wel op terug, als je niet zo driftig bent dan zie je alles ook in betere proporties.

Alette

Alette

03-06-2010 om 21:47

Puck: verlatingsangst

Hij is bang om alleen te zijn, bang in het donker, bang voor veel dingen maar vooral dat ik er niet bij ben. Vandaar. Op de trap is niet een goed alternatief, blijft-ie schreeuwen

Puck

Puck

04-06-2010 om 10:44

Alette

Dat is duidelijk, in dat geval zal wegsturen niet werken. Maar andere tips uit het draadjes kun je vast wel uitproberen. Mijn ervaring is dat bij een driftig kind (en een heetgebakerde moeder) een time-out om allebei even tot bezinning te komen goed werkt. Als dat niet mogelijk is met een fysieke scheidig dan zijn er vast nog wel andere mogelijkheden over om een time-out in te stellen. Of wat ik ook wel eens gehoord heb (maar eigenlijk zelf nooit toegepast) is dat een moeder ineens een heel melig grapje maakte dat helemaal niet met de ruzie te maken had. Lachen dus om uit die bekvecht-spiraal te komen,

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.