Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
femkekooper

femkekooper

30-01-2010 om 23:55

Winkelen met mijn zoon


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

5 jaar buggy

Nou, hier mochten ze met 5 jaar ook nog wel in de buggy. Hoefde ik geen zware tassen te sjouwen en kon ik gewoon 4 km verderop naar de winkel lopen zonder jengelend kind.

maan.

maan.

02-02-2010 om 15:20

Buggy én speenfles..

Hier in de straat een bijna-vijfjarige die nog (heel) regelmatig in een buggy zit, en dan ook nog een flesje met een speen heeft..
Tja..

Marjo

Marjo

02-02-2010 om 23:53

Maan

Heeeeeeeeeeeel veel van nut hoorjou bijdrage!

Zo,zo en in de buggy en met speen!!

Tjonge jonge wat ben jij een goeie doch veroordelende moeder.

Tja....

Rembrand

Rembrand

03-02-2010 om 08:50

Ook lang in de buggy.

Wat baalde ik toen ze op een gegeven moment echt niet meer in de buggy wilden. Ik denk dat de jongste een jaar of drie was. Ik stimuleerde het af en toe wel, vooral als ik veel boodschappen moest doen want die konden zo lekker onderop de buggy. M.

Guinevere

Guinevere

03-02-2010 om 15:31

Jamaar dames

Jamaar, jamaar.... ik wilde helemaal geen buggy-discussie starten ladies. Dat was alleen maar een zinsnede in het oorspronkelijke verhaal, die mijn aandacht trok. En mede daardoor vond ik het verhaal wat ongeloofwaardiger. Anyway, als het echt is gebeurd was het een goede grap, en anders is het een leuk bedacht verhaal.

jimmes

jimmes

03-02-2010 om 16:00

Oorsprong uit zijn voegen

Dat klopt een beetje uit zijn voegen getrokken.

Was ook wel geïnteresseerd in het verhaal en de reacties die erop volgde. Of het nu echt of verzonnen is het blijft een grappig verhaal, veel ouders hebben zoiets meegemaakt maar dan in de vorm van dat ze hun zoon/dochter kwijt zijn in de winkel. Natuurlijk ook of hun zoon/dochter iets heeft gedaan wat niet mag in een winkel of mogen doen van hun ouders.

Dat een jongen en een meisje van plaats verwisselen is goed bedacht en echt grappig, natuurlijk niet voor ouders die het ontdekken.

Zal ik mijn kinderen herkennen van achter als ze een andere jas aantrekken, (jas)muts opdoen en sjaal omdoen van en ander kind, dan is mijn antwoord voor de eerste minuten dat ik het mijn kind zie, nee. Dan ben ik blij dat ik mijn kind zie, en niet kwijt ben in de winkel.

Zal ik het zien als een kind met mijn zoons/dochters jas en sjaal en muts voor me loopt met 1 meter, en ik haar gezicht niet zie, dan is ook mijn antwoord nee. je gaat er vanuit dat he jouw kind is. Misschien dat ik het wel zien aan de schoenen, of moeten die ook verwisseld zijn.

Het verhaal kan best kloppen, als je kind zoek is in een winkel en ziet hem/haar kijk je snel naar de grove kenmerken van je kind, broek, jas, sjaal, haar/muts, lichaamsbouw, en die zijn allemaal in orde neem je gauw aan dat het een van je eigen is, zo ook de jongen en het meisje.

femkekooper

femkekooper

03-02-2010 om 17:09

Bedankt

Heb nooit verwacht dat mijn ervaring zoveel reacties zal opleveren. Dan op het laatst de vraag waarom mijn kind in een wandelwagen zit, mijn zoon heeft laten we het makkelijk zegen lichamelijke problemen en kan hierdoor niet ver lopen. Veel mensen vinden het vreemd, maar als ik het uitleg begrijpen ze het wel.

Veel ouders zegen dat ze het wel gezien hebben als hun kind verwisseld is met een ander kind die de kleren aan heeft van jouw kind, jas, sjaal en muts. Dan wel aan hun lopen en doen.

De dochter van mijn vriendin heeft haar tot aan haar nek, toen ze de muts ophad van mijn zoon had ze deze tot over haar oren getrokken en der haar weg gestopt. In combinatie van de jas en sjaal van mijn zoon heb ik inderdaad niets gemerkt toen ik hem vanachter zag. Ik was al blij dat ik hem zag en hem herkende aan zijn grove kenmerken en niet kwijt was wat jimmes als zei.

Toen mijn zoon terug was had hij nog steeds de kleren an van haar dochter, als straf. Natuurlijk 9](mijn vriendin zei het al) als je tijdens het lopen hem van voren aankijkt of goed van opzij dan had je het wel gemerkt. Kijk je vanachter, nee hoor, een blauwe spijkerbroek (hetzelfde als me zoon), een groene met roze embleem op de achterkant meisje jas, gekleurde meisjes sjaal, een gekleurde losse muts op in de kleuren van de sjaal en de muts van de jas op. En hij liep steeds vooruit een op een meter afstand, met steeds zijn gezicht naar voren.

als je het in echt zal mee maken en je zal het zien dan zal je echt denken dat het jouw kind is.

Dan nog, je verwacht het niet dat de kinders van plaats verwisselen dus je denkt niet aan een verwisseling. Toen we aan het praten waren verdwenen ze even uit het zicht, oké dan zijn we slechte ouders als dat gebeurd, omdat we weten dat beide ongein gaan uithalen in de winkel en dat we ze in gaten moeten halen.

Toen mijn vriendin naar huis ging en haar dochter riep kwam ze tussen de kleding rekken door en liep direct naar de wandelwagen (klein detailtje, ze (mijn zoon) gaf haar broertje een kusje. Deze stond voor ons, toen me vriendin ging wandelen zei ze nog wat tegen haar dochter waarna zij vooruit ging lopen. De hele tijd heeft ze haar gezicht weg gedraaid, natuurlijk vreemd maar mijn vriendin gaf er geen aandacht aan.

Luna

Luna

03-02-2010 om 18:18

Huh?

Nou snap ik er echt niks meer van, het was toch de zoon van jouw vriendin die in de wandelwagen zat???

femkekooper

femkekooper

03-02-2010 om 18:31

Bedankt luna

Hahaha, spraakverwarring komt door al die reacties te lezen sorry. Nu kom ik helemaal niet meer geloofwaardig over, heb ik dat weer.

Ja het is de zoon van mijn vriendin.

Sylvia72

Sylvia72

04-02-2010 om 11:14

Zie dit nu pas

Jullie zijn vast hartstikke erg geschrokken Femke. Daar denk je toch niet aan dat je kinderen zoiets gaan doen. Kan je niet beter oppas zoeken voortaan als je gaat winkelen. Want je wil toch rustig kunnen kijken en uitzoeken niet alleen maar steeds op je kinderen hoeven te letten. Ik zou voortaan maar oppas vragen als ik jouw was.

Monique D*

Monique D*

07-02-2010 om 15:23

Het is een goeie grap..

..en voor één keer is het leuk!
Ik zou het niet als een probleem ervaren, maar als een leuke grap. Hoe komen ze op zoiets! Maar laat het wel bij die ene keer blijven!
En natuurlijk verwacht ik dat kinderen van ongeveer 8 a 9 jaar bij mij in de buurt blijven, ook als ik in gesprek ben met iemand anders.

Je verspreken

Dit vind ik heel ongeloofwaardig, je zegt dit:

"Dan op het laatst de vraag waarom mijn kind in een wandelwagen zit, mijn zoon heeft laten we het makkelijk zegen lichamelijke problemen en kan hierdoor niet ver lopen. Veel mensen vinden het vreemd, maar als ik het uitleg begrijpen ze het wel."

En vervolgens dat het inderdaad om het zoontje van je vriendin gaat.

Dus je verspreekt je wel 3 keer: "mijn kind...", "mijn zoon..." en "als ik het uitleg..."

Lijk me heel onwaarschijnlijk...

Puck

Puck

09-02-2010 om 12:27

Ach mistie

Als trol is het natuurlijk ook erg moeilijk om alle draadjes en al je verzinsels uit elkaar te houden en dan val je gewoon echt een keer aantoonbaar door de mand.

Sylvia72

Sylvia72

09-02-2010 om 16:51

Nou zeg

Wat flauw om meteen iemand maar trol te noemen als je je zorgen maakt omdat je kind zomaar zo n grap uithaalt. Een leuk grapje maar wat nou als je het pas heel laat merkt. Dat kan best heel lastig zijn hoor. Dat moeten jullie niet zomaar bagetelliseren.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.