Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Ruth

Ruth

25-11-2009 om 11:25

Spelen met vrienden

Ik heb een vraag over mijn zoon van 8 (groep5). Hij toont weinig initiatief om kinderen te vragen om samen te spelen (dat is eigenlijk al zo sinds groep 1). Soms lijkt dat hem niet te deren, soms wel, en kan hij innig verdrietig zijn als hij voor de zoveelste alleen naar huis gaat. Vooral als zijn favoriete vriend met iemand anders heeft afgesproken. Dit gebeurt, naarmate de jaren vorderen, steeds meer. De vriend vraagt het wel aan anderen, hij doet dat niet en blijft met letterlijk afhangende schouders achter.

We hebben af en toe (in afgelopen 3 jr) geprobeerd om hem erin te stimuleren. Bijvoorbeeld door thuis af te spreken dat hij minstens 1x per week iemand zou vragen.
In het begin door afspraakjes te 'arrangeren' (doe ik nu niet meer, of hoogst zelden).
Soms lukte dit, soms niet. Over het algemeen, als we vragen of hij niet wil of niet durft, zegt hij dat hij niet wil. Maar hij heeft ook faalangst en het is een gevoelig joch. Kan opeens, vooral in gezelschap, helemaal dichtklappen en huilerig worden en bij ons komen kruipen.

Hij is nogal 'voorlijk', sluit graag en makkelijk contact met volwassenen en we merken dat hij niet op dezelfde golflengte zit met sommige klasgenoten. En hij speelt ook graag alleen. Ik denk zelf dat hij regelmatig ook echt graag alleen wil zijn. Maar niet altijd.

Ik heb in de loop der tijd ook naar alternatieve manieren van sociaal contact buiten school gezocht, hij zit bv op scouting, houdt van sport, heeft inmiddels een bende hobbies, zodat hij ook niet afhankelijk is van afspraakjes om kinderen te zien.
Alhoewel hij dat alles even leuk vindt, vraag ik me ook wel eens af of het goed is hem zo vol te proppen. Hij ervaart het niet als te druk, als ik het wel eens met hem bespreek.

Binnen een groep functioneert hij over het algemeen wel goed. Hij is aardig, hulpvaardig en wordt goed gewaardeerd of gewoon wel met rust gelaten (wordt ook niet gepest naar ik weet).

Concreet. Mijn vraag is dit. Ik vind het jammer dat als hij wél graag wil, hij niet de moeite neemt (durft?) om als 1e iemand te vragen. Hebben jullie tips om hem hierin te begeleiden (of moet ik hem 'loslaten' en er niet meer een punt van maken dan het is)?

Alvast dank voor je reactie!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
T&T

T&T

25-11-2009 om 12:43

Moeilijk he

Want hoeveel kun jij nu nog voor hem regelen zonder dat het "raar" wordt... en hoeveel speel afspraakjes wil hij zelf nu wel of niet.
Mijn jongste is 7, en sociaal bepaald onhandig! hij maakt zelf geen afspraakjes, is graag alleen, maar als zus wel een vriendje mee neemt is hij toch soms jaloers.
Hij zit nu een paar uurtjes op de buitenschoolse opvang, en hoewel dat idee uit nood geboren was, en ik het in eerste instantie niet zo zag zitten, blijkt het heel goed uit te werken voor hem! Hij is daar toch met andere kinderen (veel klasgenootjes ook) en hij weet wat er wel of niet van hem verwacht wordt. Het is maar een korte tijd, en vaste dagen in de week. Voor hem is dat eigenlijk precies genoeg sociale omgang... ik realiseer me dat het wel wat magertjes is voor een kerel van 7 (hij wil ook niet op een clubje of zo) maar voor nu vind ik het wel even genoeg.
Afspraakjes "regelen" voor kinderen van 7 en 8 in de tussentijd al, vind ik zo langzaamaan een beetje genant worden dat doe je met kleuters... onze oudste begint nu ook zelf wel haar afspraakjes te maken gelukkig, ik hoop maar dat jongste daar een beetje van gaat afkijken.
groetjes. Tess

Marie L

Marie L

25-11-2009 om 13:36

Sova training?

Het kan helpen, een sociale vaardigheidstraining.

Succes!

Ruth

Ruth

25-11-2009 om 14:56

Reactie

Dank voor de reacties.
Zo'n training heeft ie ooit al gehad. Conclusie trainster: hij is sociaal vaardig, kan goed zeggen wat hij wil, hoe hij zich voelt.. ik vond dat wat ontnuchterend want ja, daar zat een volwassene en 4 kinderen, een voor hem heel veilige omgeving dus.

Ik ben zeker niet van plan om nog afspraken te regelen. Ik wil hem graag stimuleren dat hij het zelf durft te doen op het moment dat hij daar behoefte aan heeft. Ik weet alleen niet hoe ik dat moet doen.
Groeten, Ruth

kaatje43

kaatje43

25-11-2009 om 16:10

Angst om afgewezen te worden

Misschien heeft hij dat wel. Mijn oudste heeft dat ook enigszins gehad. Als hij werd gevraagd zei hij altijd ja. Om zelf iemand te vragen vond hij moeilijker, want stel je voor dat iemand nee zegt. Dan trok hij zich dat meteen persoonlijk aan. Ik probeer(de) hem zoveel mogelijk te stimuleren maar ik ben het ook steeds meer gaan loslaten. Ook heeft hij nog steeds niet zo veel behoefte om vaak af te spreken. 1 keer in de week is voor hem ruim voldoende.

Ruth

Ruth

26-11-2009 om 15:53

Jazeker

Ja dat heeft hij zeker!
1 x in de week komen we niet altijd aan.
Hoe heb jij geprobeerd het te stimuleren?

Emmawee

Emmawee

26-11-2009 om 22:41

Oefenen

Ha Ruth,
Mijn gedachten hierover:
Je zoon is bang om afgewezen te worden, dus vermijdt hij de situatie waarin hij afgewezen kan worden, denk ik. Pas als hij écht heel graag wil afspreken, durft hij het aan en is hij extra verdrietig als het mislukt.
Ik denk dat je het hem moet uitleggen hoe het werkt. Je kunt samen met hem oplossingen bedenken. Wat kun je doen als de ander 'Nee' zegt? Verzin samen de meest uiteenlopende (zelfs rare) alternatieven van huilen, boos worden, de ander proberen te overtuigen, de volgende keer zelf nee zeggen, vragen of je mee mag doen met de 2 anderen, vragen of het dan misschien een andere keer kan, etc. etc. Bespreek ook eens met hem hoe andere kinderen in zo'n situatie reageren. Ziet hij dat bij anderen? Herkent hij het? Je kunt ook zelf een voorbeeldrol hierin nemen door het hem te vertellen als jij 'nee' te horen hebt gekregen.
Zo leert je zoon dat 'nee horen' een vervelende maar normale ervaring is en dat er verschillende manieren zijn om hiermee om te gaan. Ik zou de wens / eis van 1 x per week een afspraak loslaten. Maar hem wel vragen om 2 x per week een ander te vragen. Of het nu wel of niet lukt, dat maakt niet uit. Zo oefent hij het vragen en ook het omgaan met de teleurstelling.
Heel veel succes ermee!
Maw.

Ruth

Ruth

27-11-2009 om 10:46

Maw (emmaw?)

Je analyse klopt wel met mijn gevoel (over faalangst). Als ik je tips lees denk ik: 'waarom kan ik dat zelf niet bedenken'.Handzame tips, nu eens kijken of het werkt. Dankjewel, EmmaW!

Emmawee

Emmawee

29-11-2009 om 20:59

Ruth

Goed om te lezen! NOg wel aardig om te melden dat ik geïnspireerd was geraakt door "Achterwerk" (brievenrubriek VPRO-gids), waar de ene 18-jarige de andere 18-jarige adviseerde om vooral veel te oefenen met versieren en niet te wachten tot hij een meisje écht graag wilde. Hij stelde dat al het gedrag te leren valt door veel te oefenen en daar moest ik weer aan denken toen ik jouw verhaal las. Leuk he, hoe dat werkt?!

Groeten, Maw.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.