Leugen en depressie
Ik zie allerlei goedbedoelde filmpjes op internet voorbij komen dat het zo goed is als je een luisterend oor biedt aan mensen die depressief zijn, om er voor hen te zijn en te steunen. Het is de vraag of iemand die depressief is in staat is om grenzen van anderen te respecteren en van zichzelf.
Mijn dochter toen 16 bleef ineens bij een man/collega 27 slapen die dus dat luisterend oor bood , maar ik wist van niks dit ging een poosje aan tot ik al een tijdje het gevoel had dat er iets niet klopte. Vind het ook niet kloppen van een man om een 16 jarige in huis uit te nodigen en te laten slapen.(ben ik hier de enige in die dat vind?) Ze vertelde als klein kind al weinig maar sloot mij nu toch echt buiten, en loog over waar ze was, ze zei al vaak de laatste tijd dat een vriendin vroeg om te slapen dat keurde ik goed. Maar als ik had geweten bij een man 27 dat had ik zeker niet had goed gekeurd. Ik zelf vind dat ook niet kunnen. Samen besproken dat dit niet kan, ze vertelde mij toen dat ze het niet meer zou doen. Dit ging een tijdje goed tot ik het gevoel weer had het klopt niet. Wat kan je nou doen, kan er moeilijk de hele dag volgen of controleren.
aanvulling
Nog toevoegen dat ik die man niet snap om zoiets te doen.
Na een lange poos ben ik er dus achter gekomen dat het hem om meer ging dan
alleen een luisterend oor te bieden. Ze is zwanger geweest en heeft een miskraam gehad. Ik keur de relatie af. Nu ben ik wel bang dat ze misschien eerder voor hem zou kiezen dan voor mij. Maar kan me er niet bij neerleggen.
Vraag
Out, vervelende situatie zeg. Maar heb je een vraag?
De vraag
De vraag is volgens mij wat je er tegen kan doen. Ik vind dat ook een lastige hoor. Hier ook een dochter van 16 die helaas ook niet altijd eerlijk is in waar ze naar toe gaat etc. Achteraf komt er vaak een ander verhaal. Soms moeten ze ook gewoon leren van hun ervaringen. Maar zwanger worden is dan wel weer een hele heftige ervaring om van de leren. Ik zou in ieder geval met je dochter bespreken dat ze aan de pil gaat o.i.d. en verder blijven hameren op eerlijk zeggen waar je heen gaat, niet liegen etc.
Bij dochter hier doen we dat ook. En blijven uitleggen dat wij ons zorgen maken als ze niet laat weten waar ze is. Dochter hier begrijpt dat nog steeds niet. En is dan boos als wij mensen gaan bellen om te vragen of ze haar gezien hebben. Steeds leggen we dan weer uit dat we dat uit bezorgdheid doen. Maar het blijft lastig hoor met die pubers. Aan de ene kant vinden ze zichzelf al zo groot en volwassen, maar af en toe zijn het gewoon nog kinderen.
aanvulling
Weet niet een vraag maar de reacties van anderen , wat ze gedaan hebben of juist niet. Is het normaal dat iemand van 27 een jonge vrouw/meisje in huis neemt buiten het weten van ouder.
Out
" Is het normaal dat iemand van 27 een jonge vrouw/meisje in huis neemt buiten het weten van ouder."
Nee, natuurlijk niet!
En volgens mij zelfs strafbaar. Dat kan je zelf uitzoeken of evt. de politie bellen.
Maar ja, de vraag is of je daar heel veel mee opschiet.
Belangrijker is dat je probeert een goede band met je dochter te hebben, zodat ze meer tegen je vertelt en vooral meer tegen je *durft* te vertellen.
Dus dat je haar duidelijk maakt dat ze met ALLES bij jou kan komen, ook dingen waarvan zij denkt dat je het verbiedt of dat je er boos om wordt. Omdat je dat liever met haar *bespreekt* dan verbiedt.
En dat je er dan ook voor zorgt dat je niet boos wordt. Dat schrikt af.
Je kunt haar duidelijk maken dat het voor haar misschien toch veel fijner is als ze dingen met jou/jullie kan delen, vooral ook haar zorgen, zeker over dingen als zwangerschap.
16 is een moeilijke leeftijd. Ze willen en moeten zich losmaken, maar aan de andere kant kunnen ze nog niet alle risico's overzien, dus wil je soms ook grenzen stellen.
En vraag haar vooral of ze gelukkig is met deze "vriend". Misbruik ligt op de loer. Je kunt haar beter aangeven dat ze altijd bij jullie terecht kan dan het te verbieden. Dan wordt het alleen interessanter en hoor je helemaal niets meer.
aanvulling
We hadden een hele goede band , was al gescheiden toen ze 5 jaar was.
We waren echt samen deden alles samen. En natuurlijk hadden wij onze moeder dochter ruzies, maar besproken dit gelijk. En ergens heeft ze gedacht als ik eerlijk ben, dan mag het niet. klopt ook als ik het geweten had ze er zeker niet mogen slapen. Laat ik nog toevoegen dat we op 14 jarige leeftijd bij hulpinstanties/ggz zijn gekomen ze heeft aan zelfverwonding gedaan, is hoogbegaafd viel overal buiten.
Je eigen relatie met je dochter
Helemaal eens met Vera. Investeer nu vooral in je eigen relatie met je dochter. Word niet boos, vraag hoe het met haar gaat. Die band had je, die is niet ineens weg.
out
Helaas is het zeker niet strafbaar wat deze man doet. iedereen vanaf 16 jaar is vrij om sexuele relaties aan te gaan met wie zij willen. Als er sprake is van een machtsverhouding zoals bij een leraar -leerling dan is de leraar zeker wel strafbaar maar anders niet.
Jouw dochter is ook vrij om te gaan wonen waar ze wil. ook daar kun je niets tegen doen.
Wat je wel kan doen en dat raad ik je ook aan als je de band met je dochter enigszins wil behouden: ga er in mee, hoe zeer het je ook tegen de borst stuit. Je kunt gerust zeggen dat je het geen verstandige keus van haar vindt, maar accepteer de situatie. Alleen dan geef je haar het vertrouwen dat ze terug kan komen bij jou, zodra de tijd daar is. Het is zelfs nog beter, naar mijn idee om deze man zelfs gewoon binnen te halen, uit te nodigen bij jou thuis. Dat is gewoon dan een beetje een manier om de relatie die ze hebben te monitoren en misschien nog een beetje te sturen.
juf Ank
"Helaas is het zeker niet strafbaar wat deze man doet."
Waarom helaas? Hoe zou jij willen dat de wet eruit ziet?
vreemd
Nou ja zeg nou zelf als hij haar leerkracht was geweest is het wel strafbaar,arts-patient enz . En nu niet.Is eigenlijk toch wel vreemd.
Juist dat is niet vreemd
want in die beroepen mag je geen relatie aanknopen met mensen die je leerling, patiënt zijn, welke leeftijd ze ook hebben. Omdat er op basis van het feit dat je arts of leraar bent een machtsongelijkheid is met de patiënt of leerling. Ook in andere beroepen komt dit voor. Maar daar lees ik hier niets over.
Het zou me als ouder wel onwenselijk lijken, daar niet van, maar strafbaar is iets anders.
Aagje
strafbaar maakt niet uit...
Of het strafbaar is, maakt in mijn ogen niet uit.
Als OUT hier de politie bij haalt, loopt haar relatie met haar dochter nog meer schade op.
Ik zou ook inzetten op die relatie.
Denk je dat het een ingang kan zijn om terug te grijpen op 'vroeger'?
Bijvoorbeeld foto's kijken van leuke dingen die jullie deden toen ze jong was? Een fotoboekje maken voor haar verjaardag oid?
En misschien dan in gesprek raken, waarbij jij luistert luistert luistert.
Geen oordelen etc. Probeer haar aan de praat te krijgen, gebruik zelf alleen kleine zinnetjes/woordjes om het gesprek gaande te houden (bv. Hoezo?... En toen?... Dus? ...Want?...)
Laat in al je reacties merken dat je van haar houdt, en dat ze met alles bij jou aan kan kloppen.
Hebben jullie een goede band met vrienden of familieleden, die ook eens met dochter kunnen praten? Wij hebben zelf een dochter met heel veel problemen. Gelukkig kan mijn zus kan goed met haar opschieten, dus af en toe arrangeren we een ontmoeting tussen die twee, en mijn dochter kan dan echt haar hart luchten.
Stapsgewijs werken aan relatieopbouw lijkt mij echt het beste.
En haar vriend accepteren als haar vriend, want haar keuze.
Misschien een keuze die voortkomt uit depressie oid, maar die conclusie moet zij zelf dan maar over een paar jaar trekken. Als jij daar nu op in gaat, voelt ze zich bekritiseerd en sluit ze zich af voor jou.
Moeilijk hoor!
Maar hou je vast aan de goede relatie die jullie hadden, en dat deze leeftijd voor veel ouder-kind relaties lastig is. Wat weer helemaal goed kan komen.
sterkte
Dihanne
