Twee kinderen en zakgeld
Ik loop regelmatig tegen 'problemen' aan die worden veroorzaakt door het feit dat jongste (5,5) nog geen zakgeld krijgt. Oudste geeft haar zakgeld graag direct uit, vooral aan allerlei leuke onzinnigheden. Op die momenten vind jongste dat heel oneerlijk. Zij krijgt van mij wel eens iets, maar dat vind oudste dan weer niet eerlijk omdat zij het van haar zakgeld moet kopen. Nu zou ik jongste wel zakgeld kunnen gaan geven, maar eigenlijk heb ik als regel dat ze dat vanaf groep 3 krijgen (en dat duurt nog een jaar). En dan krijgt ze natuurlijk ook minder dan haar zus, dus 'oneerlijk' blijft het.
Hoe doen jullie dat?
Aanvulling
Met kunnen bedoel ik natuurlijk niet alleen fysiek kunnen maar ook geestelijk en als dat van toepassing is wettelijk.
Ik zou het trouwens wel heel vervelend vinden als een van mijn kinderen precies ging uitrekenen hoeveel zakgeld hij of zij in de loop der jaren heeft gekregen en dat een jonger broertje of zusje dus pas ook met zoveel jaar zoveel zakgeld mag krijgen zodat er geen achterstand ontstaat. Dat is niet de manier waarop wij hier met elkaar omgaan. Mijn kinderen gunnen elkaar een meevallertje of wat extra en zijn blij voor elkaar als de ander wat krijgt. Zeker bij mijn 5 jarige is dat soms een work in progress want zij kan erg jaloers zijn maar dat is een waarde die we proberen ze te leren. Wat dat betreft vind ik de parabel die Pelle uit de Bijbel had gehaald ook een mooie. Natuurlijk bedoelt Jezus daar iets anders mee maar de parabel werkt ook voor meer aardse zaken. Vreugde hebben voor elkaar als de ander ook iets moois krijgt is heel belangrijk. Ik heb hier een schilderij hangen met het woord JOY als acroniem: Jesus first Others second Yourself last. Het eerste is natuurlijk puur christelijk maar het tweede is dat voor mij niet maar gaat meer om een basale levenshouding.
Sera
Sera: "Dat is niet de manier waarop wij hier met elkaar omgaan." Dat vind ik een beetje een nare opmerking, om eerlijk te zijn. Mijn oudste heeft van mij het volste recht om te wijzen op het feit dat hij, toen hij zes was, ook minder zakgeld kreeg dan nu. Toen moest hij ook langer voor iets sparen dan hij nu moet. Natuurlijk passen we een inflatiecorrectie toe en gunnen ze elkaar best wat extra's. Maar ik vind wel dat hij er gelijk in heeft dat de jongste dus in de loop der tijd veel meer geld zou krijgen tot (noem eens een leeftijd) zijn 18e dan hijzelf, puur en alleen omdat de jongste de jongste is. Dat heeft weinig te maken met "behoefte" of "wat een kind kan". Waarom zou oudste op zijn zesde minder behoefte aan dit bedrag zakgeld hebben dan zijn broertje nu? Wat kan jongste beter dan hij kon? Zakgeld staat los van die dingen. Dat is juist bedoeld om van te leren, wat mij betreft. Daarom mogen ze het ook besteden zoals ze willen (behalve aan huisdieren).
Het is geen pleidooi dat iedereen het doet zoals wij (en Bastet en Sasvangent ea), maar ik verwonderde me er gewoon over dat niet meer kinderen hier een punt van maken.
Genista
Ik ben het helemaal met je eens. Natuurlijk gaat het er niet om dat kinderen elkaar iets gunnen. Het gaat om het principe. Bij ons krijgen al onze kinderen zakgeld vanaf 6 jaar. Ze krijgen dan 1 euro per week. Kind 1 en 2 krijgen wel zakgeld. Kind 3 en 4 nog niet. Kind 3 vraagt natuurlijk ook wel eens om geld maar dat krijgt ze niet. Ze weet dat ze moet wachten tot ze zes is en dat weten de oudere kinderen ook. Zes jaar worden is hier dus echt een heel feest. Zoon twee vroeg ook direct op de zaterdag na zijn verjaardag om 1 euro. Wij hebben nu nog geen discussies over de hoogte van het bedrag want het is 1 euro en het blijft voorlopig ook 1 euro. Onze oudste is nu 8 jaar en ik vind 1 euro een prima bedrag.
Genista
Inderdaad als je zo gaat rekenen zullen onze jongste twee waarschijnlijk meer zakgeld gaan krijgen in totaal dan de oudste twee. Dat is dan een voordeel wat ze hebben. Onze oudste kinderen hebben echter ook genoeg andere voordelen gehad. Onze oudste dochter heeft vast haar eerste verjaardagen veel meer cadeautjes gekregen dan onze jongste dochter voor dezelfde verjaardagen. Dingen veranderen soms. Ik ga nu niet meer terugrekenen wanneer wie precies hoeveel heeft gekregen.
Misschien lees jij mijn opmerking niet als aardig maar ik dacht toen ik het schreef niet aan andere mensen maar alleen aan onszelf. Mijn jongste dochter is namelijk vaak jaloers of denkt dat ze minder krijgt. Ik probeer haar voor te leven om juist blij te zijn als een ander een keer wat krijgt. Het is ook maar hoe je dingen leest. Zelf schrijf je bijvoorbeeld dat je kind heel diep nadenkt en het dus onrechtvaardig vind. Daarin zou je ook kunnen lezen dat jouw kind wel nadenkt en andere kinderen blijkbaar te onnozel zijn om daar verder over na te denken. Ik weet best dat je dat niet bedoelde en ik lees dat er verder ook niet in maar het zou kunnen. Iets neerschrijven is altijd anders natuurlijk.
Gewoon
Hier heb ik oudste nooit over zo´n principe gehoord. Maar ik denk dat dat komt omdat zo´n principes er gewoon niet in zitten in ons gezin. Niets is hier gekoppeld aan leeftijd. Inderdaad wel aan vaardigheden en aan behoeften. Oudste mag alleen blijven, omdat hij dat kan. Op momenten dat jongste daarover klaagt leg ik wel uit dat het met leeftijd te maken heeft, als ze ouder is kan ze het vast ook. Maar er zit geen vaste leeftijd aan vast. Aan niets eigenlijk hier, veel meer aan ontwikkelingsleeftijd. Ik zeg dat ook maar aan dochter omdat ik gewoon weet dat ze het over een poosje wel kan. Dat is voor mij echter geen vanzelfsprekendheid.
