Opstandige kleuter
Mijn zoon, net 5 is sinds hij weer naar school gaat verschrikkelijk opstandig en huilerig.
Hij gilt weer veel, wordt snel boos en gaat snel overal over huilen.
Herkenning? Wat zou het kunnen zijn en hoe er mee om te gaan?
We hebben een tijdje het straffen uitgeprobeerd, maar straf betekend nog meer gillen, tegen deuren schoppen en slaan en dus nog meer opstandigheid.
Ik wilde nu maar eens met de optie: negeren gaan beginnen maar ik kan niet alles negeren. Bijvoorbeeld vanmiddag:
Hij had namelijk de hond een keiharde schop in de ribben gegeven (het is een chiuaua) dus het beest gilde er over! Zoveel pijn had ze. Hij eerst liegen/niet zeggen en daarna er met hem over gepraat en ja hoor hij had haar maar even geschopt want ze luisterde niet. Dit doet hij dus ook steeds meer bij zijn kleine broertje (niet luisteren dan maar erop slaan en er tegen gillen)
Ik wist even niet wat ik er mee aan moest, maar toch maar voor straf hem een uur naar zijn kamer gestuurd.
Ik zoek voornamelijk tips om hem hieruit te krijgen, hij zit duidelijk niet lekker in zijn velletje. Maar wat het dan is, geen idee. Maandag maar even met zijn juf praten, want misschien heeft hij daar dit gedrag ook of weet zij meer. (hij heeft nu al weekend dus deze week wordt het hem niet meer)
Lijkt mijn kind wel die je beschrijft!
Ik sta regelmatig op het schoolplein met een schreeuwend heel hard huilend kind en iedereen kijkt me aan. De moeder van het beste vriendje brengt standaard mijn zoon thuis als hij daar heeft gespeeld om het huilen te voorkomen (ik denk soms wel eens wat denken die mensen wel niet dat we hem pijn doen of zo) want dan gaat het namelijk weg goed. Als hij bij nieuwe/andere vriendjes speelt moet ik de afspraak maken dat als ik kom er niet gehuild of geschreeuwd of gemopperd of gemiept wordt. Anders gaat hij standaard huilen zodra hij me ziet en wordt boos.
Hij heeft altijd moeite gehad met dingen beginnen (begint altijd met huilen) en met dingen eindigen (altijd huilen) Speeltuin heel leuk, maar opstartproblemen moet ik verwachten en als we weg gaan zijn er wegggaan problemen. Heel veel afspraken maken we met hem en dan gaat het meestal goed of bijna goed.
Zo is hij gewoon en dat hebben we allang geaccepteerd, alleen hij moet ook leren verwoorden en niet meteen te gaan huilen zodra hij me ziet.
Reactie
Ik denk dat onze benadering niet zo heel ver uit elkaar loopt. Als je echt consequent meteen het huilen accepteert houden ze nl ook vanzelf ook. Het levert ze namelijk verder geen extra kudo's op. Geen aandacht, geen compromissen, geen gunsten.
De strijd aangaan is ook een soort beloning.
Maar het hangt idd heel erg van de omstandigheden af, en het is niet zo makkelijk uit de pen te krijgen. Als er bij ons gedramahuild werd reageerde ik natuurlijk ook anders dan bij een pijn of verdriet huil. Ik verbied alleen nooit het huilen. Uit principe. Maar ja, dat komt weer door hoe ik zelf ben grootgebracht enzoverder enzovoort.
Thein
Bij ons ook, wakker worden, naar school gaan en hem ophalen, verandering van papa naar mama of andersom zijn allemaal momenten die hem uit zijn doen halen en waar hij heel boos van kan worden.
Ik ben zo blij te horen dat er meer kinderen zijn die meteen huilen als ze je zien.
Genoeg slapen en beloningen (stickers) zijn bij ons de meest succesvolle aanpakken. Meestal werken we aan 1 gedragsverandering per keer. De ochtend is nu beter dus nu het ophalen.
Volgens mij hangt het ook veel van het kind af, ik had nooit gedacht dat ik zo'n principele ouder zou worden maar anders werkt het gewoon niet.
Im!
Ja genoeg slapen en beloningen zijn hier ook de succesvolste aanpakken! Goh grappig zeg om zoveel herkenning te zien!
Zijn vriendje doet veel meer en gaat veel later naar bed en eerst dacht ik ook: "ben ik dan zo'n moeder die alles zo stipt volgt??" maar nu denk ik gewoon "hij heeft het nodig"
Gisteren ook even met de juf gepraat en ze vond het helemaal top hoe we er mee omgingen, ook zei bevestigde dat sommige ouders wel heel veel verwachten van hun kind en dat het gewoon voor die leeftijd ook gewoon te veel kan zijn. Ze vond het geweldig, hoe wij weer terug gingen naar de basisprincipes en door het belonen en de weekplanner weer even terug gaan naar de rust.
Ik voel me soms ook zo'n principele ouder maar ook nu weer zie ik gewoon dat het werkt. Juf bevestigde dat hij ook druk was op school en sinds maandag er weer veel meer rust in hem was, dus ook op school is het te merken.
Thein
Ik ben toch wel heel benieuwd nou, bij ons gaat het vaak in vlagen, op de slechste dag ben ik in staat om een kinderpsycholoog te bellen omdat het zo extreem lijkt. Vaak gaat het daarna heel lang weer goed tot het weer opnieuw begint.
Ik ben heel blij dat jullie zo'n enthousiaste juf hebben die meedenkt dat helpt zeker.
Heeft jullie zoon dit vanaf dat hij jong is gehad? Bij mij heeft het krijgen van een tweede kind veel geholpen. Ik twijfelde veel aan mijzelf en dacht dat we dingen erg fout deden. Maar nu met de tweede leer ik ook dat de woedebuien heel erg aan het karakter van de eerste liggen. Mijn moeder zij al toen hij geboren was dat hij gelijk zo driftig was als hij wilde drinken. toen vond ik dat nog overdreven van haar. Maar onze tweede is veel rustiger.
Ik keek ook heel erg uit naar de magische grens van 5 waarna de buien over zouden moeten zijn. Ik moet zeggen het is een stuk rustiger en controleerbaarder maar nog niet over.
IM
Ja ik herken ook veel van wat jij schrijft,bijv over de 2e die veel relaxedte is en het driftige drinken als babietje van 1 dag oud.
Ik wilde dat ik veel eerder had beseft dat mijn oudste echt extra zorg/ aandacht nodig heeft en zal hebben - is dat trouwens zo van de 5 jaar grens? Mij benieuwen 
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Indd periodes
Het zijn indd periodes, want de juf zei ook al dat hij het na onze vakantie ook zo had.
Hij heeft het het al vanaf de geboorte. Ik kon toen niet te veel met hem plannen want te veel prikkels was dus ook veel huilen en slecht slapen. Ik moest heel goed nadenken wat ik die week wilde doen en moest het echt verdelen over de weken. Kerst, oud en nieuw, sinterklaas zijn zulke heftige prikkels dan is hij altijd meer aan het stuiteren. Ik merk het helemaal als de kerstboom er staat, dan begint het stuiteren en eindigt pas als de boom weg is. Ook als hij jarig is, als de vlaggen hangen begint het huilen, stuiteren enz en als het weer weg is, is hij ook weer rustig.
Hij wil ook niet getroost worden, ook niet als baby/peuter/kleuter. Hij ging als peuter huilend onder de tafel zitten en kwam pas als het over was. Als baby moest je hem niet te veel door anderen op laten pakken want het gevolg was dat ik met een huilende baby (soms wel 2 dagen) zat, dan was hij helemaal van slag (te veel prikkels)
Ik heb nu een petekindje die het nog een tikkel erger heeft, die kan echt een week lang 10 uur achter elkaar huilen. Dus ik besef me heel goed dat het nog erger kan.
En die 5 jaar grens? Hij is nu 5 dus ik weet het niet hoor. Tuurlijk het wordt minder, maar deze periodes blijven.
Vertigo / thein
Ik heb het ooit eens gelezen van die 5 jaar grens en heb denk ik daar al mijn hoop op gegooid. Ik weet niet of het echt zo is.
Ik heb wel eens gekeken of hij extreem veel woedeaanvallen heeft maar dat was ook niet het geval.
Ons kind krijgt volgens mij veel woedeaanvallen doordat hij dingen graag perfect heeft en dingen wil controleren en helaas voor hem is niet alles te controleren.
Bedankt voor het vertellen van jullie ervaringen!
Ilja
Indd
het zijn kinderen die alles onder controle willen houden.
Hier geld ook de regel voor hem: "pas als ik denk en voel dat ik het kan, zal ik het doen" Dus fietsen zonder zijwieltjes had geen nut om te oefenen, ook zindelijk worden bepaalde hij zelf enz enz. Hij moest eerst zeker weten of hij er controle over zou hebben en zou het dan pas uitvoeren.
Wauw
Dat is het nu precies ook bij de onze. Lopen, altijd aan het handje tot hij het helemaal alleen kon. Daarna vrijwel nooit meer gevallen. Ik maak mij ook nooit zorgen in de speeltuin hij doet alleen wat hij kan.
Pas de laatste 2 maanden begint hij (gelukkig) zichzelf soms wat in de problemen te werken door minder doordacht gedrag.
IM
