Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Fem

Fem

17-01-2010 om 11:35

Mijn jongens vechten zoveel

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen; mijn oudste jongens (bijna zes en bijna acht) vechten de hele dag door met elkaar. En wanneer ze dit niet doen leveren ze commentaar op elkaar.
Leuk spelen kan wel, maar duurt vaak niet langer dan vijf minuten. Ze kunnen werkelijk niks van elkaar hebben en de sfeer wordt er hoe langer hoe ongezelliger op.
Los van elkaar zijn het schatten van knullen, maar zijn ze samen dan zou ik ze vaak liever onder het behang willen plakken.
Overdag hier dus veel herrie in de tent. En dat is zo slopend. Ben de hele dag aan het scheidsrechteren. S avonds hebben de kinderen elk een eigen uitgebreid bedtijdritueel. Dat is eigenlijk het leukste moment van de dag. Dan hebben ze exclusieve aandacht en daar zie je ze van opbloeien. Hoe krijg ik het voor elkaar om deze momenten ook overdag door te voeren? En hoe krijg ik het voor elkaar dat de twee niet continue hun negatieve commentaar op elkaar loslaten?
Wij zijn in afwachting van de hulp van jeugdzorg die we krijgen. Maar tot die tijd wil ik niet zelf machteloos toezien hoe de heren hier de sfeer verzieken.
Fem

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Polly Shearman

Polly Shearman

17-01-2010 om 12:11

Tja

Hier 3 zoons die ook elkaar regelmatig aanvallen.
Oudste zoon krijgt hulp, middelste zoon word getest en jongste moet nog "opdrogen".
Voorheen zou ik dus tegen je zeggen, tja jongens die zijn nou eenmaal lichaamelijk.
Nu weet ik dat dat ook niet "normaal" is.
De enige tip die ik je kan geven is ze proberen te leren dingen mondeling op te lossen.

Dus zet ze bij meningsverschil aan tafel en doe voor hoe het moet: pietje ik vind het heel erg dat jij mijn auto hebt kapot gemaakt.
Nou jantje dat deed ik omdat jij mijn gordijnen van de muur hebt getrokken.
Probeer ze te leren hoe ze het "uit kunnen praten" zonder elkaar daarbij de hersens in te slaan.
Maar... ze hebben wel recht op ruzie!!!
als je ze nooit laat stoeien/ruzie maken weten ze niet wat ze aan elkaar hebben, het is ook iets van grenzen aftasten.. hoe ver kan ik gaan bij jou.. enz..

sterkte!!!
groet, polly

Ski-ster

Ski-ster

17-01-2010 om 13:49

Hier

Hier ook 2 jongens die elkaar regelmatig in de weg zitten, steeds op elkaar letten en regelmatig ruzie maken. Ik wordt er ook wel eens moe en geirriteerd van maar echt vechten is er niet bij. Vraag me wel af wanneer voor jullie de grens bereikt was en wanneer je hulp ging zoeken.
M.a.w. wat is normaal en wanneer is het niet meer normaal?
Veel sterkte er in ieder geval mee.

Hier een paar kreten die soms helpen...

"Als jullie slim zijn, kunnen jullie het met woorden oplossen" en

"Jullie hebben nog maar een half uur om te spelen, of jullie gaan nu de hele tijd ruzie maken en dan hebben jullie niet zo'n leuke tijd of jullie proberen samen te spelen en dan is het wel leuk".

Vaak probeer ik wel gespreksleider te zijn om de ruzies uit te praten. Ze moeten dan van mij wel naar de anderen luisteren en omstebeurt praten. Vaak zijn de ruzies op misverstanden gebaseerd, dus dat lost al veel op. Ook moeten ze sorry zeggen als ze de ander pijn hebben gedaan of hebben gepest. Ze moeten van mij ook duidelijk uitleggen wat er aan de hand is, dus niet "zij pest me" maar duidelijk aangeven welk specifiek gedrag van de ander ze niet bevalt. Dan afspreken dat Pietje van nu af aan zal ophouden met dit gedrag. Meestal zegt Pietje iets van: "Oh, maar ik had niet gehoord dat je zei dat ik moest ophouden..." Sure. Maar meestal gaat het daarna wel even weer beter.

Toch ook overdag individuele aandacht geven helpt ook. Kinderen die blijven ruzieen allebei naar eigen kamer sturen om daar te spelen met de woorden dat ze pas samen weer beneden kunnen spelen als ze niet ruzieen wil ook nog wel eens helpen.

Succes! Soms word je er inderdaad stapeldol van. Madeleine Albright schijnt gezegd te hebben dat ze al haar negotiation skills heeft geleerd door ruzies te beslechten tussen haar drie kinderen.

Polly Shearman

Polly Shearman

17-01-2010 om 18:41

Pelle

Wees het voor zeg je. Maar je bent er toch niet de hele dag bij? Het ene moment zijn ze lief op hun kamers aan het spelen en het volgende moment is het knokken en komen ze krijsend naar beneden. Hij dit dit. En hij deed dat. En dan wil ik dus niet scheidrechter spelen. Ik probeer ze het dan zelf te laten oplossen, uit praten dus. Ik zeg erbij probeer. Want in de ideale wereld werkt dat natuurlijk perfect. In mijn wereld helaas niet. Gelukkig kunnen ze ook heel lief samen spelen. Soms. Groet polly

Fem

Fem

18-01-2010 om 07:33

De hele dag

Mijn jongens kunnen ook lief zijn samen. Maar op het moment lijkt het of ze zo ongeveer de hele dag vechten, zeuren en krijsen. Wanneer ze elkaar maar zien is het raak. Meestal begint het met vervelend commentaar. Daar kan de ander dan niet tegen en op een gegeven moment komt de eerste klap. En nee ze vechten niet alleen wanneer ze bij me in de buurt zijn, maar overal,(behalve als we ergens op visite zijn, dan gedragen ze zich keurig), ook buiten op straat.
Ze hebben geen eigen kamer en wij niet a la minute de mogelijkheid om dat wel te realiseren.
We hebben een rotweekend gehad. Er is continu geschreeuwd en gevochten. Vanochtend begonnen ze weer. Toen hield ik het zelf niet meer, ik ben zó ontzettend kwaad geworden. Zo kwaad hoop ik niet nog 's te worden. Ze waren onder de indruk. Nu gaat het goed. Maar ik voel me rot. Ik vind hier zo ontzettend niks aan. Waarom moet ik eerst kwaad worden voordat ze in de gaten krijgen dat het echt over moet zijn?! Dat moet ook op een andere manier kunnen.
Ik ga vandaag met het opvoedsteunpunt bellen. Misschien dat zij nog goede raad of tips hebben.
Iemand vroeg hier hoe ver het moest gaan voordat je je aanmeld bij bjz. Misschien zouden andere ouders het nog langer aan hebben gekeken. Maar mijn oudste twee en ik hebben nogal wat meegemaakt de afgelopen jaren. En ik denk dat dat ook meespeelt. Ik wil niet pas hulp in roepen als het al volledig uit de hand gelopen is. Dat ben ik liever voor.
Fem

Fem

Fem

18-01-2010 om 09:31

Hulp

De oudercursus die wij willen gaan volgen via Jeugdzorg start bij voldoende aanmeldingen in maart. Maar de hulp thuis kan nog wel een half jaar duren. Maar ik heb ondertussen telefonisch contact gehad met de schoolmaatschappelijk werkster. Zij kan met ons een plan maken voor hulp ter overbrugging. Donderdag heb ik een gesprek met haar.
Er gaat dus op korte termijn al wat gebeuren. Fijn idee.
Fem

Vic

Vic

18-01-2010 om 10:54

Uit elkaar houden

Het is lastig dat ze geen eigen kamer hebben want als mijn meiden (ja, die kunnen er ook wat van!) elkaar in de weg zitten, zet ik ze gewoon uit elkaar en moeten ze elk op hun eigen kamer spelen. Heb je andere kamers in huis waar je ze apart kunt laten spelen? Volgens mij kun je niet helemaal voorkomen dat kinderen die dicht op elkaar spelen ruzie krijgen, helemaal als het botsende karakters zijn.

Alette

Alette

18-01-2010 om 10:56

Fijn

dat je alvast een overbrugging hebt geregeld. Goed ook van je dat je zo in actie komt.

Hier twee jongens van 8 (bijna 9) en net 7 met veel ruzie. Vooral in het weekend moppert mijn man nog wel eens dat hij beter aan het werk kan gaan....

Ruzies zoals slaan moeten ze uitpraten, moet daar nog erg veel in sturen, ben nu maar weer eens begonnen met elke keer te zeggen, op een lieve geduldige toon als dat lukt: niet naar elkaar schreeuwen, of: zeg maar tegen wie je het hebt en wat het probleem is als ze weer eens ophouden tegen elkaar schreeuwen. Bij slaan gaan ze naar hun eigen kamer. Bij elkaar aan het lachen maken onder het eten gaat er 1 weg, heb ze laatst om de beurten laten eten, telkens een op slaapkamer. Lachen is leuk maar deze vorm van slappe lach (+ verslikken) is meer pestgedrag.

Ik heb niet zoveel conctrete tips, hoop dat je donderdag verder komt vooral en dat je nu bij kunt komen uit je boze bui, dat nare gevoel kost soms wel even tijd bij mij. Succes!

Een vriendin van mij...

Ik heb zelf maar één kind, dus vechten gebeurt hier niet. Een vriendin met twee kinderen die vroeger veel vochten heeft het alsvolgt opgelost. Als de kinderen vochten, mochten ze voor straf geen speelafspraak maken, maar moesten ze verplicht met elkaar spelen die middag. Gingen ze dan weer vechten, dan mochten ze de volgende dag ook niet afspreken, maar moesten ze met elkaar spelen. In het begin werden de kinderen natuurlijk voortdurend kwaad op haar, want de ander was altijd begonnen en het was dus niet eerlijk dat hij zelf nu ook niet mocht spelen. Vaste antwoord van haar: "het boeit me niet wie er is begonnen, zolang jullie niet zonder vechten kunnen spelen, mag er niet worden afgesproken met vriendjes. Door geen van beiden. Klaar." Na een paar dagen volhouden kwamen de kinderen erachter dat het gunstiger was om elkaar even met rust te laten als het spelen niet lekker verliep. Ze begonnen deals te sluiten met elkaar en konden zich beter inhouden met meppen, want wie er ook begon, ze wisten dat ze allebei niet mochten spelen met een vriendje. Vaak als één een mep gaf, mepte de ander niet meer terug maar zei snel "niet meppen, anders mogen we niet spelen" en dan hield de mepper ook snel op.
Mijn vriendin hoeft nu af en toe bij gemekker alleen nog maar even te herinneren aan die maatregel, dat is genoeg om ze weer in het gareel te krijgen. Die eerste week was wel even afzien voor haar, maar ze heeft nu rust in de tent.

Polly Shearman

Polly Shearman

18-01-2010 om 20:43

Pelle

die regel dat ze in op elkaars kamer mogen zonder toestemmig geld hier ook, en dat ze het recht hebben de ander altijd weer eruit te gooien ook! maar... Dan moeten de heren zich zelf wel aan die regel houden... en elkaar er aan houden.. en dat doen ze dus hier niet...
wat doe jij als een van de twee bij de ander op de kamer is geweest zonder toestemming???

oh en als ze beide met een vriendje spelen is het helemaaaaaaaaaaaal vaak hommeles!!

Ik zit er middenin

hoi,
ook ik zit hier middenin met zoons van bijna 10 en net 8.
het is elke dag feest, ook als ik er niet bij ben,dus het gaat volgens mij niet om aandacht.

fysiek geweld ook, schelden ook. Weet soms ook niet meer wat te doen.
Ik probeer het ze te laten uitpraten,helpt niet. negeren en ze het laten üitvechten"helpt ook niet.

ik weet wel dat ze gek op elkaar zijn. na 5 minuten spelen ze alweer samen.
momenteel ben ik bezig met direct op de kamer te zetten voor een kwartier. maar dan is het leed vaak al geschied.
Ik word er ook doodmoe van.

helaas geen tips voor je dus, ik zit er zelf middenin..

Fem

Fem

20-01-2010 om 09:39

Annemir

Pfff.. tis wat he! Tsja.. what can I say? Ik weet hoe je je voelt. Al gaat het hier, na een heftig weekend, de afgelopen dagen een stuk beter. Het blijft aanmodderen hoor. Maar ze zijn een stuk rustiger. Wat niet wegneemt dat ik heel graag gebruik maak van de hulp die we nu voor handen hebben. Morgen een gesprek met het schoolmaatschappelijk werk. Die vrouw kan ons waarschijnlijk zelf ter overbrugging komen helpen thuis. Ze heeft het ooit eens over videohometraining gehad. Njah, wel iemand waar ik het heel goed mee kon vinden. Er zat wel een klik. Dat is toch fijn als zoiemand bij je over de vloer gaat komen.
Ik merk ook echt heel goed hoe de jongens reageren op spanning bij mij. Ik ben vorige week gestopt met roken en dat geeft toch ff een beetje stress (ja, een beetje, want ik vind het alles meevallen) en deze week voel ik me een stuk beter. En nu zijn de jongens ook weer wat rustiger. Zo zie je maar..
Heb jij niet het idee dat je wat hulp kunt gebruiken? Zou er toch eens met iemand over gaan praten. Want midden in de ellende blijven zitten lijkt me ook geen doen, toch?
Dikke virtuele knuf voor jou,
Fem

Fem

Fem

20-01-2010 om 09:40

Overigens

Gaan wij er van het weekend even lekker tussenuit met zijn tweeen. Heerlijk een weekendje naar zee. Heb ik ook wel zin in.
Fem

Polly Shearman

Polly Shearman

20-01-2010 om 10:51

Afmatten

Wat hier ook goed werkt is: afmatten die mannen!!!
juist ja.. moe maken dus, hup naar het bos, of speeltuin, veel buiten zijn. Dan houden ze net iets minder energie over om hier thuis te stieren..!

groet, Pol

Fem

Fem

20-01-2010 om 13:38

Polly

Dat afmatten, daar heb je gelijk in. Dat werkt. Als het weer nou 's mee zou werken. Moet ook zeggen dat het er hier in de zomer ook altijd een stuk rustiger aan toe gaat. Maar dat is logisch. Dan zijn ze volop buiten. Dan komen ze inderdaad afgemat weer binnen en hebben ze de fut niet meer om ook nog eens te gaan lopen klooien.
Fem

Monique D*

Monique D*

24-01-2010 om 15:26

Ruzie, aandacht van moeder en uit elkaar

Ook mijn kinderen (zoon van 15 en dochter van 12) hebben wel eens ruzie. De oorzaken hiervan variëren van plagerijen, de computerbeurt, tv-programma's, niet aan de ander denken bij het eten van snoep, etc.
Mijn dochter is diegene die mij luidkeels begint te roepen. "MAMAAA!" Ik hoor zoon dan roepen dat ze de volgende keer een schoen naar haar hoofd krijgt, maar zich inhoudt omdat ik er ben... En dan moet ik mij nog inhouden om niet snel naar de kamer te gaan om te kijken wàt er precies aan de hand is.. Als ik mij dan toch niet kan inhouden, dan voel ik mij gedwongen om te scheidsrechteren. En dan komt de oorzaak van die ruzies naar boven: plagerijtjes die uit de hand zijn gelopen, een tv-programma wat de andere niet meer wil zien en dan gelijk moet worden overgeschakeld naar een ander kanaal, een computerbeurt wat allang is verlopen, kortom: de een denkt niet aan de ander. Tijdens gesprekken kan ik nooit een vinger op de zere plek leggen, het lijkt alsof de ander het altijd heeft gedaan. Ik kom dan niet achter de werkelijke oorzaak om tot de juiste oplossing te komen, want ik heb niet gezien wat er was gebeurd, want ik was er niet bij. Dit vreet vreselijk veel energie. Zeker bij dat scheidsrechteren, ik duld geen scheldpartijen of ruwe taal naar elkaar toe. En tieners kunnen discussieren, hoor!
Ik probeer het dan op te lossen door een compromis te sluiten (niet zomaar de tv op een andere net te zetten, zolang de ander het programma volgt, afspraken maken over de computertijd en daarbij de ander een paar minuten de gelegenheid geven om het e.e.a. af te maken, plagerijtjes stoppen als je merkt dat de ander het niet meer leuk vindt, etc). En mocht dit geen oplossing zijn, dan gaat de tv, computer, etc. uit en dan trekt iedereen zich even terug, zodat ze tot bezinning kunnen komen. En dat kan ook als ze geen eigen kamer hebben. Desnoods parkeer je de een in de ouderlijke slaapkamer en de ander in de gemeenschappelijke slaapkamer. Als dat ook problemen geeft (discussie over wie er naar die kamer gaat, etc.) dan maak jìj de beslissing.
Ook wij zijn klein behuisd. De oplossing van het hebben van een eigen kamer is dat zoon nu op de zolder slaapt. Dat is zijn eigen ruimte. En als hij niet naar de zolder gaat dan trekt hij zich terug in de woonkamer en mijn dohter op haar eigen kamer. Voorheen, toen ze nog geen eigen kamer hadden gebeurde dat ook op die manier. Ook daar is een oplossing voor...
Ik werk zelf full-time. Ik ben dan rond 6 uur thuis. Mijn kinderen zijn dan de middagen (vanaf ongeveer 4 uur) alleen thuis. En dan kunnen er ook ruzies ontstaan. Ze weten dat ze mij alleen in noodgevallen mogen bellen. Maar ook dan kunnen ze ruzie met elkaar krijgen. Het is wonderlijk dat ze het wel zelf kunnen oplossen omdat ze wéten dat ze hun moeder niet hiervoor op het werk mogen bellen...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.