Aantal lachende pubers uit onze buurt
Ik heb eigenlijk iets waarvan ik denk ik wel overdrijf, maar het maakt me onzeker. Ik sta er ook van te kijken dat het me zo onzeker maakt.
Mijn dochter heeft met 2 jongens (straatjongens) op de lagere school gezeten, van die stoere pubers. De laatste tijd kom ik ze tegen met een groepje en dan noemt een van de jongens mijn naam of roepen ze hoi....en gaan ze heel hard lachen. In eerste instantie kon ik er wel om lachen. Maar het is nu al een aantal keren gebeurd en ik merk dat ik er super onzeker van wordt. Waarom ze dat doen. Ook hebben ze tegen mijn dochter mijn naam geroepen. Ik wil nu eigenlijk al een andere route gaan fietsen om de kans kleiner te maken dat ik ze tegen kom. Ik wil ze er ook niet op aanspreken, dan maak ik het misschien alleen erger. Hoe moet ik nu reageren en overdrijf ik dat ik het niet fijn vindt?
Waarom in stand houden?
Ik heb het al eerder gezegd maar ik zou het echt niet doen. Precies om de reden die je zelf al aangeeft, de zogenaamd gevatte opmerkingen gaan er niet gevat of grappig uitkomen omdat je daarvoor toch iets van zelfvertrouwen moet uitstralen en dat gaat je nu niet lukken. Je houdt dan bovendien het gedrag in stand waar je juist vanaf wilt. Ik zou liever mikken op negeren en hopen dat daardoor de lol eraf gaat.
Kaaskopje
Goed lezen, als iemand er zoveel last van heeft kún je niet gevat antwoorden. Dat komt er alleen maar zielig en zenuwachtig uit. Pas op, je lijkt nu een ouder die tegen een gepest kind zegt dat ze een gevatte opmerking moet maken of moet terugslaan. Dat leidt er toe dat het kind denkt dat het zelf de schuldige is omdat ze dat niet kan.
Ts als er fietsen worden vastgehouden, woordjes worden herhaald is het toch érger geworden?
Kikkie
Weet je hun naam? Als je namen kent, kun je het doen als ze alleen zijn.
Mijn dochter doet iets met jongeren. Ze vertelde nav jouw verhaal dat ze korte metten maakt met "prankcallen" via de telefoon door ze achter elkaar te bellen tot er een stotterende "sorry" komt. Terugpakken met een kiekje van eugen deeg. Maar Kikkie, als je dit niet durft, dan laat je mijn advies voor wat het is. Het is waar dat goed moet over komen. Maar ik vind wel dat je moet gaan bekijken hoe je meer zelfvertrouwen kunt krijgen.
Ik woon inmiddels 39 jar in het hol van de jeugd-leeuw en dan keer je gaandeweg wel je schroom te overwinnen. En dat is ook nog gaande. Ik ziu bijbvoirberkd dolgraag eens in gesprek gasn iver constant geblèr met k...dit k...dat. Een jongen maakt er een sport van om dat bijna bij ieder zelfstandig naamwoord te plakken. Het is geen gehoor.
Wij mochten van mijn moeder nooit "pokken"-weer zeggen. Ik zag er geen kwaad in en eerlijk is eerlijk, ik zeg het nog steeds weleens als de dag verknald wordt door slecht weer. Maar de kans dat ik iemand ermee kan kwetsen is nihil. Dat ligt met kanker anders en ik zou ze dat zo graag laten begrijpen. Maar dat durf ik ook niet. Maar ik pak wel kansen die ik wel durf. Jongens en meisjes tot een jaar of 11-12 lukt me ☺️. Zo heb ik een keer gezegd dat ik gescheld met homo niet naast de tuin tolereer. En deze week vond een jongen het leuk om het steeds over neuken te hebben. Ik kreeg er pijn aan mijn oren van en baal dat zulke jonge jongens al zo grof over meisjes praten. Ik stond er vlakbij in mijn tuin en zei "als je denkt dat je mij ermee op de kast krijgt haha .. dat lukt niet hoor! En stoer vind ik het ook al niet." "Huhuhh ik zei het niet over u hoor!" "Nee zeg, dat moest erbij komen!", zei ik semi-streng met een glimlach. En natuurlijk kon ik erop wachten dat hij het nog een keer ging doen. Al wegfietsend.. de grootste lol, maar hij weet het nu. Als hij mij ziet... afijn we wachten af.
Kiekje van eugen
Welk dialect is dit??? Koekje van eigen dus 😀
En ik heb gejokt
Ik woon hier 30 jaar. Stomme telefoonlettertjes ook ...
Dat
Fietsen vasthouden kwam omdat mijn dochter ze nu in het centrum tegenkwam, daar was ze ze nog niet eerder tegengekomen. Daar ben ik nu dus ook al weer op mijn hoede, ben ik lekker aan het winkelen ondertussen om me heen aan het kijken of ik ze zie. Ik heb hier geen zin in, ben eigenlijk wel gek. Het ligt echt aan de jongens zelf, ook ben ik zeg maar al bang voor die ouders van ze. Ik ken ook 2 jongens die erbij zijn en daar ben ik dus echt niet bang voor, die heb ik zo te pakken, het zijn meer de andere 2 soorten jongens zeg maar. Ik heb een vriendin gesproken en zei komt ze nooit tegen zegt ze. Ook loop ik in de avond vaak met mijn man en kom ze dan ook nooit tegen. Wel een keer 1 jongen ,m aar die zegt dan niks. Mijn man is er nog nooit bijgeweest, maar die is er heel snel klaar mee en zal ze dan toch echt weleens aanspreken. Ik heb gezegd dat hij dat niet moet doen. Mocht het erg worden gaat hij dat wel doen zegt hij.
Moet zeggen dat ik ook wel een klein beetje twijfel of ik man niks laat zeggen, denk wel dat ze dan gauw klaar zijn, maar weet ik natuurlijk ook niet zeker. Maar ik weet van 1 vd 2 jongens Dat die heel bang is om in de problemen te komen. Zit bij dochter in de klas en zegt tegen andere kinderen als hij ruzie heeft, sla me maar , ik doe niks terug, want ik heb geen zin om in de problemen te komen.
plagen
Lijkt mij : meisjes plagen zoentjes vragen.
Ik denk dat het met 'groter maken' bedoeld wordt dat jij er zo ontzettend mee zit. In dat geval zou ik omfietsen, maar ook proberen ervoor te zorgen dat je je dochter niet aansteekt. Ik geloof dat zij er minder mee zit dan jij. Je er de hele dag rot door voelen vind ik niet goed. Dan zou het goed zijn te bekijken wat er achter zit voor jou. Dat die jongens hun vinger op jouw zere plek leggen heeft niet zozeer met hen te maken denk ik.
Het stomme
Is eigenlijk dat die jongens mij na een seconde alweer vergeten zijn en ik er zo mee blijf hangen, zelf in de nacht.
Ja mijntje
Heb je gelijk in, maar ik zou niet weten wat de zere plek is. Het lijkt wel alsof ik jaren gepest ben en me nu dan weer zo voel, maar dat is dus niet zo. Maar iets is er wel...
Dochter zit er niet echt mee, wel als ze ze tegenkomt hoor, dat vind ze ook niet fijn, maar ze vergeet het snel weer
Dochter aansteken
Wat bedoel je daarmee, dat zij niet om gaat fietsen?
aansteken
Met aansteken bedoel ik dat je dochter het ook niet erger gaat vinden dan het is.
Misschien zit je nu zelf niet zo goed in je vel, dat je er zo mee zit, zelfs 's nachts. Die jongens vinden je dochter gewoon leuk en weten zich geen houding te geven, meer is het niet volgens mij. Ze kennen jou niet verder, het is niet gericht tegen jou persoonlijk. Keihard negeren en zoek afleiding.
Triva
Soms denk ik dat jij denkt dat ik wereldvreemd ben. Jouw link bevestigt wat ik zeg en ik mag me eraan ergeren. Ik besprak dat vroeger ook met de dochters.
kaaskopje
Jij moet niet altijd zo negatief denken over mij, het was ter info
Triva o.t.
Ik heb dat toch ergens door gekregen. Het is de toon die de muziek maakt. Maar ik zal een poging doen.
En nu school
Van de week zijn ze weer op Social media bezig geweest, niet op de app, maar live en dan typen.
Dus heb ik het weer op mijn heupen.
Kan ik weer wakker van liggen. Dochter negeert het, maar merk dat ze het ook niet helemaal leuk meer vindt.
Nu komt mijn doemscenario, wat als hij op school doorgaat en doorgaat. Als je constant "lamp" om je heen moet horen en niet fatsoenlijk ergens kan lopen. Zou het toch ophouden een keer, want ik snap echt de lol niet van "lamp". En hoelang moet dochter het accepteren? Want dadelijk heb ik een keer een huilend kind thuis die het al te lang heeft geaccepteerd. Ik heb echt de neiging om mijn man er dan op te laten sturen, of hij problemen wilt , zo niet dan heel snel op moet houden. Ik denk dat hij dan ik zijn broek schijt...
Mijn man maakt zich er nu niet zo druk om, ach zijn jongens zegt hij....maar hij zou er wel zo op af stappen.
Vraag me af wat jullie zouden doen in deze situatie? Bah, kan het weer niet loslaten.
zeggen
Als zij dat vervelend vindt moet zij er wat van zeggen, of naar iemand op school toestappen. Het lijkt me beter haar te stimuleren dat te doen, dan je man erop af sturen. Stimuleer haar het zelf op te lossen. Maar misschien vindt zij het niet zo erg als jij dat vindt. Ze kan het misschien ook beter keihard negeren, maar als ze het te erg gaat vinden kan ze het haar mentor vertellen.
Ik heb sterk het idee dat jij het velen malen erger vindt dan je dochter.
Nog wel. Maar als ze door blijven gaan denk ik dat mijn dochter het ook niet meer fijn gaat vinden, dat geeft ze eigenlijk nu al aan. Ze geeft aan ze blij is niet meer bij hem in de klas zit. Ik denk niet dat zij het gaat zeggen, bang dat ze het dan erger gaat maken, dan krijg je ze heeft geklikt tegen de mentor en tegen de jongen zelf zeggen ik denk hij het alleen maar leuk vindt, als ze het zelf zegt.
Ik heb 2 verhalen van meisjes die enorm werden gepest, dat lijkt me gewoon een nachtmerrie. Ik wil niet dat dit te ver uit de hand loopt. Dadelijk trekt hij nog veel meer jongens/meiden mee. Maar nogmaals misschien overdrijf ik, maar ik heb er de paniek van.
Maar
Jullie zien de ernst er niet zo van in? Hoe kan dat nu dat ik dat wel heb en er wakker van lig? Zo bang dat het uit de hand loopt...
verhalen
Je bent bang voor dingen die er nog niet zijn, je bent bang door verhalen.
Daarbij is het nu vakantie, dus even rust in de tent. Goed kans dat ze ze amper tegen komt in de vakantie.
Hoe meer jij als moeder in paniek schiet, hoe moeilijker je het maakt voor je dochter. Het beste wat ze kan doen is totaal negeren. Hoe meer ze zien dat het haar iets doet, hoe leuker ze het vinden. Actie reactie.
Haalt dat helemaal niks uit dan kan ze met school praten, evt met jullie erbij. Maarja, het is nu vakantie.
Maar blijkbaar helpt negeren ook niet en daar ben ik zo bang voor, dat hij maar door blijft gaan.
@ kikkie39
Intussen zijn we een maand verder..........
Heb je last van je hormonen (overgang)?
Veroorzaakt bij mij angst / paniekaanvallen.
Soort van doemdenken als het over welzijn van mijn kinderen gaat.
Omdat ik nu weet waar het vandaan komt, kan ik er goed mee omgaan.
Nee
Ik zit niet in de overgang, maar paniekaanvallen zijn me wel bekend, alleen heb ik ze allang niet meer gehad en nu in de nacht komen ze weer op. Maar het ligt dus bij mezelf zeggen jullie?
@ kikki39
Dat antwoord heb je al in je openingspost geschreven.
Het is voor mij onbegrijpelijk waar je je zo druk om maakt.
Zeker nu dit al een maand voortduurt en je het verder aan het opblazen bent.
Maak me druk of mijn dochter dadelijk zoveel getreiterd wordt dat ze niet normaal meer naar school kan.
Maar goed, man zegt ook dat ik overdrijf en wordt zo langzamerhand ook gek van mij.
Probleem is dat ik niet weet waar ik met mijn gevoel heen moet, want de gedachte dat het wel heel erg zal worden maakt me gek.
Jo, als dit bij jouw kind was deed jou dit niks dan?
Kikkie
Ik snap dat je niet herkenbaar wilt zijn, maar ik kan nu echt niet inschatten hoe serieus het probleem. Nu, zonder kennis, ervaar ik jouw paniek als iets wat tussen jóuw oren zit. Alsof je iets ven jezelf op je dochter projecteert. Zo van "ik was vroeger bang tijdens gymen, nu sta ik doodsangsten uit als dochter gym heeft."
En...
Ga hiermee naar de huisarts. Als je men het ook niet begrijpt kán dat toch een teken zijn dat je hier echt niet gezond mee omgaat.
@ kikki39
Nee, ik zou mijzelf nooit gek laten maken door een paar pubers.
Mijn dochter zou zoiets niet overkomen zijn. Daar is ze te assertief voor. En waar zij zich zelf wel in de nesten (heeft ge)werkt, dat heb ik niet geweten en zal ze mij ook niet mee lastig vallen. Dat heeft zij zelf opgelost.
Kikki
Wat schrijven ze dan op social media?
(kan me voorstellen dat je dat niet precies wil vertellen maar van welke strekking is het?
Je kunt ook een cursus zelfverdediging oid gaan doen. Niet om je fysiek te verdedigen, maar het kan goed werken om je ook mentaal weerbaarder op te stellen.
Want hoewel ik de tips dat je ze moet negeren (en liefst ontwijken) goed vind, blijft het wel een feit dat communicatie voor een groot gedeelte op non-verbaal vlak verloopt.
Ze krijgen je boodschap, dat jij er bang van wordt, helaas wrs toch wel mee al zeg je niets. Dat pikken ze op door je houding, door allerlei kleine signalen die je uitzendt.
Het punt is dat ze mogelijk gewoon lekker willen klieren uit verveling ofzo en in jou nu een fijn slachtoffer gevonden hebben.
Dat kan overslaan naar je dochter. Misschien kan het goed zijn om voor je dochter de associatie met jou weg te nemen, dus even niet samen fietsen bijv.
