Mijn kind van 8 komt steeds zijn bed uit
hallo
Mijn zoontje van 8 komt herhaaldelijk of in de avond of in de nacht zijn bed uit naar mij toe. Gebruikt allemaal smoesjes moet een kus of drinken of ben mijn kussen kwijt( enorm groot dus onzin) deken moet je over doen, het gaat maar door.
Heb geprobeerd uit te leggen dat hij moet gaan slapen heb hem genegeerd en steeds terug gelegd ben boos geweest maar hij komt als een boomerang terug en op de vraag ga slapen zegt hij dan ook nee.
Heb gestraft geen tv, dan mag je niet buiten spelen morgen en zelf een week na school/Bso naar je kamer. Niks helpt. Ik weet het niet meer en voel mij een slechte ouder dat ik mijn kind van 8 niet onder controle heb. Wie heeft er tips want ik weet het niet meer.
Het zet een druk op ons gezin, broertje van 6.
groetjes Sandra
Sansweetgirl schreef op 09-05-2023 om 08:43:
hoi zijn broetje gaat een half uur eerder op bed dus dan zitten we samen
misschien is straffen niet de oplossen maar als je kind je iedere dag wakker houd van. 01:00 tot 04:00 en ik hem echt 100 keer terug breng of negeer dan probeer je iets
heb een baan dus moet ook functioner en zijn broertje voelt ook de negatieve en wordt in de nacht wakker van zijn broer.
voor het slapen gaan lees ik altijd nog een verhaaltje voor.
het is meer het woordje nee ik wil slapen, jij mag niet slapen. Hij is 8
vanmorgen kwam hij dan meteen met sorry mama. Dus hij weet wat hij doet. Enige reden waarom hij sorry zegt omdat hij tv wil kijken
Is er een reden voor dat je zo achterdochtig bent naar je zoontje? Je kleurt zijn gedrag erg negatief in.
Ik heb geen kinderen, maar kruip 's nachts heel graag tegen mijn vriend aan. Die wordt daar soms wakker van. Andersom maakt hij mij soms per ongeluk wakker omdat hij behoefte heeft aan contact. Dat is een hele normale behoefte.
Je praat inderdaad best negatief over je zoontje. Ik snap dat slaapgebrek je kan opbreken. Maar zoals ik al zei: je zoontje doet dit met een reden, en de reden is niet om je te pesten.
'Enige reden waarom hij sorry zegt is omdat hij tv wil kijken.'
Misschien is dat niet zo, maar misschien ook wel. Wij volwassenen doen ook wel eens dingen (waaronder sorry zeggen) om iets gedaan te krijgen krijgen. Zo raar is dat niet.
Problemen in de nacht komen vaak voort uit de dag. Dus kijk vooral eens goed naar hoe het overdag gaat en probeer daar meer tijd en vooral ook positieve aandacht aan hem te besteden.
Verder denk ik dat je heel rap zelf aan de slag moet met dat negatieve beeld van je kind, want dit is absoluut niet helpend (en mogelijk zelfs mede de oorzaak van zijn gedrag)
Wat vindt je partner er eigenlijk van?
Hoe laat gaat hij naar bed? Bij mijn kinderen is dit soort gedrag een teken dat ze nog niet moe genoeg zijn om te gaan slapen of door te slapen. Als het structureel voorkomt verschuif ik de bedtijd en dan is het meestal opgelost.
Voor het slapen gaan de afgelopen dag even doornemen kan ook helpen om hem beter te laten slapen. Samen met hem even benoemen wat er is gebeurd vandaag. Opstaan, ontbijten naar school, maar de bso/ met vriendje x gespeeld/ naar training geweest, avond eten. Besteed dan echt aandacht aan hem en heb het nog even over die moeilijke toets die best goed ging of dat hij dribbelen met de bal echt wel onder de knie gaat krijgen als hij goed zijn best doet.
Ik heb een kind van dik 20 die het af en toe nog steeds nodig heeft om de dag van zich af te praten voordat ze rustig kan slapen. Vooral toetsweken zijn spannend en moeten besproken worden.
Misschien helpt de volgende gedachte: stel je laat 'm elke nacht bij je in bed (of zijn bed bij jou in de slaapkamer). Denk je dat hij dat tot z'n 18de gaat volhouden? Ik denk van niet. Het is even een fase.
Een andere optie is dat hij alle afspraken 'terroriseert' en de straf voor lief neemt. Dan is op een goed moment, ook met een acht-jarige, tijd voor een goed gesprek. Of hij begrijpt dat mama 's nachts wil slapen en overdag moet werken. Dat er ook een moment is, dat het zo niet langer kan. Vraag desnoods HEM wat de oplossing is. Een achtjarige moet een heel eind kunnen komen in een 'overleg'.
Ik ben inderdaad negatief omdat hij mijn leven bepaald op dit moment. Iedere nacht ben ik met hem bezig. Ben moe, alles staat onder druk.
ik heb dit juist erop gezet voor tips. Niet om mij een slecht gevoel te geven. Want reken maar dat ik mij een hele slechte moeder vind omdat ik niet mijn kind van 8 onder controle heb.
hij krijgt alle liefde, overdag sta ik in alles voor hem klaar, knuffelen, samen spelen. Ik probeer alles. Balans, zit bij yorneo, hij heeft al speltherapie om inderdaad het onderliggende boven water te krijgen.
Hij heeft een sociaal netwerk. Speelt altijd samen, logeren samen eten het mag allemaal
we werken inderdaad met verwijzers thuis voor de dag. Dus hoe de dag er uit ziet weet hij.
hij gaat om 20:30 op bed. Zit dan ook echt te knipperen met zijn ogen dus ja moe. Valt in slaap maar heb het idee dat hij niet in een diepe slaap komt want staat soms een uur erna alweer beneden.
Sansweetgirl schreef op 09-05-2023 om 10:17:
Ik ben inderdaad negatief omdat hij mijn leven bepaald op dit moment. Iedere nacht ben ik met hem bezig. Ben moe, alles staat onder druk.
ik heb dit juist erop gezet voor tips. Niet om mij een slecht gevoel te geven. Want reken maar dat ik mij een hele slechte moeder vind omdat ik niet mijn kind van 8 onder controle heb.
hij krijgt alle liefde, overdag sta ik in alles voor hem klaar, knuffelen, samen spelen. Ik probeer alles. Balans, zit bij yorneo, hij heeft al speltherapie om inderdaad het onderliggende boven water te krijgen.
Hij heeft een sociaal netwerk. Speelt altijd samen, logeren samen eten het mag allemaal
we werken inderdaad met verwijzers thuis voor de dag. Dus hoe de dag er uit ziet weet hij.
hij gaat om 20:30 op bed. Zit dan ook echt te knipperen met zijn ogen dus ja moe. Valt in slaap maar heb het idee dat hij niet in een diepe slaap komt want staat soms een uur erna alweer beneden.
Is het misschien juist teveel allemaal?
Wij hebben bv bij elkaar eten en logeren bij elkaar doordeweeks/buiten de schoolvakanties afgeschaft na de eerste keer en dat geen succes bleek. Schoolvriendinnethes mogen bv ook niet elke maandagmiddag spelen, want het weekend was te druk.
Ik heb het hele draadje gelezen maar heb je al gevraagd waaróm hij uit zijn bed komt? Overdag vragen dus. Of zegt hij dan ook als reden 'ik was mijn kussen kwijt' of 'ik had dorst'.
Ik zou het denk ik praktisch oplossen door een klein matrasje naast je op de grond te leggen, dan komt hij daar maar slapen. (ik kon zelf namelijk nooit slapen met een woelend kind naast me in bed) Denk je dat hij dan wel gaat slapen daar? Ik vind de optie hierboven van Daddy_Gijs ook wel een goede, vraag het hem zelf eens, wat de oplossing kan zijn?
Sansweetgirl schreef op 09-05-2023 om 10:17:
Ik ben inderdaad negatief omdat hij mijn leven bepaald op dit moment. Iedere nacht ben ik met hem bezig. Ben moe, alles staat onder druk.
ik heb dit juist erop gezet voor tips. Niet om mij een slecht gevoel te geven. Want reken maar dat ik mij een hele slechte moeder vind omdat ik niet mijn kind van 8 onder controle heb.
hij krijgt alle liefde, overdag sta ik in alles voor hem klaar, knuffelen, samen spelen. Ik probeer alles. Balans, zit bij yorneo, hij heeft al speltherapie om inderdaad het onderliggende boven water te krijgen.
Hij heeft een sociaal netwerk. Speelt altijd samen, logeren samen eten het mag allemaal
we werken inderdaad met verwijzers thuis voor de dag. Dus hoe de dag er uit ziet weet hij.
hij gaat om 20:30 op bed. Zit dan ook echt te knipperen met zijn ogen dus ja moe. Valt in slaap maar heb het idee dat hij niet in een diepe slaap komt want staat soms een uur erna alweer beneden.
Dit bedoel ik niet. Ik bedoel dat je als onderdeel van het naar bed gaan ritueel even met hem gaat zitten en de voorbije dag doorneemt. Dat hij de spannende dingen of frustraties kan benoemen en verwerken voor hij gaat slapen. Dat moeten wel zijn dingen zijn. Hij vond die grommende hond in het park misschien enger dan hij had gedacht.
Sansweetgirl schreef op 09-05-2023 om 10:17:
Ik ben inderdaad negatief omdat hij mijn leven bepaald op dit moment. Iedere nacht ben ik met hem bezig. Ben moe, alles staat onder druk.
ik heb dit juist erop gezet voor tips. Niet om mij een slecht gevoel te geven. Want reken maar dat ik mij een hele slechte moeder vind omdat ik niet mijn kind van 8 onder controle heb.
hij krijgt alle liefde, overdag sta ik in alles voor hem klaar, knuffelen, samen spelen. Ik probeer alles. Balans, zit bij yorneo, hij heeft al speltherapie om inderdaad het onderliggende boven water te krijgen.
Hij heeft een sociaal netwerk. Speelt altijd samen, logeren samen eten het mag allemaal
we werken inderdaad met verwijzers thuis voor de dag. Dus hoe de dag er uit ziet weet hij.
hij gaat om 20:30 op bed. Zit dan ook echt te knipperen met zijn ogen dus ja moe. Valt in slaap maar heb het idee dat hij niet in een diepe slaap komt want staat soms een uur erna alweer beneden.
Je doet alsof hij het expres doet.
Jij en hij al helemaal niet, hebben geen controle over slaap. Je bekijkt het vanaf de verkeerde kant.
Het is niet iets dat hij jou aandoet.
Het is een situatie die als gevolg heeft dat jij moe bent, dat is alles.
Jij verbindt er emoties aan en een oordeel.
Hij staat dus al met 1-0 achter en dat is onterecht.
Je zult een paar stappen terug moeten en hem daarbij helpen en als het niet helpt dan zijn de stappen te groot.
Ik hoop dat iemand er achter komt waar hij bang voor is/andere reden die zorgt voor onrust in de nacht.
Ik begrijp dat je moe bent, maar hij kan het niet helpen, bekijk het liefdevol.
Het heeft een oorzaak, geen schuldige en heeft niets te maken met " onder controle houden ". Waarom zou je " onder controle" koppelen aan niet slapen?
Ik vind 20.30 uur voor een 8-jarige trouwens rijkelijk laat. Er is best kans dat hij dan zijn interne slaapprikkel voorbij is.
Sansweetgirl schreef op 09-05-2023 om 10:17:
slaap maar heb het idee dat hij niet in een diepe slaap komt want staat soms een uur erna alweer beneden.
Ik heb mijn kinderen ook wel eens beneden op de bank laten verder slapen. Dan zei ik oke, je mag beneden blijven maar dan ga je wel hier slapen, en dan maakte ik van een hoekje op de bank een bedje. Maar goed bij ons duurde dit soort fases maar een paar dagen. Als het langer duurt lijkt me dit niet handig.
En even iets wat je misschien in de vakantie kan proberen, laat hem zelf eens bepalen hoe laat hij naar bed gaat, hoe dat voor hem werkt.
Oh en nog een tip, zoon hier heeft een hele tijd lang melatonine gebruikt voor het slapen gaan, anders lukte het niet om te slapen. (gewoon zo'n vrij verkrijgbaar potje van de Kruidvat hoor)
Een van de meest effectieve manieren om iemand door te laten draaien, is om die van diens slaap te beroven. Dus ik snap je wel. Je loopt op je tandvlees. En dat is heel vervelend, want dat werkt in àlles door. Emotioneel, cognitief en fysiek. Je lontje wordt korter, het wordt moeilijker om hoofd- en bijzaken te onderscheiden en beslissingen te nemen.
Ik denk dat er 2 dingen zijn om je op te richten:
1) Wat is de oorzaak, voor een lange termijn oplossing
2) Hoe gaan we er mee om, voor de korte (en langere) termijn
Heb je een idee wat de oorzaak is? Is er iets veranderd de afgelopen periode? Staat er iets spannends te gebeuren? Ik lees ook best wat therapie, zou het daar iets mee te maken kunnen hebben?
En dan... hoe ga je ermee om. Je schrijft steeds dat je baalt dat je je "kind niet onder controle hebt". Het lastige is dat je kind zijn slaap niet onder controle heeft, dat is het probleem, niet jouw controle over het kind. En als iemand met afwijkend slaapgedrag kan ik je vertellen; niet iedereen kan slaap controleren. Mijn partner slaapt als die 3x rustig in en uitademt. Bij mij is dat écht geen optie. Ik zou dat anders willen, maar dat kan niet. Voor je zoon is dat hetzelfde. Je lijkt nu heel erg gericht op dat hij "gewoon" moet gaan slapen, of jou minstens niet lastig valt. Maar dat is helaas geen druk op de knop. Hoe zouden jouw nachten leefbaarder kunnen worden? Kun jij eerder naar bed? Ik neem aan dat er geen partner is, waarmee je wisseldiensten kunt draaien? Misschien toch hem het laatste stuk van de nacht bij jou laten slapen en er geen strijd van maken en ondertussen heel hard werken om de onderliggende oorzaak naar boven te krijgen?
1 ding: ga NIET aan melatonine beginnen. Daarmee werk je langdurige slaapproblemen alleen maar in de hand.
Ik kreeg vroeger (zo smerig) een glas warme melk van mijn ouders als ik vroeg op de avond naar beneden kwam. Inmiddels weten we dat de fysieke effecten daarvan beperkt zijn, maar het ritueel en het placebo-effect, gaven me in ieder geval het gevoel dat we iets deden. En daarna weer naar bed, waar ik net zo lang mocht lezen, tot ik in slaap viel. En dat ging prima. Zorgde dat de druk eraf was, ik bleef rustig en viel uiteindelijk heus weer in slaap.
Dat kun je met hem ook proberen. En als hij niet graag leest, dan een luisterboek misschien? Er zijn er heel veel met kinderboeken. Dan kan hij daar naar luisteren, in zijn bed. Het verzet zijn gedachten en mogelijk valt hij dan makkelijker weer terug in slaap.
Het aantal prikkels overdag wat terugbrengen, kan misschien ook helpen. Als hij een overactief hoofd heeft, kan dat ook onrust veroorzaken.
1968 schreef op 09-05-2023 om 10:28:
[..]
Oh en nog een tip, zoon hier heeft een hele tijd lang melatonine gebruikt voor het slapen gaan, anders lukte het niet om te slapen. (gewoon zo'n vrij verkrijgbaar potje van de Kruidvat hoor)
Ja, daar is die al, terwijl ik mijn post schreef 
Het is goed bedoeld advies en ik lees het vaker, maar het is écht geen goed idee bij structurele slaapproblemen, je lichaam moet dit zelf aanmaken.
Zie bijvoorbeeld: https://www.ad.nl/gezond/melatonine-slikken-voor-het-slapen-onnodig-en-gevaarlijk~ab9fd454/
bedankt voor de tips en meningen. Fijn ga er goed over nadenken en overwegen
