Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
ma3

ma3

13-01-2009 om 13:46

Wil er iemand nog een (pre)puber?

Volgens mij begint onze dochter van 10 nu ècht met de puberteit.

Tijdens de lunch weer een "gezellig" gesprek met haar gehad. Waarover het ging weet ik eigenlijk niet, maar er werd me meermaals verweten dat ik veel te streng ben, in vergelijking met ouders van kinderen uit haar klas. Op mijn vraag waarin in dan streng ben kwam als antwoord "met het pauzehapje"...?... De andere kinderen krijgen altijd koek ipv fruit. Mijn verweer dat het juist verstandig is van mij, werd van tafel geveegd met het feit dat ik ook nog eens te weinig zakgeld geef, haar niet zomaar 's middags laat shoppen en haar te vroeg naar bed stuur. Wat die dingen met elkaar te maken hebben weet ik niet, maar het was blijkbaar een opsomming van dingen die haar frusteren.

Kan ik dit soort "gesprekken" afdoen als (pre)puberteit of is het een schreeuw om aandacht?

Het is bij ons thuis regelmatig druk. We hebben 3 dochters (10, 6 en 3 jaar) en vaak vriendinnetjes over de vloer. Ik vind het best moeilijk om te schakelen tussen de verschillende leeftijden. Zoals daarnet: oudste wil met mij praten/ruziën terwijl ik voor middelste een vriendenboekje probeer in te vullen en de jongste met een 'my little pony'paardje van middelste door de kamer rent.

Is het dan beter om tegen oudste te zeggen: "zullen we het hier vanmiddag even over hebben, als het wat rustiger is?" of haar juist op dit moment aandacht geven, want ze vraagt er min of meer om, ookal ziet ze zelf ook dat het nu vrij hectisch is. Mijn hoop is dan stiekum ook dat 's middags haar zucht naar ruzie een beetje is verdwenen en we gewoon kunnen praten over bijvoorbeeld mijn strenge regels en dan eventueel tot een compromis kunnen komen. Maar als ze zo tekeergaat over alle dingen die volgens haar niet deugen, heb ik eerlijk gezegd ook niet zoveel zin om redelijk te blijven en tot een oplossing te komen.

Heeft iemand een goed tip of desnoods een truc voor dit soort momenten?

Ik ben erg benieuwd!

Ma3

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
calien

calien

13-01-2009 om 14:26

Lijkt mijn dochter wel!

Ma3,

Heel herkenbaar hoor wat je schrijft. Hier ook zo'n dochter die uit het niks al haar frustraties op tafel gooit op een niet al te handig moment. En net als jouw dochter deugt er dan natuurlijk niks en heeft ze dezelfde argumenten als die van jou.
Ik laat haar meestal maar lekker mopperen en ga er niet al te veel op in. Ik zeg dan ook tegen haar dat ze niet redelijk is en ik zo niet met haar in gesprek ga. Meestal lukt het 's avonds wel als haar 2 jongere broertjes in bed liggen om even te praten en dan is ze vaak al weer veel meer voor rede vatbaar en biedt ze ook vaak haar excuses aan voor haar gedrag van eerder die dag.
Misschien lukt dat bij jou ook.
Maar ja...het is waar we ons borst maar nat voor moeten maken: kleine meisjes worden groot!!!

Wat verwacht je?

Je stelt als ouder grenzen. Als je dochter daar tegenaan loopt zal dat botsen. Maar noem je dat dan een 'verwijt'? Dat klinkt zo persoonlijk. Zij wil die grenzen niet. Logisch, anders zou je ze niet hoeven te stellen.

En je wilt geen ruzie? Klopt dat?

Gewoon wat vragen die bij me opkomen als ik dit lees. Je beschrijft namelijk gedrag dat ik goed herken, van kinderen van verschillende leeftijden. Wil je beter kunnen onderhandelen, is er wel een compromis nodig, wat vind je van je eigen grenzen...

Ze heeft niet gelijk?

en er zit niets van waarheid in van wat ze zegt? moet je een gemiddelde klas eens bekijken....en 's uitzoeken wie van de 'oudste' kinderen(in een gezin dus) vroeger naar bed gaan dan de 'jongste' kinderen (in een gezin dus). of wie van de ouders 'makkelijker' is met ergens alleen heen gaan (shoppen/zwemmen etc.) of met pauzehapjes e.d.
vaak zijn ouders 'makkelijker' met jongere kinderen in een gezin. die 'mogen' meer als hun oudere broers/zusjes op die leeftijd. ouders hebben meer vertrouwen, weten dat het allemaal niet zó'n onoverkomelijk probleem is waar ze ik weet niet wat van oplopen als ze eens 10 minuten later naar bed gaan of 's een snoepje meer krijgen. oudste kinderen moeten élk stapje vooruit 'bevechten'. allemaal 'nieuwe' dingen voor nog onervaren ouders die elke nieuwe stap het liefste nog even zouden uitstellen....

van oudste kinderen wordt ook nog 's meer 'verwacht', ze moeten rekening houden met jongere kinderen enzo (dat zie je al, jij wil ook eigenlijk liever 'later' als het wat rustiger is met d'r praten) en omdat ze de oudste zijn hoeven die jongere kinderen veel minder met hún rekening te houden. ze moeten misschien helpen etc.

misschien is een beetje toegeefelijkheid niet zo verkeerd? een half uurtje later naar bed zou je b.v. kunnen gebruiken om met haar iets te doen waar de anderen nog te jong voor zijn. een spelletje, wat t.v. kijken, samen computeren enz. zo sla je 2 vliegen in 1 klap, wat meer aandacht voor haar én ze heeft het gevoel dat je d'r klachten serieus neemt.
probeer altijd een 'beetje' rekening te houden met d'r leeftijdsgenootjes. niet dat je al jullie opvoedingsmethoden maar aan de kant moet gooien...maar als je áltijd maar een buitenbeentje bent omdat de rest véél meer mag dan jij is dat ook niet écht bevordelijk voor je sociale leven. je kan niet 'meepraten',en niet meedoen. niet dat dat bij álles maar moet, maar misschien zijn sommige dingen zó erg nog niet? en kies dan uit wat het meeste aansluit bij wat jullie willen uitdragen en de laat je de rest zoals het is.
groeten albana

Mijn tip of truc

zou zijn om helemaal geen verweer te geven. Jou dochter kan jou te streng vinden, daar is toch verder niets mis mee? Jij kunt toch niet bepalen wat je dochter moet vinden?

De toon van een gesprek verhardt ook enorm als je als ouder meteen de verdediging in gaat. Je duldt dan geen tegenspraak over een onderwerp waarover je nu eenmaal van mening kunt verschillen.

Mijn tip zou zijn benoemen van het gevoel bij je dochter ("jij vindt ons dus te streng?", eventueel doorvragen als er tijd is, en anders afspreken dat je er op een ander moment op terugkomt.

Let wel, dit is niet mijn algemene advies want soms zijn er gewoon regels omdat ze er zijn en dan heeft het weinig zin om er later nog over door te praten. Maar dan heeft het ook weinig zin om een verweer aan te voeren en te gaan discussieren, dan moet je wat mij betreft gewoon de boel kort houden en afkappen. Bijvoorbeeld als je kind iets wil gaan doen dat levensbedreigend is. Daar hoef je het helemaal niet over te hebben. Maar goed, als je dochter aan tafel erover begint dat ze haar ouders te streng vindt dan lijkt het me redelijk dat haar moeder daar een keer rustig met haar over praat, zonder de strijd te zoeken.

Giovanna

Giovanna

13-01-2009 om 15:37

Grenzen verleggen....

Jaaa! Ik vind het zo herkenbaar! Mijn dochter van 10 is erg ondernemend en hier valt ook regelmatig wat voor.

Over jouw opmerking "afdoen als prepuberteit" moet je misschien nog even verder nadenken. Stel je voor dat je dochter misschien al een tijdje dingen in haar hoofd heeft waar ze het niet mee eens is, die dan op tafel gooit, en het wordt vervolgens afgedaan met "ja, zeg, ga je nou al puberen?". Blijft ze toch mooi met die dingen in haar hoofd zitten.

Ik denk dat je juist nu, in deze voorfase, moet proberen te praten over de dingen die haar nu dwars zitten en samen proberen oplossingen te zoeken, als voorbereiding op het grote werk. Want zeg nou eerlijk: afspraken over pauzehapjes (om de dag koek/fruit), zakgeld (vast wel een gemiddelde norm te vinden ergens op internet) en bedtijd (zelfde verhaal) moeten toch wel te maken zijn?

Over twee jaar moet je dochter naar de middelbare school, waar ze zelf allerlei keuzes moet gaan maken. Hier moet ze ook haar eigen wensen uiten, verdedigen en leren afspraken te maken. Kan ze maar beter nu alvast thuis mee beginnen!

Succes!

Giovanna

Myky

Myky

13-01-2009 om 16:19

Ha, ha

ma3, ik herken heel veel in je stukje, hier een 11-jarige dochter maar die is al een jaar zo bezig. Ik moest smakelijk lachen om je "maar er werd me meermaals verweten dat ik veel te streng ben, in vergelijking met ouders van kinderen uit haar klas." Dat zegt dochter ook altijd tegen mij: iedereen ligt later in bed dan zij, iedereen hoeft geen boterhammen mee naar school maar lekkere hapjes, iedereen heeft de nieuwste films in de bios gezien, iedereen doet altijd leuke dingen in het weekend en het laatste is, dat ze geen appels meer mee naar school wil, want dat is niet cool.
En inderdaad, altijd op de meest onhandige tijden. Ik zeg dan altijd dat ik er later over zal praten met haar. Als ze door blijft gaan, dan geef ik haar 2 keuzes: ze gaat lekker door, maar dan in haar eentje op haar eigen kamer, of ze stopt ermee, dan blijft ze bij ons en praten we er later in alle redelijkheid over. Meestal is dat als ze in bed ligt, dan praten we heel wat af. Ze vindt dat ook wel gezellig, alle aandacht voor haar alleen. Ik stel dan meestal wedervragen, ook vraag ik bv heel gemeen, en Pietje dan, is Pietje daar ook geweest (gemeen, want ik weet dat ze bij Pietje thuis geen cent te makken hebben) en uiteindelijk is vaak de conclusie dat sommige dingen wel meevallen wat strengheid betreft en andere ben ik iets strenger. Het is een beetje geven en nemen, soms geef ik wat toe, vaak ook niet. Ik probeer haar ook uit te liggen waarom sommige dingen wel kunnen en andere niet. En zo gaat het vrij redelijk, op dit moment althans, snel afkloppen. En als ik echt vervelend wil doen zeg ik: "Ik weet het, ik ben heel vervelend, van mij mag je niets, maar ja, ik ben ook niet cool" met een lach op mijn gezicht, meestal lacht ze dan mee.

ma3

ma3

13-01-2009 om 16:30

Snelle reacties: fijn

Dankjulliewel voor de reacties. Ze lopen zeer uiteen, maar dat vind ik juist leuk, want dan heb ik iets om over na te denken.

Ik vind mijzelf helemaal niet zo streng, maar in bepaalde dingen ben ik erg consequent, bijna star, dat weet ik van mijzelf. Ik wil bijvoorbeeld het liefst dat ze fruit mee naar school nemen. Omdat de kinderen dat niet leuk vonden (ivm buitenbeentje zijn) hebben we als compromis afgesproken dat ze elke dinsdag en donderdag een koek mee naar school mogen nemen (sultana, evergreen, liga oid). Man en ik hebben 't er van tevoren uitgebreid over gehad en besloten dat we inderdaad de regel iets soepeler konden laten zijn, toch 3x in de week fruit en ook 2x in de week een koek.

Dit is natuurlijk niet vreselijk belangrijk, maar voor de kinderen wel en dit voorbeeld moet ook als signaal naar hen dienen. Een soort verduidelijking dat ik geen dictator ben en dat als er een regel is dat daar best over gesproken kan worden.

Aan sommige regels mag niet gesleuteld worden inderdaad. Gevaarlijke dingen gebeuren gewoon niet en gelukkig kan ik dat tot nu toe vrij goed duidelijk maken. Daar worden ook geen vragen over gesteld.

Oudste moet de weg vrij maken, zo is het ook. Maar omdat man ik ik zelf ook oudste zijn weet ik ongeveer hoe dat voelt en probeer ik me regelmatig voor te stellen hoe het voor mij was en dat scheelt al een beetje. Alhoewel ik op momenten dat zij "uitbarst" daar niet eens erg in heb omdat het me overdondert.

Ik houd inderdaad niet van ruzie, maar ik weet ook heel goed dat ik niet de vriendin van m'n kinderen wil zijn, maar de opvoeder. Wellicht heeft ze gelijk, dat ik streng ben, maar in mijn ogen mag ze al best veel. Omdat ze 2 kleinere zusjes heeft geven we haar regelmatig "grote meiden aandacht". Bijvoorbeeld samen koken, alleen bij opa en oma logeren etc. Ze mag met een vriendinnetje shoppen, ze mag alleen een boodschap doen, alleen naar muziekles. Dat zijn dingen die ik eigenlijk niet prettig vind, maar toesta omdat ze het aankan en wil. Ze vindt het helaas niet leuk om samen spelletjes te doen of naar de bios te gaan. Ze zegt dan dat ze dat liever met vriendinnen doet. Ik heb wel aangegeven dat ik dat jammer vind.

Maargoed, ik begrijp dat er meer meisjes en moeders zijn die het samen zo hebben. Ik vind het alleen niet gezellig. Ik zou liever zien dat ze het op een rustige toon vertelt als haar iets dwarszit en niet allerlei niet terzake doende feiten erbij haalt, die haar ook dwarszitten.

Bedankt voor het meedenken en ik ga aan de slag met wat jullie schreven. Maar mochten er nog meer tips zijn, dan lees ik die graag.

Ma3

MaximeM

MaximeM

13-01-2009 om 23:22

Wat wij doen

Hoi,

Als dochter klachten heeft (ze is 13) dan wil ik daar best op ingaan. Ik zou dat niet doen wanneer ik dus een vriendenboekje aan het invullen ben, dus zou haar dan ook zeggen, joh, ik ben nu een vriendenboekje aan het invullen, vind je het een goed idee als we daar * (vul in straks, na het eten ofzo) op terugkomen? En dan kom ik er ook op terug en hebben we het erover. Ze mag al haar grieven uiten, ook doorgeven hoe ze het dan wél zou willen. Soms is mijn antwoord meteen duidelijk, soms zeg ik haar dat ik daar dan nog even over moet nadenken. 9 van de 10 keer zijn dingen uiteindelijk toch minder erg dan dat ze in eerste instantie deed voorkomen. (ineens mogen andere kinderen toch ook niet later naar bed, of naar een of ander cool feest van iemand die we amper kennen, of die dure uggs enz. enz)
Verder heeft mijn dochter 2 vriendinnen die allebei de jongste thuis zijn en die dus meer mogen, (mijn dochter is de oudste thuis) en dan vind ik mezelf al vrij coulant. (bij een onderzoekje hier over bedtijden ging 80% vroeger naar bed dan zij, dus ze heeft geen klagen denk ik zo) soms geef ik haar ook aan dat ik het moeilijk en eng vind om haar bepaalde dingen te laten doen, mag ze best weten en vaak snapt ze dat uiteindelijk best (na een uurtje mokken)

Maxime

Marmar

Marmar

13-01-2009 om 23:43

Oh nou begrijp ik het....

Ik krijg nooit klachten over de pauzehappen en het lunchpakket terwijl dochter vindt dat ik een lieve maar wel strenge moeder ben....
Ze krijgt iets koekerigs én fruit mee (naast brood)! En dan maak ik ook nog eens om de zoveel tijd een 'verrassingspakket'. Sandwiches met speciaal beleg een opgerolde pannekoek, een croissant of krentebol. Mooi papieren servetje erbij, geeltje met 'kusje, mamma''.
Hm. Ik stelde me dan altijd haar verraste gezicht voor als ze haar trommeltje opendeed Als ze dan weer thuis is word ik ook helemaal plat geknuffeld.
Nu heb ik door dat ik haar dus helemaal de grond in verwen en dit straks grote problemen gaat geven als ze eenmaal VO-puber is....? En stel, ze zit toevallig naast ma3-dochter, oef, dan hierbij mijn excuses. Ma3, zeg maar tegen je moeder dat al die andere kinderen onverantwoordelijke rare moeders zoals ik hebben.

MamaMia

MamaMia

14-01-2009 om 09:08

Blij met vriendin (beetje o.t.)

Mijn oudste heeft een vriendin wiens ouders heel erg streng zijn. Of eigenlijk overbezorgd. Dat meisje mag echt heel erg veel niet. Dat is natuurlijk heel vervelend en onhandig, ook voor mijn kind. Maar ik heb wel altijd geschikt vergelijkingsmateriaal achter de hand. Ik ben toch niet streng? De ouders van S, die zijn pas streng! En daar is mijn oudste het dan meteen roerend mee eens. Discussie gesloten, probleem opgelost. LOL!

Over dat fruit....

wat ze mee naar school moet. Nog even een vraag: Wat eet ze 's middags als ze uit school komt? Een koekje??

Met dit soort regels zou ik eerlijk gezegd flexibel zijn. Waarschijnlijk gaat het jou alleen erom dat ze dagelijks genoeg fruit eet. En gaat het haar erom dat ze op school niet het buitenbeentje is qua pauzehap oid. dan is de oplossing toch simpel? Koekje mee naar school, en elke dag om 1/2 4 een stuk fruit. Of om mijn part dagelijks fruit als toetje. Mag zij kiezen voor welke optie ze gaat.

'Pick your battles' zou ik zeggen. Krijgt je dochter het gevoel dat ze serieus wordt genomen (of in elk geval een alternatief krijgt aangeboden), en kun jij je energie bewaren voor echt niet-onderhandelbare strijdpunten.

ma3

ma3

15-01-2009 om 09:34

Dank

Nou Marmar,
Fijn dat je dochter zo gelukkig met je is.

Ik geef fruit mee naar school omdat onze dochter nogal de neiging heeft om uit te dijen als ze teveel "koekige dingen" eet! 's Avonds na het eten mogen ze ook fruit en anders niks. En 's middags mogen ze zelf weten wat ze willen, een koekje, een snoepje of fruit. Maar vaak zijn ze bij vriendjes dus dan heb ik er geen controle over, vandaar dat ik 't mee naar school geef. Het lijkt mij qua energie en verteren beter om 's ochtends of 's middags fruit te eten dan 's avonds na de warme maaltijd, maar als ze nog trek hebben dan mag 't 's avonds toch!

Het fruit was ook maar een voorbeeld. Zoals IngridT ook al schreef, bewaar ik m'n energie liever voor dingen die iets belangrijker zijn. Het is bij dochter meestal de frustratie over iets anders, wanneer er ook allemaal minder belangrijke onderwerpen aangehaald worden (zoals koek of fruit mee naar school). Als ze dan lekker op dreef is, komen er vaak nog wat andere dingen ter sprake.

Net als MaximeM ga ik proberen om het bespreken van onze regels te doen als er tijd/gelegenheid voor is. Niet onderweg naar school of tijdens 't tandenpoetsen, bijvoorbeeld. En ook aangeven wanneer het niet schikt en dan een tijdstip voorstellen wanneer we het er wél over kunnen hebben. Dat lijkt me een goed plan!

Soms vergelijk ik ook weleens met vriendinnen of kinderen uit de klas, maar omdat ik niet precies weet of dochter het zich niet te rooskleurig voorstelt en ik de ouders bijna nooit spreek komen we dan ook niet echt vooruit.

Bedankt voor het meedenken en ik ga er iets bewuster over nadenken. Sommmige regels gelden al een aantal jaar en misschien moeten die inderdaad iets versoepeld worden.

Groetjes van Ma3

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.