Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Lelietje van Dalen

Lelietje van Dalen

27-08-2009 om 12:46

Slaapproblemen zoon (sorry, lang)

Mijn zoon (8) is al vanaf zijn geboorte een slechte slaper. Pas vanaf dat hij bijna 3 was, sliep hij eens echt 's nachts door. Wel blijft hij een lichte slaper: een beetje geluid en hij is wakker.
Het grootste probleem blijft echter het inslapen. Toen hij heel klein was, klom hij na het naar bed brengen uit zijn bed en ging op de overloop boven aan de trap liggen slapen, zodat hij ons kon horen. Wij legden hem dan in bed als we zelf naar bed gingen. Pas nadat zijn zusje van onze kamer naar die van hem verhuisde, bleef hij in zijn eigen bed liggen. Maar nog steeds (nu ze allebei een eigen kamer hebben)blijft hij 'contact' met ons zoeken na het naar bed gaan. Er is altijd wel wat: een mug, de verwarming piept, droge lippen," ik kan niet slapen", knuffel vergeten of- de lastigste- "ik ben verdrietig". Nou vind ik dat erg lastig, omdat ik verdriet natuurlijk serieus wil nemen, maar het is voor hem een goeie manier gebleken om ons tóch weer naar zijn kamer te lokken. Vaak begint het met krokodillentranen, maar als je uiteindelijk boos wordt, gaat hij echt huilen en raakt hij echt overstuur. Hoe dan ook, we hebben van alles al geprobeerd; praten, negeren, boos worden, beloningsysteem (extra computeren),straf (minder computeren), zeggen dat hij even mag gaan lezen,later naar bed (zelfde resultaat, alleen slaapt 'ie dan nog later).
Maar goed, voorlopig blijft het aanmodderen.
Wat de boel compliceert is een aantal gesprekken dat ik wel eens met hem heb gehad. Hij kan soms erg boos op zichzelf zijn dat het niet lukt om te gaan slapen. Ik heb hem al verschillende trucjes verteld die ik zelf wel gebruik om in slaap te vallen. Maar hij vertelde me ook (heel verdrietig en gefrustreerd) dat hij vaak niet kon slapen, omdat hij het ook niet wilde, want "hij moest zoveel en wilde alles onthouden" Wat "moest" hij dan allemaal? Auto's tellen en wachten tot een lampje aan (of uit?) ging, zijn knuffels eten geven, lichtknopje 1 tel indrukken, op zijn wekker kijken en tellen, etc. Dwangmatige handelingen dus. Nou heb ik hem ook verteld dat dat helemaal niet raar is, dat veel mensen dat hebben, dat er een liedje van Kinderen voor kinderen is dat daar over gaat, dat ik dat zelf ook wel eens heb (gehad) en we hebben voor allerlei verplichtingen een oplossing bedacht: Dagboekje voor dingen die je wil onthouden, wekker uit de kamer, met zijn grootste knuffel afspreken dat die de anderen eten geeft(!),etc.
Maar goed, deze week vertelde kwam hij weer naar beneden: "Ik heb last van het stopcontact bij mijn bed" Want hij ging steeds vanzelf met zijn vingers aan het stopcontact zitten. Hij weet dat dat niet mag en ook waarom, maar hij kon er niets aan doen; zijn handen doen dat automatisch. Ik heb gezegd dat hij de baas is over zijn handen, dus dat zijn handen naar hem moeten luisteren. Ik heb hem ook gevraagd of hij overdag ook wel eens dat soort dingen "moest", maar dat was niet (of nauwelijks) het geval. Hij zei: "'s Avonds word ik veel strenger voor mezelf."
Goed, ik weet nu niet meer zo goed wat ik hiermee aan moet: is het probleem vooral dat hij het moeilijk vindt om alleen op zijn kamer te zijn/heeft hij vooral behoefte aan contact? Of is het probleem dat hij last heeft van dwanghandelingen en moeten we daar iets aan doen. Of allebei?
Wie heeft nog een suggestie? Alvast bedankt.
Lelie

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

27-08-2009 om 12:53

Mijn suggestie

Beste Lelietje, mijn suggestie is dat je dit eens aan je huisarts voorlegt. Jullie zijn nu al 8 jaar lang bezig hem lekker te laten slapen, tijd voor een deskundige zou ik zeggen! Kan best zijn dat zijn bioritme verstoord is ten opzichte van andere kinderen oid.
Gaat het overdag trouwens goed met hem, is ie dan niet te moe?

Lelietje van Dalen

Lelietje van Dalen

27-08-2009 om 13:01

Guinevere

Bedankt voor je snelle reactie. Overdag gaat het in feite prima met hem; wel is hij soms wat humeurig als hij het echt bont heeft gemaakt de avond ervoor. Maar niet zodanig dat het problemen geeft. Vandaar denk ik dat jouw heldere suggestie van de huisarts gewoon nog niet eens in ons is opgekomen! Het is het overwegen waard in iedere geval.
Groet, Lelie

Guinevere

Guinevere

27-08-2009 om 13:05

Lelietje

Lelietje, ik kan het me zo voorstellen, dat gemodder...dat hebben wij met onze zoon ook jarenlang gedaan, maar hij had gewoon géén slaap op een normale tijd. Ik kan me indenken dat je zoon uit een soort avondlijke verveling zijn "tics" heeft ontwikkeld.
Zoon van 7 hier is genezen van zijn inslaapproblemen sinds hij melatonine krijgt om te slapen (artsvoorschrift). Eindelijk, nu slaapt hij al vóór 21.30!

Lelietje van Dalen

Lelietje van Dalen

27-08-2009 om 13:12

Anders

Bedankt ook voor je reactie. Je schrijft dat we misschien te snel wisselen van methode, maar ik herken dat niet. Ik zet hier een samenvatting van 8 jaar aanmodderen, waardoor het inderdaad lijkt alsof we veel verschillende dingen 'uitproberen'. Hoewel we natuurlijk van alles proberen wil dat niet zeggen dat we het niet 'volhouden'. Een groot deel van het probleem ligt volgens mij in zoonlief zelf. Zijn zus bijvoorbeeld sliep met 7 weken door en is sindsdien misschien 2 keer 's nachts wakker geworden (ze is nu 5) en dan is er ook echt iets aan de hand. Kennelijk zit mijn zoon anders in elkaar, maar kunnen we maar niet de manier vinden om hem goed te laten slapen.
Groet, Lelie

ijsvogeltje

ijsvogeltje

27-08-2009 om 13:17

Melatonine

Inderdaad, je zou eens melatonine kunnen proberen. Je kunt dit ook gewoon (in heel lage dosering) bij de drogist kopen.
Een van mijn kinderen was ook een hele tijd aan het 'rommelen' met inslapen. Bang voor nachtmerries, ik moet nog dit, ik moet nog dat, van alles.
Zo'n pilletje vond hij wel wat. 'met dit pilletje ga je ook minder dromen', vertelden we erbij. Dat gaf hem een goed gevoel. Na een paar dagen was het patroon doorbroken. En na een week zijn we ook weer gestopt met de melatonine, en nu gaat het meestal weer goed. Ik denk dat hij ook helemaal geen tekort heeft aan melatonine, het was gewoon even een zetje dat hij goed kon gebruiken. En het geeft dan vertrouwen, "zie je wel, ik kan wel in slaap komen."

liedewij

liedewij

27-08-2009 om 13:34

Ja, hoor

Ja hoor, weer melatonine!

Ik ben mij ervan bewust dat ik geirriteerd reageer. Maar melatonine lijkt wel de oplossing voor alle slaapproblemen. En waarschijnlijk helpt het ook om in slaap te komen. Eind goed al goed.

Maar waarom niet eerst naar de huisarts? Eerst uitzoeken of deze dwangmatigheid hem uit z'n slaap houdt of dat hij misschien uit verveling of iets anders deze dwanghandelingen ontwikkelt?

Melatonine lijkt(is) misschien wel een wondermiddel wat zeer laagdrempelig gebruikt wordt maar verdiep je er goed in. Er is nog weinig bekend over evt. consequenties, er is weinig onderzoek gedaan naar gebruik bij kinderen onder de 12 jaar. Er is laatst al een lange draad geweest over melatonine gebruik.

Je hebt al wel heel veel geprobeerd. Na 8 jaar zou ik eerst eens naar de huisarts gaan. (voordat je op eigen houtje medicatie gaat geven)

Liedewij

ijsvogeltje

ijsvogeltje

27-08-2009 om 14:03

Liedewij

Ik snap je irritatie wel een beetje. Maar ... volgens mij lees je niet zo goed. Guineverre schrijft dat zij melatonine op doktersvoorschrift heeft. En ik schrijf dat we een week (!) een heel lage dosering hebben gegeven, en dat we daarmee een patroon hebben kunnen doorbreken.
Het gaat overigens om een speciale variant voor kinderen, die normaal bij de drogist te koop is.
Wie zegt hier dat melatonine een wondermiddel is? We reageren hier toch gewoon vanuit onze eigen ervaring?

Guinevere

Guinevere

27-08-2009 om 14:17

Gut liedewij

Gut Liedewij, da's nou toevallig precies wat ik zeg....naar de huisarts gaan. En daarna zei ik dat *mijn* zoon melatonine op doktersvoorschrift heeft, en dat het probleem toen over was. Wat er niet bij stond, was dat er bij mijn zoon wel meer meespeelt dan alleen niet in slaap kunnen vallen, maar dat hou ik even buiten deze draad.

liedewij

liedewij

27-08-2009 om 15:18

Gelijk

Ach, jullie hebben gelijk. Ik had al weer snel spijt van m'n reactie. M'n haren gaan inderdaad overeind staan bij zoveel zelfmedicatie dat aan kinderen gegeven wordt. Guinevere; sorry, als het op doktersadvies is is het een heel ander verhaal- dat heb ik inderdaad niet goed gelezen. Nogmaals mijn excuses. Ik zal mij onthouden van reageren want ik merk dat ik op melatoninegebruik reageer als een rooie lap op een stier. Maar dat is geen reden om dat direct te spuien zodra ik het woord melatonine zie.

Liedewij

Linda99

Linda99

27-08-2009 om 15:59

Leestip

Om te zorgen dat mijn dochter ontspant voor het slapen lezen wij regelmatig uit dit boek:
http://www.bol.com/nl/p/boeken/relax-kids/1001004002407083/index.html

Guinevere

Guinevere

27-08-2009 om 16:52

Zelfmedicatie (ot)

Ik kan me wel wat voorstellen bij je irritatie over zelfmedicatie. Daar gaan kapitalen in om en je loopt ook nog eens de kans niet achter de ware oorzaak van het probleem te komen.
Als tijdelijke remedie ben ik er echter niet op tegen, wel als het langdurig toegepast gaat worden zonder verder onderzoek naar de achterliggende problematiek.

Mees

Mees

27-08-2009 om 18:40

's nachts?

Hoe gaat het 's nachts, als hij eenmaal slaapt? Slaapt hij dan rustig, wordt hij vaak wakker, droomt hij veel? Wordt hij 's ochtends uit zichzelf op tijd en uitgerust wakker, of moeten jullie hem op een schooldag wakker maken?

Mijn dochter (7) is ook een moeilijke slaapster. Altijd al geweest. Ben ook met haar naar de dokter geweest, kreeg melatonine. Hielp even, daarna niet meer.

We hebben ons er maar min of meer bij neergelegd dat ze iedere avond pas na 10 uur inslaapt, soms om 11 uur nog wakker is. Maar het is en blijft lastig. Ook omdat ik niet weet in welke mate het bij haar meespeelt dat ze soms midden in de nacht wakker wordt en een gedaante in haar kamer ziet. En gekleurde lichtbolletjes zweven. Dit heeft ze al een paar jaar. Ik kan me voostellen dat dat er soms voor kan zorgen dat ze hierdoor soms tegen de nacht op ziet.

gr Mees

Laminaat

Laminaat

27-08-2009 om 22:41

Zijn probleem/jouw probleem

Lieve Lelie,

Je zoon is acht. Hij wordt te oud voor je gemoeder. Op deze leeftijd kan je als moeder het verschil tussen zijn probleem en jouw probleem kunnen uitleggen. Ook voor jezelf kan je die grens wel zo'n beetje gaan stellen. Zijn probleem is dat het in slaap vallen lastig is. Jouw probleem is dat hij jou daar mee lastig valt. Het is aan jou om die twee dingen te scheiden. Om kort te zijn, kan je hem vertellen dat je het rot voor hem vindt en dat je er volgende dag best over wil praten, maar nu zeker niet. Als je het probleem bij hem teruglegt, heb je kans dat hij er toch zelf uit komt; iets wat hij op termijn toch moet leren.
Ik zou zeggen, dat je de regels moet stellen waar hij zich aan moet houden. Regels als: "niet je bed uit komen", "niet roepen", "voor je gaat slapen denken aan plassen, water, boekje en wat dan ook". En ook vertellen dat jij vanaf 8:00 uur recht hebt op tijd voor jezelf en hij zijn rust nodig heeft.
Mij helpt het in ieder geval de scheiding aan te leggen tussen hun en mijn proleem. Wie weet heb jij er ook wat aan.
Groeten,
Laminaat

suus36

suus36

28-08-2009 om 13:53

In jullie bed inslapen?

Hoi,

Ik herken het probleem. Mijn dochter verzint van alles om uit bed te kunnen blijven. Ook zij sliep op de overloop en wil steeds bij ons zijn. Sinds kort mag ze in ons bed in slaap vallen. Als wij naar bed gaan, brengen we haar naar haar eigen bed. Ik moet zeggen dat ze nu geen enkel probleem heeft om in slaap te vallen en ook als we haar naar haar kamer brengen is dat ook geen probleem.

Ze liggen gewoon in hun bed te malen over van alles en nog wat en als ze even uit dat patroon kan komen (andere omgeving, veilig bed van papa en mama), kan het zijn dat ze uit die circel komen.

Zij is 9 jaar (broer en zus hebben nooit slaapproblemen)

Groetjes,
Suus

Jade

Jade

29-08-2009 om 13:19

Suus,

dat hebben wij ook gedaan, toen mijn dochter moeite had met inslapen. Dat heeft even geduurd, maar het slaapprobleem was toen over.

Lelietje van Dalen

Lelietje van Dalen

31-08-2009 om 10:08

Bedankt allemaal

Sorry dat ik wat laat reageer, maar van het weekend kwam het er niet van en ik wilde alle reacties even laten bezinken.
@Linda: bedankt voor je leestip; ik zag dat het boek in de bieb aanwezig is, dus ik zal het binnenkort eens gaan lenen.
@Mees: 's nachts slaapt hij wisselend, wel vaak snel wakker bij geluiden. Wat jij over je dochter schrijft lijkt me ook erg lastig. Maar voor zover ik weet heeft mijn zoon geen last van verschijningen.
@Suus: in ons bed laten inslapen is voor ons geen optie. Hoewel ík daar misschien niet echt een probleem mee zou hebben, is dat voor mijn man absoluut onbespreekbaar. En eerlijk gezegd wil ik zelf ook dat hij leert om in te slapen uit zichzelf in zijn eigen bed. Ik weet dat heel veel ouders het zo doen; mijn moeder heeft het ook heel lang zo gedaan met mijn zusje en daar heeft ze niks aan overgehouden.
@Laminaat: over jouw reactie moest ik het langste nadenken Ik vind het principe zoals je het beschrijft heel mooi en waardevol. En ik denk ook dat dat een goede manier is om kinderen verantwoordelijk te maken voor hun eigen gedrag en problemen. Maar ik denk dat ik in mijn benadering van mijn kinderen dit al wel doe, al benoem ik het misschien niet zo direct op deze manier. Maar de regels stellen we, de consequenties aan het overtreden daarvan verbinden we er aan, de mogelijkheid tot later overleg,etc.; dat gebeurt en is toch niet genoeg. Hij gaat ook telkens op de loop met dingen: toen het eens heel erg warm was op zijn kamer en hij hoofdpijn had, heb ik eens gezegd dat hij maar een vochtig doekje op zijn voorhoofd moest leggen. Van de week vond ik hem in een soort zwembad: hij had een stuk of 4 drijfnatte doeken in zijn bed liggen. Of hij had last van droge lippen. Ik had gezegd: "Als je daar last van hebt, hoef je niet naar beneden te komen, maar naast mijn bed ligt vaseline" Vervolgens gaat hij meerdere keren zijn bed uit om vaseline te smeren. En dan kun je zeggen: zorg dat er vaseline op zijn kamer ligt, maar het zijn maar voorbeelden van hoe hij op de loop gaat met dingen. Is het niet dit, dan verzint hij wel iets anders.
Pfff...tja, misschien verveelt hij zich wel, maar hij is dan wel moe.
Goed, ik ga vandaag of morgen nog maar eens een keer het gesprek met hem aan, wie weet.
Bedankt in elk geval, allemaal.
Groet, Lelie

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.