Abortus betalen of niet

Pelle

Nou, apart, ik ken in mijn omgeving zo al twee meiden van 18 die ongepland zwanger raakten. Zij hebben inmiddels hun baby.

Fio

Ik denk dat Pelle erop doelt dat abortus waarschijnlijk onder de basisdekking valt. Dat zou ik erg logisch vinden. De pil wordt toch ook tot 21 jaar vergoed?
En op de vraag. Ik ben geen voorstander van abortus en wil daar ook niet over adviseren. Als mijn dochter het geld zou willen lenen, zou ik dat wel doen. Met 18 jaar ben je in staat om je eigen beslissingen te nemen en de gevolgen af te wegen (hoop ik).

Ik wel, omdat ik vind dat een dergelijke beslissing verregaande consequenties heeft, welke keuze je ook maakt. Ik wil daarin niet het verschil maken kwa keuze omdat ik niks wil lenen.

het is een keus die mijn kind maakt ,ik wil niet dat die keus beinvloed wordt door het wel of niet hebben van geld.

Ik ben tegen abortus voor mezelf

wat de rest doet moeten ze zelf weten. Ik zal op dat punt niemand vervelen met mijn mening daarover en ze mag het geld lenen en het me terugbetalen.
Want als ze een abortus al niet eens kan betalen, kan ze zeker geen kind betalen.

Niets is zo erg volgens mij als een ongewenst kind

Kiki

Aan alles is een mouw te passen. Mijn nichtje woonde een tijdje bij haar moeder, heeft nu net een eigen etage gekregen en gaat nu een opleiding volgen in een ziekenhuis met eigen creche. Overigens, een onverwacht kind hoeft niet ongewenst te zijn.

Gewoon vergoed

dacht ik hoor.
Bij ons op het werk moeten meisjes ook nooit betalen.
Ik vind het fijn dat ze je in vertrouwen neemt, zie vaak op het werk dat meisjes helemaal alleen komen soms 15 a 16jr oud...

Precies single lady

dat vraag ik me eigenlijk ook af.

Is dat idd de vraag? Of gaat het niet over wie het uberhaupt betaald maar over al dan niet een abortus?
Pfoeh... wat een onmogelijke vraag lijkt het me, hoop daar nooit mee geconfronteerd te worden. Want je hebt natuurlijk je eigen gevoel als moeder (ik zou zelf geen abortus hebben willen plegen) maar ook het belang en gevoel van je kind dat dus kennelijk wel een abortus overweegt.

Dan komen er andere overwegingen. Is het nu een emotionele uitweg ('dan maar een abortus?') of is het weloverwogen (voor zover mogelijk met zoiets emotioneels). Heeft ze gesprek(ken) gevoerd met een vertrouwenspersoon? Via de huisarts kan ze vast op korte termijn ergens terecht om dit door te spreken.

Hoe dan ook; wie het betaalt zou ik het helemaal niet belangrijk vinden en terugbetalen zou al helemaal geen onderwerp zijn als m'n kind met zoiets zou zitten. Als dat de issue zou zijn zou ik dat meteen betalen. Punt. En m'n energie steken in mijn kind zo goed mogelijk (laten) begeleiden zodat ze hier nu of later geen problemen van krijgt op emotioneel gebied.

Ik blijf echter zitten met dat ik toch een aparte vraag vind. Want ze gebruikte dus wel voorbehoedsmiddelen?

Nou ja, mijn 2 cents heb je wat ook de achtergrond van je vraag is...

Wat een moeilijke vraag

Gelukkig heb ik hiermee nooit te maken gehad.

Natuurlijk is er nu en dan gepraat over 'wat, als' betreffende een onbedoelde zwangerschap; beide dochters stelden vast dat ze dan toch zouden kiezen voor het kindje, en hoopten op onze morele en daadwerkelijke steun.

Zelf zou ik zeer grote moeite hebben met een abortus. Mijn wederhelft ook.
Geld daarvoor lenen - ik weet het werkelijk niet, het is zo hypothetisch.

Zou de basisverzekering een abortus niet dekken, weet iemand dat?

Ja dus

excuus, ik had nog niet alles gelezen.

Ja dus, ik bedoel...

... dat het vergoed wordt door de verzekering.

Niet 'ja dus..' dat ik zonder enige moeite een abortus zou betalen.

Dit ter verduidelijking.

Wat een gewetensvraag

Ik had eigenlijk niet anders gedacht dan dat abortus verzekerd is, maar als dat niet zo was zou ik wel het gevoel hebben dat ik min of meer voor het blok gezet word. Uiteráárd zou ik helpen met de kosten, maar het zou wel tegen mijn principes indruisen.
Ik ben zelf, voor mijzelf dus, tegen abortus, maar ik mag niet voor anderen beslissen, ook niet voor mijn dochters. Het is hun lijf en hun beslissing. Ik hoop dat mijn dochters mij genoeg in vertrouwen durven te nemen om zo´n vraag aan mij te stellen, ondanks dat ze denk ik op hun klompen aanvoelen dat ik geen voorstander van abortus ben. Ik denk eigenlijk dat dat wel goed zit.
Of ik het laat terugbetalen is helemaal afhankelijk van de situatie.

Rare vraag

Wat is dit nu voor rare vraag. Over ethische dilemma's kun je uren dporpraten en ik kan nog wel wat ethische dilemma' s ophoesten als je dat interessant vindt.

Weer

Probeer het eens. Het is toch komkommertijd op OO

Tja

Het is gemakkelijk zeggen dat je tegen abortus bent (wat ik tot een paar jaar geleden ook vond) als je in de positie bent dat een kindje erbij best nog wel leuk is, of in ieder geval geen groot probleem. Ik hoop maar dat ik nooit in de positie kom dat ik erover moet beslissen, en mijn dochters ook niet.

Nou vooruit kaaskopje

Deze hoorde ik laatst op een feestje: zou je je kind aangeven als je hem herkende bij Opsporing Verzocht?

Of nog zo een...

Meeste ouders zullen zeggen dat ze hun kind onvoorwaardelijk steunen, maar wat kan je kind doen om die steun toch (wellicht tijdelijk) kwijt te raken? Is de steun werkelijk onvoorwaardelijk?

Vic

Daar ben ik het mee eens. Dat is met veel persoonlijke dilemma´s zo. Sta er maar eens echt voor. Daarom benadruk ik bij een onderwerp als dit dat mijn opvatting voor mij geldt, maar dat ik daar een ander in vrij moet laten.

Weer

Niet zonder meer. Als het om een zwaar misdrijf gaat... wat moet je anders? Vreselijk dilemma weer.

Ja kaaskopje

Wat zou je doen als je er nu achter zou komen dat je zwanger was? Dus met twee bijna volwassen kinderen en in de gelegenheid om lekker met zijn tweeën erop uit te gaan. En dan, bam!, 18 jaar terug in de tijd en nog tot je 60e op het schoolplein staan.

Terpi

Ik vind dat een heel lastig onderwerp. Iemand die ik ken heeft een 'probleemkind'. Altijd ellende, criminaliteit, liegen. Hij heeft medicijnen nodig om zijn gedrag bij te sturen. Zijn moeder heeft het met hem gehad en wil geen contact meer met hem. Ik heb makkelijk praten aan de zijlijn als ik vind dat ze wel erg hard voor hem is nu. Ik zou de deur denk ik toch nog een beetje openhouden. Zijn vader, haar ex-man, heeft nog wel contact en zijn broer ook. Minimaal, maar er is uitwisseling van informatie mogelijk.
Ik heb zelf geen contact meer met mijn ouders. Die keus is min of meer van twee kanten uit gemaakt, omdat de rek van wat we van elkaar konden hebben eruit was. Het blijft zeer doen, hoewel het went. We zouden elkaar nog wel van belangrijke zaken op de hoogte houden, maar ook dat gebeurt niet meer. Het is vreemd om geen ouders te hebben terwijl ze er nog wel zijn. In zo'n situatie als die van mij zijn er twee verhalen. Mijn ouders vinden het mijn en mijn zusjes' schuld. Wij vinden dat zij er verantwoordelijk voor zijn. Buitenstaanders leggen de bal ook aan de kant van mijn ouders. Ik ben dan ook geneigd om te vinden dat mijn ouders ons niet onvoorwaardelijk hebben willen steunen.

Vic

Nadat ik bekomen was van de schrik zou ik het laten komen.

Tweeling

Ik hoorde pas van iemand die met 48 een tweeling kreeg, terwijl ze dacht in de overgang te zijn. Dat is dan wel weer boffen voor die kinders, want het lijkt me moeizaam, kind van zulke oude ouders.

Maar we raken off topic.

Een zwangere dochter - ik denk dat we dan zelf zouden bijspringen. Niet met die abortus, dat zou me te zeer tegen mijn geweten in gaan.

Een crimineel kind bij Opsporing Verzocht - poe, dat is van heel andere orde.

Een onbedoelde zwangerschap is geen misdrijf ( al schijnt het dat ouders vroeger dochters de deur uit zetten om die reden; heb ik nooit iets van begrepen).

Gezocht wegens misdrijf. Je wilt als ouder niets liever dan dat je kind dat de weg kwijt is weer op het goede pad komt, dus in zo'n geval ga je op zoek naar de mogelijkheid met de meeste kansen. Welke dat is, verschilt.

Je kind bij opsporing verzocht

Ja, dan zou ik bellen om hem of haar aan te geven. Bij Opsporing Verzocht kom je niet omdat je een oud vrouwtje hebt laten schrikken.

Tirza

Je kind wil een abortus

Ja, daar zou ik aan meebetalen - of het in elk geval voorschieten. Maar ja, het is onzin want het wórdt betaald.

Tirza

Je kind niet meer steunen

Bij geweldsmisdaden gericht tegen vrouwen en kinderen. Ja, ik ben een rare, ik weet het. Dat is het enige wat in me opkomt.
Maar, zoals nu met die vent in Noorwegen, als ik zijn moeder zou zijn zou ik hem wél willen zien/spreken/vasthouden. En een knal voor zijn harses geven, waarschijnlijk.

Tirza

Komt u maar door met uw dilemma's. Ik reageer zonder nadenken

Tirza

Andries knevel

Het gaat niet altijd goed met mij, vaak zelfs ronduit slecht.
Meestal ben ik met mezelf en alles in gevecht.
Toch denk ik vaak als ik weer boos mijn voordeur stoepje boen:
wel fijn dat ik 't niet met Andries Knevel hoef te doen.
Ook ben ik vaak verdrietig, heb ik 't weer eens verbruikt.
Zo is het weer aan met iemand, zo is het weer uit.
Maar zelfs al zit ik snikkend, op een bank in het plantsoen, dan denk ik:
Fijn dat ik 't niet met Andries Knevel hoef te doen.

Ik ben ook eens opgenomen, want ik was volkomen knots.
Ik sneed mezelf met messen en ik zat onder de kots.
Ik riep toen ze me haalden, voor het gekken paviljoen:
Als ik het dan maar niet met Andries Knevel hoef te doen.

Liever met een paard, een schaap of een kameel,
dan dat ik mijn lakens met Andries Knevel deel.
Liever midden in de nacht, in een moeras verdwaald,
dan dat Andries Knevel plots zijn ding tevoorschijn haalt.
Ik wordt liever in een ufo, door een marsman meegenomen,
dan dat ik Andries Knevel tot een hoogtepunt voel komen.
Liever in een buitenwijk, tongen met Henk Binnendijk,
ook al zie ik dan waarschijnlijk helemaal geel een groen...
Als ik het maar niet met Andries Knevel hoef te doen!!

Ik zie me op mijn sterfbed, eindelijk tot rust.
Al die nare angsten van me eindelijk gesust.
En denk terwijl mijn dierb'ren droevig om mijn sponden staan:
Wel fijn dat ik het nooit met Andries Knevel heb gedaan.

Dan sta ik voor de hemelpoort en wordt daar opgewacht,
door God enzo en al mijn engelen... Als ik het niet dacht..
Ik zie 'm staan en God zegt: Je mag heus naar binnen gaan,
maar pas als je 't eerst.....
...