Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Zoon (5) 'ontspoort' in drukke situaties

Onze zoon van 5 jaar is totaal zichzelf niet in drukke situaties. Schooluitjes, afsluiting feestweek op school, vossenjacht, of andere festiviteiten waar veel mensen zijn of wat 'anders dan anders' is, ik herken hem niet terug. Hij wordt enorm druk, doet raar, vraagt op een negatieve manier aandacht en hoort niks meer, reageert niet als hij geroepen wordt. Thuis daarentegen is het een heerlijk, rustig en serieus kind en het baart me zorgen om hem zo anders te zien. Waarschijnlijk is hij hoogsensitief en hoogbegaafd en staat hij te erg 'open' voor alle prikkels van buitenaf, maar hoe gaan we hier op een juiste manier mee om? Nu heb ik de neiging om met de juf te gaan praten en te bespreken dat hij gewoon niet meer naar school gaat als er eenmalige, collectieve festiviteiten zijn. Maar is dat een oplossing? Heeft iemand hier ervaring mee? Bedankt voor jullie reactie.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Bijzonder

Mijn dochter van 5 is dus exact tegenovergesteld: op school, sport, uitjes, schoolactiviteiten superlief en goed luisterend en thuis ontspoort ze juist. Liijkt wel of ze alles opspaart en thuis ontploft. Even kort door de bocht, want het gaat hier om jouw vraag, maar het valt mij dus op dat het hier net andersom is. En ook ik vermoed een vorm van hooggevoeligheid ( ben daar wel aarzelend in om dat zo te zeggen hoor, ben niet zo van de etiketten, lastig bij kleuter eea te benoemen.)
Ik lees mee!

Tango

Tango

13-10-2011 om 21:45

Voorbereiden

Misschien kun je de situaties met hem voorbereiden. Dus vertellen wat er gaat gebeuren en wat er in die situaties van hem verwacht wordt. Dit kan de juf ook doen met situaties op school. En verder vooral niet teveel van die situaties opzoeken en niet te lang blijven. Op school kan het misschien ook geregeld worden dat een stagiaire o.i.d. met hem meegaat en evt. iets anders met hem gaat doen als het niet lukt. Of dat jij als ouder aanwezig bent bij de feestjes op school. Of werkt dat juist averechts?
Verder vroeg ik me een beetje af of dat hoogsensitief en hoogbegaafd iets is dat daadwerkelijk is bevestigd of dat jij het zo noemt.

Is hij ook anders dan de anderen?

Jij zegt dat hij bij festiviteiten etc. anders is dan thuis, maar is hij dan ook anders dan andere jongetjes?
Want druk doen, gillen en storend gedrag vertonen is onder kleuterjongetjes erg normaal, zeker als er wat bijzonders is. Mijn zoon is thuis iha een rustig, vrij gezeglijk en goed aanspreekbaar ventje, maar buiten de deur is het soms een kleine barbaar.

Vindt de leerkracht zijn gedrag afwijkend en zorgelijk?

Los van dat al: ik zou bijzondere activiteiten niet actief gaan opzoeken en misschien ook wel minderen voor zover mogelijk, maar ik vraag me af of geheel vermijden wel zo goochem is. Hij zal er toch mee moeten leren omgaan. En als je hem weghoudt bevestig je hem misschien juist wel in het idee dat dat soort dingen een tikje eng zijn.

Groeten,

Temet

agnes77

agnes77

13-10-2011 om 22:03 Topicstarter

Antwoorden

Bedankt voor jullie reacties. Even wat antwoorden:
Ik houd ook helemaal niet van die etiketten (vandaar de twijfelachtige toon), maar op school geven ze het zelf aan. Hij wordt volgend jaar getest, nu is hij nog te jong. Maar daar gaat het me niet eens om, ik wil gewoon weten hoe we er mee om moeten gaan. Dergelijke situaties vermijden lijkt me idd geen goed idee Temet, daar hadden wij het vanavond ook over. Het hoort er toch bij. Voorbereiden werkt helaas niet, wordt hij alleen maar nerveuzer van. Ik kan me er enorm druk om maken maar tegelijkertijd heb ik zo met hem te doen. Vanavond hadden we een projectafsluiting op school, het was enorm druk, en dan ligt hij in bed en zegt dat "zijn hersens zo'n pijn doen van de drukte". Zijn juf vindt zijn gedrag bij vlagen zorgelijk. Het is niet structureel. Daarbij komt ook, belangrijk 'detail', dat hij chronisch ziek is. Hij heeft recidiverende longontstekingen en slikt aardig wat medicijnen. Elke 14 dagen zitten we minimaal 1 keer in het ziekenhuis en dat trekt hij zich ook enorm aan. Hij zit nu ook alweer 2 weken tegen een longontsteking aan te vechten. Dankzij de medicijnen zet het niet door, maar hij voelt zich niet lekker. Misschien is het wel een combinatie van alles, maar ik blijf dus met die vraag zitten: waar doe ik goed aan???

dc

dc

13-10-2011 om 22:45

Speeltje?

Kun je hem voor dat soort gelegenheden niet een klein speeltje geven waar hij mee kan frunniken? Als hij zich op iets in zijn handen kan concentreren, kan hij misschien alles wat teveel is even buiten houden.

Verder zou ik toch proberen hem weg te houden bij drukke dingen totdat hij zich weer helemaal goed voelt.

Ook zou ik proberen hem oefeningen te leren om zich te aarden. Ik ben zelf hoogsensitief en kan daar nu prima mee leven, maar ik heb geleerd mezelf te beschermen en heel goed naar mijn lichaam te luisteren. Ik was heel lang ook chronisch ziek trouwens (spastische dikke darm), en dat is nu helemaal over. Er is dus hoop

Laat hem voor hij naar school gaat even wat oefeningetjes doen dat hij aan zijn voeten moet denken. Bekend is doen alsof je een boom bent, en je voeten de wortels zijn. Hoe meer je geaard bent, hoe minder beinvloedbaar bent voor allerlei invloeden van buitenaf!

En met de chronische longontstekingen zou ik eens langs een acupuncturist gaan. Zeker als hij ook vaak buikpijn en last van allergieen heeft.

Maylise

Maylise

14-10-2011 om 01:50

Normaal

Het is heel normaal dat jonge kinderen in drukke, wilde situaties wat ontsporen. Het is zo'n kakofonie van indrukken wat op hun afkomt dat ze vaak niet weten hoe ze daarmee om kunnen gaan. Schreeeuwen, niet luisteren, driftbuien en dergelijke horen er soms (helaas) bij.

Wat ik deed was:

1) van te voren vertellen hoe de situatie zou zijn, wat er precies gedaan zou worden (voor zover bekend) en wanneer afgelopen. Elk detail dat kon helpen gaf ik door. Even alles doorbespreken over wat ze kunnen verwachten werkt goed.

2) bij een langdurige feest activiteit een rust moment in proberen te bouwen (even een wandeling buiten maken, even een filmpje kijken). Dat is natuurlijk lastiger in schoolsituaties waar je niet zelf bij bent. Je kan dan niet een rust moment inbouwen. Hoogstens kan je proberen je zoontje aan te leren om als het druk in zijn hoofd wordt zichzelf even terug te trekken. Of dat hij het aan de juf aangeeft die hem dan de gelegenheid geeft zich even (hoeft soms aar een paar minuten) terug te trekken.

Maar ik vind het verder geen zorgwekkend gedrag. Bijna al mijn kinderen hebben zo'n fase gehad.

Valkyre

Valkyre

18-10-2011 om 13:29

Agnes

Ik herken heel veel van mijn zoontje (en van mijzelf) in jouw verhaal. Misschien heb je iets aan een van de boeken van Elaine N. Aron over hoogsensitiviteit, bijvoorbeeld Het Hoog Sensitieve Kind (the Highly Sensitive Child). Zelf heb ik veel aan haar eerste boek over dat onderwerp gehad, omdat ik er zelf ook mee heb geworsteld (burnout, gedeeltelijk hierdoor veroorzaakt).

Hoogsensitieve mensen kunnen trouwens niet "filteren;" alle indrukken (kleuren, geluiden, geur, bewegende mensen om je heen) komen gewoon keihard binnen. Helaas valt dat filteren/blocken van prikkels voor de meesten ook niet te leren. Ik ben 38 en kan het ook nog steeds niet. Bij mij en mijn zoon werkt geleidelijk meer blootstellen aan prikkels dus ook averechts: we raken alleen maar meer overprikkeld. Mijn zoontje mag op school in een rustig(er) hoekje tekenen als hij te wild wordt, dat kan wel iets helpen, maar verder moet hij gewoon een uurtje (of twee) alleen spelen als hij thuiskomt. Hij is nog geen vijf, dus we houden hem ook nog regelmatig een halve dag thuis om bij te komen.

Probeer bij de leerkracht begrip te kweken: je kind heeft van "normale" dingen (pratende kinderen, een duwtje tegen de arm, felgekleurde platen, herriespeelgoed, een kind dat voorbij rent) veel last, want het kan die dingen niet buitensluiten. Misschien dat dat boek je kan helpen bij het uitleggen aan de leerkracht.

Andere tips: leer je kind (iom leerkracht) zich terug te trekken, desnoods op het toilet. Vraag of er een CD-speler is met koptelefoon (zoek een heel rustig muziekje uit, laat het kind de ogen sluiten). Zorg dat het thuis opgeruimd is - een wat kale slaapkamer en woon/speelkamer is prettiger. Gebruik badderen als rustpunt (kind liefst alleen in bad, als dat kan), en de maaltijden ook. Zet niet te vaak muziek aan, stilte werkt kalmerend. Of rustige klassieke muziek (niets pompeus). Wissel buitenspelen (liefst in het bos ofzo) af met rustig tekenen/knutselen zonder teveel gepraat. Klinkt allemaal verschrikkelijk anthroposofisch, ik weet het, maar het helpt echt! En natuurlijk voldoende slapen - maar dat lukt hier alleen als er niet teveel "bijzondere" dingen gebeuren. En dan is een sperlafspraakje al heel pittig.

Heel veel sterkte ermee!

groet, Valkyre

maartje

maartje

20-10-2011 om 09:09

Sensorische intergratie stoornis

Heel herkenbaar, ik loop regelmatig met zweet op mijn rug omdat zoon een ongeleid projectiel is tijdens verjaardagen en feestjes. Kost veel energie.

Zoon is 5.5 HB en heeft een sensorische intergratie stoornis. (prikkelverwerkingsstoornis)

Vorig jaar laten testen, kwam niks uit. Daarna naar fysio gegaan omdat juf zijn fijne motoriek slecht was.
De fysio kwam met deze stoornis. Zoon is een prikkelzoeker en raakt regelmatig overprikkeld.Zijn prikkels kan hij alleen verwerken door te bewegen.
Je hebt 2 soorten prikkelzoeker en prikkelontwijker.

Het komt vaak voor : jongen, HB en sensorische integratie stoornis.

Waar ik tegen aan ben gelopen is dat niet eerst het lichamelijke is uitgesloten voordat ze gingen testen.
Dat had een hoop stress gespaard

Hier een link miss heb je er wat aan. http://www.nssi.nl/site/
http://www.hb-kind-forum.nl/index.php

Hombre

Hombre

20-10-2011 om 20:27

Terminologie

Ik ben allergisch voor termen als HB en sensorische blabla, maar mijn oudste zoon heeft wel de neiging om extra lastig te worden als je iets met hem gaat doen dat hij heel leuk vindt. Dus precies het tegengestelde van wat je zou verwachten, niet blij en lief, maar sjagrijnig en onaangenaam.

Oh, en Maartje, ik ben zelf waarschijnlijk HB avant la lettre, dus je moet het me vergeven, maar het is echt 'integratie' en niet 'intergratie'. Als je het woord zo vaak gebruikt kun je je misschien maar beter even verdiepen in de spelling.

Tango

Tango

20-10-2011 om 21:24

Pfff, hombre

Je bent allergisch voor termen als HB en sensorische blabla, maar je zegt zelf dat je HB bent. Snap hem niet helemaal hoor. En waarom ben je er zo allergisch voor? Het zijn gewoon dingen die bewezen zijn hoor.
Hier overigens een zoon die ook een sensorische integratie-stoornis heeft. Ik merk wel dat het met de jaren beter gaat, maar voorheen kon hij ook niet tegen drukke situaties. Ging dan heel gek doen, wist zich geen houding te geven. Hij kon verder ook niet tegen harde wind, schrok van aanrakingen etc. HB is hij niet voor zover ik weet.

dc

dc

21-10-2011 om 08:35

Hb - ot

Bij die term moet ik altijd aan potloden denken!

Hombre

Hombre

21-10-2011 om 13:36

Re: pfff

"Je bent allergisch voor termen als HB en sensorische blabla, maar je zegt zelf dat je HB bent. Snap hem niet helemaal hoor."

Dat zijn van die cirkelredeneringen die ik om een of andere reden dan grappig vind. Ik geloof ook niet in astrologie, want ik ben een maagd.

"Het zijn gewoon dingen die bewezen zijn hoor."

Het zal best, maar dan worden ze vervolgens door Jan en alleman als kant-en-klare stickers op iedereen geplakt en alles is verklaard. Het staat me soms wat tegen hoe dat ook op dit forum gebeurt. Er zal vaak best wat inzitten, maar als ik dan weer zo'n ouder zie die met een handvol etiketten zijn of haar kinderen categoriseert dan schud ik mijn grijze hoofd wel eens. Ze zijn wat ze zijn, schieten we nou werkelijk wat op met al die stickers?

dc

dc

21-10-2011 om 19:06

Forum

Ik denk dat die terminologie wel helpt om er op een forum over te praten. Zolang je niet zegt "he autist, aan tafel!", is het wel makkelijk om elkaar te begrijpen, zonder hele lappen tekst uitleg te geven.

En ik dacht er 4 jaar geleden net zo over als jij hombre, dus op dit punt heeft dit forum me "bekeerd".

Valkyre

Valkyre

23-10-2011 om 09:20

"normaal"

Ik heb mijn kind ook altijd als normaal gezien. Maar toen ging hij naar school en bleek de juf hem niet te begrijpen. Dat waar wij als vanzelf rekening mee houden (we merkten niet eens meer dat we dat deden), namelijk zijn gevoeligheid voor prikkels, bleek zonder labeltje niet te begrijpen voor de juf. En dat terwijl wij toch prima in staat zijn uit te leggen waar Spruitje behoefte aan heeft (zie mijn vorige reactie). Dus nu heet het "hoogsensitief." Ik ben het met Hombre eens dat het jammer is dat we tegenwoordig labeltjes nodig hebben om de merkwaardigheden van een verder heel doorsnee kind te begrijpen.

Wat ook regelmatig voor schijnt te komen, is dat kinderen die duidelijk in een plusklas thuishoren eerst getest moeten worden voor de school ze in de plusklas plaatst. Waarom?? Ik wil mijn kind helemaal niet testen. Mijn kind is veel meer dan een label.

Tegelijkertijd maakt een label (of een beschrijving van het gedrag) het wel veel makkelijker om mogelijke manieren te bespreken om dat gedrag in goede banen te leiden.

En hb, ja, ik dacht ook altijd aan potloden Hoewel ik 2B prefereer

Groeten, Valkyre

Gut

ik denk dat een groot gedeelte van alle volwassenen op deze wereld gevoelig reageert op de dolle dwaze dagen in de bijenkorf, ik ga er dus niet naar toe, zo hou ik ook niet van mega grote campings.

gisteren hadden we een borrel met 6 buren + kinderen hier, ik weet niet wat ik allemaal heb uitgekraamt maar heel rustig en stabiel kwam ik vast niet over, bovendien sloeg het glas prosecco iets te hard in mijn lijf in. Sorry, ik ben geen goede gastvrouw en ik kan niet in die mega drukte rust uitstralen, so be it.

En ja dan is het niet gek dat als je 5 bent en je los gelaten wordt in zo'n 'hysterische' menigte je niet prettig voelt en naderhand hoofdpijn hebt van alle indrukken, drukte, herrie, energie etc.

nee ik begrijp het volkomen en de oplossing is er langzaam mee om leren gaan (met vallen en opstaan) en vooral dat soort massale sociale happenings te relativeren tot iets 'wat je als kind af en toe moet ondergaan en als je volwassen bent dan bedank je hartelijk voor uitnodigingen als die per ongelijk toch op je pad komen'.

Valkyre

Valkyre

24-10-2011 om 20:11

Precies, manda

Ik word ook altijd nogal druk - soms zelf op het hysterische af - als ik veel drukte om me heen heb. En ik heb het vaak pas te laat door en kom dan met hoofdpijn thuis.

Nee, dan ons Spruitje: hij had dit weekend twee kinderfeestjes, elk van 14-18u (veeel te lang voor hem dus). We zijn expres wat later gegaan. Het eerste feestje was in een rumoerige binnenspeeltuin, wat hij wel leuk, maar heel vermoeiend vindt. Het tweede feestje, op zaterdag, was bij ons in de straat. Het feestvarken bezit een enorme berg aan herriespeelgoed, en verder staat er bij feestjes altijd flink hard K3 aan op de breedbeeldtelevisie. Ik was apetrots op ons Spruitje, want na twee uur, toen er weer een herriespeelgoedje in gebruik werd genomen, heeft hij zelf gezegd dat hij het te druk vond, en heeft zich thuis laten brengen. Geweldig toch? Hij kent zijn grenzen nu al beter dan ik op mijn 28ste, toen ik ten onder ging aan een burnout... Echt stoer.

We praten hier ook veel over met hem; hij weet dat hij ook op school bijvoorbeeld mag aangeven wanneer het hem te druk wordt. Zijn juf probeert dan een rustig plekje voor hem te creeren. Gelukkig heeft hij een juf die zeer gestructureerd te werk gaat, wat hem heel veel goed doet. Hij vindt school dus ook erg leuk, gelukkig, en hij wordt steeds minder druk. Ik ben erg onder de indruk van het lerend vermogen van ons Spruitje op dit gebied.

Mijn advies is dus ook: praat er veel over met je kind, en laat je kind (een deel van) de oplossing aandragen. Leer je kind de eigen grenzen te herkennen ("het is een beetje te druk hè? Zullen we even naar buiten gaan?") en op den duur zelf aan te geven wanneer het te veel prikkels binnenkrijgt.

Zelf heb ik als kind juist geleerd de signalen van mijn lichaam te negeren ("doe niet zo druk;" "stel je niet aan"), wat het er niet eenvoudiger op maakt. Het is natuurlijk moeilijk voor zo'n kind, maar ik denk dat de meeste kinderen dit kunnen leren herkennen.

Dit zijn natuurlijk persoonlijke ervaringen, maar ik hoop dat je er iets aan hebt.

Groeten, Valkyre

anna

anna

26-10-2011 om 05:10

Valkyre

Ik ben het helemaal met je eens. Ben net een boek begonnen over "mindfullness" en positieve psychologie met kinderen, en heb het gevoel dat jou spruitje dat al heefd geleerd. Je eigen genzen kennen is moeilijk maar mischien niet zo erg als je het jong leerd.
Ik ben erg onder de indruk van hem!
ik begin wel een draadje als ik dit boek uitheb (ze hebben het in scholen in Canada, vs en Engeland al geïmplementeerd)
Groetjes
Anna.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Valkyre

Valkyre

27-10-2011 om 10:46

Anna

Wat is de titel van dat boek?

groet, Valkyre

Valkyre

Valkyre

27-10-2011 om 10:46

Anna

Wat is de titel van dat boek?

groet, Valkyre

anna

anna

30-10-2011 om 00:26

Valkyre- titel

Nu ik iets verder ben in het boek zie ik ook dat het wel echt voor kids in the VS is, alle statiestiek die ze gebruiken komt bijna alleen daar vandaan. Dus veel wat ze zegt doen we al denk ik. Anyway, niet schrikken van de auteur, het is Goldie Hawn . Ik dacht al "jeeminee, nu ik kinderen heb krijg ik sufboeken kado!", maar nee, weer een voorbeeld van verkeerde voorbeoordeling... Het heet "10 mindful minutes" , en is ook heel goed voor ouders!
Ik hoop dat je het leuk vind

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.