Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Vermoeide mama

Vermoeide mama

20-10-2008 om 10:48

Zo druk...

Mijn zoon is ruim vier en een half en is altijd al een pittig ventje geweest. Soms ook op een minder leuke manier. Zo houdt hij niet bepaald van knuffelen, soms wel eventjes als ik het heel bewust doe of zeg maar hij stopt er het liefst gauw weer mee.
Tijdens het aankleden springt (sprong) hij meestal op en neer of rolt op zijn bed, rug, wat dan ook. Stil staan/zitten is erg moeilijk voor hem. Zelf eten/aankleden leren we hem consequent maar dat gaat met grote moeite.
De laatste maanden word ik echt knettergek van hem. Hij maakt continu geluiden, iets wat ik echt haast niet meer verdraag! Ook beweegt hij haast continu. Hij kan geen 30 seconden stil op een stoel zitten.
Alleen als hij alle aandacht krijgt wordt hij rustig. Voorlezen, puzzelen, met lego of playmobil spelen, daar kan hij zich goed op concentreren. Hij praatte overigens al heel vroeg en heeft een grote woordenschat.
Ik vraag me soms wel eens af of dit superdrukke gedrag nou normaal is. Als ik naar kinderen kijk in zijn klas zijn er nog wel een paar erg druk, vooral de jongentjes. Maar er zijn er ook veel die een stuk rustiger zijn! Zucht...
Zijn er mensen die dit herkennen of heeft er iemand tips om hiermee om te gaan?

Groetjes,
Vermoeide mama

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Z0nnetje

Z0nnetje

20-10-2008 om 11:13

Ja herkenning

vooral het continue geluidmaken...

Onze oudste heeft ditzelfde gedrag. Hij blijkt nu HB te zijn en heeft veel uitdaging nodig. Als hij niet wordt uitgedaagd, dan wordt hij druk en gaat hij geluiden maken. Hij is nu 9,5 jaar en het wordt absoluut beter maar over is het nog niet.

Nu kunnen we hem wel makkelijker wijzen op zijn gedrag en hem naar zijn kamer sturen

Misschien eens met school overleggen hoe hij in de klas is en hem extra uitdaging geven?

Verder hebben wij een schommel in huis en dat helpt ook mega goed, vooral tegen het geluid maken. Dat geluid maken is toch een manier om het hoofd leeg te maken/rust te krijgen. En schommelen is dat ook.

Vermoeide mama

Vermoeide mama

20-10-2008 om 11:29

Zonnetje

Hoi Zonnetje, bedankt voor je reactie. Waar staat HB precies voor? Ik heb die term nog niet eerder gehoord.

Ik heb van de juf nog niets bijzonders vernomen eigenlijk. Ik heb het idee dat hij het in de klas heel goed doet, misschien juist doordat er daar veel te doen is en er veel kinderen zijn om mee te spelen.
Hij maakt zich de nieuwe dingen wel gretig eigen, zo heeft hij in een paar maanden tijd heel goed leren puzzelen. Tekenen kan hij alleen voor geen meter, hahaha. Ik zal het wel eens ter sprake brengen bij zijn juf en vragen hoe hij nou in de klas is wat dat drukke gedrag betreft.
Vermoeide mama

Z0nnetje

Z0nnetje

20-10-2008 om 12:31

Hb=

Hoogbegaafd...

Reden dus voor onze zoon om zich stierlijk te vervelen op school. En thuis enorm druk te zijn...

Dit alles toen hij in de kleuterklassen zat... nu is hij 9,5 en heeft groep 5 overgeslagen. Er is nu redelijke uitdaging voor hem. Hij kan het iig beter plaatsen, herkennen en onder woorden brengen...

Hier ook

Klinkt als mijn kind! de hele dag door; tatu tatu tatu en dat heel hard.

Geen tips dus maar maar je bent niet de enige en ik wacht met spanning de reakties af

Tja

Niet om bang te maken, laten we dat voorop stellen!
Mijn neefje heeft precies hetzelfde gedrag, inclusief geluiden maken of andere tics. Hij is na een lang traject gediagnostiseerd op PDD-Nos (stoornis in het autistisch spectrum) en ADHD. Wellicht een idee om eens naar de huisarts te gaan?
Succes!

smirre

smirre

21-10-2008 om 09:19

Hier ook herkenning

behalve het geluiden maken,dat deed/doet hij niet.Onze oudste zoon is nu acht maar heeft ook de diagnose Pdd-Nos en ADHD gekregen toen hij zes was.Misschien idd eens langs de huisarts. Onze jongste (nu zes) zit nu in het traject

Guinevere

Guinevere

21-10-2008 om 10:59

Ik moet zeggen dat ik ook aan dergelijke dingen dacht toen ik het 1e bericht van Vermoeide mama las. Wilde er niet gelijk mee komen, omdat het natuurlijk niet zo'n leuke suggestie is. Een deel van het gedrag, dat rusteloze en altijd maar op en neer bewegen, herken ik van onze ADHD-zoon. Het leek indertijd net of hij XTC gebruikte, zei ik altijd. Grenzeloze energie, stuiterde de dag door (op een positieve manier).
Dat geluiden maken en tic-achtig gedrag is meer iets als PDD-NOS lijkt me. PDD-NOS kan ADHD-achtig gedrag veroorzaken, HB ook trouwens. Kijk in elk geval eens op de site van Balans: www.balansdigitaal.nl, wie weet herken je iets.
Probeer in elk geval te genieten van je actieve zoon, lang niet alle kinderen springen zo enthousiast door hun dag heen! Hij doet het allemaal niet expres, belangrijk om in je achterhoofd te houden.

Guinevere

Guinevere

21-10-2008 om 11:03

Aanvulling

Ik wil ook nog even zeggen dat mijn zoon van baby af aan aandacht zóóg. Kon geen seconde zonder aandacht.
Sommige kinderen hebben baat bij zo'n wiebelkussen, is dat een idee voor het stil(ler) zitten? Zit hij op school wel rustiger?

Vermoeide mama

Vermoeide mama

21-10-2008 om 16:04

Hmm...

Hallo, bedankt voor alle reacties.
Pdd-nos ken ik van dichtbij en ik durf wel met zekerheid te zeggen dat dat het niet is. Mijn zoon is juist haast oversociaal, praat tegen iedereen en stelt allerlei vragen, of ie ze nou kent of niet.
Van de kenmerken van ADHD herken ik wel een aantal dingen, voornamelijk het drukke beweeglijke gedeelte en het continu vragen stellen en praten. Andere dingen herken ik daar weer totaal niet van, met name de slechte concentratie. Hij kan zich namelijk als hij een taak(je) heeft wel heel goed concentreren en hij kan ook heel goed alleen spelen. Ook kan hij heel nauwkeurig zijn. Oja, tics heeft hij trouwens niet, het is echt het geluiden maken en continu in beweging zijn. Meestal heeft het te maken met zijn spel en fantasie, hij is altijd ergens mee bezig in zijn hoofd.
In de kenmerken van hoogbegaafdheid herken ik wel heel veel. Het vroege praten, vroeg lopen zonder te kruipen, altijd vragen stellen, brede interesse, goed geheugen, perfectionistisch (jawel met 4 jaar al), leergierigheid, opvallend taalgebruik, sterk rechtvaardigheidsgevoel etc. Echter, ik heb nooit het idee gehad dat mijn zoon nou zo'n hoog IQ heeft. Hij komt niet met briljante dingen ofzo, hahaha.
Maar waar ik al zoekende op internet achter kwam is dat hoogbegaafdheid blijkbaar als ondergrens een IQ van 130 heeft. Laat ik nou zelf ooit eens een IQ-test hebben gedaan met uitslag 130. Ik moet zeggen dat ik daar verbaasd over ben. Ik beschouw mezelf nou niet bepaald als hoogbegaafd. Nouja het is ook maar een term natuurlijk. Maar wie weet heeft mijn zoon wel een IQ wat daarboven ligt en kan zijn gedrag daarmee samenhangen.
Ik ben nog steeds benieuwd naar tips om om te gaan met druk gedrag, wie heeft er nog suggesties?
Ik las al over een schommel en een wiebelkussen... en vraag me meteen af of hij wel de rust zal hebben om op zoiets te blijven zitten... Misschien heeft er nog iemand een andere tip?
Groetjes van een vermoeide mama

Kenmerken

kunnen ook behoorlijk overlappen qua adhd/pdd-nos/hb.
Wat jij opnoemt als kenmerken van hb, heeft/deed mijn zoon ook. Heeft een normaal tot bovengemiddeld iq en adhd. Diagnoses zijn niet zo zwart/wit door aan- en afvinken te stellen. Maar daarnaast zijn er natuurlijk ook nog "gewoon" heel drukke kinderen.

Vermoeide mama

Vermoeide mama

23-10-2008 om 10:51

Klopt

Nee, inderdaad kun je geen diagnose stellen door te tellen aan welke kenmerken een kind voldoet. En dat is ook niet hetgeen waar ik op uit ben hoor.
Ik ben voornamelijk op zoek naar herkennning omdat ik het gewoon af en toe zo zwaar vind met mijn drukke kind en me wel eens afvraag of er meer kinderen zijn die zo druk zijn of dat ik de enige ben.
Het verschil met mijn andere zoontje begint ook steeds duidelijker te worden. Nu die wat ouder wordt blijkt hij echt rustiger te zijn (pfiew) en valt het gedrag van de oudste nog meer op. Jongste verdraagt oudste soms ook niet en gaat dan gillen.
Overigens zijn er wat mij zelf betreft met dat IQ-verhaal wel wat stukjes op hun plaats gevallen. Waarom ik me vroeger vaak zo verschrikkelijk kon vervelen/ergeren tijdens een cursus en in de klas, omdat ik anderen vaak zo langzaam vond... en niet snapte dat ze niet meteen de verbanden zagen die ik zelf zag. Goh worden er toch weer dingen duidelijk op mijn 38e... Blijkbaar was mijn IQ dan weer niet hoog genoeg om dat eerder in te zien, hahaha.

Herkenning

Ik herken heel veel van wat jij omschrijft. Mijn oudste (nu 5 1/2) is ook zo. Inderdaad continu geluiden maken (hij heeft ook nog eens een harde vrij hoge stem) ik krijg er soms echt hoofdpijn van. Tijdens het eten aan tafel staat hij vaak op, zit half op zijn stoel, zwaait constant met zijn benen. Hij beweegt de hele dag door. Als baby was hij al erg erg druk, hij was 2 maanden oud toen stond hij al op mijn schoot te hopsen. Nu vraagt hij nog steeds heel veel aandacht. Het klinkt niet leuk, maar hij zuigt al mijn energie uit me. Gelukkig zijn we net verhuisd en kan hij nu buitenspelen, wat hij heel vaak doet.
Tips heb ik niet. Ik zoek ook nog steeds een manier om er me eom te gaan. Ik accepteer dat hij zo is, maar sommige dingen tolereer ik niet: op de bank springen, rondjes door de kamer rennen, met dingen gooien. Dat ik het niet tolereer wil overigens niet zeggen dat hij dat niet doet. Elke dag is dat weer een strijd.
Mijn zoon is overigens heel gevoelig, hij maakt zelf bijvoorbeeld herrie voor 10, maar verdraagt herrie juist heel slecht. Ik probeer hem zo rustig mogelijk te benaderen en zo min mogelijk mijn stem te verheffen, hoewel dat heel moeilijk is

Verder is hij heel sociaal en ondanks zijn verlegenheid praat hij zonder schroom tegen vreemden op straat.
Oja, knuffelen is hij juist gek op.

Nou sterkte er mee!

Guinevere

Guinevere

23-10-2008 om 12:19

He sharon! o.t.

Heee, Sharon is terug, doet je internet het weer? Kun je even in Off topic of gezellig vertellen hoe je verhuizing is verlopen?

Ha (o.t.)

Ja we zijn sinds dinsdag weer online, voel me weer helemaal mens
Ik plaats wel een berichtje in off topic.

San

San

23-10-2008 om 13:27

Ook herkenning

Ook ik herken veel in je verhaal, vermoeide mama. Onze druktemaker wordt bijna 7. De logopediste waar we vorig jaar met hem waren vanwege slechte articulatie heeft ons geadviseerd met hem naar een kinderfysiotherapeut te gaan. Dat heeft ons veel opgeleverd. Het blijkt dat ons manneke een 'probleem' heeft met zijn prikkelverwerking. Dit staat ook wel bekend als sensorische/sensomotorische integratie-stoornis. Met prikkels heb je de hele dag te maken (aanrakingen, geluiden, dingen zien, ruiken etc.). De meeste kinderen verwerken die prikkels op een normale manier. Sommige kinderen registreren bepaalde prikkels te heftig - of juist onvoldoende. Met dat in ons achterhoofd zijn wij hem op een andere manier gaan bekijken en kregen we een beter beeld hoe hij in elkaar steekt. En daarmee wordt zijn 'gebruiksaanwijzing' steeds duidelijker.
Zo was het al snel duidelijk dat hij erg overgevoelig is voor (zachte) aanrakingen. Hij heeft toen bijvoorbeeld in de klas een andere plek gekregen - niet meer midden in de kring, maar aan het uiteinde, op een plek waar kinderen niet steeds langs lopen (en hem dus per ongeluk aanraken).
Ook zijn we gaan zien dat hij erg heftig kan reageren op koude/warmte, op jeuk maar ook op geur. Daar kunnen we niet echt iets aan doen voor hem, maar het is al heel wat dat we het weten. Het verklaart bijvoorbeeld dat hij helemaal hyper kan worden van een onbenullig jeukbultje of schrammetje. En zo bleken er nog veel meer dingen te zijn: de puzzelstukjes vielen opeens in elkaar. Belangrijk is ook dat we nu ook steeds beter weten wat hem helpt om te 'compenseren'. Het heeft geen zin om allerhande prikkels dan maar te mijden, wij (en hij) moeten leren wat helpt om hem 'in rustigvaarwater' te krijgen en te houden.
Wij gingen er trouwens in de kleutergroep ook een beetje vanuit dat zijn drukke gedrag met een hoge intelligentie te maken had - het een sluit het ander ook niet uit natuurlijk. Maar omdat je ook schrijft dat hij bijvoorbeeld niet van knuffelen houdt, zou ik het niet (alleen) daar zoeken.

Vermoeide mama

Vermoeide mama

23-10-2008 om 15:01

Ha fijn, nog meer herkenning...
Sharon, het lijkt wel of je het over mijn zoon hebt. Hier precies hetzelfde als wat jij opsomt en ook als jonge baby al actief. Die strijd elke dag herken ik ook.
Wat het knuffelen van mijn zoon betreft, het lijkt wel of hij het er gewoon te druk voor heeft. Ook als ie 's ochtends bij hoge uitzondering naast me in bed komt liggen houdt ie het na een halve minuut alweer voor gezien. Als ik zeg 'kom, we gaan even knuffelen' gooit ie zich er wel helemaal in met zijn armen om me heen enzo. Maar ook dan is hij snel weer met iets anders bezig. Hij kan niet bepaald relaxed onderuit hangen tegen me aan ofzo. Wel naast me op de bank (tv kijken), dat wel. En hij heeft zijn bed vol met knuffels en sommigen sleept ie de hele dag met zich mee.
Hij is wel gek op aandacht en kusjes geven/krijgen of een aai over z'n bol. Hij heeft het zelfs erg nodig. Maar vanuit zichzelf komt het niet snel (daarom doe ik het soms bewust om het toch in z'n systeem te krijgen). Helaas wordt een kus soms een kopstoot omdat ie zo druk is... En dan raak ik ook wat minder gemotiveerd.
San, jouw verhaal over die prikkels vind ik ook wel interessant. Mijn zoon is namelijk ook een heel gevoelig ventje, ook lichamelijk. Zo heeft hij een aantal allergieën voor uiteenlopende dingen. En als mensen druk zijn vindt ie het wel heel leuk, maar hij wordt er juist hyper van. Verjaardagen? Daarbij slaat hij soms op tilt. Van de kinderen op school zegt hij wel eens dat hij vindt dat ze zoveel herrie maken! En als ik mijn stem verhef vindt ie dat ook vreselijk.
Lichamelijk heb ik niet aan hem gemerkt dat hij sterk reageert op bijvoorbeeld een schram, wel klaagt hij regelmatig dat hij niet tegen de zon kan (?).

Z0nnetje

Z0nnetje

23-10-2008 om 16:08

Ook hier erg gevoelig

Het drukke gedrag en het geluiden maken heeft volgens mij erg te maken met het 'overprikkeld' zijn. Hier zoon (nu 9,5) die misschien wat minder bewegelijk was/is, maar minstens zoveel energie opzoog als jullie kinderen

Wij hebben de indruk dat hij zich niet of nauwelijks kan/kon afsluiten voor alle prikkels die hij kreeg. En die indrukken en prikkels en gedachten moeten geordend worden en eruit gegooid. Het maken van geluid helpt onze zoon om zijn hoofd 'stil' te krijgen. Het bewegen om de overtollige energie (prikkels indrukken etc) uit zijn hoofd/lijf te krijgen.

Hoewel ik ook niet echt tips heb, weet ik wel dat het nu steeds beter gaat. Zoon kan zich beter uiten, hij kan alles beter plaatsen... en hij heeft iets meer controle over het geluid maken

Geluiden maken wordt bij zoon erger naarmate hij zich meer verveelt op school, of de 'controle' kwijt is op school (nieuw schooljaar, andere klas etc). We zijn nu een aantal weken verder en hij heeft zijn ritme te pakken en we merken dat het weer rustiger wordt in huis...

sterkte, ik weet hoe zwaar het kan zijn

San

San

23-10-2008 om 21:45

Vermoeide mama en zonnetje

Herkenbaar ook wat zonnetje schrijft over 'raar gedrag' om tot rust te komen. Mijn zoontje maakt geen geluiden, maar beweegt juist veel. Wiebelen met zijn benen enzo. Wat bij hem ook speelt is dat zijn spierspanning vrij laag is. Hadden we nooit gemerkt hoor, maar het viel de fysiotherapeut wel gelijk op. Dit hangt samen met het soms slecht verwerken van prikkels (kip/ei? blijft lastige materie hoor). Hij heeft daardoor niet zo'n goed lichaamsbesef en lichaamscontrole. Voor hem blijkt het belangrijk om zijn spieren op spanning te hebben, dan verwerkt hij de prikkels beter. Dus: veel bewegen, buiten spelen, aan de rekstok, springen, zware dingen sjouwen etc. Een hele ochtend stil zitten in de klas is voor hem dan ook lastig. Niet zozeer omdat hij zijn energie kwijt moet (dat hebben de meeste kinderen), maar omdat hij zijn spieren, zijn lijf weer even goed moet voelen. In de klas heeft hij trouwens nu een wiebelkussen; dat zorgt ervoor dat hij voortdurend zijn buikspieren moet aanspannen.
Als hij een hyper-bui heeft (want we merken dat het toch vlagen/fases zijn, de ene dag gaat het beter dan de andere), werkt het het beste om hem buiten te laten spelen. Bij voorkeur alleen (want prikkels van andere kinderen kan hij dan niet zo goed verdragen), en dan lekker laten rennen, bomen klimmen etc.

Sociaal

Mijn neefje is ook heel sociaal op het gebied van praten met iedereen. Hij spreekt iedereen aan, wil van alles van iedereen weten. Hij is ook heel lief en kroelt graag, maar toch... heeft hij de diagnose PDD Nos. Wat ik hiermee wil zeggen is, niet alle pdd-nos kinderen hebben dezelfde kenmerken. In pdd-nos vallen alle kinderen met een autistische stoornis die nog niet gespecificeerd zijn.
Maar blijft staan, jij weet hoe je kind is en voelt waarschijnlijk zelf aan of er een autistische stoornis in het spel zou kunnen zijn of niet.
Succes!

Guinevere

Guinevere

23-10-2008 om 22:19

Rust

Mijn zoon wordt er juist drukker van als je hem laat rondrennen en "doen" als hij weer zo'n onrustige bui heeft. Dan gaat hij juist "hyperen". Wat bij hem beter werkt, is hem iets rustigs laten doen, iets wat hij leuk vindt, bijvoorbeeld een puzzel of Loco oid.

Inderdaad guinevere

Hier ook. Vaak is bij hem het onrustige gedrag en rondrennen een teken dat hij even niet weet wat hij aan moet met zich zelf aan het doorslaan is en dan moet hij even tot rust komen.
Het probleem hier is alleen dat hij vaak weigert een puzzel oid alleen te doen. Ik moet er bij zitten, wil ik best doen, alleen gaan broertje en zusje dan resp klieren / jengelen, daaaag rustig moment. Idem als ik een boekje aan hem wil voorlezen. Dat vind ik zo vervelend hier. Mijn oudste wil graag vaak 1 op 1 aandacht die ik hem eigenlijk amper kan geven.
Hij vindt het ook heerlijk om met zijn speelgoed dieren ed te spelen, ze op een bepaalde manier uit te stallen enz enz. Zusje komt er aan en graait alles weg. Ik probeer hem steeds wijs te maken dat het misschien fijn is om even op zijn eigen kamer te spelen, maar dat wil hij (nog?) niet.

ook zo een

ook zo een

24-10-2008 om 21:34

Als het hb is...heel veel herkenning!

Hoi vermoeide mama,

Eigenlijk mag je jezelf beschouwen als een ridder met een queste.

Eerst heb je een wapenrusting nodig: geduld, moed, volharding, liefde, wijsheid en nog meer geduld. Tot je wapenrusting behoort ook kennis. Het boek "als je kind (g)een einstein is" vind ik een goede gids.

Ten tweede is er het doel van je queste. Jouw heilige graal is het vinden van een manier van omgang met je kind die aan je kind én aan jouw rechtdoet.

Goed nu ga je op pad. Je eerste taak: accepteer dat je kind moeilijk is in de opvoeding. Met dit kind zul je pas een zekere mate van makkelijk krijgen als je je er eerst bij neergelegd hebt dat niets ooit vanzelf zal gaan. Je treedt toe tot het legioen opvoeders met de grote O. Misschien een troost: men beweert dat dit soort kinderen in de pubertijd niet moeilijk meer is omdat je tegen die tijd alle strijd al gestreden hebt.....

Je tweede taak: versla de draak. Ontdek dat de draak eigenlijk een lief en ietwat ongelukkig schildknaapje is. Weet je dat dit soort kinderen werkelijk onvoorstelbaar veel energie kan hebben? Als jij uitgeput op de bank ligt, staat hij nog voor je: "wat gaan we nu doen?". In onze woonkamer staat al jaren een trampoline en is er bewust ruimte om heen en weer te rennen (zodra het eten op is mogen ze van tafel om te rennen en te springen maar onder eten wordt er gezeten), er moet uitdaging zijn op school, in de vrije tijd moet er activiteit zijn: speeltuin, sport, museumjaarkaart, contact met vergelijkbare kinderen (je kunt je niet voorstellen hoe rustig twee onuitstaanbaar drukke kinderen kunnen worden als ze samen spelen). Weet ook dat hij rond deze tijd en in de komende jaren fluks zal experimenteren met het fenomeen macht. Gelukkig ben jij een machtige ridder met de juiste wapenrusting!

Je derde taak: je eerste concrete opvoedingsopdracht. (je kunt hier pas aan beginnen als je eerst de vorige stappen doorlopen hebt!) Je schrijft dat je kind zoveel herrie maakt tenzij hij je onverdeelde aandacht krijgt. Het is niet helemaal duidelijk voor mij of hij herrie maakt als hij lekker speelt of juist om jou te dwingen om hem aandacht te geven? In het eerste geval: gefeliciteerd! Je bent gezegend met een kind dat zelfstandig kan spelen. Geniet daarvan! Wellicht zitten moeder en kind iets te veel op elkaars lip. Spreek samen af dat alle spelletjes waar veel geluid bij te pas komt boven of buiten plaatsvinden. In het tweede geval: Opvoeden. Hij daagt je uit en heeft het hard nodig jou gezag te voelen. Dus check je wapenrusting nog een keer (vooral geduld, volharding en liefde) en ga je kind te lijf (geen lijfstraffen overigens). Je kind is ondertussen oud genoeg om afspraken te maken. Bij mijn kind helpt de combi straf + belonen altijd goed. Dus bijvoorbeeld: als er na 2 keer waarschuwen nog te veel lawaai is mag je vandaag geen tv kijken. Als je een half uur stil gespeeld hebt krijg je een snoepje. Bij de jouwe werkt misschien iets anders maar weet heel goed wat je wilt bereiken en hou vol. Er is overigens nog een derde optie: hij heeft zo veel stress dat hij niet anders kan dan herrie maken. Hier heb je vooral de liefde nodig. Is hij zich goed bewust van zijn lichaam? Hoe is zijn gevoel van eigenwaarde?

Veel succes!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.