Als enige niet gevraagd voor een verjaardag
Onze zoon (bijna 12) is vandaag erg verdrietig omdat alle jongens uit zijn klas gevraagd zijn voor een verjaardag van een klasgenoot - behalve hij. Dit is niet de eerste keer.
Het is een waardeloze situatie, en ik ben er mogelijk nog verdrietiger over dan hij.
Hij zit in groep 8, we hopen dat hij op de middelbare school meer aansluiting vindt.
Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor anderen. En zo ja wat doen jullie? En hoe zorg je dat je het zelf een beetje kan loslaten?
Ik heb voorgesteld of hij naar het strand wil, of uit eten, maar nee, allemaal geen zin in. Hij wil naar de dierentuin of zo'n trampolinepark - dat lukt niet nu. Verder weet hij niks leuks.
Wie weet heeft er iemand tips of herkenning...dank alvast.
Het lijkt me dan wel weer wat ver gaan om zo'n actie toen iemand tien was te koppelen aan het op je 25e nog steeds nooit een relatie hebben gehad en amper vrienden hebben.
Bij zo iemand zou ik eerder denken aan veelvuldige vluchtige vriendschappen dan helemaal geen vrienden hebben. Maar inderdaad, erg betrouwbaar is het niet en ook niet hoe ik vind en mijn kind wil meegeven hoe je met vrienden omgaat.
HumpieDumpie schreef op 07-02-2024 om 11:17:
[..]
Dit vind ik als ouder van het niet buitengesloten kind dan weer lastig. Mijn dochter zit in een hele kleine klas en ze vind 2 à 3 kinderen gewoon echt niet leuk. Op school doet ze naar eigen zeggen gewoon aardig tegen deze kinderen, maar buiten school om hebben ze geen contact. Deze kinderen nodigt ze dan ook niet uit op haar kinderfeestje. Recent hoorde ik van de moeder van 1 van deze kinderen dat haar kind nooit wordt uitgenodigd op feestjes en ook vrijwel nooit speelafspraakjes heeft met klasgenoten na schooltijd.
Ik heb hier over gesproken met mijn dochter. Zij geeft aan dat ze het gedrag van dit kind echt vervelend vind. Dochter wil om deze reden geen speelafspraakje met dit kind en het kind al helemaal niet uitnodigen voor haar feestje. Ik begrijp mijn dochter, je kan en hoeft niet met iedereen vrienden te zijn. Tegelijkertijd leef ik ook mee met het kind dat vrijwel nooit wordt gevraagd buiten schooltijd.
En dan sta je voor een dilemma. Ik wil dochter niet dwingen om met iemand te spelen die ze echt niet leuk vind. Aan de andere kant besef ik me dus dat als alle kinderen/ouders zo denken dit kind wordt buitengesloten.
Ik heb de moeder van het kind overigens wel teruggekoppeld waarom mijn dochter niet met haar kind speelt. Ook de voorbeelden genoemd die mijn dochter heeft gegeven. De moeder herkende het gedrag van haar kind wel en gaat kijken of ze haar kind daarin kan helpen.
Dat ben ik met je eens dat het lastig is. Maar ik zou als je alle jongens behalve eentje uitnodigt zoals in het openingsbericht, niet de ene die nooit ergens mag komen niet uitnodigen. Ook al is het niet zo'n leuk jongetje. Hier ook wel eens alle jongens behalve 1 uitgenodigd, maar dat was juist een heel populaire jongen die bovenaan de pikorde stond (best wel een pestkop feitelijk). Die kon het wel lijden denk ik. En jouw dochter nodigt niet één kind niet uit, maar dan zeker 3 niet als ik jouw bericht goed interpreteer.
MamaE schreef op 07-02-2024 om 15:30:
Het lijkt me dan wel weer wat ver gaan om zo'n actie toen iemand tien was te koppelen aan het op je 25e nog steeds nooit een relatie hebben gehad en amper vrienden hebben.
Bij zo iemand zou ik eerder denken aan veelvuldige vluchtige vriendschappen dan helemaal geen vrienden hebben. Maar inderdaad, erg betrouwbaar is het niet en ook niet hoe ik vind en mijn kind wil meegeven hoe je met vrienden omgaat.
Nou inderdaad. Het is oud zeer blijkbaar dat dit nog zo bekeken wordt...
Dymo schreef op 07-02-2024 om 11:51:
[..]
De moeder had het zelf wel door en kwam met allerlei excuses bij mij. Dat haar zoon zelf mocht weten wie hij vroeg op zijn feestje en dat ze hem daarin vrij liet. En dat dochter er dit keer niet bij had gezeten. Toen zei ik dat dat prima was en dat mijn dochter vrij was om vervolgens de conclusie te trekken dat haar zoon dan misschien toch niet zo'n leuk vriendje was. En dat ze zelf mocht weten of ze nog met hem wilde spelen. Dat ik haar daarin vrij liet
Het populaire meisje heeft vriendje overigens na het feestje laten vallen als een baksteen, het ging haar gewoon om het stoken, zoals ze altijd deed. Ik spreek de moeder van vriendje een enkele keer als ik haar tegenkom in de supermarkt. Onze kinderen zijn inmiddels 25. Haar zoon heeft niet veel vrienden en ook nog nooit een vriendinnetje gehad. Eerlijk gezegd verbaast het me niet zo erg, als je zo omgaat met mensen. Wel sneu als je het nooit hebt geleerd. Mijn dochter is nooit een heel populair kind geweest, maar heeft nog wel haar vriendinnen van de middelbare school, die ze koestert. En ze heeft al jaren een heel trouwe vriend, die gelukkig wel heeft geleerd hoe je omgaat met vriendschappen.
Zo jij bent nog steeds woedend na al die jaren.
Nick90 schreef op 07-02-2024 om 16:13:
[..]
Zo jij bent nog steeds woedend na al die jaren.
Het was niet zozeer dat vriendje, ook al vond ik dat geen aardige actie. Het was meer dat populaire meisje, dat altijd dochter moest hebben. Zij is de voornaamste reden dat ik dochter in groep 7 naar een andere school heb gedaan. Vriendje was een meelopertje dat gewillig meeging in haar streken. Terwijl hij al vanaf de crèche dikke vriendjes was met mijn dochter en dit verhaal speelde eind groep 6. Als ik nu hoor dat hij geen vrienden heeft, denk ik dat dochter niet de enige is geweest die hij aan de kant heeft gesmeten. Karma is a bitch.
Maar ik denk eerlijk gezegd nooit meer aan het mannetje, het kwam nu toevallig omhoog door dit draadje. Dat meisje kan maar beter niet per ongeluk voor mijn auto opduiken. Zij heeft zelfs vanaf een andere middelbare school het leven voor mijn dochter nog proberen te verpesten. En waarom? Geen idee. Maar daar zit inderdaad nog wel een flinke brok haat.
Wij volgden de regel “net zoveel genodigden als het kind oud wordt” en dat werkte heel aardig. Daarnaast grenzen zoals past het in twee auto’s en is het een betaalbaar uitje en vindt iedere genodigde dat ook een beetje leuk en kunnen ze enigszins met elkaar.
Het blijft lastig als een kind allerlei losse vriendjes of vriendinnetjes uitnodigt en daar dan niet naar omkijkt en die moeten zich dan maar vermaken met de andere kinderen die ze niet kennen, dat ging een keertje een beetje mis en daar hebben we allemaal van geleerd.
Gruwelijk was de ervaring van mijn oudste dochter in groep 7, die op een feestje was met o.a. een vriend van haar, die jongen werd door een paar anderen gepest, mishandeld en bedreigd (“we gaan je dood maken”) en zij was niet bij machte daar iets aan te doen en de ouders ter plekke vonden het niet nodig om in te grijpen. De jongen durfde een paar dagen niet naar school en mijn dochter was erg van streek en ik heb de moeder van een van de bedreigers maar op de hoogte gebracht en in contact met zijn moeder gebracht want school deed ook niks. Ja, hele fijne school was dat. Fijne ouders trouwens ook. Ik weet niet eens meer wie het waren, zal het nog eens navragen bij mijn dochter.
Ik ben nog wat alerter geworden op feestjes, daarna. Gelukkig kwamen GSMs toen op dus konden mijn kinderen later altijd bellen. Welbeschouwd kan een kind dat slecht ligt, dus beter niet uitgenodigd worden als de ouders geen zin hebben om bij te sturen en zo nodig in te grijpen. Wij kenden altijd alle kinderen die kwamen, dan kun je ook makkelijker iets doen.
Nick90 schreef op 07-02-2024 om 16:13:
[..]
Zo jij bent nog steeds woedend na al die jaren.
Zo te lezen heeft haar dochter het erg zwaar gehad op een leeftijd die ze onbekommerd en zonder zorgen had moeten doorbrengen. En zo te lezen heeft dat haar dochter erg beïnvloed in haar leven en ook het gezin...dus dat er nog wrok zit dat snap ik wel
Dymo schreef op 07-02-2024 om 16:50:
[..]
Het was niet zozeer dat vriendje, ook al vond ik dat geen aardige actie. Het was meer dat populaire meisje, dat altijd dochter moest hebben. Zij is de voornaamste reden dat ik dochter in groep 7 naar een andere school heb gedaan. Vriendje was een meelopertje dat gewillig meeging in haar streken. Terwijl hij al vanaf de crèche dikke vriendjes was met mijn dochter en dit verhaal speelde eind groep 6. Als ik nu hoor dat hij geen vrienden heeft, denk ik dat dochter niet de enige is geweest die hij aan de kant heeft gesmeten. Karma is a bitch.
Maar ik denk eerlijk gezegd nooit meer aan het mannetje, het kwam nu toevallig omhoog door dit draadje. Dat meisje kan maar beter niet per ongeluk voor mijn auto opduiken. Zij heeft zelfs vanaf een andere middelbare school het leven voor mijn dochter nog proberen te verpesten. En waarom? Geen idee. Maar daar zit inderdaad nog wel een flinke brok haat.
je bent er dus nooit achter gekomen waarom....
Lagen haar ouders in scheiding? Bijna alle pestkoppen hebben wel zo'n thuissituatie die ze 'ventileren' op anderen.
Of het was een psygisch gestoord kind?
Pesten is namelijk geen normaal gedrag. Het 'waarom' ligt daarom bij de pester.
Het wordt vaak omgedraaid, maar in de basis ligt het bij de pester. Tevreden en gelukkige mensen voelen namelijk de noodzaak niet om te pesten...die laten een ander in zijn/haar waarde, zoals het hoort.
BritgetJones007 schreef op 11-02-2024 om 10:57:
je bent er dus nooit achter gekomen waarom....
Lagen haar ouders in scheiding? Bijna alle pestkoppen hebben wel zo'n thuissituatie die ze 'ventileren' op anderen.
Of het was een psygisch gestoord kind?
Pesten is namelijk geen normaal gedrag. Het 'waarom' ligt daarom bij de pester.
Het wordt vaak omgedraaid, maar in de basis ligt het bij de pester. Tevreden en gelukkige mensen voelen namelijk de noodzaak niet om te pesten...die laten een ander in zijn/haar waarde, zoals het hoort.
Ach, soms is een simpele jaloezie al genoeg.
Tja, kan van alles zijn. Het meisje had ogenschijnlijk alles mee. Rijke ouders, ze kon goed leren, was goed in sport... Misschien had ze gewoon een minder leuk karakter.
BritgetJones007 schreef op 11-02-2024 om 10:57:
Pesten is namelijk geen normaal gedrag. Het 'waarom' ligt daarom bij de pester.
Het wordt vaak omgedraaid, maar in de basis ligt het bij de pester. Tevreden en gelukkige mensen voelen namelijk de noodzaak niet om te pesten...die laten een ander in zijn/haar waarde, zoals het hoort.
Dat lijkt me toch echt niet waar. Tevreden en gelukkige mensen kunnen heel gelukkig en tevreden andere mensen pesten en kleineren hoor.
Dymo schreef op 07-02-2024 om 16:50:
[..]
Het was niet zozeer dat vriendje, ook al vond ik dat geen aardige actie. Het was meer dat populaire meisje, dat altijd dochter moest hebben. Zij is de voornaamste reden dat ik dochter in groep 7 naar een andere school heb gedaan. Vriendje was een meelopertje dat gewillig meeging in haar streken. Terwijl hij al vanaf de crèche dikke vriendjes was met mijn dochter en dit verhaal speelde eind groep 6. Als ik nu hoor dat hij geen vrienden heeft, denk ik dat dochter niet de enige is geweest die hij aan de kant heeft gesmeten. Karma is a bitch.
Maar ik denk eerlijk gezegd nooit meer aan het mannetje, het kwam nu toevallig omhoog door dit draadje. Dat meisje kan maar beter niet per ongeluk voor mijn auto opduiken. Zij heeft zelfs vanaf een andere middelbare school het leven voor mijn dochter nog proberen te verpesten. En waarom? Geen idee. Maar daar zit inderdaad nog wel een flinke brok haat.
Uit je verhaal denk ik eerder dat dat jongetje gewoon een pion was, geen slecht kind. En wie weet maakte hij deze keuze wel uit lijfsbehoud, omdat hij bang was anders door deze intrigante met de grond gelijkgemaakt te worden. Zij kon duidelijk iemand maken of breken in de klas.
Niet elk kind is van te voren in staat dit soort dingen te doorzien en de juiste keuzes te maken. En soms zijn er geen juiste keuzes.
Dymo schreef op 11-02-2024 om 12:23:
Tja, kan van alles zijn. Het meisje had ogenschijnlijk alles mee. Rijke ouders, ze kon goed leren, was goed in sport... Misschien had ze gewoon een minder leuk karakter.
Daar hebben we er hier ook een aantal van rondlopen. Een vriendinnetje dat in keurslijf moet passen van bepaalde merkkleding. Dat begint nu te rommelen. Meisjes in de hockeyteam waarvan ouders in dure auto's kind voor de wedstrijd afzetten, maar werkelijk nooit komen kijken. Zijn ook de tantes met een grote waffel. Ik herinner me een kleuter waar mijn dochter als kleutertje vaak speelde, maar waarvan ouders er nooit zijn. Daar was altijd een nanny die gebrekkig Nederlands sprak. Is nu geen vriendinnetje meer, kind heeft zich niet bijster leuk/warm/gezellig ontwikkeld.
Ik vind dat zulke kinderen niet alles meehebben. En dat dergelijke zaken zeker bijdragen aan een ontevreden gevoel, wat afgereageerd wordt op de omgeving.
BritgetJones007 schreef op 11-02-2024 om 10:51:
[..]
Zo te lezen heeft haar dochter het erg zwaar gehad op een leeftijd die ze onbekommerd en zonder zorgen had moeten doorbrengen. En zo te lezen heeft dat haar dochter erg beïnvloed in haar leven en ook het gezin...dus dat er nog wrok zit dat snap ik wel
Dat klopt inderdaad, mijn dochter heeft het zwaar gehad. Gelukkig heeft zij het achter zich kunnen laten. Ze woont inmiddels ook op anderhalf uur rijden hier vandaan, waardoor ze haar pesters niet meer kan tegenkomen. Ik zie er nog wel een paar van. Sommigen zijn in al die jaren niks veranderd en lopen nog steeds te pesten. Voorbeeldje: ik liep door de winkelstraat achter het bewuste pestmeisje en haar BFF. Van de andere kant kwam een meisje (inmiddels jonge vrouw) aangelopen die in dezelfde klas had gezeten, maar vanwege leermoeilijkheden naar het SBO was gegaan. Zeggen die pestmeiden heel hard, zodat zij het kon horen: "O, mijn god, daar hebben we NaamMeisje. Is die niet allang doodgemaakt op die debielenschool? Nou, ik had mezelf allang van kant gemaakt, hahahahaha." En dit is dan randje Gooi, niet een moeilijke wijk in een grote stad waar allerlei problematiek heerst.
Dit is precies ook waarmee mijn dochter te dealen had, vandaar de overstap naar een andere school. Juf van de oude school zei letterlijk dat de ouders van het pestmeisje niks negatiefs over hun dochter wilden horen, dus dat zij er verder ook niks mee kon.
Dat feestje van het vriendje was één voorbeeld uit vele, dat toevallig vanwege dit draadje in mijn hoofd omhoog kwam. Uiteindelijk was dat helemaal niet zo belangrijk.
Mijn dochter was verder helemaal geen raar kind of zo. Ze kon goed leren, zag er 'gewoon' uit (niet knap, niet lelijk), was een beetje dromerig en hield van ballet, droeg normale kleren, hield van roze. Eigenlijk een doodnormaal kind. Geen idee waarom ze haar moesten hebben. Misschien omdat ze niks terugdeed. Ze vonden haar gewoon stom. Prima, maar laat haar dan gewoon met rust. Op de andere basisschool ging het overigens wel goed. Maar op de middelbare school kende pestmeisje weer een kind uit dochters klas en dat kind moest toen in opdracht van pestmeisje weer allerlei akelige dingen zeggen en doen en dochter buitensluiten. Dus pestmeisje had wel macht.
