We worden lastig gevallen door 'vriend' van zoon (8)
Hallo allemaal,
Wij worden sinds 2 weken lastig gevallen door een oude vriend uit mijn zoons (8 jaar) klas. Mijn zoontje heeft veel vrienden en regelmatig komt er een vriendje op bezoek om hier thuis te spelen. Éen van die vrienden is een maandje geleden verhuisd en naar een andere school gegaan. Mijn zoon vond het al niet zo'n hele leuke vriend omdat hij steeds maar weer vroeg om bij ons te spelen. Steeds maar weer wou hij hier spelen, en elke keer probeerde mijn zoon weer een smoes te verzinnen omdat hij het anders zielig vond en hij wou gewoon geen nee zeggen. Nu die vriend verhuisd is, staat hij nog steeds elke dag voor de deur. Hij belt eerst aan totdat we opendoen, zodra we open hebben gedaan en nee zeggen blijft hij maar vragen 'maar waarom niet' en 'waarom mocht ... hier gisteren wel spelen en ikke niet'. En als hij eindelijk ophoudt met vragen en ik de deur dichtdoe, blijft hij maar aanbellen, soms wel 10 minuten lang. Ik wou naar zijn ouders gaan maar ik heb uberhaupt nooit contact gehad met die ouders, zijn ouders haalden hem ook nooit op uit school. En is hij dus verhuisd en ik weet niet waar hij woont, dus ik kan ook niet even naar zijn huis gaan om tegen zijn ouders te zeggen wat hun kind allemaal wel niet uitspookt. De 'vriend' staat inmiddels echt elke dag voor onze deur en belt ongeveer een kwartier aan elke keer. We hebben geen idee wat we kunnen doen, weet iemand raad?
“ik zou ten eerste al niet toestaan dat mijn kind van 8 een eind uit de buurt bij onbekende mensen ging rondhangen. Dus dan word ik ook niet gebeld en hoef ik niet te komen. Dus deze ouders schat ik niet zo hoog in, helaas.
En de problemen van dat kind hoef ik niet op te lossen, dus ik zou er zeker niet mee in gesprek gaan. Ik zou echt gewoon nooit meer open doen.”
goh. Ik heb nieuws voor je; kinderen luisteren niet altijd. Zeker kinderen met een dikkere handleiding. Dan is het best fijn om door andere ouders niet meteen veroordeeld te worden, maar dat mensen het gesprek aan gaan. Kun je daarna altijd nog zien wat je oordeel is.
En ik hoop voor je dat jouw kinderen zo ideaal blijven als je denkt dat ze zijn. Want andermans problemen los ik zeker niet op, maar een beetje hulp en begrip als je eigen kind wat ingewikkelder is, is best prettig.
Valeria schreef op 11-04-2021 om 09:43:
[..]
ik zou ten eerste al niet toestaan dat mijn kind van 8 een eind uit de buurt bij onbekende mensen ging rondhangen. Dus dan word ik ook niet gebeld en hoef ik niet te komen. Dus deze ouders schat ik niet zo hoog in, helaas.
En de problemen van dat kind hoef ik niet op te lossen, dus ik zou er zeker niet mee in gesprek gaan. Ik zou echt gewoon nooit meer open doen.
Tsjonge Valeria, het kan toch zijn dat die ouders er niks van weten? Weet jij precies wat je kinderen uitspoken? Hij komt niet uit de lucht vallen he, de kinderen zitten in een netwerk. It takes a village to raise a child. Je kunt op zn minst proberen met de ouders in contact te komen, dat is helemaal niet overdreven bij een 8jarige.
Bel uit zetten?
Anoniemer schreef op 11-04-2021 om 10:09:
[..]
Tsjonge Valeria, het kan toch zijn dat die ouders er niks van weten? Weet jij precies wat je kinderen uitspoken? Hij komt niet uit de lucht vallen he, de kinderen zitten in een netwerk. It takes a village to raise a child. Je kunt op zn minst proberen met de ouders in contact te komen, dat is helemaal niet overdreven bij een 8jarige.
Die jongen is verhuisd. Blijkbaar ver genoeg om naar een andere school te gaan. Die zit dan toch niet (meer) in het netwerk? Het zou fijn zijn als zijn ouders hem helpen om op zijn nieuwe school en in zijn nieuwe wijk nieuwe vriendjes te maken. Dat hoeft TS niet te doen.
Ik zou ook de deurbel uitzetten, eerlijk gezegd ...
Het verhaal verluidt niet of de verhuizing er eentje betreft naar een andere wijk. Wie weet woont dat jochie gewoon nog in de buurt.
Anoniemer schreef op 11-04-2021 om 10:09:
[..]
Tsjonge Valeria, het kan toch zijn dat die ouders er niks van weten? Weet jij precies wat je kinderen uitspoken? Hij komt niet uit de lucht vallen he, de kinderen zitten in een netwerk. It takes a village to raise a child. Je kunt op zn minst proberen met de ouders in contact te komen, dat is helemaal niet overdreven bij een 8jarige.
Ja, ik weet precies wat ze uitspoken.
En je laatste zin geldt natuurlijk net zo voor ZIJN ouders, maar die doen dat dus niet.
Valeria schreef op 11-04-2021 om 12:54:
[..]
Ja, ik weet precies wat ze uitspoken.
En je laatste zin geldt natuurlijk net zo voor ZIJN ouders, maar die doen dat dus niet.
Als hunnie niet opletten doe ik het lekker ook niet
Hallo allemaal,
Dank voor jullie reacties.
Ik denk niet dat zijn ouders weten wat het jongetje uitspookt. Ik heb tot nu toe 1x een gesprek gehad met zijn moeder en die was echt super aardig, dit was op de voorschool toen ze nog geen vrienden waren, dus ik had niet om haar nummer gevraagd. Vanaf groep 3 heb ik de moeder nooit meer gezien, terwijl ze juist in groep 3 'vrienden' werden. Zijn vader ben ik 1x tegengekomen in de supermarkt, toen hadden we nog geen last van het jongetje.
Ik denk idd dat het jongetje een 'obsessie' heeft met mijn zoon omdat hij alleen maar met mijn zoon wou spelen en mijn zoon zei tegen mij dat ook op het schoolplein hij altijd met mijn zoon bv de tikker wou zijn en als ze op schoolreisje gingen wou hij per se in het groepje van mijn zoon, anders wou die niet mee. En dit allemaal terwijl mijn zoon helemaal niet graag met het jongetje speelt, als hij hier speelde was mijn zoontje meestal tv aan het kijken en het jongetje keek dan gewoon mee, terwijl bij andere vrienden mijn zoontje lekker samen zit te gamen of verstoppertje speelt, etc.
Ik zal mijn uiterste best doen om contact te krijgen met die ouders, maar ik weet ook niet helemaal wat die kunnen doen, want als het jongetje vroeg om hier te spelen en mijn zoon zegt dat die bv naar de tandarts moet, vroeg het jongetje serieus of hij mee mocht. Hij deed er alles aan om zo veel mogelijk bij mijn zoon te zijn.
Anoniemer schreef op 11-04-2021 om 13:17:
[..]
Als hunnie niet opletten doe ik het lekker ook niet
Ik voel me inderdaad niet geroepen 
Ik heb het aan de hand gehad met een buurmeisje. Niet meer open doen, dingen die door de brievenbus kwamen negeren, en het hield vanzelf op. Dat haar moeder haar steeds naar buiten stuurde was vast heel erg zielig, maar het is niet mijn verantwoordelijkheid om haar steeds aandacht te geven.
Valeria, dan weet je toch hoe het zit met die buurvrouw? Je snapt toch wel dat deze ouders dit misschien niet weten? Hoef je niet bij voorbaat te roepen dat het slechte ouders zijn die niet de hele dag achter hun kind aan rennen.
Anoniemer schreef op 11-04-2021 om 13:34:
Valeria, dan weet je toch hoe het zit met die buurvrouw? Je snapt toch wel dat deze ouders dit misschien niet weten? Hoef je niet bij voorbaat te roepen dat het slechte ouders zijn die niet de hele dag achter hun kind aan rennen.
Ik zeg alleen dat ik denk dat ze niet komen om hun kind te halen als je belt.
Maar ik vind het toch gek. Men geeft het kind hier allerlei etiketjes waar je als derde rekening mee moet houden, maar de ouders, tja, je snapt toch wel dat die geen idee hebben waar hun kind met etiketjes uithangt en wat het doet?
(Juist met een kind met een gebruiksaanwijzing zou je dat moet weten toch?)
JuliaT schreef op 11-04-2021 om 13:23:
[...]
Ik denk niet dat zijn ouders weten wat het jongetje uitspookt. Ik heb tot nu toe 1x een gesprek gehad met zijn moeder en die was echt super aardig, dit was op de voorschool toen ze nog geen vrienden waren, dus ik had niet om haar nummer gevraagd. Vanaf groep 3 heb ik de moeder nooit meer gezien, terwijl ze juist in groep 3 'vrienden' werden.
[...]
Maar hoe spraken ze af dan? Je neemt in groep 3 toch geen kind mee naar huis als je dat niet met die ouder hebt afgestemd? (Misschien is het te lang geleden voor mij en gaat alles anders nu).
Anoniemer schreef op 11-04-2021 om 13:17:
[..]
Als hunnie niet opletten doe ik het lekker ook niet
Terecht. Het kind is niet de verantwoordelijkheid van TS.
Wij hadden vroeger een buurjongetje van 3 dat altijd zonder toezicht buiten speelde. Het jongetje werd twee of drie keer thuis gebracht door (andere) bezorgde buren omdat hij naast een sloot speelde. Daarna niet meer, want zijn ouders lieten hem 5 minuten later gewoon weer zonder toezicht naar buiten. Zoek het dan maar uit zeg.
Valeria schreef op 11-04-2021 om 13:55:
[..]
Ik zeg alleen dat ik denk dat ze niet komen om hun kind te halen als je belt.
Maar ik vind het toch gek. Men geeft het kind hier allerlei etiketjes waar je als derde rekening mee moet houden, maar de ouders, tja, je snapt toch wel dat die geen idee hebben waar hun kind met etiketjes uithangt en wat het doet?
(Juist met een kind met een gebruiksaanwijzing zou je dat moet weten toch?)
Omwille van het kind zou het geprobeerd kunnen worden. In plaats van bij voorbaat in te vullen dat de ouders toch niks gaan doen. Afhaken kan altijd nog. Eens navraag doen naar dat telefoonnummer en er een belletje aan wagen, is toch geen enorme opoffering waar een hoop tijd mee gemoeid is? En als de ouders het kind wel gaan begrenzen, bespaart het je een hoop ergernis. Ik begrijp werkelijk niet waarom je deze oplossingsrichting direct afwijst Valeria.
Mija schreef op 11-04-2021 om 14:05:
[..]
Omwille van het kind zou het geprobeerd kunnen worden. In plaats van bij voorbaat in te vullen dat de ouders toch niks gaan doen. Afhaken kan altijd nog. Eens navraag doen naar dat telefoonnummer en er een belletje aan wagen, is toch geen enorme opoffering waar een hoop tijd mee gemoeid is? En als de ouders het kind wel gaan begrenzen, bespaart het je een hoop ergernis. Ik begrijp werkelijk niet waarom je deze oplossingsrichting direct afwijst Valeria.
Omdat ik denk dat het je wél tijd kost als je hem binnenlaat. Hij wil aandacht en/of begrijpt normale signalen niet. Dus die gaat hij in je huis ook niet begrijpen en dan zit je daar met hem. Zodra hij door heeft dat je kind boven is, is hij de trap op. Lichamelijk de weg versperren of tegenhouden is ook weer zo'n ding, dus hij zit zo boven. En dan gaat hij niet meer weg... De garantie dat hij het telefoonnummer weet of dat er wordt opgenomen heb je ook niet.
Je kunt wel het telefoonnummer vragen en hem buiten laten, maar dan blijft hij misschien niet voor je huis staan en is het ook weer minder nodig dat hij wordt opgehaald, vanuit de ouders gezien.
Het lijkt mij nog gewoon het snelste om helemaal te stoppen met de deur open te doen.
