Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
tamara blomme

tamara blomme

19-09-2011 om 15:03

Raad ivm opvoeding

Hallo,

Ik heb een vraag over het gedrag van mijn zoon van 7 jaar.
Eerst even een schets maken van het probleem.
Mijn zoon kan nooit iets doen als we iets 1 keer vragen, we moeten het altijd 3-4 keer vragen (vriendelijke manier) en de 5de keer vraag ik het boos en dan begint hij te wenen en zegt hij “ik ging het juist doen” (dit zinnetje gebruikt hij veel)
Bij alles watik vraag heeft hij wel een antwoord waarom hij dit nu niet kan doen, of waarom hij het straks wel gaat doen ( laatste woord willen hebben)
Vb. wil je je tanden gaan poetsen (alléé , ik zit juist neer, of ik doe het straks wel, of ik was juist naar iets aan het kijken), hij doet nooit iets van de eerste keer.
Nu geef ik een straf; als ik het een derde keer ( 2 keer wil het nog vragen) moet vragen dan moet hij 10 min vroeger naar bed ( dus iedere keer als het gebeurt dan is hij weer boos en begint hij te wenen en te zeggen dat hij nooit niets mag …)
Als ik iets vraag dan moet hij altijd mokken, als er iets niet gaat begint hij te wenen, ik zit nu op een punt dat het me teveel is geworden en fout van mij is dat ik snel boos word.
Met zijn huiswerk hetzelfde, in het 3de leerjaar moeten ze iedere week een boekje lezen van 30 pagina’s, dus iedere dag 5 pagina’s. Iedere keer is hij boos dat hij moet lezen en hij doet er een eeuwigheid over om eraan te beginnen, of hij hangt in zijn stoel of legt zijn hoofd op zijn hand en leest zo. Ik moet hem constant corrigeren (wat niet leuk is voor mij en voor hem). Ik zit wel bij hem als hij leest maar dan begint hij dom te doen , maar we zijn dan al 5 min verder en heeft nog niets gelezen met als gevolg dat ik hem dan een pagina meer laat lezen omdat hij niet voortdoet ( en begint hij weer te wenen, dat hij dat niet wil en niet kan)

Mijn man steunt mij daarin en ziet ook dat mijn zoon lastig is ( bij hem doet hij ook zo maar toch iets minder)
In school doet hij zijn best (wel af en toe afwezig en traag in oefeningen maken, gaat vlugger als de meester er bijzit) maar dat kan ook niet altijd

2 jaar geleden ben ik naar een psychologe geweest omdat ik met een paar vragen zat. Zoals:
1) kan zijn gevoelens niet goed uiten, knuffelt niet spontaan, een zoen een lief woord , moeten we altijd om vragen (wij tonen dat wel, knuffelen, ik hou van je zeggen, thuis is er ook nooit geen ruzie en als we al eens een discussie hebben dan zijn de kindjes er niet)
2) een echte “dikkop”
Vb. ik leer mijn zoon al van kleins af aan dat hij moet beleefd zijn, goedendag bedankt aub is bij ons gewoon beleefdheid.
Hij heeft dit nooit spontaan gedaan, het heeft me zweet en tranen gekost om hem het te doen zeggen, door hem apart te zetten, door te zeggen dat ik niet vertrek voor hij goedendag zegt, soms dat ik er een half uur mee bezig was voordat ik kon vertrekken.
Nu gebeurt het af en toe spontaan.

De gezinssituatie is mama papa en zus, nu 2 jaar (knuffelt wel zijn zus en is er mee bezig en geeft ook wel eens een zoen)
Ik weet nu niet of het te maken heeft met de komst van zus , ik probeer ze alle 2 evenveel aandacht te geven, samen of apart.

Maar voorlopig zijn er nu meer minder leuke momenten met mijn zoon dan goeie momenten.
Ik voel me er niet goed bij dat ik altijd boos moet zijn maar ik weet niet hoe ik het moet oplossen, ik ben ook in fout door hem te straffen en boos te worden, ik probeer nu ook wel kalmer te zijn en hem ook positieve aandacht te geven maar dat is nog maar in de beginfase

MVG
Tamara

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Vragen

Ja, ik heb me vroeger ook weleens afgevraagd waarom mijn zoon niet direct deed wat ik van hem vroeg. Later bleek het te komen omdat hij mijn manier van vragen niet begreep: wil je je tanden gaan poetsen? Nee, dat wil hij niet. is dus veranderd in een vast moment om tanden te gaan poetsen met een vaste plek voor zijn borstel, beker en tube tandpasta. Ik nam hem dan mee zonder veel woorden.
Ook kostte het moeite om zijn aandacht erbij te krijgen hij bleef lang hangen in waar hij mee bezig was, dus moest ik een moment uitzoeken waarin zijn eigen activiteit wat afnam en ik kon insteken op wat ik van hem wilde. Concreet benoemen, niet te symbolisch, controleren of het doordrong en dan even wachten op een reactie want het moest meer dan je van een gemiddeld kind verwacht verwerkt worden en dat kost tijd.
En nee, boos worden en straf geven heeft inderdaad geen zin.
Positieve aandacht is ook een beetje vaag. Het kan best zijn dat het je zoon aan vaardigheden ontbreekt en dan is het zinvol om daar meer aandacht aan te geven. Niet te hoge verwachtingen scheppen en meer hand-in-hand begeleiding geven. Let eens op de momenten waar het vaak moeilijk is. Kan ook honger of dorst zijn of drukte in zijn hoofd.

Probeer

Probeer eens met een keukenwekker of timer te werken. Niet als straf, (als je het niet af hebt dan....!) maar gewoon om de tijd op een neutrale manier te structureren. Sommige kinderen vinden dat moeilijk, hebben weinig tijdsbesef, geen idee hoe lang iets zal gaan duren. Ik laat het mijn zoon wel eens schatten: hoeveel tijd denk je dat dit je zal kosten? Vaak heeft hij geen idee, en denkt dat een 5-minuten-klusje uren zal duren.
Je kunt bijvoorbeeld zeggen: als het belletje gaat, dan ga je lezen. Of: probeer eens of je je 5 bladzijden klaar kunt hebben vóor het belletje gaat. Geef hem ruim de tijd, en beloon als het lukt. Bij mijn zoon helpt het ook wel als ik hem een maximum tijd aangeef dat hij bezig moet zijn. Bijvoorbeeld: je moet een half uur (aanwijzen op de klok) opruimen. Als het eerder klaar is bof je, als het niet klaar is mag je na dat half uur stoppen. Meestal valt de tijd die hij kwijt is heel erg mee (ik geef hem voor een klusje van een kwartier een limiet van een half uur) en het geeft een heel goed gevoel eerder klaar te zijn!

Al met al zou ik hem eerder proberen te verleiden dan te dwingen.

Boos worden heeft geen zin (had je al gemerkt) en werkt uiteindelijk averechts. Je tot discussie laten verleiden werkt ook niet en is bovendien behoorlijk vermoeiend.

mari39

mari39

19-09-2011 om 19:42

Wat ook kan helpen

is van te voren aankondigen. Dus: pietje, als dit programma is afgelopen gaan we tandenpoetsen. Of over 5 minuten gaan we... Vul maar in. En nietvragen maar vriendelijk zeggen wat er gaat gebeuren. Sommige kinderen hebben wat langer de tijd nodig om te verwerken wat er moet gaan gebeuren en wat ze moeten doen. En dan lijkt het alsof ze niet luisteren, want je vraagt al 3 keer, maar ze zijn eigenlijk nog info aan het verwerken.

Verder werkt het om de dag vast in te delen dat hij weet wanneer hij wat moet gaan doen (bijv. het lezen).
Wb structuur aanbrengen en voorspelbaarheid, zie ook het draadje van Stressnick hierboven. Daar kun je ook wel wat tips vinden.

Tja, en wat betreft dikkop zijn, bij sommige kinderen werkt dwingen gewoon heel slecht. Dan kun je een half uur bezig zijn voor je verder kunt, met veel frustraties aan beide kanten, is dat het waard vraag ik me af? Wellicht is hem op een andere manier te bewegen om dank je wel te zeggen als hij van iemand iets krijgt? Wat hier werkt: ik zeg het van te voren even zo van: klaasje, als je straks je kadootjes krijgt, zeg je dan dank je wel? En als het zover is en hij vergeet het zeg ik: klaasje, weet je nog? En dan zegt hij: oh ja, tuurlijk vergeten.

Succes

Letterlijk en concreet

Om niet het hele huis wakker te maken door de bel af te laten gaan sms ik dochter om de deur voor mij open te doen.

..ik sta al boven voor de voordeur...
....................
............
graag opendoen!
Oke!

wat ben ik toch een sukkel, ik doe het steeds weer.

Aftellen

bij die van mij moet ik echt aftellen (letterlijk van 10 naar 0 minuten), anders krijg ik vooral geschreeuw. En veel structuur...
Loes

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.