Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Massi Nissa

Massi Nissa

16-09-2009 om 13:33

Vraagje over speelafspraakjes

Hallo, alvast even een kleutervraag van een peutermoeder (kind bijna 3). Heb dochter vorige week ingeschreven bij een lokale basisschool met heel veel allochtone kindjes. School heeft kleine klassen, een enthousiast team en een juichend onderwijsinspectierapport. En school is om de hoek van mijn werk en van ons huis (er precies tussenin). Dochter vond het er super, wilde niet meer mee naar huis.
De directrice vertelde heel eerlijk dat er op deze school geen echte speelafspraakjescultuur is, omdat veel ouders dat helemaal niet kennen. "Als je dat belangrijk vindt, moet je dat zelf aanzwengelen," zei ze (en keek er hoopvol bij, haha).
Nu is mijn vraag: heeft iemand ervaring met kleuters en speelafspraakjes met allochtone kindjes? En hoe belangrijk zijn die speelafspraakjes eigenlijk ueberhaupt? Zijn ze niet doodmoe na een hele dag school?
Groetjes
Massi
PS: Dochter heeft in de winkel de rugzak voor school al aangewezen (bubblegum pink met een prinses erop, sjonge, wat een verrassing).

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

2 kanten

Er zitten inderdaad 2 kanten aan Massi. Vooral voor jonge kinderen is school al dan niet in combinatie met opvang erg druk. Daarom zou ik het aantal speelafspraakjes bij twijfel altijd beperkt houden, zeker de eerste twee jaar.

De andere kant is dat de kinderen zelf het erg leuk vinden. Ze komen bij anderen over de vloer, zien hoe het daar toe gaat (dat maakt ze trouwens geen bal uit, maar ander speelgoed en meer/vaker snoep of tv vinden ze hogelijk boeiend). Ze kunnen een keer rustig spelen zonder juf of een drukke klas. En zo bouwen ze ook hun vriendschappen uit.

Je ziet er een soort patroon in. Eerst gaan ze bijelkaar spelen om eens even te inventariseren. Kijken wat ze voor vlees in de kuip hebben. Als ze net vier zijn spelen ze ook vaak nog langs elkaar heen, vooral als ze conflicten krijgen. Die kunnen ze nog niet zo goed oplossen. Als ze viereneenhalf zijn is dat inventariseren wel zo'n beetje afgerond, afgezien van de nieuwe aanwas in de klas. Dan worden de voorkeuren vaak wat duidelijker. Eerst vooral met wie ze willen spelen. En bij mijn oudste zag ik bij zes/zeven ook steeds meer voorkeuren voor wat hij wil doen. Dus ds-en doet hij bij Y, fantasiespelletjes met K, Lego ook met K, uitrusten en voetballen met L (ze zijn allebei heel rustig, dat zijn altijd heel vredige middagen met twee jongetjes in Barcelona-outfits op de bank).

Terug naar je vraag: ja, ik denk dat je dochter het wel jammer zal vinden als er weinig kinderen zijn die willen/kunnen afspreken. Op den duur zal ze er echt wel achterkomen dat dat leuk is en dat dat op andere scholen meer gebeurt. Het lijkt me geen reden om de school uit te sluiten, maar wel iets om over na te denken. Ik zou er wel de gelegenheid voor scheppen dat het kan. Bijv. bij werktijden/aantal dagen en type opvang kun je al wat voorwerk verrichten, zodat je straks regelmatig zelf haalt en afspraakjes kunt forceren.

Massi

Ik heb geen ervaring met speelafspraakjes met allochtone kinderen, zoon zit op een praktisch witte school. Maar ik merk wel dat die speelafspraakjes wel belangrijk zijn voor hem. Ook al heeft hij ze niet vaak, als hij ze heeft is hij erg blij.
Lijkt me een moeilijke keuze hoor, want een school met kleine klassen en enthousiast team is natuurlijk erg prettig.
En tuurlijk zijn ze in het begin moe na school en zijn speelafspraakje misschien te veel, maar dat blijft natuurlijk niet. Ook in hogere groepen worden speelafspraakjes gemaakt.
Trouwens hoe zit het met de buurt? Wordt er veel buitengespeeld, komen buurtkinderen bij elkaar over de vloer? Zo ja, dan zou dat een vervanging kunnen zijn van speelafspraakjes.

mijk

mijk

16-09-2009 om 20:27

Voor mijn kinderen is het wel belangrijk

Dochter is net 4,5 maar speelt zeker 2 tot drie keer in de week met iemand (zit niet op de nso). Ik vind het ook wel heel leuk dat ze zo ook allerlei verschillende gezinnen ziet met hun eigen gewoontes. Ze is al drie weken verwonderd dat ze bij een vriendinnetje haar broodje met een vork moet eten. maar ze is thuis fanatiek aan het oefenen.

Zoon is zeven en speelt ook veel samen. Nu hebben we voor hem ook maar beperkt kinderen in de buurt dus daar ben ik toch ook heel blij mee.

Overigens denk ik dat dit ook betekend dat er weinig verjaardagsfeestjes gevierd worden. Helemaal geen ramp natuurlijk maar soms misschien wel jammer..

mijk

Maylise

Maylise

16-09-2009 om 21:28

Wel erg leuk

Toen onze oudste kinderen klein waren woonden we in Frankrijk en daar (althans in de stad waar wij zaten) had je veel minder die speelafspraakjes cultuur dan in Nederland. Er werd wel afgesproken maar veel minder vaak en ook minder spontaan. Alles moest van te voren gepland worden (vaak meer dan een week) en afspraakjes konden ook lang niet altijd. Het moest vaak in het weekend en dan ook gelijk de hele dag. Vaak bleven de ouders bij het ophalen ook weer plakken/mee eten en dus was je de hele dag kwijt. Kortom dat gebeurde niet zo vaak.

Mijn kinderen wisten natuurlijk niet dat het ook anders kon en met lange dagen school en opvang hadden ze een vol en druk programma waar ze genoeg andere kinderen zagen.

Maar nu wonen we al weer jaren in Nederland en ik moet zeggen ik vind een van de leuke dingen van opgroeien in Nederland voor kinderen die ongedwongen speelafspraak sfeer. Gewoon vanuit school even een uurtje meegaan met Pietje of dat Klaasje tussen de middag mee komt eten of lekker de hele woensdagmiddag bij Jantje spelen die zo'n grote zolder heeft.....

De kinderen vinden het echt leuk om bij elkaar te spelen. Daarnaast merk ik ook dat hun vriendschappen daardoor ook dieper worden. Ze zien elkaar immers ook thuis en dan maak je weer andere facetten van elkaar mee.

Afgezien van dat het leuk is denk ik ook dat het best leerzaam is om 1 op 1 met elkaar te spelen. Op school of de opvang is het toch weer heel anders, meer groepsgebeuren, duidelijke regels, leiding aanwezig. Thuis moeten ze meer improviseren, eigen ruzies oplossen, zelf wat verzinnen om te spelen...

Kortom ik zou het wel belangrijk vinden. Ik heb beide situaties meegemaakt en het sociale leven van de kinderen hier is vaak leuker en voller dan dat van de kinderen was op de school in Frankrijk. Ik zou dus zeker de voorkeur geven aan een school waar wel die cultuur is (mits het verder ook een goede school is)

Maylise

krin

krin

16-09-2009 om 21:59

Speelnood

Hier vindt zoon het na een half jaar op school opeens heel belangrijk om af te spreken. Het eerste half jaar zag hij het anderen doen, maar hoefde hij zelf niet (hij begreep ook niet goed hoe dat werkte), maar sinds de zomervakantie pakt hij het rigoureus aan: de hele klas dient een voor een afgewerkt (behalve A, B en C, want die zijn vaak stout), en als hij iedereen heeft gehad, bedenkt hij wie er nog een keer aan de beurt komt. Vorige week had hij een middag niemand kunnen regelen en lag hij zeer zielig te zijn, dweilend over de vloer van verveling. Moeder voldoet niet meer als speelkameraad, dat is duidelijk.
Tot zover de eigen ervaring. Aan de andere kant: buurtgenootjes zijn, zoals Pelle al zei, ook uitstekend speelmateriaal. Minder geregel, je kijkt gewoon even of ze thuis zijn en als het niet meer leuk is, ga je terug. Als moeder A geen snoepjes in huis heeft, hol je getweeën naar moeder B. En zelfs op zondagochtend heb je iemand om mee naar het speelplein te gaan. Dus je overleeft als kleuter ook zonder schoolspeeldates, als er genoeg in de buurt gespeeld kan worden.
Met allochtone speelbereidheid heb ik nog geen ervaring, ik ken alleen verhalen van het schoolplein, die erop neerkomen dat de meesten in elk geval niet aan verjaarspartijtjes doen (je kunt ze uitnodigen, maar dan komen ze niet), en dat spelen ook moeizaam gaat (gezamenlijk naar de speeltuin kan weer wel). Maar of deze ervaringen ook gelijk voor de hele groep en alle allochtone variaties opgaan, is me niet duidelijk. Gewoon proberen, lijkt me. Als die school verder helemaal aan je wensen voldoet, zou ik het niet op een mogelijk gebrek aan speelafspraakjes laten afketsen.

Massi Nissa

Massi Nissa

19-09-2009 om 13:42

Draadje vergeten!

Pffff, start ik een draadje in een rubriek waar ik verder nog niet kom, vergeet ik het vervolgens totaal. Erg leuk voor iedereen die de moeite nam om te reageren, excuses. Ik ben er nog steeds niet uit. De school ligt middenin de buurt, bijna alle kindjes wonen op loopafstand. Wij ook. Ik ken eigenlijk nog niet veel mensen in deze buurt, alleen wat moeders via de lokale speeltuin. Dat zijn allemaal allochtone moeders die redelijk tot zeer goed Nederlands spreken en hartstikke gezellig zijn (met mij op een bankje in de speeltuin, dus). Ik hoorde via deze moeders dat er een nieuwe basisschool was gekomen, anders had ik niet eens geweten van deze mogelijkheid.
Dochter speelt nu nog uitsluitend met neefjes en nichtjes (meestal bij oma, die heeft een grote tuin). Andere speelafspraakjes heeft ze nog niet gehad. Ik weet echter dat 'het' eraan zit te komen, ze zoekt ook in de speeltuin steeds vaker actief het gezelschap van andere kinderen op. Een broertje of zusje willen we wel, maar die laat nog op zich wachten. Voorlopig (en misschien wel voorgoed) is ze dus enig kind. Spelen met andere kindjes lijkt me dan extra belangrijk voor de ontwikkeling.
Het lijkt me een heel leuke school, misschien moet ik er maar gewoon op vertrouwen dat ik gebekt genoeg ben om die moeders om te kletsen. Ze zal trouwens al drie middagen naar de nso gaan, daar zijn natuurlijk al veel potentiele kameraadjes. Het gaat mij dan voornamelijk om de woensdagmiddag en misschien in het weekend.
Zucht, het alternatief is (Miriam, niet meelezen) de vrije school. Ze zit nu op een antroposofisch kdv. Veel van haar vriendinnen daar zou ze op de vrije school ook weer tegenkomen. Dan gaan die afspraakjes vanzelf, lijkt me (er zijn nu al verjaarspartijtjes over en weer). Vrije school is wat verder fietsen, maar niet idioot ver. Er is maar 1 maar en die is echt gigantisch, ik wil pertinent niet dat dochter, die onvoordelig jarig is en erg bijdehand, drie jaar kleutert.
O, ze komt uit bed, ik stop even. Heel interessant om te lezen hoe iedereen ertegenaan kijkt, ik reageer later nog.
Groetjes
Massi

Pfff

Moeilijke keuze hoor! Vrije school lijkt mij weer helemaal niks, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Weet je, je kan altijd zien hoe het gaat. Wordt het helemaal niks, kun je altijd je kind nog van school wisselen, zo'n heel groot drama hoeft het niet te zijn.
Ik weet nog dat ik voor oudste kon kiezen uit 3 scholen, kon niet kiezen, helemaal gek werd ik er van, lag er wakker van! Toen bedacht ik me opeens: elke beslissing die ik erover neem, kan teruggedraaid worden, niks is definitief. Tuurlijk kies je het liefst meteen de juiste school, maar het is geen ramp als je kind misschien van school moet wisselen, zeker niet als ze nog jong zijn.

mama

mama

21-09-2009 om 21:30

Moeders meevragen?

Onze zoon zit op een ontzettend gemixede school. Ik ben dus benieuwd of hij ook aansluiting vindt bij de allochtone kindjes. Het valt hem niet eens erg op. Ik vroeg hem eens naar wat voor verschillende kindjes er in de klas zitten en toen wist ie te melden dat sommige kindjes zwart haar hebben Terwijl er dus ook Afrikaanse kindjes in de groep zijn.

Ik kan me voorstellen dat je eerst eens vraagt of de moeder of vader samen met het kindje wil komen koffiedrinken (dat is hier in alle gevallen gebruikelijk heb ik gehoord), of afspreekt in de centrale speeltuin. Hier is het met afspreken nu al zo dat veel kindjes al weken volgeboekt zijn met feestjes of activiteiten thuis op de ene vrije dag in de week dat papa of mama thuis is

lukke

lukke

22-09-2009 om 22:04

Heel veel allochtoon

Gaan die kinderen allemaal mee naar huis na school, of spelen ze ook op straat?
Zijn er bij jou in de straat kinderen om mee te spelen?
Gaat ze ook op clubjes of op een nso?

Het is natuurlijk leuk als ze leuk thuis met elkaar spelen, maar het is ook wel heel erg nederlands. In veel andere landen zien kinderen elkaar op straat (zuidelijke landen) of op clubjes (sommige angelsaksische landen). Ik denk dat kinderen vooral graag samen spelen, maar dat dat niet perse bij elkaar thuis hoeft te zijn...

Massi Nissa

Massi Nissa

23-09-2009 om 07:02

Dank jullie wel

Voor de reacties. Sharon, het is echt lastig. Mijn man is gisteren op de 'zwarte' school gaan kijken en was niet enthousiast. "Waar zijn de Hollanders?" bromde hij. Hij is zelf allochtoon en zou dochter veel liever op een gemengde school zien, maar die zijn er niet. Het is hier zwart of wit, niets ertussenin. Maar jij hebt ook weer helemaal gelijk, je kunt altijd nog switchen. Zo kan ik ook kiezen voor twee jaartjes kleuteren op de vrije school en dan doorstromen naar een andere basisschool. Wordt best veel gedaan, heb ik gehoord.
Mama (grappige nick als je iemand ermee moet aanspreken, haha), inderdaad, de allochtone moeders gaan met de jonge kinderen mee naar de speeltuin. Dat zal er voor mij weinig inzitten, ik werk veel. Gelukkig gaat dochter ook naar de nso. En zoals lukke al zegt, daar zijn ook kindjes om mee te spelen. Het is hier trouwens een weinig kindvriendelijke omgeving, er wordt niet op straat gespeeld.
Groetjes
Massi

Kiki

Kiki

23-09-2009 om 11:35

O massi, wat herkenbaar

Bij ons ook alleen maar zwarte of witte scholen. Niets ertussenin. Ik schaamde me diep maar ik heb er ook aan meegewerkt door zoonlief heel vroeg op te geven op een witte school. Ik wil toch niet dat hij het enige Nederlandse kindje in een school is, natuurlijk is dat een heel valide argument. Maar ja zo worden de scholen toch nooit gemengd. Ik schaam me er ook ontzettend voor.

Er stond overigens gisteren nog een heel interessant artikel in de Volkskrant over segregratie in het onderwijs. Hoe moeilijk het is om een school gemengd te krijgen.
Je moet dat soort dingen altijd met een groep ouders doen volgens mij.
Ken je geen andere ouders met kinderen in de leeftijd van je dochter die zich ook kunnen aanmelden op die school? Misschien van de peuterspeelzaal of de creche?

Massi Nissa

Massi Nissa

23-09-2009 om 17:44

Kiki

Ben je mal joh, je gaat je toch niet schamen omdat je niet wilt dat je kindje buiten de groep kan vallen? Dat is gewoon moederinstinct. Hoe het dan wel moet, dat mengen, ik weet het ook niet.
Groetjes
Massi

Maylise

Maylise

23-09-2009 om 20:59

Massi

Mijn man (ook allochtoon) wilde de kinderen absoluut niet op een geheel zwarte school hebben. Zijn argument daarvoor was dat hij het belangrijk vond dat de kinderen ook de Nederlandse cultuur mee zouden krijgen omdat we hier nu eenmaal wonen en dat die cultuur thuis ook al niet op de voorgrond staat door zijn afkomst. Daarom vond hij het belangrijk dat de kinderen Nederlandse vriendjes hadden bijvoorbeeld.

Nu moet ik wel zeggen dat de zwarte school die we toen bekeken hebben een mono etnische school was met ongeveer 80% Marokkaanse kinderen. Mijn man was bang dat dit voor de taal ontwikkeling van de kinderen niet goed zou zijn omdat we thuis ook niet altijd Nederlands spreken.

Wij hebben uiteindelijk voor een beetje gemengde school gekozen. Ik had liever een school gehad die iets meer gemengd was maar die keuze was er niet. 30% à 50% allochtoon en dan niet mono etnisch had ik het mooist gevonden. Maar nu zitten ze dus op een school met wel wat allochtone kinderen maar overheersend kinderen van Nederlandse origine.

In jullie geval is het nog lastiger. Wat ik zelf wel heel belangrijk zou vinden bij de zwarte school is van welke afkomst de kinderen zijn. Een gemengd zwarte school met 30 verschillende afkomsten zou ik zelf absoluut overwegen maar een school waarbij het grootste deel van de leerlingen dezelfde etnische afkomst heeft veel minder vlug. Dat ontstaat er veel vlugger een mono cultuur op een school. Dat heb je ook op een witte school natuurlijk en daarom was ik in eerste instantie ook niet zo enthousiast over de school die we uiteindelijk hebben gekozen want die vond ik niet gemengd genoeg. Dankzij de argumenten van man en omdat het gewoon een goede school is hebben we uiteindelijk hier dus voor gekozen.

Vrije school kan een mooi alternatief zijn maar dat zou ik zelf alleen doen als je min of meer achter de antroposofische leer kan staan. Maar allicht kan je in elk geval gaan kijken. Je zult daar wel ouders aantreffen die veel moeite willen doen om speelafspraakjes te regelen.

Lastige keuze in elk geval.

Maylise

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.