Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Deborah

Deborah

10-03-2015 om 14:23

mama aanspreken met u

Hallo dames,

worden jullie door jullie kind(eren) aangesproken met jij of met u? Ik wil eigenlijk dat mijn zoontje alle volwassenen, dus ook mijzelf met u aanspreekt. Toen ik hem laatst strafte omdat hij dat weer niet deed, zei hij dat hij de enige in de klas is die dat "moet" en het daarom niet meer wil.

Hoe is dat bij jullie?


nee

Ik vind 'u' veel te onpersoonlijk. Ik ben voor mijn kinderen gewoon je/jij.

Sindbads vrouw

Sindbads vrouw

10-03-2015 om 14:38

Mij maakt het persoonlijk niets uit.

Maar goed, ik ben dan ook een Drentse, en in het Drenths bestaat het woord "U" niet

En over de opmerking van je zoontje.. Tja, daar had ik geen boodschap aan. Als alle kinderen in de sloot springen, doet hij het dan ook?

Kijk, als jij wil dat hij je met "u" aanspreekt, dan is dat jouw regel. Ik vraag me alleen wel af hoe je hem daarvoor straft.
Niet reageren als hij je met "je" aanspreekt ipv "u" lijkt me net zo effectief.

Jessica O

Jessica O

10-03-2015 om 14:40

Hier vindt ook je en jij. Opa's en oma's trouwens ook met je en jij. Hier gaan de "onbekenden" wel met u, maar familie ed niet.

Vind het zelf vreselijk om met u aangesproken te worden door kinderen van vrienden. Die moeten dat ook bij iedereen.

Mikke

Mikke

10-03-2015 om 14:47

Niet

Hier spreken ze bijna niemand met u aan, en mij al helemaal niet! Brrr... Ik krijg altijd een heel kil gevoel als kinderen dat doen bij hun eigen ouders, ouderwets ook (ik weet dat het regiogebonden is, maar niet mijn regio dus!).

Ik ben zelf dus erg makkelijk met tutoyeren, spreek bijna niemand meer met u aan. Mijn kinderen zijn daar niet anders in. Alleen hoogbejaarde vreemden zijn bij ons meestal wel 'u'.

carootje

carootje

10-03-2015 om 15:00

je/jij

Nee hoor 'gewoon' je en jij hier, en ik vind het ook altijd weer even vreemd klinken als ik een kind u hoor zeggen tegen de ouder (zie veel ouders met kinder op mijn werk, heel af en toe hoor ik het nog voorbij komen)
Hoewel ik zelf wel tot mijn 16de of zoiets u moest zeggen tegen mijn ouders, tot mijn ouders dat ineens zelf ook een beetje gek vonden.

Merk wel dat mijn kinderen het hierdoor helemaal niet meer gewend zijn en zelfs jij tegen mijn oma (94) zeggen (waar ik dan weer wel u tegen zeg). Geloof dat ze het allebei prima vindt trouwens

Deborah

Deborah

10-03-2015 om 15:00

@ Sindbads vrouw

dat straffen wisselt natuurlijk. Hangt er vanaf wat / hoe hij het zegt. Bij dankJEwel / alsJEblieft (ipv dankUwel / alstUblieft)wat op zich natuurlijk al beleefd is, vind ik het helmaal niet erg. Maar als hij brutaal is en ook nog steeds loopt te jijen / jouen ja dan mag hij toch wel even in de hoek gaan staan nadenken. Of op zijn kamer.

Laatst zei ik dat hij zijn speelgoed moest opruimen en als reactie zei hij "ruim zelf JE speelgoed op". Nou op dat soort momenten vind ik je zeggen ongepast en mag hij dus in de hoek daar even over nadenken. Dat bedoel ik dus.

Bah nee

Ik zou dat zelf echt niet willen, met U aangesproken worden door mijn eigen kinderen. Het is wel een teken van respect, maar voor mijn gevoel óók een teken van afstand, en daar heb ik helemaal geen behoefte aan. En hun respect kunnen ze me op andere manieren betuigen. Andere volwassenen moeten ze ook wel met U aanspreken. Alleen de meeste ouders van vriendjes stellen dat niet op prijs, evenmin als onze familie.

Inderdaad hoeft je zoon zich niets aan te trekken van hoe het er bij andere kinderen thuis aan toegaat, maar in dit geval kan ik me best iets bij zijn bezwaar voorstellen. Misschien voelt hij zich voor gek staan als hij je in het openbaar zo moet aanspreken? IN elk geval zou ik daar eens met hem over praten, waaróm hij het niet wil. En zelf zou ik eens nagaan waarom jij het zo belangrijk vindt en of je er echt aan vast wil houden.

Dat straffen vind ik eigenlijk veel meer uit de tijd dan dat u zeggen. Om deze reden, een kind zegt geen u, straffen, is toch geen respect?
Met u wil je juist respect uitdrukken, dat begint met het respecteren van een kind.
Mijn dochter zegt graag 'u'. In mijn familie is het de gewoonte om u te zeggen tegen de generatie daarboven en tegen volwassenen. Je zegt eerst 'u' als iemand nog vreemd is en dan pas je je aan aan wat iemand zelf wil en gebruikelijk is.
Zoon zegt hier wel je en jij. En 'ouwe'.
Dochter zegt nog steeds u tegen mij. Het is een aangename gewoonte en drukt respect uit op een goede manier. Maar het is nog nooit in me opgekomen om een kind te straffen die dat even niet deed.
Wel spreken we er soms over. De redelijkheid ervan, wat anderen doen.
Als mijn kinderen 'jij' tegen me willen zeggen, bijvoorbeeld omdat ze anders uit de toon vallen op school is dat ook prima. Het gaat om het respect dat je naar elkaar uitdraagt.
Als ze het uit vrije wil doen is het aangenamer dan dat ze het zouden doen omdat ik ze anders straf.???

haha

Dus als hij had gezegd: "ruim zelf uw speelgoed op!" dan was het wel goed geweest?

Deborah

Deborah

10-03-2015 om 15:20

@ Jippox

Nee, ik denk dat je dan simpelweg niet zo reageert. Dus dat je bij je zeggen sneller een grote mond hebt dan bij u zeggen.

Speelgoed

Was het beter geweest als je zoon gezegd had: ruim zelf UW speelgoed op?
Het gaat om het respect.

Nur

Nur

10-03-2015 om 15:22

Niet zelf

Mijn kinderen zeggen je en jij tegen mij. Ik zeg zelf u tegen mijn moeder en ik spraak haar ook nog eens aan met moeder. Als mensen mij u en moeder horen zeggen dan denken ze vaak dat we heel afstandelijk tegen elkaar zijn maar dat is niet zo. Voor mij is het een automatisme en heeft niks met afstandelijkheid te maken. Mijn moeder en ik hebben echt een goede band. Mijn kinderen zeggen ook u tegen mijn moeder. Gaat ook automatisch.

Ik vind niet dat er wat mis is met u zeggen tegen de ouders. Ik ken genoeg gezinnen waar dat de gewoonte is en dat zijn hele fijne, warme gezinnen. Ik zie geen verband tussen u zeggen en een minder warm gezin.

Dus als je wilt dat je kind u zegt dan is daar niks mis mee. En ik kan me ook best voorstellen dat je een kind wat brutaal is even naar zijn kamer stuurt. Dat doe ik ook wel.

U of jij en respect

Misschien zit er wel wat in dat je met u zeggen sneller respectvol reageert dan met jij zeggen. Maar dat zegt ook iets over de omgang met elkaar. Met je zeggen mag je disrespectvoller reageren? Is dat wel goed?
Mijn zoon heeft nog steeds respect voor mij. Ik heb voor de zekerheid maar even nagevraagd hoe hij dat nu doet. Met zijn opleiding komt hij in aanraking met nogal wat functionarissen, directeuren en ambtenaren. Zegt hij dan ook 'je' en 'ouwe'? Maar gelukkig! Hij zegt 'u'!
Ik moet zeggen dat de basisschool dat ook aanleerde zoals wij het zelf gewend zijn. Bij de ingang van het klaslokaal stond de juf of meester en kinderen gaven bij binnenkomst een hand en zeiden waar gewenst 'u' tegen de leerkracht.

bieb63

bieb63

10-03-2015 om 15:28

Wat heeft het met respect te maken??

Het is een ouderwetse gewoonte, uit een tijd dat de wereld een beetje anders in elkaar zat. Vroeger zij je tegen je 'baas' ook U. Nu komt dat zelden nog voor, maar de baas is nog steeds de baas...
Ik vind het i.i.g. niets met respect te maken hebben.

Deborah

Deborah

10-03-2015 om 15:48

@AnneJ

Nou ik heb het zelf meegemaakt dat het weldegelijk bij kinderen tot minder brutaal zijn leidt. Enkele jaren terug woonde mijn puberneefje een jaartje bij mij. In het begin flink brutaal.

Na enkele weken was ik het zo zat dat ik hem voortaan u tegen mij heb laten zeggen (daarvoor zei hij altijd je), en het ook bestrafte als hij dat niet deed. En opeens was hij veel minder brutaal, ja zelfs beleefd. En dat komt toch omdat je iemand die je met u aanspreekt anders benadert dan iemand die je met je aanspreekt en als gelijke beschouwt. En een opvoeder is niet een gelijke...Dus het werkt heb ik destijds bij mijn neefje gemerkt.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

10-03-2015 om 15:59

Nee hoor

Mijn kinderen zeggen geen u tegen ons en ook niet tegen de opa's en oma's. Tegen vreemde oudere mensen dan weer wel, dat doe ik zelf ook.

Mijn kinderen zeggen wel u tegen de leerkrachten en dat vind ik wel prettig. Ik weet niet precies waarom, maar dat voelt voor mij gewoon zo.

Ja Deborah

Ik zou ook u zeggen en voorzichtig worden als iemand me anders straft. Maar ik heb toch liever dat mijn kinderen niet bang zijn voor straf en daarom respectvol met mij omgaan maar dat doen omdat het prettig is voor jezelf en voor anderen om respectvol met elkaar om te gaan. Het bevordert het sociale verkeer. Straf bevordert angst.

Monique D*

Monique D*

10-03-2015 om 16:09

U zeggen

Nee, mijn kinderen tutoyeren mij gewoon. Ik vind dat het u-zeggen afstand creëert. Dat vinden mijn ouders ook. Ouderen, klanten of vreemden spreken wij wel aan met u. Maar dat is onze mening.

Bij kennissen van ons moeten de kinderen hun ouders wel tegen hun ouders u zeggen. En dat gebeurt nog steeds tijdens hun volwassen leven (21 en 22 jaar).

bloemetje

bloemetje

10-03-2015 om 16:13

gewoon je

Onze kinderen zeggen gewoon je/jij, ook tegen volwassen familieleden. Ik vind persoonlijk 'u' vreselijk uit de tijd. Met respect heeft het voor mijn gevoel niets te maken. Respect moet je als volwassene 'verdienen'. Daar is dat hele u-gebeuren absoluut niet voor nodig. Als je denkt dat jouw kind pas respect heeft voor volwassenen als het 'u' zegt dan moet je toch echt eens goed nadenken over de opvoeding.

Hadewich

Hadewich

10-03-2015 om 16:17

Nur

Spreek je echt je moeder aan met 'moeder'? Grappig, ik ken dat eigenlijk alleen uit kinderboeken en dan vind ik het altijd een beetje apart klinken. Ik ken ook eigenlijk niemand die dat doet. Ik zeg zelf meestal 'mam' of 'mams'.

Hier zeggen de kinderen alleen 'u' tegen leerkrachten, werkgevers en onbekenden.

Barvaux

Barvaux

10-03-2015 om 16:19

Hier

Mijn kinderen moeten tegen oudere onbekenden gewoon u zeggen en dan horen ze vanzelf wel dat ze mogen tutoyeren. Ik zou niet willen dat ze u tegen mij zeggen maar waar ik echt een hekel aan heb is dat kinderen blijven volhouden. Ik heb meegemaakt dat een vriendje van oudste mij met u bleef aanspreken want dat moest hij van zijn moeder! Hee ho nou? IK bepaal toch hoe ik aangesproken wil worden? Dat gaat een ander toch niet bepalen?

Mijn oudste van 16 heeft er moeite mee om iemand te tutoyeren als het bijv een coach is maar dat is dus niet omdat ik heb gezegd dat hij die persoon met u moet aanspreken.

Barvaux

Barvaux

10-03-2015 om 16:20

Aanvulling

Oudste spreekt overigens de leerkrachten ook met u aan, dat hoort op school. Hij gaat er op letten of anderen dat ook doen nav mijn vraag.

Mikke

Mikke

10-03-2015 om 16:23

Dat is het verschil

Wij zien onze kinderen namelijk als gelijken, we nemen ze serieus en ze zijn niet minder dan de volwassenen in ons gezin, alleen minder 'af'. Wij respecteren hun mening en wie ze zijn als persoon, dus het respect gaat hier twee kanten op. En als wij willen dat ze u tegen ons zeggen, dan zullen we de kinderen ook met u moeten gaan aanspreken (hebben het net geprobeerd, maar dat klonk nergens naar... voor allebei niet!).

Ik ben wel benieuwd hoe je denkt dat het in andere landen gaat met respect, waar er geen verschil is tussen u en jij (you, bijvoorbeeld). Zijn kinderen daar per definitie minder respectvol dan de u-zeggers hier?

Sindbads vrouw

Sindbads vrouw

10-03-2015 om 16:25

Trouwens...Hier

Ondanks dat ik het niet belangrijk vind en het mijn kinderen niet heb aangeleerd, spreken ze ons wel met "u" aan.

tja... sommige dingen doen ze dus spontaan

Ik het ze trouwens altijd wel aangeleerd dat het wel belangrijk is om mensen buiten ons gezin met "u" aan te spreken. Gewoon als de correcte aanspreekvorm. Dat is ook iets wat ik zelf voorleef, "u" gebruiken in contacten met vreemden en telefonisch. En ook dat gaat volautomatisch, daar hoef ik niet eens bij na te denken.

Sindbads vrouw

Sindbads vrouw

10-03-2015 om 16:33

Mikke:

je schreef: Ik ben wel benieuwd hoe je denkt dat het in andere landen gaat met respect, waar er geen verschil is tussen u en jij (you, bijvoorbeeld). Zijn kinderen daar per definitie minder respectvol dan de u-zeggers hier?

Ondanks dat er in het (oude) drenths geen verschil is tussen u en jij, is er wel degelijk respect voor anderen/ouderen/vreemden.

Het taalgebruik is alleen anders. Wat ik weet is dat de aanspreekvorm belangrijk was. Bij mensen in de buurt was de correcte aanspreekvorm "buurvrouw Achternaam" , moeders van vriendjes en vriendinnetjes "Vrouw Achternaam" en bij familie relaties "oom/tante/ Voornaam" . En je moest het ook niet in je hoofd halen om die aanspreekvorm te vergeten . Dat zorgde gegarandeerd voor opgetrokken wenkbrouwen.

En ondanks dat mijn jongens geen "u" tegen mij hoeven te zeggen (ik vind het voor mij gevoelsmatig een woord wat mij niets zegt) wil ik wel dat ze mij met respect benaderen.

Nur

Nur

10-03-2015 om 16:39

Hadewich

Ja, ik zeg echt moeder. Als klein kind zei ik mama maar op een gegeven moment werd het moeder. Mijn vader zei ook moeder/vader tegen zijn ouders bijvoorbeeld. Dus voor mij klinkt dat niet raar.
Mijn eigen kinderen zeggen wel mama/papa. Wel merk ik dat ik de term moeder/vader vaak gebruik. Ik zeg bijvoorbeeld nooit tegen de kinderen 'vraag maar aan papa' maar wel 'vraag maar aan je vader' of zelfs 'vraag maar aan vader'.

ouderwets

U zeggen tegen je moeder, heel ouderwets en ik kan me daar ook geen warm gezin bij voorstellen. Maar waarschijnlijk ben jij het van huis uit gewend en is het voor jou normaal. Ik zou het niet willen.

Zelf spreek ik alleen oudere onbekende mensen zo aan, maar het wordt al snel je en jij want ik ben nu 40 en hoor ook bij de oudjes toch?

Theekopje

Theekopje

10-03-2015 om 16:47

De baas

"Nu komt dat zelden nog voor, maar de baas is nog steeds de baas..."

En dat vinden sommige kinderen (en ook sommige mensen uit landen waar de baas 'meneer' is), maar verwarrend.
Want je mag wel je zeggen tegen de juf en tegen oma, net als tegen je vriendjes, maar je mag ze toch niet op dezelfde toon en manier aanspreken (ruim zélf je speelgoed op!).

U zeggen kan helpen (ik zeg kan, niet dat het moet) om dat onderscheid wat duidelijker te krijgen. In een wereld die toch al zo onduidelijk en onoverzichtelijk is vinden sommige mensen dat makkelijker.

Oh, en respect hoef je niet te verdienen. Dat vind ik altijd zo'n onzinnige opmerking.

Hanne.

Hanne.

10-03-2015 om 16:48

Nee

Nee, mijn kinderen hoeven geen u tegen me te zeggen. Tegen vreemde volwassenen doen ze het wel. Eigenlijk zonder dat ik daar enige energie in heb gestoken. Blijkbaar heb ik het netjes voorgedaan .

Wel verwacht ik dat ze beleefd doen of ze nu je of u zeggen. Doe je dat niet dan word je daar op aangesproken.

Het grappige is dat mijn partner zijn ouders ook met u aanspreekt. Ik spreek ze juist met je aan. Op hun verzoek.

Hadewich

Hadewich

10-03-2015 om 16:49

Nur

Maar dat doe ik ook: 'vraag maar aan je vader' (wel met die 'je' ertusssn). Alleen niet als directe aanspreekvorm.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.