Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Rita

Rita

15-05-2009 om 15:58

Zoon psychisch niet sterk

Onze zoon van 12 is geestelijk niet sterk. Hij zit door het minste of geringste diep in de put.

Op school loopt het niet lekker. Hij kan niet omgaan met de manier waarop kinderen onderling met elkaar omgaan. Beetje treiteren. Niet echt pesten. Beetje sarren. Maar hij trekt het zich enorm aan.

Hij wordt er letterlijk ziek van. Wij zijn al met hem bij een psycholoog geweest. Hij heeft al eens een weerbaarheidstraining gedaan en het helpt allemaal wel een tijdje, maar na verloop van tijd valt hij weer in zijn oude gedrag terug en momenteel kunnen we hem bijna niet uit zijn verdriet uitkrijgen.

Thuis gaat het wel goed maar op school of bij de sportvereniging gaat het mis. Als er een groepje kinderen bij elkaar is voelt hij zich niet veilig en durft hij niets meer. Is alleen maar bang dat ze het over hem hebben en iets geks zullen zeggen of doen.

Wie herkent dit en wie weet de oplossing??

De "deskundigen" komen ook niet veel verder dan een bezoek aan een psycholoog of creatieve therapie oid.
Hebben jullie ervaring en tips?

Groet Rita

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
MaximeM

MaximeM

15-05-2009 om 17:42

Ben ik weer met speltherapie

Hoi Rita,

Ik schrijf dit wel vaker als advies, dus hier nog een keertje; een neefje van mij en de dochter van mijn vriendin hebben heel veel gehad aan speltherapie. Ik weet niet of je zoon dit al gedaan heeft maar deze 2 kinderen die ik ken hebben het als heel prettig ervaren en hebben er ook veel aan gehad. Je kan op speltherapie googlen, maar ik vond laatst een site met hele goede info er over, kan je altijd nog even verder zoeken naar een therapeut bij jou in de buurt; www.speltherapie.nl
Mijn zoon is ook wel een piekeraar en durft ook niet gauw iets (bijvoorbeeld zelf ergens heen fietsen omdat hij dan bang is dat hij groepjes jongens tegen komt die hem gaan pesten) is hem nog nooit echt overkomen, wel een keertje hebben kinderen uit een andere straat hem uitgescholden...zomaar...sindsdien is hij bangig. Toch lukt het ons tot nu toe nog wel hem te overhalen soms iets te ondernemen alleen, of hem zelf een vriendje te laten bellen zodat ze samen kunnen gaan. (ergens naartoe) Gelukkig heeft hij een zus die veel makkelijker in het leven staat en daar kan hij zich ook wel aan optrekken. Hier is therapie dus niet nodig.
Maar als je zoon terugvalt in zijn gedrag is het dus nodig hem te blijven stimuleren zodat hij blijft onthouden wat hij toen geleerd heeft. Misschien is een poster met affirmaties (positieve teksten) voor hem maken een goed idee?

Succes
Maxime

m@

m@

17-05-2009 om 22:27

...of meer aan de hand?

Hoi Rita,

Rot voor je zoon dat het niet goed gaat als hij zich onder een groep leeftijdsgenoten bevindt. Jij beschrijft het als "psychisch niet sterk", maar is er wellicht iets anders aan de hand. Is er wel eens nagedacht over iets als (een lichte vorm van) autisme? Ook dan hebben kinderen vaak moeite met de groep.

Succes met uitzoeken en belangrijker: het vinden van de oplossing voor je zoon.

M@

Herhaling....

Door mijn eigen ervaring met psychische problemen merk ik dat herhaling, herhaling en herhaling van therapie, gesprekken vaak het beste werken. Het is niet zomaar na 9 gesprekken dat het psyche ineens weer werkt. Zoals ik al lees in het verhaal is dat het na gesprekken of training het vaak dan wel een tijdje goed gaat. Zodra je merkt dat het weer niet goed gaat trek aan de bel. Laat hem Judo doen, want hierbij gaat het niet om het vechten, maar om het leren beheersen van een bepaalde vechttechniek waarbij zoveel meer bij komt kijken. Ook hier wordt een stukje weerbaarheidstraining gegeven. Een assertiviteitstraining oid...maar houd het warm bij hem. Ga tesamen met hem de weerbaarheidstraining doen en zorg dat hij het vol houd...

Ik heb nu al jaren een onderhoudscontract bij het GGZ (zo noem ik dat zelf) wat betekent dat ik eenmaal in de maand op gesprek kom en er samen met mij gesproken wordt over een bepaald onderwerp wat me bezig houdt. En dit zorgt voor routine en hierdoor krijg ik gaandeweg meer grip op mijzelf.

Rita

Rita

19-05-2009 om 19:48

Ja herhaling

Ik denk ook dat het daar aan schort. Dat gaan we dus nu wel doen. Eerst het trajekt in met de kindercoach en daarna herhalingsafspraken maken.
Daar heb ik het ook al met de therapeut over gehad en dat leek haar ook een goed idee.
Ze zei: Als het dan op dat moment niet nodig is kun je altijd de afspraak afbellen of verplaatsen.

Ademruimte...

Hartstikke fijn om te horen dat je dit gaat doen en dat de therapeut het ermee eens is. Het belangrijkste is dat je contact blijft houden met de instantie dan kom je er weer makkelijker tussen. En op die manier voorkom je terugval.

Ik hoop voor je zoon dat hij wat meer zelfvertrouwen in hemzelf gaat krijgen. Er is niks lastiger en moeilijker dan weinig zelfvertrouwen hebben. Dat had ik ook erg last van op de middelbare school. Gelukkig is er nu veel meer ruimte voor psychische problemen bij jeugd dat bij mij. En daar ben ik heel blij om... complimenteer hem met alles en laat hem weten dat hij gewoon hij is zoals hij is. Hij hoeft niet mee te doen met die zogenaamde plagerijtjes, sarren. Want persoonlijk is dat zo nutteloos. Ik vind het niet grappig, want gelukkig laat je zoon het wel merken. Maar evenzoveel kinderen kunnen hier aan onderdoor gaan. Want niet ieder kind ziet het verschil tussen plagen en ernst.

Hopelijk vind je zoon wat rust en zelfvertrouwen...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.