
muizemeis
24-03-2011 om 13:57
Wonderlijk gesprek
Vandaag kwam er op school een jongetje naar mij toe en vroeg± Ben jij de moeder van Jantje? Ja dat ben ik antwoorde ik. Hij keek me bedachtzaam aan en zei toen: Maar dan is jouw man met een andere vrouw getrouwd. Ik antwoorde: hij is niet getrouwd maar woont daar wel, dat klopt. En weer keek de jongen mij bedachtzaam en en vroeg toen: Ging hij zomaar weg of zei hij nog doei? Toen moest ik even lachen en vertelde dat hij wel gedag had gezegd en dat we ook nog vriendjes zijn. Daar moest hij even over nadenken en hij liep weg.
Kinderen hebben dan toch wel een erg ontwapende manier om naar dingen te kijken.
Muizemeis

Poppy
24-03-2011 om 14:09
Haha
Die vind ik eigenlijk wel lief. Maar wel gelukkig dat jij er goed mee om kan gaan anders had het misschien wel een moeilijk kunnen zijn.
Kinderen zijn zo ontzettend eerlijk en open, ik vind het heerlijk, ook al krijg je wel eens dingen te horen die je eigenlijk niet wil.

amk
24-03-2011 om 14:13
Grappig
kinderen constateren gewoon iets, stellen nog een vraag en zijn er klaar mee.
Dat ik vervolgens mag gaan uitleggen dat Mama X, toch niet mijn vriendin is, maar de vrouw van mijn ex doet daar niets aan af. Mijn moppie blijft gewoon verkondigen dat ze 2 mama's heeft. Haar vader, die gewoon in beeld is, vergeet ze voor het gemak in het verhaal, daar heeft tenslotte iedereen er maar 1 van. 2 mama's dat is bijzonder!

Olivia
24-03-2011 om 14:38
Oh ja
Toen wij ons derde kindje kregen (tweede kindje was overleden) kwam er een buurmeisje bij me zitten toen in mijn voortuin bezig was (een paar weken later dus) hee jij had toch eerder een kindje? "ja we hadden eerder een kindje gekregen' Buurmeisje; die is toch dood? "ja dat kindje is dood" oh... en hoe heette dat kindje dan? " dat kindje heette Laura" oh..okee... en nu heet jullie nieuwe kindje Maaike? " ja ons nieuwe kindje heet Maaike"... Oh... waarom heb je die nieuwe niet gewoon Laura genoemd dan?..
Hihi,... kinderlogica, zo van, dat kindje is er niet meer, dan kan je die naam toch gewoon gebruiken? Ik vond het niet erg trouwens dat ze dat zo vroeg.
(oh en ik zat onlangs stambomen te bekijken en vroeger had je natuurlijk heel veel kindersterfte en daar zag ik werkelijk dezelfde namen in een gezin voorbij komen)
(trouwens, de namen zijn gefingeerd in dit berichtje hoor)

muizemeis
24-03-2011 om 15:25
Reacties
Petal: Ik vond het ook erg lief hoe hij het vroeg en ermee omging. Hij heeft zelf zijn ouders verloren en is samen met zijn broer geadopteerd. Ik was ook erg blij dat ik het luchtig kon houden hoor, maar hij was ook zo ontwapenend.
amk: Jouw dochter is ook wel heel schattig, hoe noemt ze jouw vriend dan? Ook papa?
Olivia: Och wat schattig, en wat lief ging je daarmee om. Bij mij is de naam van mijn zoontje ook gefingeerd hoor.

amk
24-03-2011 om 15:47
Muizemeis
nee, mijn vriend noemt ze gewoon bij zijn naam. Het komt niet eens in haar op om die papa te noemen. Dat doet ze bij mij wel, hihi. Begint ze een verhaal met: papa.....
Laatst waren we aan het wandelen en we liepen op een muurtje. Iemand wilde haar er afhelpen maar vroeg: "of moet papa je er bij helpen?" Echt er boven op met een diep beledigde blik: DAT IS MIJN PAPA NIET!, waarna mijn vriend een dikke knuffel kreeg. En de omstanders in verbijstering achterbleven.
Overigens als je aan haar vraagt of het gezellig is met mama als ze met Mama X is zegt ze ook botweg dat het haar moeder niet is. Met een blik van: dat zie je toch!
Voor haar is Mama X een naam en geen titel.

muizemeis
24-03-2011 om 16:14
Mooi amk
Dat ze er zo op reageert, en van jou ook dat je er zo in kunt staan.
Ik vind het zelf nog heel pijnlijk als mijn meiske de vriendin van ex mama noemt, maar dat komt omdat het allemaal zo vers is.
Ik snap ook wel dat ze haar mama noemt, omdat ze graag een papa en mama in een gezin wil hebben.

amk
24-03-2011 om 16:34
Dat is hier anders
ze noemt haar mama, omdat haar zusje vrij snel geboren werd en zij steeds hoorde: mama dit mama zus, mama zo. Zelf begon ze toen ook net behoorlijk te praten. Ze moest nog een keuze maken hoe haar te noemen, en als je dan steeds alleen maar mama hoort is dat een logische keuze voor een 2 jarige.
Ex en vrouw hebben altijd tegen haar gezegd, je mag me zo noemen, maar ik ben natuurlijk niet je mama. Daarmee mij in mijn waarde latend. En dat maakt het acceptatie proces een stuk makkelijker.
Ze heeft nog niet het besef dat haar situatie afwijkt van haar klasgenootjes. Het is gewoon zo. Ze weet ook niet beter, ze was tenslotte nog maar 11 maanden toen wij uitelkaar gingen.

Tirza G.
24-03-2011 om 16:59
Oppas
Mijn dochter was in de veronderstelling dat iederéén een mamma en een A (haar gastmoeder) had. En toen ze door begon te krijgen dat dat soms niet zo was, vroeg ze aan ieder kind: maar hoe heet jouw A. dán? Het feit dat sommige kinderen geen A. hebben, kwam niet in haar op.
Tirza

Guinevere
24-03-2011 om 19:43
Mama
Ach, over die terminologie "mama": zelfs mijn oppaskind noemt mij gedachtenloos zo. Ja, ik ben hier wel dé mama in huis natuurlijk. Ik vond het een hele vooruitgang, hiervoor noemde hij me "juf".
Verder een mooi verhaal, muizemeis!

koentje
24-03-2011 om 22:36
Zo vroeg mijn zoon
nadat ik hem had uitgelegd dat hij adhd heeft en wat dat betekent en zo;
'Oh...oke. En mama, wat is dan jouw merk?'

muizemeis
25-03-2011 om 10:58
Amk
Ik weet niet wat vriendin van ex zegt, als zij zegt noem me maar mama dan zou dat extra lastig zijn. Dochterliefje heeft er al veel last van.
Muizemeis

muizemeis
25-03-2011 om 11:01
Guineverre
Ja mama is beter dan juf
Ik sprak vandaag de moeder van het jongetje, en heb haar het verhaal verteld, en ze vond het ook bijzonder. Maar ze vond het ook erg bij hem passen. In de klas waar hij in zit gaan er nog een paar scheiden, en een vriendje heeft nu een nieuwe papa(mijn aanstaande ex).
Muizemeis

amk
25-03-2011 om 15:02
Dat is niet fijn
idd, want je moet minstens het gevoel hebben dat je in je waarde gelaten wordt.
Ook als we bij hun thuis zijn is de rangorde duidelijk: 1. Ik , 2. MamaX en dan een hele tijd later papa.
Maar zie het meer als een opvoedkundige 3hoeksverhouding. We overleggen ook regelmatig, dat helpt.

muizemeis
26-03-2011 om 19:54
Amk
Ik heb gisteren ex gebeld en hij heeft me op het hart gedrukt dat zij het wel corrigeren, en vertellen dat ze maar een mama heeft.
Mijn ex(officieel as ex) wil ook wel dat ik met zijn lief om de tafel ga zitten of ga koffie drinken,om elkaar te leren kennen en te overleggen. Maar daarvoor is voor mij nog alles veel te vers en te pijnlijk. Dus voor mij zal zoiets er voorlopig nog niet van komen, maar in de toekomst hoogst waarschijnlijk wel.
Muizemeis

amk
28-03-2011 om 13:28
Doen
ik heb dat destijds ge-eist. En het heeft veel verheldering gebracht, over hoe zij haar rol zag, en ook hoe ik haar positie zag. Ik denk dat het zeker heeft bijgedragen aan onze huidige situatie.
Bij mij was het ook vrij snel achter het melden van de scheiding aan. Zij zijn binnen een jaar na onze scheiding getrouwd.
Het was wel een gesprek tussen ons 2-en, mijn ex was er niet bij. Daardoor konden we elkaar wel helemaal aftasten en openlijk spreken. Ik weet niet of je ex inmiddels samenwoont, maar dan zou ik er zeker niet te lang mee wachten.

muizemeis
29-03-2011 om 19:19
Amk
Ja joh hij is al 2 maanden geleden bij haar ingetrokken en door het overlijden van mijn vader hebben de kinderen daar ookal geslapen. We zijn nog niet eens officieel gescheiden en ik woon nog in ons oude huis(maar niet lang meer). Ik vind het complex dat onze dochters bij elklaar in de klas zitten en ik haar dus regelmatig zien en zij en ex ook samen. Ik trek het nog niet om al met haar af te spreken het is zo vers.
Als ik afspreek is het ook zonder ex die wil ik er zeker niet bij hebben als ik met haar praat. Maar ik denk dat ik over niet te lange tijd wel met haar zal afspreken.
Muizemeis