Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Opstandige kleuter

Mijn zoon, net 5 is sinds hij weer naar school gaat verschrikkelijk opstandig en huilerig.
Hij gilt weer veel, wordt snel boos en gaat snel overal over huilen.
Herkenning? Wat zou het kunnen zijn en hoe er mee om te gaan?

We hebben een tijdje het straffen uitgeprobeerd, maar straf betekend nog meer gillen, tegen deuren schoppen en slaan en dus nog meer opstandigheid.
Ik wilde nu maar eens met de optie: negeren gaan beginnen maar ik kan niet alles negeren. Bijvoorbeeld vanmiddag:

Hij had namelijk de hond een keiharde schop in de ribben gegeven (het is een chiuaua) dus het beest gilde er over! Zoveel pijn had ze. Hij eerst liegen/niet zeggen en daarna er met hem over gepraat en ja hoor hij had haar maar even geschopt want ze luisterde niet. Dit doet hij dus ook steeds meer bij zijn kleine broertje (niet luisteren dan maar erop slaan en er tegen gillen)
Ik wist even niet wat ik er mee aan moest, maar toch maar voor straf hem een uur naar zijn kamer gestuurd.
Ik zoek voornamelijk tips om hem hieruit te krijgen, hij zit duidelijk niet lekker in zijn velletje. Maar wat het dan is, geen idee. Maandag maar even met zijn juf praten, want misschien heeft hij daar dit gedrag ook of weet zij meer. (hij heeft nu al weekend dus deze week wordt het hem niet meer)


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

21-09-2011 om 13:58

Te hoge eisen

Ik begrijp dus dat dit pas iets van de laatste tijd is? Ik krijg het idee dat je zoontje eigenlijk een soort van overspannen is. Dat er wellicht heel veel eisen aan hem worden gesteld op school, en dat dat thuis er allemaal uitkomt. Inderdaad zou ik z.s.m. een gesprek op school aangaan.
Een uur naar de kamer sturen is veel te lang trouwens voor een kind van 5. Heb je al geprobeerd het positief aan te pakken, dus goed gedrag te belonen? Stickersysteempje bijvoorbeeld en als de kaart vol is mag hij .... (toetje kiezen, avondeten kiezen, half uur langer opblijven oid).

Oef, wat een herkenning

Maar dan zonder hond of broertje/ zusje. De woensdagmiddag is hier altijd de hel, ik begin echt zo'n hekel aan die dag te krijgen. Dochter om minste en geringste boos, schreeuwen, met spullen gooien.
Ik heb er geen geduld meer voor en schreeuw haar toe dat ik het spuugzat ben. Ik laat haar krijsen in de garage en ga zelf naar zolder, want op dit soort momenten ben ik echt in alle staten.
Dan word ik ook verdrietig en probeer met haar te praten.
Het is echt te lastig om die cirkel te doorbreken, het lijkt wel of ze het expres doet. Onzin natuurlijk. Op dit soort dagen kan ik echt maar amper positieve aandacht geven, want bij alles wordt ze boos. Dit kind ken ik niet en ik voel me een enorm slechte moeder.
Dus Thein, ik leef heel erg met je mee en wou dat ik een toverstafje had om al die demomen weg te toveren bij de kinderen...

thein

thein

21-09-2011 om 15:42 Topicstarter

Guinevere

Na 3 kwartier kwam ik boven en lag hij te slapen....dit gedrag vreet hem energie dat weet ik en zie ik en belonen misschien maar wat moet ik dan belonen?? Een hele dag niet schreeuwen, gillen en huilen, niet brutaal en opstandig is een sticker?? Hoe moet hij dit volhouden??

thein

thein

21-09-2011 om 15:48 Topicstarter

Chris

Ben blij dat je m'n verhaal herkent. Ik wordt al niet eens meer boos, want die energie heb ik niet meer. Ik was vandaag alleen maar stom verbaasd en dacht alleen nog maar: "hoe nu verder"
Dat gillen in de gang,slaapkamer doen wij ook maar dat kan zo een half uur doorgaan en daarna is doodop want het vreet energie.
Nu heeft hij dus straf gehad maar ook daarna gewoon weer verder gaan met me uitdagen (ik zeg nee en toch proberen z'n zin te krijgen dmv huilen, zeuren, gillen)
Ik heb zelf het idee dat hij de laatste tijd te veel prikkels binnen krijgt en gewoon niet meer weet hoe hij er mee om moet gaan. (oom van mijn man overleden en hoort er toch bepaalde dingen over, fotograaf op school, naar de KA voor controle, TA voor controle) Er gebeurt weer zoveel in zijn leventje dat hij het volgens mij niet meer kan over zien. Maar er over praten doet hij ook niet....
Ik wou indd dat er een toverstafje was, want ik wil zo graag weten wat er in zijn hoofdje gebeurt.

thein

thein

21-09-2011 om 18:42 Topicstarter

Klinkt zo mooi

als het ook nog eens zo ging
Bedankt voor de tip linzel, maar het is niet het gillen wat me dwars zit dit doet hij al veel langer. Waar het mij omgaat is dat hij bij het minste of geringste al opstandig wordt.
Broertje pakt pepernoot van zijn bakje en gaat meteen huilen, gillen en wil broertje slaan. Als ik zeg dat hij nu geen tv mag kijken, probeert hij zielig te praten, dan gaat hij keihard huilen enz enz "het meteen van de kaart zijn, als het niet gaat zoals hij wil" gaat het me eigenlijk om.
Afspraken maken we al heel lang met hem, dat werkt erg goed. Alleen we moeten nu echt overal afspraken met hem over maken. Ik moest naar de tandarts, het begint thuis al met: "ik wil niet, ik ga niet" en dat wordt dan telkens een tikkeltje erger en uiteindelijk staat hij dus te huilen en stopt gewoon niet meer. Om deze situaties te voorkomen zeggen we al van te voren dat als hij niet huilt/gilt enz dan mag hij een sticker/pepernoot/snoepje enz.

Het elkaar "gek thuis" maken is dus alleen al tussen de middag met brood eten. Er hoeft maar 1 ding niet te gaan zoals meneertje het wil, dan barst de bom. We gaan juist al heel veel weg op vrije dagen en op momenten dat het kan.

Bedankt voor de tips iig

Thein

Wat wil jij van je kleuter op dit moment?

Als hij zijn eigen ontwikkelingsprogramma afloopt gaat hij nu allemaal onhandige dingen uitproberen om zaken naar zijn hand te krijgen, om de hele wereld zo te draaien dat alles gaat zoals hij wil. Dat is normaal. Dat is een kleuter. Ik noem het de kop tegen betonnen muur - fase. Hij ramt met zijn kop tegen de muur tot hij het gat van de deur heeft gevonden. No way dat hij eerst gaat kijken waar die deur zit! Zo zit een kleuter niet in elkaar.

Als jij verwacht dat hij altijd netjes en geduldig wacht en alle redelijke uitleg of aanwijzingen accepteert, dan kan je echt nog wel een jaar en misschien wel twee jaar wachten .... want dat doet een kleuter niet! Jouw kleuter niet en geen enkele andere kleuter wel.

Ok, de topjes kan je eraf halen. En met veel vooruitdenken kan je het een stuk leefbaarder maken voor iedereen. Maar een kleuter is een kleuter. Daar moet je juist van genieten. Ik weet nog, bij mijn eerste vond ik het heel erg lastig. En bij mijn tweede had ik gewoon een andere bril op. Dan moest ik juist lachen (stiekum dan) om gedrag waar ik bij de eerste helemaal simpel van werd.

Dus geef die kleuter nou gewoon een kans om te kleuteren. Het gaat vanzelf over.

Guinevere

Guinevere

21-09-2011 om 19:16

Thein

Flexibel zijn moet je leren. Bij de een kost het wat meer moeite dan bij de ander. Jouw zoon heeft moeite met veranderingen of dingen die anders lopen dan gepland. Dus je bent al goed bezig als je de dag voor hem voorspelbaar maakt. Picto's, vooraf doorspreken wat er gaat gebeuren, dat werk. Je bent al aardig op weg hiermee door hem steeds voor te bereiden.
Het beloningssysteem: je kunt ook voor elk dagdeel(tje) dat zonder kabaal verloopt een sticker geven. Of voor elke activiteit waar hij zonder morren aan meewerkt. Laat hem lekker snel sparen, dat motiveert. Verder is het een goed idee om de hoeveelheid prikkels terug te brengen. Bijv. geen boodschappen doen met een oververmoeid kind. Als het weer beter gaat kun je gedoseerd (en voorspelbaar) weer gaan opbouwen.

Vic

Vic

21-09-2011 om 20:08

Wat rodebeuk zegt

Kleuters hebben allemaal zo'n fase. Kijk maar eens in het archief. Er staat ook nog een draadje van mij in kleutertijd (over mijn krijsende en schoppende dochter). Het is gewoon geen leuke leeftijd, die kleutertijd (oei, wat zeg ik nu?!

Valkyre

Valkyre

21-09-2011 om 23:34

Je zegt

"We gaan juist al heel veel weg op vrije dagen en wanneer het kan." Misschien ligt daar de sleutel wel. Mijn kleuter is ook heel gevoelig voor prikkels en heeft juist heel veel rust icm veel buiten spelen, beide in een vertrouwde omgeving, nodig. Aan het begin van dit schooljaar was hij verschrikkelijk wild; toen hebben we hem vaker thuisgehouden van school en vroeger opgehaald van de BSO. Ook gaat hij nu een dag minder naar de BSO.

Misschien kun je regelen dat hij zo af en toe (of liever nog elke week) een paar uurtjes alleen met 1 ouder weg is, dus zonder broertje? En dan niks buiten de deur doen, maar gewoon een beetje rommelen in huis. TV kijken is trouwens geen rust voor kinderen die gevoelig zijn voor prikkels - al die flikkerende beelden en die geluiden maken juist onrustig. Bij ons werkt het heel goed om samen rustig een boekje te lezen, een puzzel te maken, samen wat te kleuren, of een flinke toren te bouwen, zoiets. Vaak zet ik hem aan het spelen, en dan ga ik terwijl hij verder speelt even wat huishoudelijke klusjes doen in dezelfde ruimte, gezellig, maar toch rustig (want geen interactie).

En verder.. Slaap je wel genoeg? Ik krijg zelf een heel kort lontje van slaapgebrek. Wat vroeger naar bed doet dan wonderen. En neem ook regelmatig afstand (oppas, of afwisselen met partner).

Succes ermee.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Hoi thein

Hier iemand die jouwbsituatie hetkent en 2 jongens in dezelfde leeftijd heeft.

Lees eens het draadje 'nietsaandehand zorgenzoon' wat ik in zorgenkinderen ben gestart, misschien heb je wat aan de reacties. Ik wel!

Succes!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

ayla

ayla

22-09-2011 om 09:13

Thein

Mijn oudste kan snel overprikkeld raken, wat ik ondertussen geleerd heb is op die momenten niet te veel van haar te verwachten, niet proberen te praten of redeneren want dat heeft toch geen zin. Ze heeft rust nodig, rust betekent hier niemand in de buurt en alleen zijn. Dochter heeft speciaal om die reden een eigen tv’tje en radio. Zo kan ze in alle rust in haar veilige omgeving tv kijken of naar muziek luisteren. Kleine broer mag dan ook niet binnen komen. Vaak vlucht ze vanuit school naar boven, even een uurtje tv kijken, boekje lezen en dan is ze weer aanspreekbaar. zo deden we het ook toen ze jonger was. Nu hebben we ook van de psych een tip gekregen om een thermometer te maken, van 0 t/m 10, Dan kunnen ze zelf aangeven, hoe erg het is. Boven aan staat dan een pijltje naar onder en onderaan ook, wat er inkomt moet er ook weer uit en dan kunnen ze zelf manieren verzinnen om de spanning weer kwijt te raken.

thein

thein

22-09-2011 om 19:50 Topicstarter

Beloningssysteem

we hebben besloten om het beloningssysteem weer in te zetten. Dit werkt erg goed, bij hem en morgen ga ik samen met hem de vakjes maken en de beloning voorleggen.
Ik wil dat het huilen, schreeuwen, gillen, slaan enz wordt verminderd.
Elke avond wil ik met hem de dag doorspreken en kijken waar de knooppunten lagen van die dag.
Ik vind die meter van 0 t/m 10 een goed idee om het erbij te gebruiken. Hij moet leren om meer zijn gevoelens te verwoorden in plaats van het te uiten in het huilen en gillen.

We kijken het aan voor een week of 2 en dan kijken we weer verder.
Ik zal ook weer eens onze weekkalender er weer bij pakken, maar misschien schaf ik ook wel de hema kalender aan met de pictogrammen. Hij heeft nog steeds heel duidelijk die structuur nodig.

En ja ik slaap slecht maar ik heb de energie eigenlijk niet om zelf te gaan "flippen" dat punt ben ik al voorbij ik weet dat dit toch voor beide partijen niet werkt. Ik ben steeds weer overrompeld en verbaasd en sta alleen maar naar hem te kijken en denk: waarom doe je dit, wat is er toch??

Ik denk niet dat ik te veel van mijn zoontje verwacht. Ik weet zelf ook dat bepaald gedrag bij deze leeftijd hoort (ben zelf kleuterjuf geweest) maar hij is echt wel een tikkeltje meer.
Hij heeft met bepaalde dingen altijd al meer moeite mee gehad (dingen afsluiten en beginnen= huilen) en tja dat is hij en dat accepteren we gewoon.
Bedankt voor het meedenken en tips. We starten maar weer eens met het positieve belonen en we zullen zien hoe het weer verder loopt.

dc

dc

22-09-2011 om 21:28

Enne

Ik zou hem ook eens een tijdje een uur eerder in bed stoppen, en dat hij dan een half uurtje mag "lezen" in bed.

Hij klinkt gewoon heel erg moe. En een moe kind verandert in een duiveltje, en daar kunnen ze zelf helemaal niets aan doen.

Mijn 5 jarige gaat nu met school weer om 7 uur naar bed, en verder doet hij veel fysieke activiteiten na school. Om 7 uur wil hij niet eens meer lezen, en gaat hij echt uit! En als hij, zoals vandaag, erg moe is, dan is hij echt niet redelijk en maakt hij overal een drama van. Ik geef hem juist veel knuffels, en neem z`n geklaag niet echt serieus. (Maar broertje pijn doen, zou in de hoek zijn, maar eerder 5 minuten dan een uur). Maar goed, ik zit zelf goed in mijn vel, en dat maakt het allemaal stukken makkelijker!

Wat DC zegt: knuffelen! Klinkt een beetje raar maar als je de buien een beetje kent kun je ze soms voor zijn door hem eens lekker op schoot te nemen en rustig te knuffelen. Bij ons werkt dat. Even rustig zitten en luisteren naar zijn verhaal. Verder merk ik dat juist het ritme van naar school gaan en niet te laat naar bed zijn humeur beter maakt.

Zelf kleuterjuf geweest?

En dan moet je eigen kleuter door de brievenbus passen?
Ik zou hopen dat je dan juist gezien hebt hoe grillig hun ontwikkeling is, en zou kiezen voor meer voorsorteren.
De knuffeltip is heel goed. Wat ook wonderen kan doen: een kwartiertje exclusieve aandacht per dag. Werkt wonderen. En dan proberen om het kind echt te volgen. Dus niets, niets, niets pedagogisch inmengen. Alleen maar luisteren en kind alles laten bepalen. Volgen in het spel.

Het gaat over

Hier ook zulke periodes gehad. En gelukkig het gaat ook weer voorbij. Maar als je er middenin zit...bah, niks lijkt meer leuk!
Alles wat rustiger aan doen, minder drukte, meer slapen, dat hielp toch vaak wel.

thein

thein

23-09-2011 om 19:54 Topicstarter

Gaat goed!

zeg ik heel voorzichtig, want vandaag niet 1 keer gehuild, 1 keer gegild en super lief geweest!
Ik ben gestarts met het beloningssysteem, hij wil heel graag weer vrij zwemmen en hij kan nu zwemkaarten verdienen (die ik gemaakt heb) na 5 stickers krijgt hij een zwemkaart en hij kan er heel veel verdienen.
Verder heb ik een weekplanner opgehaald en de dagen een kleur gegeven, foto's erbij opgedaan en samen hebben we de de dag erop gezet en het weekend. Ik merkte meteen al een stukje rust, hehe er was duidelijkheid en daar was behoefte aan. Tijdens het avondeten hebben we even met hem gepraat en de goeie punten uiteraard benaderd.
Opstandigheid was er vandaag weinig te zien en en ik had weer echt contact met mijn zoon! Ken je dat gevoel dat je tegen je kind praat en maar niet door die muur komt?? Zo was het de laatste paar weken en vandaag was er eindelijk weer contact! hopen dat we op de goeie weg zijn!

Massi Nissa

Massi Nissa

23-09-2011 om 20:38

He, fijn thein

Ik wilde me er niet inmengen, er werden al veel goede tips gegeven (veel slapen, knuffelen etc.). Ik herken veel, hoor, hier ook een buiige kleuter. Een bijzonder goede docent zei mij ooit, toen ik net was begonnen en niet begreep waarom straf bij sommige kinderen niet werkt: "Wat je aandacht geeft, groeit." Die woorden (vast niet van hem, maar wat geeft het) zijn me bijgebleven en helpen me als mijn kleuter dwarsligt.
Groetjes
Massi

Guinevere

Guinevere

23-09-2011 om 20:45

Heel mooi

Heel fijn om te lezen, Thein. Er zal nog wel een terugvalletje komen, maar dat hoort erbij. Houd dit vast!

dc

dc

23-09-2011 om 22:46

Knap hoor

Ik kan het echt niet, beloningsystemen. Veel te chaotisch voor... Blij dat je iets gevonden hebt dat voor jullie beide werkt!

thein

thein

24-09-2011 om 08:02 Topicstarter

Beloningssystemen

die werken altijd heel goed bij hem maar ik moest iets hebben waar hij echt voor wilt gaan en dat zwemmen wil hij heel graag.
Vanochtend liep hij meteen alweer naar de weekplanner en had een idee een pijl bij de dag zetten! Zo weten we welke dag het is en hij zag meteen wat de bedoeling was.
Hopen dat we dit vast kunnen houden en uiteraard een terugval hoort erbij maar zoals iemand al zei als de scherpe kantjes er maar af worden gehaald dan ben ik al te vreden en dat ik weer contact kan krijgen met mn zoon das het allerbelangrijkst!
bedankt voor de steun en tips

Wat goed

Thein van jou en van hem! Zijn jullie weer een team,(beetje management achtig gezegd zeker)

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Huilen?

ik zou stickers doen voor niet slaan, huilen lijkt me niet iets om te verbieden, gillen mag hier ook, moet ze wel even de kamer uitgaan
Loes

thein

thein

25-09-2011 om 07:23 Topicstarter

Huilen loes3

Uiteraard mag hij huilen maar niet om een pepernoot die er af is gepakt of omdat wij hem op komen halen bij zijn vriendje. Hij moet leren om zich dan te verwoorden wat hij voelt en niet bij de 1e de beste nare ervaring op tilt te gaan en keihard te gaan huilen.
Huilen mag maar wel op de momenten dat het kan.

Massi Nissa

Massi Nissa

25-09-2011 om 08:19

Ja, dat huilen

Hier ook dikke tranen als ik haar kom ophalen van een speelafspraakje, heel herkenbaar. Gisteren stapte ik uit bed en raakte daarbij heel licht het dijbeen van mijn dochter. Als je haar had gehoord, had je gedacht dat het been eraf lag. Maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ze al vanaf dag 1 een enorme dramabak is.
Groetjes
Massi

Thein

als je kleuter huilt om iets kleins, en je benoemt dat, dan help je hem op weg naar benoemen zonder huilen. Huilen is op dit moment voor hem benoemen. Hij moet het ervaren om te kunnen benoemen.

Huilen verbieden, ik kan het je niet genoeg afraden. "Niet huilen" dat gaat echt door merg en been. Je leert dan je kind om naar jou te luisteren in plaats van naar zijn gevoel. Later, op de werkvloer, als iets tegenzit, dan loop je dus het risico dat hij even met jou moet bellen (ff gechargeerd natuurlijk) om aan zijn menopauze-of-daarna moeder te vragen wat het nou eigenlijk is wat hem dwars zit en hoe hij moet reageren??? Omdat hij dat stuk in zijn kleutertijd niet heeft kunnen uitwerken omdat zijn moeder wel bepaalde of hij om een pepernoot mocht huilen.

Het voorbeeld klinkt misschien idioot of absurd, maar ik sta hier behoorlijk serieus in. De kleutertijd is de perfecte tijd om dit soort zaken te leren. Je gevoel ervaren en ernaar handelen. Sociale vaardigheden worden steeds belangrijker op de werkvloer. Met "niet huilen" bewijs je je kind geen dienst. Nu niet, en straks al helemaal niet.

Massi Nissa

Massi Nissa

25-09-2011 om 15:46

Ja maar rb

Mijn dochter gebruikt huilen ook als pressiemiddel. Vind ik heel vervelend. Kan ik eigenlijk gewoon niet tegen. Ik zeg dan elke keer weer dat ze mij moet vertellen wat er is gebeurd of hoe ze zich voelt. Dat werkt hier goed, hoor, beter dan de huilbui te serieus nemen. Ik wil namelijk ook geen kleine huilebalk die iedereen liever ziet gaan dan komen.
Groetjes
Massi

liora

liora

25-09-2011 om 18:13

Als het huilen een uiting van verdriet is, ben ik het met je eens. Maar als het een uiting is van 'alles moet gaan zoals ik het wil anders ga ik de sfeer verpesten', dan mag het van mij niet.

thein

thein

26-09-2011 om 09:49 Topicstarter

Huilen

ik ben slecht in het uitleggen van wat ik echt bedoel. Maar wat massi nissa en Liora bedoelen bedoel ik ook.
Tuurlijk mag een kind huilen maar niet om alles en ook is hij zo'n drama queen, echt met veeeeeel drama wordt er gehuild en het erge is, hij kan (gebeurt vaak) er in blijven hangen dus huilen is dan niet 5 min maar kan zo de hele dag door gaan.

IM

IM

26-09-2011 om 16:56

Huilen mag

Ik was heel blij dit bericht te lezen wij hebben ook een zoon die veel huilt, woede aanvallen etc.
Bij ons is de regel; huilen mag als je verdrietig bent of pijn hebt maar niet omdat je bijv. wakker wordt en alles precies zo moet gaan als jij wilt. En huilen mag als het niet gepaard gaat met krijsen, schreeuwen etc om iets kleins.

Ik vind het wel verschrikkelijk moeilijk, ik wil zo graag lekker rustig leuke dingen doen zonder al dit. Ik twijfel soms ook of we het goed doen, vooral met zo'n schreeuwend kind als je op school komt en al die andere kindjes gaan gezellig rustig naar huis. Nu ben ik pas ook een soort thermometer idee begonnen. We doen spelletjes, kijken hoe zijn humeur veranderd en help hem te beslissen even een pauze te nemen als 'de thermometer' te hoop oploopt. Knuffelen helpt hier helemaal niet, ook al wil ik het graag. Hij is te groot en begint mij dan meer pijn te doen. Andere momenten kunnen we natuurlijk wel knuffelen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.