Mijn zoontje van 6 mag niet met knuffels slapen volgens mijn ouders.

Je zegt het goed

Volgens jouw ouders mag iets niet.

Maar wie zijn zijn ouders? Jullie toch?

In dat geval hebben jou ouders geen bepalende stem. Die tijd is voorbij.

Nu bepalen jullie. En als jullie bepalen dat dat prima kan, dan is dat zo.

Wachten tot hij zelf niet meer wil

Volgens de therapeut waar mijn zoon was is een knuffel voor een kind een gevoel van veiligheid. Papa en mama zijn nu niet bij mij maar mijn knuffel wel. Zoon van nog net 11 (brugklas) heeft nog steeds de knuffels in bed. Meestal liggen ze op ern rijtje naast zijn kussen. 2 weken geleden in de proefwerkweek lag hij toch weer met 1knuffel stevig in zijn arm geklemd te slapen. Ging even bij hem kijien, omdat hij zo hoestte.
Ik laat het masr zo. Tegen de tijd dat hij een vriendin heeft zal het wrl afgelopen zijn met de knuffel beesten.

ahem

Mijn broer had tot ver in zijn tienerleeftijd meerdere knuffels in zijn bed. Als daar verbaasd op gereageerd werd wilde hij wel eens met lichte dreiging vragen of betrokkene er soms een probleem mee had. Hij was ook toen al beresterk en dat was aan hem af te zien, dus niemand die het waagde hem te bespotten.

Mijn dochter van bijna 8 en zoon van net 11 hebben ook meerdere knuffels in bed. Dochter loopt trouwens ook bij andere gelegenheden met knuffels rond. Zij neemt ze ook mee als ze gaat logeren, zoon niet.

Het is zodanig normaal dat 'een knuffel' hier op de paklijst stond voor het scoutingkamp bij de welpen - waar kinderen van 7 tot 11 jaar op zitten.

Laat je ouders het heen en weer krijgen, en laat je zoon zijn knuffels houden zo lang hij daar zelf behoefte aan heeft.

Groeten,

Temet

Knuffel is gewoon belangrijk voor hem

Ons zoontje neemt altijd een knuffel mee in de wagen, op vakantie of als we op bezoek gaan bij mijn schoonouders (die wel redelijk zijn gelukkig). Vanaf we thuis zijn wijkt hij bijna nooit van zijn knuffels (alleen tijdens het eten, wassen laat hij ze los). Ooit sliep hij zonder knuffel omdat we zijn knuffel niet bij hadden op vakantie en al die nachten waren een hel voor hem. Het hielp alleen als bij mij en papa in bed lag en zijn papa hem in knuffelhouding hield tot hij in slaap viel.

Mijn ouders hebben vorige week nog even om ons zoontje moeten babysitten (gebeurt heel soms als ik en mijn man beide met dezelfde uren staan). Ze hebben ons zoontje zijn knuffels uit de kamer gehaald, die op ons kamer gesmeten en deur op slot gedaan. De buurman moest mijn man opbellen want ons zoontje was heel de boel aan het uithuilen en kreten tot bij de buren. Mijn ouders hebben hem dan nog gestraft ook, mijn man heeft mijn ouders toen aan de deur gezet en het werk afgebeld. Ons zoontje was helemaal de kluts kwijt omdat hij niet bij zijn knuffel mocht zijn. Mijn zoontje heeft met zijn favoriete knuffel van in de avond tot volgende morgen in de armen van mijn man gelegen alsof hij zijn knuffels jaren heeft moeten missen.
Ik laat ze niet meer op hem babysitten want ik wil dit niet meer meemaken. Sindsdien is ons zoontje erg angstig en wil hij zelfs niet naar de dagopvang zonder knuffel (daarvoor speelde hij met een knuffel van daar) maar nu heeft hij gewoon schrik dat zijn favoriete knuffel weg is als hij zonder hem vertrekt. Dat manneke is helemaal belast door het gestook van mijn ouders.

ongeveer 60

ongeveer 60 knuffels heeft mijn zoon van 10 in zijn bed liggen. Hij slaapt ook niet zonder. Als hij ergens logeert, dan gaan er 3 grote en 2 kleine mee. Hier ook autisme, maar volgens mij maakt dat niet eens uit in het wel of niet met knuffels slapen.

Ik zie echt niet in hoe het hem zou kunnen schaden.....

gewoon doen

Je ouders kunnen wel iets vinden, maar je moet naar je eigen kind kijken. Als hij nog graag met knuffels slaapt lekker laten doen.

Ik vind het verder niet vreemd op die leeftijd. Mijn dochter is ook gek op knuffels. Ze heeft een stuk of tien in haar bed liggen en daar ligt zij tussen. We hebben wel eens geprobeerd de knuffels te minderen met een stuk of drie, maar binnen no time ligt het vol. Zoon (8) is niet zo van de knuffels als dochter, maar heeft wel graag zijn aapje in bed.

dochter is 11 en haar bed ligt behoorlijk vol met grote en kleine knuffels. Als ze bij mij in bed kruipt wegens bang, komen er zeker 2 mee.

Op kamp zijn ze bij ons zelfs verplicht een knuffel mee te nemen. Ook de lange slungels van 17, want veel daarvan hebben ook gewoon nog een knuffel bij hun bed thuis.

een heleboel knuffels hier in huis

Mijn zoon heeft op een gegeven moment besloten niet meer met een knuffel te willen slapen, hij zal in groep 7 of 8 hebben gezeten.

Mijn dochter is bijna 12, zit in groep 8 en heeft vanmiddag nog een nieuwe knuffel gekocht in de dierentuin, kan die gezellig bij de enorme berg die ze al in haar bed heeft.
Ze heeft haar favoriete knuffel, die ze als baby al had en dan nog 1 of 2 favorieten die wisselen, als ze favoriet zijn sleept ze ze mee naar beneden en mogen ze naast de laptop zitten als ze zit te gamen of bij haar op de bank zitten. Haar zie ik voorlopig geen afscheid nemen van haar knuffels en van mij hoeft ze dat ook niet.

En dan ikzelf, 40 jaar, 2 knuffels in mijn bed en als ik ergens anders slaap en ik heb geen knuffel bij me, kan ik heel moeilijk inslapen. Vast niet gebruikelijk, maar dat kan me eerlijk gezegd niks schelen. De enige die daar een mening over mag hebben is mijn man, aangezien het ook zijn bed is, maar hij vindt het prima.

Zoon hier

Zoon van 12 hier heeft ook nog diverse knuffels in zijn bed. Hij doet er niet echt meer iets mee en af en toe haal ik er wel eentje uit omdat ik het zo lastig vind met het bed opmaken Hij vindt ze nog wel steeds leuk en af en toe koopt of krijgt hij nog een nieuwe. Nu bijvoorbeeld een Pikachu.
Afgelopen nachten sliep hij bij mijn ouders en hij neemt dan ook altijd wel 1 of 2 knuffels mee. Dat vinden ze gelukkig geen probleem.
Die ouders van jou hebben wel een probleem. Is het misschien zo dat ze er moeite mee hebben dat jouw zoon autistisch is? Ik zou ze in ieder geval nooit meer laten oppassen of alleen laten met je kind.

iedereen

Iedereen hier in huis heeft knuffel in bed. Van de 6 tot de 45 jarige --. Heb toch het idee dat we psychologisch niet heel erg beschadigd zijn

mwa

mwa dat zal in theorie best zo zijn maar in de praktijk valt het denk ik wel mee als je het niet doet.

Hier worden de knuffel in ieder geval zelden tot nooit gewassen (lees alleen als er overheen gespuugd is oid) en ik merk nergens aan dat dat een probleem is.

Laatste keer zal dus jaren geleden zijn. Kan me in iedegeval niet heugen wanneer er iemand zijn bed heeft ondergespuugd. Als ik man zijn knuffel zou wassen kan ik denk ik op een echtscheiding rekenen. Die ligt al 45 jaar bij hem in bed en is de afgelopen 30 jaar zeker niet meer gewassen.

Prachtig

Ik vind het prachtig om te zien hoeveel zelfstandigheid de dochter juist aan haar favoriete knuffel ontleend. Wij waren er natuurlijk niet 24/7, maar de knuffel wel. Langzaam maar zeker werd de behoefte minder. Knuffel niet mee naar school. Knuffel niet meer mee een dagje weg. Knuffel alleen nog maar in bed. Ze heeft 'm steeds minder nodig, maar wil 'm met 11 zeker nog niet kwijt.

Ik zie er juist een hele gezonde psychologische ontwikkeling in. Het gevoel van externe veiligheid dat ouders bieden ook ergens anders op kunnen projecteren, dat in het eigen tempo afbouwen. Wat zien jouw ouders daar als ongewenst in?

Noway dat ik het zou accepteren dat er een al 30 jasr ongewassen knuffel in mijn bed ligt. Dat accepteer je toch ook niet van een kussensloop?

De lievelingsknuffels van mijn kinderen kwamen al vsn bsny af aan het huis en later de slaapkamer niet uit en bij logeerpartijtjes gingen ze in de tas. Andere knuffels mochten dat wel. Nooit drama's met zoekgeraakte knuffels.

De opa/oms in dit verhaal zijn niet goed wijs. Hoe waren ze als ouders?

nou eerlijk gezegd

was ik mijn kussen ook niet elke maand. Kan ook niet, met een echt ouderwets veren kussen.

De knuffel die dochter als snotlap gebruikte die waste ik dan nog wel, maar de anderen niet hoor.

WDLotte

Het verbaast mij enorm dat er werkelijk ouders zijn, in jouw geval grootouders, die een kind verbieden om knuffels met zich mee te dragen of mee in bed te nemen. Maar het komt dus voor begrijp ik. Ik weet niet hoeveel ontzag je voor je ouders hebt, maar dit is onacceptabel gedrag. Als je ouders niet begrijpen dat een kind zich veilig moet kunnen voelen, dus als dat met knuffel is met knuffel en dat een autistisch kind ook nog eens éxtra behoefte heeft aan een vast stramien, dus geen wispelturig gedoe met dan weer wel en dan weer niet een knuffel, dan moet je zoontje tegen ze beschermd worden tot ze het wel snappen.

ongewassen knuffels

"Noway dat ik het zou accepteren dat er een al 30 jasr ongewassen knuffel in mijn bed ligt. Dat accepteer je toch ook niet van een kussensloop?"

Ach wat kan er nu helemaal voor viezigheid in zitten? Hoogstens wat stof. Daar heb ik geen last van zolang ik er niet met mijn neus op ga liggen. Af en toe klop ik dat er voorzichtig af.

Het stoffen hoofdbord van het bed wordt ook nooit gewassen en daar ligt ik ook iedere nacht tegen aan.

Hanne

Ja, dat stoffen hoofdbord van het bed. Daar kijk ik ook wel eens kritisch naar. Geen idee waarom we dat hebben gekocht destijds. Ik stofzuig het iedere week dapper, maar ik denk niet dat ik wil weten wat daar aan viezigheid in zit

En over knuffels

Beide kinderen (14 en 8) hebben een gezellige voorraad aan knuffels in bed. Veel zijn souvenirs van uitjes. Ik was ze ook alleen als ze zichtbaar vies zijn en dat is alweer een hele poos geleden.
Dierbare knuffels komen bij ons trouwens nooit buitenshuis. Voor kamp en vakantie hebben ze er eentje uitgezocht waarvan het niet zo erg is als ze kwijtraken. In toestanden rondom kwijtgeraakte lievelingsknuffels heb ik geen zin.

Taruh

Goed lezen, ik had het over het kussenSLOOP.

Triva

en ik bewust over een kussen want daar is een knuffel veel beter mee te vergelijken qua structuur dan met een kussensloop.

Doodnormaal

Mijn zoon van 14 slaapt ook met knuffels. Wie ben ik om te zeggen dat dat niet mag? Vorig jaar ging zijn klas op schoolreis en op de paklijst stond: een knuffel. Dat vond ik een goede zet! Dit jaar gaan ze weer, nu een hele week, en zijn favoriete knuffel gaat weer mee.

Knuffels zijn goed

Mijn oudste zoon (13) slaapt met een knuffel op zijn bed. Mijn twee jongste zoons (7 en 9), slapen met een knuffel in hun armen. Ik vind niks normaler. Knuffels geven kinderen een veilig en comfortabel gevoel, misschien nog meer bij kinderen met autisme. Een kind zijn knuffels afnemen is dan ook een grote fout. Net als knuffels behoren volwassenen kinderen een veilig gevoel te geven. Volwassenen die kinderen hun knuffel afnemen, nemen kinderen een groot deel van hun gevoel van veiligheid af. Zeker bij een kind met autisme.

Dochter

mijn dochter van 15 slaapt ook nog met haar knuffels. Ze dekt ze ook gezellig toe als ze voor de week naar haar vader gaat.

Verder is het een echt puber. Als haar vriendinnen blijven slapen zie ik meer knuffels tevoorschijn komen.

Ik zou dus net als vele al gezegd hebben het lekker laten gaan.

Meneer Aap

Mijn zoon heeft tot zijn 10e met meneer Aap geslapen. Dat vond hij gezellig en vertrouwd. Nu hij 17 is ligt hij nog steeds in zijn kledingkast als een zeer dierbare jeugdherinnering. Niks mis mee gewoon lekker laten.

ben toch benieuwd

waarom ze dat gedaan hebben.
knuffels van het kind af gepakt hebben, terwijl hij al jaren en met toestemming van jullie ,met zijn knuffel mag slapen.

en er nu een trauma aan over gehouden heeft
arm jochie..

wel ben ik voorstander van wassen, als je het bed verschoont. knuf ook even een rondje bubbelen..

wat was hun reden nu?

Hoe deden ze dat bij jou dan?

Want het zijn jouw ouders, schrijf je...

Ik vind het behoorlijk wreed en ik schrik er erg van, dat er grootouders zijn die zo doen. Kan het zijn dat zij ook de autismediagnose van jullie zoontje niet zien zitten, en eigenlijk denken dat het 'door de opvoeding' komt? Hun actie, knuffels in een andere kamer opsluiten zodat jullie kind er niet bij komt, lijkt mij namelijk ook tewijzen op: zo, nu zullen wij eens even laten zien hoe het moet...

Ik heb ook een kind met autisme, zonder knuffel, maar twee andere zonen plus een dochter met knuffels. Zoon van 18 heeft nog altijd 'vosje' op zijn kamer, zoon van bijna 13 slaapt met 'knuffie'. Dochter heeft een bed vol knuffels. Ze woont op kamers, en het is echt heel gewoon hoor. Niemand die het raar vindt op zo.

Dus laat je ouders voortaan lekker kletsen en hou ze vooral heel ver uit de buurt van je kind. Wel jammer, want grootouders kunnen juist zo'n positieve rol spelen in het leven van een kind.
Sterkte voor jou, het lijkt me vreselijk als mijn eigen ouders zo zouden doen.