Piekeren over kind
Hoi! Daar ben ik nog een keer. Ik wil even een ‘reflectie’ vraag aan jullie stellen. De vorige keer heeft me dit geholpen. Ik heb dit in mijn eerste topic gezet, maar die verdwijnt meteen naar de achtergrond dus toch even zo!
Ik merk dat ik ‘last’ heb van mezelf.
Met mijn dochter gaat het eigenlijk prima. Wel komt ze zo nu en dan uit school met de boodschap dat het middelmatig was op school of niet zo leuk. Vandaag had ze weinig gegeten want ze had buikpijn gehad tijdens de lunch. Daarvoor was het niet leuk geweest, ze had niet mee mogen doen met een spelletje (of iets in die geest). Wel had ze daarna afgesproken en de hele middag gespeeld. Ook de weken/maanden hiervoor spreekt ze vrijwel dagelijks af en lijkt goed in haar vel te zitten. Ook tijdens het 10 minutengesprek op school alleen maar positief (ze mag wat meer zelfvertrouwen krijgen). Toch sla ik helemaal op tilt (qua gevoel) zodra er een kink in de kabel zit. En kink, als ik realistisch kijk zijn dit hele normale kinderverdrietjes (toch?). Maar ergens lijk ik steeds op zoek naar een reden om te piekeren en te zorgen over haar (valt ze er buiten, heeft ze vriendinnen…) mijn vraag aan jullie, is dit herkenbaar? Ook dat gedoe soms onderling qua vriendschappen en zo? Herkenbaar dat je daar ongerust over bent?
Ik weet ergens ook wel dat ik echt aan het zoeken ben naar problemen, maar toch blijf ik malen…
Hekje schreef op 27-06-2025 om 09:42:
Erg herkenbaar. Ik kan er wakker van liggen als vaste vriendinnetje al 2 weken niet is wezen spelen. En ik hou in gaten wie naar welk kinderfeestje mag. Over schoolprestaties of schermtijd of voeding kan ik me ook wel zorgen maken. Maar echte zorgen gaan vooral over dat sociale gebeuren.
Stom is dat hè… want waar hebben we het over. Ik herken het ook op die manier. Eigenlijk zijn we er dan veel te veel mee bezig.
Denk wel dat het precies is wat iemand eerder schreef; misschien te weinig ‘echte’ zorgen? Willen zo graag dat alles perfect is voor onze kinderen terwijl dit natuurlijk onmogelijk is (en ook best ongezond). Wanneer een kind geen tegenslagen heeft gehad, wordt het als volwassene waarschijnlijk geen leuker mens.
ik heb helaas wel andere zorgen. Maar toch ligt de aandacht op de kinderen. Misschien om juist eigen zorgen te vergeten??? Voor mij is het wel goed om druk te zijn op het werk. Dan heb ik geen tijd om me te druk te maken over playdates, buitensluiten, kinderfeestjes of mogelijke kinderruzies.
