Advies
Soms weet ik niet meer wat ik moet doen. Mijn zoon van 17 vertrekt de laatste paar dagen midden in de nacht als ik lig te slapen Om naar een meisje te gaan of met zijn vrienden op stap te gaan. In de afgelopen maand is er het een en ander gebeurd diefstal, vechten waarna hij in hechtenis heeft gezeten. Op basis hiervan hebben mijn ex en ik hem huisarrest opgelegd. Hij mag wel naar buiten maar beperkt maar dat kan mijn zoon moeilijk accepteren. Uberhaupt een nee accepteren is lastig te accepteren voor hem. Heeft jemand hier ervaring mee en misschien advies???
O wat lastig
17 is eigenlijk een leeftijd dat ze zelf redelijk moeten kunnen bepalen wat ze wel en niet moeten doen. Ik merk aan mijn dochter van bijna 17 dat ik haar weinig meer verbied, maar dat ze zelf dingen regelt.
Hoe is dat bij jouw zoon? Is dat plotseling veranderd? Of was hij altijd al erg tegendraads? Want het huis uit in de nacht en justitieel contact is echt over een grens. Huisarrest is ook wel erg lastig voor een 17 jarige. Ik denk dat een afspraak dat hij wel weg mag naar bepaalde vrienden rn plekken handiger is, maar moeilijk te controleren.
Misschien is hij hevig verliefd. Zelfs mijn super verantwoordelijk dochter deed ineens heeeel raar en onbezonnen toen ze een keer zeer heftig verliefd was. Ging over toen de verkering aan was.
Lastig situatie waar je in zit.
Maar wat
zijn de consequenties als hij zich niet aan het huisarrest houdt? Wat heb je als stok achter de deur nog om hem tegen te houden?
Het wordt denk ik erg moeilijk op deze leeftijd. Maar je bent nog wel verantwoordelijk; alhoewel je bepaalde dingen gewoon moeilijk kan voorkomen.
Is hij altijd al moeilijk geweest of nu ineens?
stekte!
Detentie
Ik kan me voorstellen dat je zoon niet blij is met het huisarrest. Ik vind 17 echt geen leeftijd daarvoor. Bovendien denk ik dat je zoon al genoeg gestraft is met de detentie. Ik zou me focussen op ondersteuning van een normaal leven van je zoon. Hoe gaat het met school? Zit daar wel perspectief in? Of zoekt hij werk of een leer werktraject? Het zal er ook een beetje van af hangen waar de detentie voor was. Op een incident zou ik geen beleid maken die een lange nasleep heeft. Dat is niet realistisch. Als je achteraf iets doet wat je misschien vooraf had willen doen om te voorkomen dat het mis gaat met je zoon. Bovendien geeft het je zoon veel te veel gelegenheid om nu met jou in de clinch te gaan in plaats van met zichzelf over de detentie waar het je uiteindelijk om gaat. Kortom, neem je zoon serieus, geef hem meer eigen verantwoordelijkheid, en de ruimte om op zijn neus te vallen maar dan ook zelf weer op te staan.
