Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Ayanna

Ayanna

22-11-2011 om 11:46

Zelfvertrouwen kleuter

Ons zoontje van 5 jaar is geen haantje de voorste. Het is een lief en rustig kind die bij bijv. een glijbaan net zo lang blijft wachten tot alle kinderen aan de beurt zijn geweest, voordat hij zelf gaat glijden. Hij heeft 'moeite' met nieuwe situaties, zal eerst moeten acclimatiseren voordat hij zichzelf zal laten zien. Het is geen 'ik wil het niet'-kind. Het is een echt 'ik durf dat niet/ik kan dat niet'-kind. Hij heeft dus heel veel bevestiging nodig en je ziet ook echt dat hij groeit op het moment dat hem WEL iets lukt.
Sinds kort zit hij op zwemles en wij hebben ons er al op ingesteld dat het een lange zit gaat worden. Hij durft bijv. niet in het zwembad te springen vanaf de kant. Als hij het tipje van de pink van de badjuf vastheeft, dan durft hij wel. Hij doet het dus eigenlijk gewoon zelf, maar hij heeft net dat stukje extra nodig. Hetzelfde geldt voor taakjes op school. Onder toezicht en/of begeleiding van de leerkracht dan knipt, plakt en kleurt hij naar hartelust. Wordt hij losgelaten dan stagneert hij. Hij heeft dus geen tot weinig zelfvertrouwen. Hij gaat wel met heel veel plezier naar school, heeft vriendjes, wordt niet gepest of geplaagd. Hij zit lekker in zijn vel.
Gisteren gaf de leerkracht in een gesprek aan, dat dit gedrag in de toekomst wel eens voor problemen kan gaan zorgen. Ik was een beetje overrompeld en vergat te vragen 'wat voor soort problemen' hij dan voorzag. Maar het heeft mij wel aan het denken gezet. Wij accepteren ons kind zoals hij is en hanteren eigenlijk het motto 'hij is nu eenmaal zo'. Ik herken ook heel erg mijzelf hierin terug. Ik was als kind precies hetzelfde. Ook gingen wij er van uit dat dit iets is waar hij wel overheen groeit. In meer of mindere mate. Je bent wie je bent. Of niet soms??? Is er misschien iets wat wij, als ouders, kunnen doen om ons kind meer in zichzelf te laten geloven? Kun je zelfvertrouwen kweken? Ik ben heel benieuwd naar tips en ervaringen.
Enne....nee...ik geloof niet dat wij hem er een plezier mee doen door hem op karateles te sturen...

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dc

dc

22-11-2011 om 15:33

Problemen?

Zoals jij het beschrijft doet hij het toch prima? Jullie geven hem de ruimte om in zijn eigen tempo vooruit te gaan.

Waar ik wel altijd in geloof is dat een hobby waar een kind erg goed in is, een echte boost is voor het zelfvertrouwen. Of het nou karate, ballet of met lego bouwen is. Dus wat vindt hij echt leuk en kun je dat promoten?

Massi Nissa

Massi Nissa

23-11-2011 om 09:02

Ayanna

God, hebben wij dezelfde kleuterjuf? Die van ons gaf aan dat dochter ruzietjes nog niet goed kan oplossen, ze blijft dan vrij lang boos, terwijl dochter ten tijde van dat gesprek met de juf al bijna vijf was (jaja). Ze had nog meer van dat fraais te melden, ik word alweer boos als ik eraan terugdenk. Hal-lo, con-tact, het is een kleu-ter!
Ik zou me in jouw geval nergens druk om maken. Je hebt een voorzichtig mannetje dat met wat kleine duwtjes in de rug eigenlijk alles gewoon doet wat hij moet doen. Super toch?
Groetjes
Massi

Guinevere

Guinevere

23-11-2011 om 09:08

Blijven stimuleren

Zaak is om hem te blijven stimuleren en hem veel succeservaringen te geven. Durft hij niet van de glijbaan als er andere kinderen zijn? Ga dan om te beginnen als de speeltuin leeg is. En daarna als er één vriendje meegaat, dan durft hij vast wél van de glijbaan. En dan een beetje dollen op dat ding met zijn 2-en.
En het lijkt me dat een kleuterleerkracht hier ook best iets mee kan. Loslaten door de leerkracht kan ook gefaseerd. Of laat hij samen met een ouder kind werken (indien voorradig).
En ik weet niet of dit een kwestie is van zelfvertrouwen, dat kun je niet met zekerheid zeggen. Eerder een beetje een teruggetrokken karakter?

Ayanna

Ayanna

23-11-2011 om 11:30

Hmmmm

Terwijl ik de reacties lees, begin ik eigenlijk te twijfelen. Is het inderdaad wel een kwestie van zelfvertrouwen? Of hebben wij gewoon een voorzichtig kind? Ik neig naar het laatste.
Vorig jaar stond hij, heel stoer, op het podium met een microfoon te zingen voor Sinterklaas. Want dat wilde hij graag. Zou hij, lijkt mij, niet snel doen als hij geen zelfvertrouwen zou hebben. Gisteren had hij zwemles en vantevoren waren er tranen en weerstand. Hij vindt zwemles niet leuk. Maar waarom vind je zwemles niet leuk? 'Want ik moet zoveel doen.' Hmmm, okay. Durf je dat dan niet? 'Jawel, maar ik kan het niet zo goed' Maar daarom zit je ook op zwemles, om het te leren. 'Maar ik vind het niet leuk om foutjes te maken' Aha....toen volgde dus de riedel dat fouten maken niet erg is, dat iedereen foutjes maakt, dat je juist iets fout moet doen om te kunnen leren enz. Na de zwemles was hij bijzonder opgetogen. 'Ik heb het ECHT goed gedaan, he mama. Kikkervoetjes is echt een makkie voor mij'. Papa en ik hebben hem de hemel in geprezen. Zo trots zijn we op hem!
Misschien moet ik er nog even bij vermelden dat onze zoon met alles altijd 'laat' is geweest. Het was een flesweigeraar die pas met 5 maanden uit een fles ging drinken. Hij was laat met omrollen, kruipen, zitten. loslopen enz. enz. Ik denk dat dat ook als een soort van rode draad door zijn leventje blijft lopen.
En btw: hij heeft 1 hobby, 1 passie en dat is lego. En dan met name lego star wars. De dingen die hij binnen dat verhaal bouwt, de verhalen die hij verzint, de sets die hij al zelf kan bouwen....het is zijn lust en zijn leven en geweldig om te zien!

Tango

Tango

23-11-2011 om 12:03

Zie er geen probleem in hoor

Je hebt gewoon een geweldig kind. Sommige kinderen zijn gewoon wat voorzichtiger terwijl anderen juist geen gevaar zien.
Ik begrijp echt niet waar de juf zo'n probleem van maakt, maar herken het wel hoor. Tangozoon was in de kleuterklas ook zo: angstig bij de gymles (ook doordat hij voorzichtig was), geen haantje de voorste, vertelde niets in de kring. En daar moest van alles mee. Het is de kleuterjuffen nooit gelukt, maar nu in groep 3 gaat het geweldig goed met hem. Hij vertelt dingen op school, ligt prima in de groep, heeft volop vriendjes, vindt gymmen helemaal geweldig en voetbalt gewoon mee op het schoolplein.
Wat bij ons wel heeft geholpen is kinderfysio omdat de angst om te bewegen bij hem een oorzaak leek te hebben: sensorische integratie probleem. Je zag hem met sprongen vooruit gaan. Alleen dat zwemmen, dat blijft hier ook een probleem. Inmiddels al 2 jaar bezig en pas halverwege het A-diploma. Ik hoop dat dat jou bespaard blijft hoor.

Guinevere

Guinevere

23-11-2011 om 17:08

Dat is zo drommels

Dat is inderdaad vaak zo, wat jij signaleert. De leerkrachten zijn druk bezig de individuele kleuters onder de loep te leggen en elk opvallend ding wordt als Potentieel Probleem voorgelegd aan de ouders. Als de kleuter linkshandig is, is dat onpraktisch, en als ie rechtshandig is moet ie toch maar liever wat meer linkshandig worden. Om maar eens iets stompzinnigs als voorbeeld te nemen.
Leerkracht hier heeft over een kleuter gezegd (zo eentje die altijd linksaf wil als de rest rechtsaf gaat): "Zo is hij nu eenmaal, dat hoort bij hem. En zulke mensen hebben we later óók nodig.". Kijk, zo'n opmerking geeft vertrouwen in de leerkracht (over mijn kleuter heeft ze nog niets gezegd trouwens).

Valkyre

Valkyre

23-11-2011 om 23:06

Volgens mij

...valt dat allemaal ruim binnen de grenzen van normaal kleutergedrag hoor. Ons Spruitje (4,5) is ook altijd vrij voorzichtig geweest, maar dat gaat er nu langzaam af (hij dolt sinds een paar maanden met andere kleuters). Hij is erg perfectionistisch en houdt niet van nieuwe dingen leren. Zo weigert hij nog steeds te oefenen met fietsen, ook met zijwieltjes wil hij niet. Het liefst probeert hij pas iets als hij vrij zeker weet dat hij het kan. Hij heeft wat aanmoediging nodig om nieuwe dingen te proberen, terwijl hij cognitief wel iets voorloopt op "wat hij zou moeten kunnen" (wat dat dan ook zou moeten zijn; dat verschilt zo enorm bij kleuters...).

Hij is wel behoorlijk populair; heeft zowel op school als in de buurt veel vriendjes. Dat geeft mij ook het gevoel dat het geen onzekerheid is, maar meer een soort faalangst. In ons geval is het een balans zoeken tussen hem zijn comfortzone gunnen en hem voorzichtig uitdagen meer nieuwe dingen te proberen en fouten te durven maken. Hij doet het goed, waarom maakt zo'n kleuterjuf zich daar druk om? Nou ja, anders heeft ze misschien niks te melden? Ik weet het niet. Van mij mag het ook wel een tikkeltje minder met dat sociaal-emotionele geneuzel. Mijn zoon is slim, laten we zorgen dat hij niet stagneert in die kleuterklas, denk ik dan. De rest loopt echt wel los hoor.

groet, Valkyre

dc

dc

24-11-2011 om 00:23

Als hij het kan ja!

Valkyre zegt : "Het liefst probeert hij pas iets als hij vrij zeker weet dat hij het kan."

Zo eentje heb ik er hier thuis ook. Enne, zo ben ik zelf ook nog steeds Gewoon karakter dus.

Ayanna

Ayanna

24-11-2011 om 10:05

Spijker

Op zijn kop! Hij probeert idd pas iets als hij zeker weet dat hij het kan! Dat is onze zoon ten voeten uit! Hij fietst al een tijdje zonder zijwieltjes, maar wel nog vasthouden aan zijn schouder. Tot een week geleden. Mijn man liet los en daar ging hij. En een lol dat hij had!
Poepen op de wc doet hij pas een paar maanden... Wij hadden alles al geprobeerd maar poepen gebeurde nog steeds in een luier. Totdat HIJ ineens besloot dat hij vanaf dat moment op de wc wilde poepen. En dan ook gewoon gaan zitten alsof hij het al jaaaaaren deed....
Ik leg die opmerking van de leerkracht lekker naast me neer. Ons kind doet alles gewoon in zijn eigen tijd en zijn eigen tempo. Klaar!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.