Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
11-05-2009 om 12:58
Mijn zoon van 9 heeft sinds een tijd last van een soort tic's. Hij heeft een tijdje heel veel met zijn ogen geknippert. Dat ging vanzelf over en het leek voorbij. Nu heeft hij een soort lichte tic met zijn hoofd, hij heeft ook een tijd gehad dat hij hele lichte kreuntjes gaf al bij bv in bed lag te lezen of iets rustigs deed. Steeds als ik op het punt stond naar de huisarts te gaan ging het ook weer voorbij. Wat moet ik doen, wat kan dit zijn, hebben jullie hier ervaring mee? Ik maak overigens snel een afsrpaak met de huisarts want ik ben er toch niet gerust op.
11-05-2009 om 13:03
Stress
Ik merk dat oudste ondertussen 11j, er last van heeft tijdens drukke momenten vb oud en nieuw, verjaardagen, toetsenperiodes op school of als er iets gebeurd op school. De eerste tics (ogen knijpen) verschenen rond haar 6de en ik merk dat de tics afnemen in frequentie en dat ze ook sneller weer voorbij zijn.
Groetjes
12-05-2009 om 09:34
Mijne ook
mijn zoon, en dochter trouwens ook, heeft ook af en toe een trekje. Gaat vanzelf, soms bij stress. Gaat ip vanzelf over. Ik denk echter soms wel dat je er iets van kunt zeggen omdat ze er zich niet bewust van zijn. Kan helpen, maar kan het ook erger maken (haha)
12-05-2009 om 12:32
Vrees erger worden
Ik zeg er niet vaak iets van, bang dat de tics erger worden. Maar ik merk tegelijk dat hij zich wel bewust is van de tics. Bedankt voor jullie reacties.
12-05-2009 om 20:45
Code afspreken
Ja, heel herkenbaar! hier ook beide zonen met tics. Precies wat je zelf ook omschrijft; soms een tijdje met ogen knipperen, dan weer bepaalde beweginkjes met het hoofd, of kreunende geluidjes tijdens lezen of gewoon rustig spelen oid. Maar ook fladderen of op een speciale manier steeds blaasgeluidjes maken enz. enz. noem maar op, hier is al zoveel langsgeweest. Oudste (15) is er ondertussen wel zo goed als overheen, maar jongste (8) zit er nog middenin.
Ik heb ook gemerkt dat er wat van zeggen vaak zorgde voor verergering (plus daarbij dat hij er heel boos om werd als ik er wat van zei "niet waar, dat doe ik niet!"). Nu hebben we een tijdje geleden een bepaalde code afgesproken. En dat helpt wel! Ik zeg er dan niets van en toch wordt hij er attent op gemaakt. Het klinkt heel simpel maar het werkt wel. Misschien ook voor jou een tip?