Mijn zoon wil niet leren
Mijn zoon van 15 zit in de 3e VMBO. Hij wil naar de marine en ziet niet in waarom hij nog moet leren. Hij doet er dus weinig aan. Zijn eerste cijferkaart was om te huilen twee enen voor engels, een 1 voor papiamentu (we wonen op Curacao) en een 4 voor nederlands. En dat terwijl hij na de basisschool HAVO-advies had gekregen. Hij kan het dus wel.
We controleren steekproef gewijs zijn agenda en zijn huiswerk. Dat was in de 2e gemakkelijk want ik controleerde op school het klasseboek. Nu hebben ze helaas klusters en moet je voor het huiswerk 12 klusterboeken doorspitten. Volgende de leerwegcoordinator van school is dat onbegonnen werk. Hij meent ook dat mijn zoon nu zelf maar eens moet beseffen dat hij zijn huiswerk moet opschrijven en daadwerkelijk moet maken. Zondagavond moest hij zijn agenda weer laten zien. Hij had het hele weekeinde niets gedaan aan huiswerk want hij had geen huiswerk volgens hem. Prompt zien we staan dat hij maandag een proefwerk papiamentu had. Wij boos en hij zijn schouders ophalen. Volgens de school heeft hij elke dag huiswerk en zeker 2 proefwerken per week. Volgens de agenda van mijn zoon heeft hij 1x per week huiswerk en 1x per 3 weken een proefwerk.
Zijn gedrag verpest de sfeer in huis enorm. En dat terwijl het opzich een hele lieve en sociale jongen is. Alleen kan school hem gestolen worden. Hij heeft nu aangekondigd dat hij bij zijn vader wil gaan wonen en niet meer bij ons (mijn partner, ik en mijn jongste zoon van 9). Bij papa wordt er niet zo op mij gelet, bij papa is het leuk.
Ik ben ervan overtuigd (mijn zoon kennende) dat hij na een maand terug wil. Binnen een maand heeft hij al slaande ruzie met zijn vader. Pa woont samen met broer, zus en neefje bij oma in huis. Privacy is er niet, een eigen kamer krijgt hij niet. Ik overweeg om hem naar zijn vader te laten gaan in de hoop dat hij dan leert apprecieren wat hij bij ons heeft en wat wij voor hem proberen te doen. We willen alleen dat hij inziet dat hij zonder opleiding nergens heen kan tegenwoordig.
Maar eenmaal bij pa, zal hij daar ook een poosje moeten blijven. Ik wil niet dat hij bij de eerste beste ruzie naar huis komt. Naar pa betekent minimaal tot aan de kerst.
Als moeder wil je het beste voor je kind en dat wil ik ook, maar als je geen medewerking krijgt of te horen krijgt "ach, laat me met rust", wat moet je dan??
Idd: zelf beseffen
De leerwegcoördinator heeft gelijk: hij moet het zelf beseffen. Hij wil bij de Marine, maar voor zover ik weet moet je ook voor de Marine een diploma hebben. Dat feit zou toch motivatie genoeg moeten zijn om ervoor te gaan werken, anders wil hij het misschien niet echt.
Ik heb misschien makkelijk praten met twee kinderen die hun huiswerk heel serieus nemen (soms iets te serieus, zie draadje hierboven). Maar met zowel de oudste (nu 2 vwo) als de jongste (groep 6) hebben we moeite (gehad) met het besef dat huiswerk belangrijk is. Wij hebben altijd gezegd dat school je eigen verantwoordelijkheid is. Ik ga een kind wel helpen, maar ik ga het niet door school heen sleuren. Ze moeten het zelf willen en zelf doen. Wel hebben we gesprekken over wat je later wilt worden, of waar je interesse naar uit gaat. Dan leggen we uit dat je om dat-en-dat te worden wel een diploma nodig hebt en dat je misschien beter toch maar eens huiswerk kunt gaan maken. Dat werkt wel motiverend bij mijn kinderen.
En ja, school is nou eenmaal stom en saai. Vond ik vroeger ook (en eigenlijk nog steeds). Daarom kun je maar beter zorgen dat je er zo snel mogelijk van af bent door zo snel mogelijk je diploma te halen en verder te gaan met iets leuks!
