Zoon 15 thuis en op verkeerde pad
Ik maak me grote zorgen om mijn zoon. Gescheiden, samengesteld gezin, accepteren niet huidige man qua opvoeding.
Zoon van vijftien zit thuis van school wegens incidenten.
Geen hobby's meer, geen school. In vakantie hangen met vrienden. Beginnen met roken, drinken, wiet en zelfs coke en wil pillen.
Ik heb hem niet in de hand. Sta hier alleen voor. Scheld mij uit en het k woord past volledig in zijn alledaagse vocabulaire. Ik word er gek van. Andere kinderen lijden er ook onder. Hij komt en gaat wanneer hij wil en als ik er wat van zeg dan scheldpartij of blijft hij gewoon weg.
Ik weet het allemaal niet meer. Hij heeft mij tot op zekere hoogte in de tang, want ik heb totaal geen overwicht op hem.
Ik ben vanalles aan het kijken hoe ik hiermee om moet gaan en wat ik moet doen. Klinkt gek maar voor de rust van mijn andere kinderen en hoe hij zich ontwikkeld (crimineel) en geen ontzag voor mijn gezag zou ik hem graag uit huis willen aan de ene kant, maar aan de andere kant juist niet. Mijn familie in omgeving zegt dat ik niet moet pikken en hem uit huis moet plaatsen. Wat is pubertijd en wat is meer dan dat. Ik word langzaamaan gek.
Vader?
Heeft je zoon (goed) contact met zijn vader? Speelt hij nog een rol in zijn leven? Die mis ik namelijk in je verhaal.
Roken, drinken, wiet, coke en pillen?
Waar haalt hij het geld vandaan?
Huisarts?
Wat naar is dit voor jou en de andere kinderen, maar ook voor je partner. Mijn vraag is ook:waar is vader? En misschien is een gesprek met de huisarts een beginnetje. Als hij je totaal onder de voet loopt en geen beterschap kan geven, is uithuisplaatsing misschien verstandig, maar ik kan me voorstellen dat dat grote weerstand bij je oproept
Vader en verder
Gen vader in beeld, wel stiefvader. Maar ja, daar neemt hij niets van aan.
Geld leent hij schijnbaar van anderen of steelt wellicht. Hij is echt van padje af.
Hij zit in traject jeugdreclassering ivm incident, maar ivm vakantietijd is die nu even buiten beeld. Ik vind het zo lastig. Ik heb het niet zo op jeugdzorg, enz. Ik hoop teveel dat hij wel weer bij draait. Alleen wordt zijn gedrag erger lijkt het. Hij negeert me volkomen. Wil weglopen en op zichzelf wonen, terwijl hij het thuis goed heeft. Hij heeft geen reëel beeld van alles.
Bij uhp is er neem ik aan ook een traject. Ik wil mijn zoon niet zomaar opgeven. Wellicht is het een fase van afzetten en uitproberen. Als ik hem dan in de steek laat, zoals zijn vader heeft gedaan (die zegt dat hij zoon haat en niet moet) dan voel ik me helemaal slecht. Maar voor de andere kinderen gaat het zo ook niet. Er valt met zoon nauwelijks te praten. Ik heb het moeilijk. Waar doe ik goed aan? Wat moet ik doen?
Zoek de gemene deler / gezamenlijk doel
Je zoon zegt dat hij op zichzelf wil wonen. Ik zou hem daar heel serieus in nemen. Op die manier kun je mogelijk het contact weer herstellen.
Laat hem met een voorstel komen. Waar wil hij wonen? Met wie?
Zorg dat je zelf goed weet wat er wel en niet mag en welke mogelijkheden er in jullie regio zijn voor 15-jarigen om zelfstandig te wonen. Ik denk heel weinig, maar dat ligt niet aan jou.
Op zichzelf
Daar heb ik het met hem over gehad. Hij denkt ik ga wel even inwonen bij een vriend, maar dat kan niet zomaar. Wij gaan straks verhuizen en dan kan hij een eigen stek krijgen omdat wij heel groot gaan wonen. Echter is zijn gedrag buitensporig. Ik krijg geen contact met hem.
Jeugdreclassering
Het wordt tijd dat die iets gaan doen, ook de school trouwens. Hij moet een dagbesteding hebben. Is er geen vorm van een rebound of time-out-voorziening? Wat gaat de school verder met hem doen?
Als hij zelfstandig wil wonen is het wellicht een optie om samen met de jeugdreclassering een vorm van begeleid kamerwonen mogelijk te maken.
Dat je straks groot gaat wonen en voor hem een mooi onderkomen hebt zal hem nu niet interesseren, vermoed ik. Dat hij het thuis goed heeft, volgens jouw maatstaven, zal hem ook niet interesseren. Er is meer in de wereld en dat interesseert hem veel meer, daar gaat hij in experimenteren. En daar kun je hem niet in begeleiden, omdat je die kanten van het leven niet kent en ook niet wil kennen.
Zou hij na je verhuizing wel uit de kring van verkeerde vrienden komen? En heb je daar ook iets wat hij kan doen?
Bekijk hem niet mer als ene kind waar jij goed voor zorgt, maar als iemand die zijn vleugels wil uitslaan en daarvoor de verkeerde route dreigt te kiezen. die wil om de vleugels uit te slaan en nieuwe dingen te ontdekken kun je niet tegenhouden, maar je kunt wel gaan nadenken over hoe je dat eventueel in andere banen kunt leiden. Waar liggen zijn interesses? Een klein voorbeeld: als hij geld nodig heeft kan hij een baantje zoeken.
Eventueel kun je ook nog verslavingszorg inschakelen, al is het maar eerst voor jezelf om op een rijtje te zetten wat je wel en niet kunt doen. Daarna zal hij toch zelf moeten willen, maar ik vrees dat dat nu nog te vroeg is: alles is nog nieuw, spannend en uitdagend. De negatieve gevolgen zal hij nog onvoldoende ondervinden.
Tsjor
Weggelopen
Bedankt voor reacties.Hek is van de dam. Vanavond was hij thuis agressief tegen zus. Ik heb hem aangesproken dat hij niet moet schelden en rustig moet doen. hij heeft veen tas vol met eten gepakt en is weggegaan. Ik weet niet waarheen, hij heeft geen mobiel (kapot gegooid tijdje terug), vandaag weer wiet gebruikt. Ik weet het allemaal niet meer.
Weet
Weet je al waar hij is? Als de jeugdreclassering er niet is moet er toch een vervanger zijn? Bel in ieder geval met school en met de leerplicht. Een kind van 15 kan wel zijn vleugels willen uitslaan maar wat je beschrijft is niet alleen maar pubergedrag. De school moet hier iets mee, thuis zitten wegens incidenten is ook door school en de leerplicht bepaald. Wat vreselijk voor jou. Heb je contact met ouders van vrienden?
Je maakt er geen vrienden mee
maar er zijn nog enkele maatregelen die je kunt nemen. Hij is 15, dus hij valt echt nog onder jouw zorg.
Een mogelijkheid is dat je de politie inschakelt, aangeeft dat hij weggelopen is, dat hij waarschijnlijk bij een vriend zit waar hij weed gebruikt. De politie kan hem daar ophalen en naar huis brengen, of via jeugdzorg onderbrengen bij een crisisopvang.
De jeugdreclassering inschakelen, maar die zijn niet zo ondernemend, meer van praten en procedures.
De leerplichtambtenaar inschakelen (ook praten en procedures).
Ondertussen moet je zelf wel ferm zijn en een plan maken: hij gaat naar school; je gaat bekijken of hij in overleg met betrokken instanties naar begeleid kamerwonen kan; of hij wel of niet mee gaat verhuizen moet je nog even bekijken, hangt af van het tempo waarin een en ander mogelijk is. Je kunt zelf nog bedenken of je hem voor die tijd nog in huis wil hebben of niet. Ouders kunnen zelf vragen om een (gesloten) plaatsing in een jeugdzorginstelling, als je denkt dat dat voor je kind het beste is. Dat is uiteraard een zwaar middel. Je maakt er geen vrienden mee, of het op korte termijn het gewenste resultaat oplevert is ook maar de vraag, maar je maakt hem wel duidelijk dat je hem niet zomaar de verkeerde kant uit laat waaien, als het aan jou ligt (en dat is zeer beperkt).
Ook al is hij niet thuis, dat neemt niet weg dat jij nog de ouder bent en daarnaar mag handelen.
Inmiddels is het weekend, dus ik zou even tijd nemen om alles wat te laten bezinken en te overwegen. Maandag kun je weer acties gaan ondernemen.
Tsjor
Thuis
Hij bleek bij een vriend te zitten. Ik heb hem met rust gelaten en hij is dag erop thuisgekomen. Ik heb met hem gepraat en aangegeven dat hij gezien zijn leeftijd mij gewoon moet laten weten waar hij zit. Hij was eigenlijk rustig. Ik heb veel aan jullie reacties. Ik ben aan het wikken en wegen. Lpa is in beeld, school biedt alternatief in vorm rebound maar daar wil ik hem absoluut niet hebben. Daar zitten alleen maar drugsdealers en jongeren. Zelfs leerkrachten gebruiken wiet. Rebound hier staat slecht bekend. Alternatieven zijn dan speciaal onderwijs van de school. Dat wil ik ook niet. Omdat wij tegen verhuizen aan zitten is het lastig om een baan te zoeken. Hij heeft het geprobeerd, maar wegens zijn schorsing afgewezen. Kortom hij wordt overal afgewezen. School, werk, enz.
Overal zijn er rondom hem procedure fouten gemaakt. Daar hebben we het mee te doen. Gebiedsteam maatschappelijk werk zegt al het lijkt een soap. Alles om ons heen maakt fouten. Maar ja, het is nu eenmaal zo geweest. Nu roeien met de riemen die we hebben. Ik zoek een dagbesteding, maar wat? Sport, baan. Enz. Nieuwe woonplaats zal voor hem nieuw begin kunnen betekenen, maar wellicht dat dit stuk wat te lang duurt.
Logeren?
Hebben jullie geen familie of vrienden die een eigen bedrijf hebben en waar hij een tijdje welkom is om te helpen (bv boerderij, kas, productiewerk in een fabriek oid) en tegelijkertijd uit zijn oude omgeving weg te zijn?
Of bv een opa en oma (of andere mensen) die wat verder weg wonen, waar hij een redelijk goede band mee heeft en die zeggen 'laat hem maar komen, hij is welkom bij ons'...
Of anders in je netwerk mensen bij wie hij overdag af en toe welkom is. Zodat hij (tot de verhuizing) in ieder geval weer naar een soort van ritme toe gaat.
Kortim, ik zou in dit geval mijn netwerk om hulp vragen. Situatie uitleggen en vragen of ze iets kunnen betekenen voor hem.
Succes!
Niet willen
'school biedt alternatief in vorm rebound maar daar wil ik hem absoluut niet hebben. Daar zitten alleen maar drugsdealers en jongeren. Zelfs leerkrachten gebruiken wiet. Rebound hier staat slecht bekend. Alternatieven zijn dan speciaal onderwijs van de school. Dat wil ik ook niet.'
Je kunt wel heel veel niet willen, maar dan is het de vraag of je de situatie zoals die nu voor je zoon is wel wil. Als je dat beter vindt dan rebound of speciaal onderwijs, dan moet je daar tevreden mee zijn: hij zit gelukkig niet op rebound en niet op speciaal onderwijs. Maar wat je wel wil (school, werk) dat kan allemaal niet. De enig-mogelijke optie lijkt me nog om hem vrijwilligerswerk te laten doen.
Tsjor
