Advies gevraagd vriendinnen ruzie en ouders
Dochter van 16 is al zeker 13 jaar bevriend met vriendin. Vriendin is altijd al jaloers geweest op dochter. Omdat dochter te goed is heeft ze heel veel gepikt van vriendin. Door haar jaloerse gedrag probeert ze mijn dochter te kleineren. Dochter ziet er leuk uit , is heel lief, veel vriendinnen en vriendin had nooit vriendinnen omdat iedereen haar al snel doorhad, ze is zelf super onzeker, vandaar dat ze een ander naar beneden probeert te halen en altijd de aandacht op haar wilt hebben. Nu hebben ze een vriendengroepje met jongens en als dochter maar iets van aandacht kreeg was ze jaloers. Een jongen vond dochter leuk, maar dochter wilde niet. Nu heeft ze die jongen zo ver gekregen om dochter belachelijk te maken. Nu is er vorige week iets gebeurt en heeft dochter er genoeg van en is er klaar mee. Dochter heeft het aangegeven in gesprek en later op whatsapp, vriendin reageert niet meer. Nu wil dochter eigenlijk niet bij dat vriendengroepje weg, maar ze wil niet meer met vriendin omgaan en zegt dat ze het niet fijn vindt om niks tegen elkaar daar te zeggen, maar de vriendschap hoeft voor haar niet meer. Ik zit er zelf wel mee, en weet niet wat ik haar moet adviseren. Want hoe ga je dan nog om met dat groepje en ook heel raar vriendin niet meer reageert. Ik heb wel gezegd het haar zet is (vriendin).
Nu is er nog een probleem, want haar ouders zijn onze vrienden. Ik heb altijd al het idee dat dochter zeer negatief is weggezet bij vriendin's ouders, terwijl dochter juist net veel te goed is geweest. Maar vriendin verdraaid de verhalen. Ik ben al langer bang, want merk dat moeder vriendin iets tegen mijn dochter heeft. Ik ben best wel kwaad ook op wat er vorige week is gebeurd, mijn dochter is echt belachelijk gemaakt, dat doe je niet als vriendin. Maar goed, nu hebben we donderdag een verjaardag bij hun. Dochter gaat niet mee door het gedoe. Maar wat moet ik zelf ermee? Moet ik er wel iets mee, als ouders hebben wij er eigenlijk niets mee te maken? Maar het zit me allemaal niet lekker, ook omdat ik het oneerlijk vind dat ze denk ik alle verhalen niet weten hoe het echt zit. Graag advies.
Nick90 schreef op 18-06-2023 om 13:56:
[..]
Of doet ie gewoon een succesvolle poging.
Dat ligt dan niet aan haar, zij heeft dan alles gedaan wat zij kan doen.
Een zestienjarige kan hem hier niet van weerhouden en moet die verantwoordelijkheid ook echt niet willen dragen. Vandaar dat ze ouders en/of ambulance en/of huisarts moet bellen. Ook als hij dat niet wil, dit is echt te veel voor iemand van haar leeftijd en die zestienjarige moet helaas nu leren hier haar grens in te bewaken.
Biebel schreef op 18-06-2023 om 16:12:
[..]
Dat ligt dan niet aan haar, zij heeft dan alles gedaan wat zij kan doen.
Een zestienjarige kan hem hier niet van weerhouden en moet die verantwoordelijkheid ook echt niet willen dragen. Vandaar dat ze ouders en/of ambulance en/of huisarts moet bellen. Ook als hij dat niet wil, dit is echt te veel voor iemand van haar leeftijd en die zestienjarige moet helaas nu leren hier haar grens in te bewaken.
Dat moet ze ook doen, maar ik vind het wat hard om te stellen dat hij dat gedrag maar eens af moet leren.
Nick90 schreef op 18-06-2023 om 16:23:
[..]
Dat moet ze ook doen, maar ik vind het wat hard om te stellen dat hij dat gedrag maar eens af moet leren.
Is hij depressief, is het drugs gerelateerd of ligt er iets anders aan ten grondslag dan kunnen professionals hem daarbij helpen. Doet hij het omdat hij denkt dat het grappig is of hij zo haar aandacht krijgt; dan kunnen professionals hem vast duidelijk maken dat dit onwenselijk is.
Welke van deze het is weet niemand en zeker een 16-jarige niet. Vandaar; hulp halen, niet zelf laten uitzoeken.
Als het jouw dochter niet lukt de jongen te begrenzen, zou ik als ouder zijn ouders bellen. Iemand moet de verantwoordelijkheid nemen maar niet jouw dochter. Dan kan het helpen om het als volwassene heel expliciet over te dragen aan degenen die wel de verantwoordelijkheid dragen, namelijk andere volwassenen en meer specifiek zijn ouders. Dat is voor jouw dochter misschien het signaal dat zij afstand mag nemen. En dan maar hopen dat die ouders het ook oppakken.
hij krijgt hulp, maar waarschijnlijk is een leeftijdsgenoot voor hem fijn om zijn ei kwijt te kunnen.
Kleinduimpje schreef op 19-06-2023 om 13:04:
hij krijgt hulp, maar waarschijnlijk is een leeftijdsgenoot voor hem fijn om zijn ei kwijt te kunnen.
Praten kan fijn zijn, maar dat is wat anders dan je minderjarige "vrienden" opzadelen met je zelfmoordwens. Het is niet acceptabel je daarmee je "vrienden" traumatiseert. Dat is misbruik maken van een ander.
je dochter moet hem begrenzen, maar dat lukt haar niet. Dan moet jij als moeder haar beschermen en zorgen dat hij stopt haar met zijn ellende te belasten.
Dit is vragen om problemen en ik vind het naïef van die andere vrienden dat ze denken dat het wel los zal lopen met deze agressieve en suïcidale gast.
Die jongen heeft hulp nodig. Hij schreeuwt er om, maar op de verkeerde manier en op het verkeerde adres. Je dochter is 16 en kan hem niet helpen.
Ik zou de voorwaarde stellen dat ze niet mee mag op vakantie als deze jongen ook mee gaat. Met 16 kun je doorgaans prima met vrienden op vakantie als die vrienden ook een normale ontwikkeling doormaken en redelijk stabiel in het leven staan.
Als je als groep ergens komt en één iemand schopt herrie, dan wordt je daar als groep op aangekeken. Dat moet je niet willen.
Ik vraag me ook wel af wat er leuk is aan die jongen om bevriend mee te zijn. Hij kan op dit moment niks teruggeven en vraag het onmogelijke van jouw dochter.
Het schijnt inderdaad zo te zijn dat praten over zelfmoord een signaal is dat de kans minder groot is dat het daadwerkelijk gebeurt, maar die kans is nooit nul. Ik zou het risico op dat trauma van er getuige van zijn niet willen nemen. Ik begrijp ook niet dat de ouders van deze jongen hem in deze toestand laten gaan. Als mijn kind ooit zo diep zou zitten, zou ik haar niet met vrienden op vakantie laten gaan. Dat vind ik mijn verantwoordelijkheid als ouder, om de vrienden daartegen te beschermen.
Kleinduimpje schreef op 19-06-2023 om 13:04:
hij krijgt hulp, maar waarschijnlijk is een leeftijdsgenoot voor hem fijn om zijn ei kwijt te kunnen.
Er zijn grenzen: geregeld op een intense manier aandacht vragen bij vrienden voor je doodswens is te belastend. Overigens ook voor volwassen vrienden. In dat geval ben je kennelijk ernstig ziek en heb je meer specialistische hulp nodig. Een gesprekje met een lieve vriendin is dan niet meer de aangewezen interventie. Daarom moeten die ouders ook weten dat hij zoveel over zelfmoord praat. Ze moeten de kans krijgen de hulp op te schalen.
En inderdaad, met deze jongen op vakantie is vragen om problemen en ellende. En in het allerslechtste geval een trauma. In feite kan die jongen niet mee maar dat kun jij niet bepalen dus in het slechtste geval kan jouw dochter niet mee.
Mija schreef op 19-06-2023 om 18:15:
[..]
Er zijn grenzen: geregeld op een intense manier aandacht vragen bij vrienden voor je doodswens is te belastend. Overigens ook voor volwassen vrienden. In dat geval ben je kennelijk ernstig ziek en heb je meer specialistische hulp nodig. Een gesprekje met een lieve vriendin is dan niet meer de aangewezen interventie. Daarom moeten die ouders ook weten dat hij zoveel over zelfmoord praat. Ze moeten de kans krijgen de hulp op te schalen.
En inderdaad, met deze jongen op vakantie is vragen om problemen en ellende. En in het allerslechtste geval een trauma. In feite kan die jongen niet mee maar dat kun jij niet bepalen dus in het slechtste geval kan jouw dochter niet mee.
Eens met deze reactie.En misschien zijn er wel praatgroepen met leeftijdsgenoten. Denk dat het beter is om daar zijn verhaal kwijt te kunnen.
nog een vraagje, deze jongen is gek op dochter en wil met haar gaan eten. Dit heeft hij al maanden geleden gevraagd en toen heeft dochter een keer ja gezegd, omdat ze dacht we kunnen dat wel een keer gaan doen als vrienden. Daarna is er even geen aandacht meer aan besteed en nu hij zo slecht eraan is vraagt hij het weer de hele tijd. We snappen wel dat ze "nee" moet zeggen en ze wilt zelf ook niet. Maar hij heeft aangegeven als ze" nee" zegt hij er nog slechter aan toe zal zijn. Ik wil eigenlijk dat dochter nu ook geen "nee" zegt, bang voor de gevolgen. Hoe dit op te lossen?
Kleinduimpje schreef op 01-07-2023 om 10:56:
nog een vraagje, deze jongen is gek op dochter en wil met haar gaan eten. Dit heeft hij al maanden geleden gevraagd en toen heeft dochter een keer ja gezegd, omdat ze dacht we kunnen dat wel een keer gaan doen als vrienden. Daarna is er even geen aandacht meer aan besteed en nu hij zo slecht eraan is vraagt hij het weer de hele tijd. We snappen wel dat ze "nee" moet zeggen en ze wilt zelf ook niet. Maar hij heeft aangegeven als ze" nee" zegt hij er nog slechter aan toe zal zijn. Ik wil eigenlijk dat dochter nu ook geen "nee" zegt, bang voor de gevolgen. Hoe dit op te lossen?
Waarom zegt je dochter overal 'ja' op terwijl ze niet wil. Ze heeft eerder gezegd dat ze wel een keer met hem uit eten wil. Dan vind ik dat ze -of zich aan die afspraak moet houden-, -of in alle eerlijkheid hem moet aangeven dat niet te willen en waarom-. Hem aan het lijntje houden is niet ok.
ze wilde het wel als vrienden maanden geleden. Toen is dat niet doorgegaan. Nu durft ze geen nee meer te zeggen omdat hij er zo slecht aan toe is. En ik wil het eigenlijk ook niet dat ze nee zegt, dadelijk gebeuren er erge dingen.
En als ze nu met hem gaat eten, hij wil meer van haar.
Dus die jongen probeert haar te chanteren? Als zij nee zegt, gaat het met hem slechter?
Dat zou echt een brug te ver zijn. Ze mag (moet) nee zeggen, en wat hij dan doet is zijn keuze. Wat jij zou kunnen overwegen is zijn ouders waarschuwen; mijn dochter wijst hem nog steeds af en hij dreigt met vreselijke dingen. Willen jullie hem in de gaten houden want je kunt van een 15-jarige niet verwachten dat ze dat zelf doet”.
Eigenlijk is dit dan de eerste les in loslaten voor je dochter. De keuze die de betreffende jongen maakt is zíjn keuze. Daar heeft zij niets mee van doen. Echt niet. Daar heeft de jongen hulp bij nodig, een crisisteam eventueel, maar niet van haar.
Maar mocht hij in het ergste geval hierdoor gaan flippen en zou zichzelf wat aan doen, trauma voor iedereen, dat willen we voorkomen. Nu heb ik het wel over het ergste scenario, maar je weet het niet
Kleinduimpje schreef op 01-07-2023 om 11:09:
ze wilde het wel als vrienden maanden geleden. Toen is dat niet doorgegaan. Nu durft ze geen nee meer te zeggen omdat hij er zo slecht aan toe is. En ik wil het eigenlijk ook niet dat ze nee zegt, dadelijk gebeuren er erge dingen.
En als ze nu met hem gaat eten, hij wil meer van haar.
Dan zegt ze hem toch dat ze voorlopig niet kan? Die jongen raakt volledig gefrustreerd als ze zo vaag blijft doen.
