ava star
15-02-2010 om 17:02
Zoon zo lastig met eten, wat nu?
Onze zoon van 7 is altijd een moeilijke eter geweest. Hij had veel kno-klachten vanaf zijn geboorte die eigenlijk nog steeds niet helemaal over zijn. Door deze problemen kon hij niet goed eten. We hebben hiervoor veel begeleiding gehad van medisch psychologe etc. Op zich eet hij nu bijna alles, maar zo moeizaam.
Hij wil bijvoorbeeld geen boter op zijn brood. Ok zonder boter kun je leven, dus hij mag zonder boter als hij hartig beleg er op doet. Als hij hagelslag wil dan met boter. Nou dan doet hij dus rustig een uur over zijn brood. 's Avonds eet hij rustig eerst zijn vlees en aardappels en dan wil hij zijn groente niet meer, want hij heeft er niks meer bij. Ja duh!
Wat we ook doen, wat we ook beloven/belonen het helpt allemaal maar tijdelijk. Waar het dus op neer komt is dat hij volgens ons een machtsspelletje aan het spelen is. Die wint hij niet, maar gezellig is het dus ook niet aan tafel. Soms eet hij wel 5 dagen geen warm eten en blijft ook zijn boterham de volgende ochtend staan. Dus dan leeft hij eigenlijk op niks. Heel slecht voor een kind met al zulke medische problemen en lage weerstand.
We hebben ook wel eens gedacht aan brinta of zo, maar dat lust en mag hij ook niet (geen melkproducten i.v.m. slechte invloed op oren).
Wat we nu doen is: niet willen eten, dan naar boven en naar bed. Wel wat gegeten, maar niet alles: ook geen sojatoetje. Brood niet op is ook geen lekkere koek mee naar school en/of geen snoepje na school. Wat kunnen we nu doen om deze cirkel te doorbreken? Wie heeft er al wel eens met dit bijltje gehakt?
Misschien ga ik toch maar weer eens professionle hulp inroepen, maar wil het eerst hier eens vragen.
T&T
18-02-2010 om 12:59
Guinevere
Wij proberen het op die manier ook wel eens, anders waren er noooit groenten ingegaan, en nu zijn ze toch tot de ontdekking gekomen dat erwjes en worteltjes niet echt heel vies zijn
Maar sommige dingen (die beruchte aardappel...) gaan er gewoon niet in! en daar ga ik niet meer in dwingen, dan maar een alternatief. En er zijn altijd genoeg alternatieven te bedenken die heel gemakkelijk en net zo goed zijn (brood, pasta). We werken dus met zo'n drie vakken bordje, soms kies ik een vak, omdat ik wil dat ze iets nieuws proeven, soms kiezen ze zelf alle drie. Er moet dan natuurlijk wel iets te kiezen zijn. Zo kiest mijn zoon nooit aardappels, en mijn dochter nooit vlees! en dat moet kunnen als er een goed alternatief op tafel staat.
Ik ben zelf overigens gek op de aziatische keuken, daar heb je altijd keus op tafel! ze vinden daar onze aardappelen -groenten- vlees cultuur echt heel armoedig ook kan er dan soep tegelijk met het hoofdgerecht opgediend worden, en kleine maar gezonde bij gerechtjes... alleen bij mij is dat een vreemde mengelmoes van van alles geworden, maar ook hier dus geen "gangen" menu, maar alles (ook soep) tegelijk op tafel.
groetjes, Tess
Geerdientje
19-02-2010 om 15:52
Zelf koken
Ook wij hebben van alles geprobeerd met een slechte eter. Straf of geen straf, wat bij ons essentieel was: niet meegaan met de neerwaartse spiraal, dus niet laten merken dat we ons ergerden of bezorgd waren en zeker niet de sfeer aan tafel laten beheersen door zijn eetgedrag! Gewoon gezellig gaan zitten kletsen met de anderen over heel andere dingen en hem lekker in z'n sop gaar laten koken. Gaat hij dan gillen/huilen/jammeren? Hup, naar de gang tot hij rustig wordt (en dan ook zelf niet boos worden, gewoon heel nonchalant maar kordaat).
Da's heel moeilijk, maar het helpt hier wel. Zodra hij merkt dat zijn gedrag niet de uitwerking heeft die hij hoopt, staakt hij zijn gedrag. Bij ons was het dan ook echt een machtsspelletje.
Wat we ook hebben ingevoerd is dat hij voor 1 dag in de week zelf de kok is, dus het menu bepaalt en kookt (nou ja, mee helpt met koken, hij is pas 7 Dat heeft echt geholpen om de sfeer aan tafel te verbeteren. Succes!