Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Tango

Tango

09-01-2011 om 21:04

Niet zelfstandig kunnen spelen

Tangozoon is nooit een kind geweest dat zichzelf goed kon vermaken. De laatste tijd begint het me behoorlijk te irriteren. Hij is inmiddels ruim 6, maar zelf spelen doet hij dus nagenoeg niet. Met andere kinderen vermaakt hij zich best, maar dan moet het vooral een kind zijn dat de leiding neemt. Van de week had hij een vriendje mee dat ook geen speler was. Voortdurend liepen ze van het een naar het ander.
De ergernis ontstaat natuurlijk vooral in weekenden en vakanties. Tangozoon komt zijn bed uit en gaat bij ons liggen. Zelf spelen in zijn kamer doet hij niet. Hij wacht gewoon tot je met hem naar beneden gaat om hem te animeren. Hij heeft genoeg speelgoed, dat in bakken in zijn kamer staat, dus ook niet zoveel dat hij door de bomen het bos niet ziet. Een aantal dingen staan los zoals een autogarage en een hot wheels baan. Alles wat hij krijgt is even leuk, na een dag of twee wordt er nog nauwelijks naar omgekeken.
Gisterochtend ging hij opeens wel naar zijn kamer, nou heeft hij het door, dacht ik. Maar wat had hij toen gedaan? Zijn zak met 121 Dungans geteld. Daarna was hij weer klaar en had dus niets meer te doen.
Ik vraag me af of er meer kinderen zo zijn en of dit nou zorgelijk is. Vervelend is het wel, vind ik. Huishouden doen is een ramp, voortdurend roept hij je om ergens mee te helpen, een spelletje te doen etc. Of hij gaat om je heen hangen en in de weg lopen. Het enige wat hij enige tijd volhoudt is computerspelletjes spelen. Dat doet hij dus veel, maar dat vindt ik niet echt spelen.
Wie heeft ook zo'n kind en hoe pak je het aan?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Wat hier een beetje hielp...

Mijn zoon wilde ook graag mijn aandacht en als ik alleen reageerde met "ga zelf even spelen, ik ben bezig" bleef hij om me heen dralen.
Ik ben het toen anders gaan doen. Ik zei bijvoorbeeld:"We gaan je lego pakken, jij gaat een mooi kasteel bouwen, mama gaat strijken, straks zijn we alletwee klaar, dan gaan we even samen een boekje lezen."
Ik bracht het dus als een soort opdracht en als de opdracht klaar was, was er weer even tijd voor samen iets leuks doen. Soms ook met een tijdsafspraak erbij. "Als de grote wijzer dààr staat gaan we samen boodschappen doen, nu ga je even tekenen."
In het begin probeerde hij binnen een minuut mijn aandacht te trekken, maar ik ben goed in negeren als er niets bijzonders is.
Zelf moet je je natuurlijk ook goed aan de afspraak houden. Als de grote wijzer het zegt is het einde strijken, klaar of niet klaar.

Vervelen

Hier is jezelf vervelen gelijk aan zelf verzinnen wat te doen. Lukt dat niet, dan heb je pech; ik ga echt mijn kinderen niet vermaken of verzinnen wat te doen als ze zich vervelen. Mij voor de voeten lopen als ik bezig ben is helemáál uit den boze.

Gr. Poezie.

Vera*

Vera*

10-01-2011 om 10:32

Hier ook

Dochter kan/kon ook niet spelen. Ze heeft geen 'fantasie' om te bedenken wat ze kan doen. Zij heeft uiteindelijk spelbegeleiding gehad om haar te leren spelen (dat is geen speltherapie). Dat heeft haar wel geholpen maar het is duidelijk niet 'over'.

Vera

Pelle

"Er IS echt een verschil tussen je vervelen en niet zelf kunnen beginnen met spelen en omdat er een verschil is tussen die twee moet je ze dus ook anders aanpakken."
Dat klopt, maar Tango heeft het niet over dat tweede. Quote:
"Tangozoon is nooit een kind geweest dat zichzelf goed kon vermaken." "Alles wat hij krijgt is even leuk, na een dag of twee wordt er nog nauwelijks naar omgekeken." "voortdurend roept hij je om ergens mee te helpen, een spelletje te doen etc."
Hier haal ik vooral uit dat hij geen zin heeft om in z'n eentje te spelen.
Daarnaast vind ik dat dungans tellen ook een vorm van spelen. Dat zou Tango best kunnen stimuleren.

Gr. Poezie.

Tango

Tango

10-01-2011 om 16:10

Reactie

Volgens mij speelt het allebei, het is vervelen, niet weten wat te doen maar ook niet kunnen beginnen met spelen. Hem ergens aan zetten helpt wel. Heb ik ook aan zitten denken nadat ik de vorige posting schreef. Hem wat meer op weg helpen en daarna zelf verder te laten spelen. Het werkt ook wel als je hem echt dwingt om op zijn kamer te gaan spelen. Laatst had ik hem en zijn zus allebei naar hun kamer gestuurd omdat ze ruzie liepen te maken. Toen heeft hij zich toch zeker een kwartier in zijn kamer vermaakt met allerlei speelgoed. Je moet hem echt begrenzen: in je kamer blijven. Het beste speelt hij in bad. Dan heb je geen kind aan hem.
Fantasie heeft hij ook wel. Hij kan bijvoorbeeld eindeloos met een gevonden stokje Harry Potter spelen.
En Poezie, hij mag van mij wel tellen hoor, maar ik vind dat dus niet echt spelen. Na het tellen is hij klaar en heeft hij niets meer te doen. Stimuleren doe ik het niet, want hij telt toch al alles.
Ik vind het wel fijn om te horen dat meer kinderen er last van hebben. Ik ken vooral kinderen die niet kunnen spelen en dan ook daarnaast 'iets' hebben, autistisch o.i.d. Begon me al zorgen te maken, zeker met dat tellen erbij. Maar misschien valt het dus nog mee.

Guinevere

Guinevere

10-01-2011 om 21:13

Hier is het overgegaan

Onze oudste zoon was er ook zo eentje die moeizaam zelfstandig kon spelen. Het liefst zat hij de hele dag zowat boven op mijn voeten en moest ik met hem meespelen, anders werd het niks. Hem animeren kon ik het niet noemen, want op zo'n moment speelde hij wel degelijk goed. Maar zodra hij in zijn eentje kwam te zitten, was het over en stormde hij weer op mij af. Gelukkig had hij vaak een vriendje te spelen, wat een heerlijkheid.
En toen opeens was het OVER! Niet eens zo lang geleden trouwens, een half jaar misschien (hij is 8). Ik hoef niets meer voor hem te verzinnen, hij gaat gewoon zelf iets zitten doen. Overigens is het ongeveer tegelijk overgegaan als toen zijn fantasiespel (spelen dat je "iets" bent) zich eindelijk eens goed begon te ontwikkelen. Voorheen zat hij voornamelijk bouwwerken te maken en racebanen voor auto's of knikkers te verzinnen. Nu speelt hij eindelijk dat hij op vakantie gaat of dat hij diskjockey is.
Overigens, het is wel een IADH-zoon. Dus ik denk dat dit speelprobleem wel degelijk vaker voorkomt bij IADH-kinderen. Maar niet alleen maar.

Tango

Tango

12-01-2011 om 19:23

Vandaag viel het niet tegen

Tangozoon had geen vriendje mee en het was slecht weer, dus binnenblijven. We hebben wat speelgoed voor de dag gehaald waar hij lang niet mee gespeeld had: treinbaan van Thomas de stoomlocomotief. Eerst samen een treinbaan gelegd en daarna ging hij er zelf mee spelen. Ik ging tussendoor even een mailtje typen. Toen ik daarmee klaar was, kon ik ook nog even beneden wat doen want hij was nog aan het spelen. Tangodochter heeft ook nog even meegespeeld, maar na wat geruzie vertrok ze naar haar eigen kamer. Tangozoon kwam zich eerst beneden melden, maar ging daarna toch nog even 5 minuten spelen. Daarna kwam hij weer beneden. Ik bood aan een spelletje te doen, maar hij wilde tv kijken. Vond ik ook prima. Ik heb hem gezegd dat ik het knap vond dat hij zo lekker had gespeeld.
Ik ben benieuwd hoe lang hij de treinbaan leuk blijft vinden, want meestal is het dus na een dag of wat weer over. Maar dan zetten we maar weer iets anders neer. Misschien is dat de tactiek....

judiths mama

judiths mama

13-01-2011 om 21:15

Zo doe ik het hier ook

Dochter van bijna 6 is heel goed in 'niks' doen: bij de kat hangen, beetje aaien. Bij mij hangen, beetje kletsen... Zolang dat zo gaat vind ik het prima. Maar zodra ze vermaakt wil worden pak ik een bak van zolder; met playmobil, treinbaan, keukenspullen e.d. Vaak is het maar voor 1 of 2 dagen leuk, maar het helpt wel. Misschien een idee om wat speelgoed van zijn kamer tijdelijk weg te zetten, zodat je het af en toe weer tevoorschijn kan trekken.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.