Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Krabje

Krabje

08-03-2010 om 22:33

Onrustig slapen...

Zoonlief (8 jaar) is zo'n onrustige slaper. In de vooravond veel praten in zijn slaap en ook geregeld slaapwandelen. 's nachts ook wel aan de slaapwandel, of eruit om te plassen of weer een keer om water te drinken. En ik moet er iedere keer ook uit, ik weet nl. niet of hij alleen moet plassen of weer aan de slaapwandel is... Het is al een hele tijd aan de gang, we zitten nu niet in een 'spannende periode' (verjaardag bijv.) Ik heb wel het idee dat hij voldoende slaap krijgt, hij 'lijdt' er niet onder (ik soms wel, als ik weer moeilijk in slaap kom na zijn nachtelijke avonturen)
Wie heeft er ook zo'n onrustige slaper? En kan je hier iets mee??

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Nasha 1st

Nasha 1st

08-03-2010 om 22:41

mijn zoon is een onrustige slaper, altijd al geweest...als klein kind werd hij al helemaal gillend en in paniek wakker, maar je kon niet echt kontakt met hem krijgen (er is een woord voor, maar dat ben ik even kwijt)....Slaapwandelen....soms komt hij beneden, zegt dan wat en gaat weer terug (man en mij in opperste verbazing achterlatend). De volgende dag weet hij er niks meer van....

Bij zoon is het gestopt toen bleek dat hij ADHD had en medicatie kreeg.....ws kon hij alle prikkels van overdag niet goed verwerken en dat kwam er 's nachts uit....Niet dat ik denk dat jouw kind dat heeft hoor. Maar het zou wel kunnen dat hij overdag veel prikkels krijgt en dat hij die 's nachts probeert te verwerken....

Puck

Puck

09-03-2010 om 08:19

Hier ook

Oudste is ook een onrustige slaper. Het duurt 's avonds vaak lang voor hij in slaap valt en verder praat hij in zijn slaap, ging laatst om 2 uur 's nachts naar beneden om t.v. te kijken, heeft wel eens op de w.c. verder geslapen of klimt bij zijn zusje in bed of komt bij ons aan het bed een "verhaal" vertellen. Eigenlijk zijn het altijd wel komische dingen. Hier is verder geen ADHD of medicatie in het spel. Slaapwandelen en pavor nocturnus zijn trouwens "broertjes" van elkaar en voor een deel erfelijk bepaald.

Hier eentje van 10.

Heeft het al vanaf kleins af aan. Valt wel als een blok is slaap 's avonds maar wordt dan ergens eind vd avind of 's nachts weer actief. idd plassen, en daarna de hort op. of de wc niet kunnen vinden. Komt dan verdwaasd onze kamer in, of gaat naar beneden (vind ik eng!) Gaat wildplassen, stapit onder de douch (ook er grappig) of kruopt in een vreemd bed van broer of zus. Hij praat ook in zijn slaap.

Hij is zoals ik al zei inmiddels 10, en het wordt steeds minder. Was het vroeger elke week wel een keer raak, tegenwoordig is het hooguit eens in de maand, 2 maanden. En dan nog vaker als het een stressvolle tijd is (Sinterklaas, jarig, dat soort dingen)

Wij hebben wel heel lang het traphekje vboven aan de trap laten zitten en 's nachts dichtgedaan. Om te voorkomen dat ie naar beneden ging zonder dat we het merkten (hek piept!) of dat ie van de trpa zou vallen.

Verde heb ik geen idee wat je eraan kunt doen. Ik zorg dat de buitendeuren goed op slot zitten, en dat er geen sleutels voor de grijp liggen (voor hem dan!) en als ik iets merk dirigeer ik hem rustig terug naar bed. Maar ik herken het...als er 's nachts iemand moet plassen word ik altijd wakkwer. En als ik niet zeker weet of ik voetstappen terug naar bed heb gehoord ga ik altijd even checken of alles ok is. vwervelend, maar 't is niet anders...

Ingrid (het engste viond ik de wezenloze blik die ze kunnen hebben als ze zo rondstruinen. ben me wel eens beroerd geschrokken toen ik eens naar bed ging en bij de kinderen keek en zoon rechtop in bed zat en dwars door me heen keek met een blik die recht uit een of andere spookfilm leek te komen...maar ook dat went

Ingrid

Puck

Puck

09-03-2010 om 10:05

Om die reden hebben wij nog steeds een traphekje

Vanwege het slaapwandelen hebben wij nog steeds een traphekje. Is ook niet op slot, maar piept net als die van Ingrid. Heel handig (ook voor het drogen van natte sportkleding).

Nasha 1st

Nasha 1st

09-03-2010 om 10:24

Ah krabje

dat is toevallig dan

Dan zal het toch ook wel met de prikkelverwerking te maken hebben.....Overigens, zoon heeft er in tijden van extra drukte of te kort aan slaap ook wel weer last van....Vorige zomer op de camping stonden wij erg ongunstig en kwam zoon slaap tekort en toen heeft hij regelmatig de hele camping bij elkaar geschreeuwd, zo erg dat ik hem uiteindelijk maar naast me in bed heb genomen, zodat ik hem snel weer rustig kon krijgen....

Oh ja, Ingrid, die wezenloze blik....die is eng inderdaad.....

koentje

koentje

09-03-2010 om 10:52

Nasha,

hier ook precies zo'n exemplaartje als bij jou. Het heet pavor nocturnus, of wel nachtangst.

Bij onze zoon kwam het ondanks de medicatie toch ook wel weer eens terug...

koentje

koentje

09-03-2010 om 10:55

Ook hier

wordt er geslaapwandeld maar dat komt ook omdat het in dezelfde slaapfase gebeurd als de nachtangst.
En in de ochtend van de prins geen kwaad weten!

Nasha 1st

Nasha 1st

09-03-2010 om 19:30

Ja!

dat was hem, pavor nocturnus, nachtangst....

Hier is het alleen nog op momenten van extreme prikkels of drukte.....of slaaptekort....

koentje

koentje

10-03-2010 om 09:25

Nou

bij ons... hij is nu 11, lijkt het ssssssssssssstttttt.... heel zachtjes: over!

Mijn man

Ik hoop niet dat ik met mijn berichtje alle hoop dat ze er wel overheel groeien, de grond in boor, maar mijn man is dus ook zo'n onrustige slaper. Trekt midden in de nacht de gordijnen eraf, begint te vechten met denkbeeldige inbrekers, is onder het bed op zoek naar de kinderen en heeft zich ook wel eens (voordat hij mij kende) in zijn onderbroek buitengesloten. Ik laat hem altijd maar een beetje zijn gang gaan, totdat ik hoor dat hij de sleutels pakt, dan ga ik er toch maar achteraan...

Salie

Salie

11-03-2010 om 12:22

Ik ook vroeger

Ik was vroeger net zo als jou zoon. Geen idee hoe of wat en waarom. Ik ben nu in de 30 en heb het nog steeds. Het zijn vaak een aantal dagen achter elkaar en dan gaat het weer gewoon goed. En het heeft bij mij niet met stress en spannende dingen te maken. Het is er of niet.
Hoop ook niet dat ik hiermee je hoop de grond in boor, maar je kan ook gewoon zo in elkaar zitten. Zonder reden zeg maar.
Ik hoop uiteraard wel dat je zoon er overheen groeit en dat jullie er geen last van hebben.
Gr. Salie

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.