Borderline nichtje te logeren?

Tante

Ik ken iemand van 17 jaar bij wie op 15 jarig leeftijd Borderline is vastgesteld. D.m.v. medicijnen gaat het nu goed met haar en kan ze normaal functioneren. Wordt daar landelijk verschillend over gedacht zeker. Dat zou jammer zijn. Hoe eerder hulp kan worden geboden hoe beter lijkt mij.

Proef voorstellen

Ik zou eens voorstellen om het enkele malen op proef te doen, en dan misschien eens per maand als dat lukt. Vaak gaan dit soort weekeinden juist heel goed, vooral in het begin.
Dat manipulatieve steekt vooral de kop op als ze heel erg vertrouwd bij je is.
Google ook eens op 'geen bodem syndroom', of hechtingstoornis.

Enne,

Wat zeggen je zus en zwager ervan ?
M.

Afspraken en afstand

Hoi Tante,
Ik vind het heel lief en stoer van je dat je overweegt om je nichtje wil opvangen. Alle mensen met persoonlijkheidsstoornissen zijn lastig in de omgang, maar borderliners hebben zelfs in de psychiatrie de naam lastig te zijn vanwege hun enorme behoefte aan aandacht en hun manieren om te zorgen die te krijgen. Tips voor de omgang zijn inderdaad afspraken maken, maar ook om de lat niet te hoog te leggen en het gedrag proberen los te zien van de persoon. Niet je nichtje is manipulatief, maar haar ziekte maakt dat zij zich zo gedraagt.
Bedenk goed waarom je haar wil opvangen, wil je je zusje helpen of je nichtje? En als je het voor je nichtje doet wanneer vind je dan dat je haar geholpen hebt?

Het is goed dat je wat bedenktijd hebt ingebouwd en als je besluit om haar op te vangen is het belangrijk om je je eigen grenzen en die van je gezin in de gaten houdt. Het ligt in de aard van haar ziekte om over grenzen heen te gaan. Het is ook verstandig om enige emotionele afstand ten opzichte van je nichtje in te bouwen en haar gedrag niet persoonlijk op te nemen. Borderliners voelen veel en diep en het werkt niet om in al die emoties mee te gaan of ze op jezelf te betrekken.
Misschien is het een goed idee om als je haar wil gaan opvangen eens contact op te nemen met haar behandelaars (in overleg met je zus uiteraard) en hen om informatie en tips te vragen, maar niet in iedere instelling staan ze daarvoor open.
Josephine

In aansluiting op josephine*

die al een boel goede adviezen geeft wil ik eigenlijk nogmaals vooral benadrukken dat het heel goed kan zijn dat jij het negatieve, manipulatieve gedrag van je nichtje misschien niet of nauwelijks te zien krijgt. En als het bij eenmaal per maand blijft kan het goed zijn dat die weekeinden vooral heel gezellig zijn en blijven. Voor je nichtje is alles dan immers vrij nieuw, krijgt ze natuurlijk best veel aandacht van jullie en je dochter, en blijft de het tijdsbestek (1 weekeinde) vrij kort zodat ze gewoon de tijd niet krijgt om haar negatieve gedrag te laten zien. Ze hoeft immers niets te doen om aandacht te krijgen, die heeft ze al.
Wat heel belangrijk is, Josephine noemde het al, is dat je de grenzen van je gezin en jouzelf goed bewaakt. Maak duidelijke regels en bespreek die met haar en geef ook duidelijk aan dat je echt van je nichtje verwacht dat ze zich eraan houdt. Controleer ook. Het lijkt misschien kinderachtig, vooral als je zelf een dochter hebt met wie je heel goed afspraken kunt maken, maar doe het wel! Ik zou ook zeker eerst met je zus overleggen of zij ervan weet en vragen wat zij ervan vindt. Evalueer met je gezin als nichtje weg is en kijk hoe het is bevallen, ook na meerdere keren. Als je het gevoel hebt dat het voor je dochter te zwaar is zou ik minderen of zelfs stoppen. Het leven met iemand met borderline of hechtingstoornis (de gedachte bestaat dat kinderen met een hechtingstoornis later volwassenen met borderline worden) kan heel zwaar zijn. Zorg voor een goede, open, onderlinge communicatie, zodat je niet door je nichtje op het verkeerde been kan worden gezet ("jawel hoor, van oom mochten we wel naar de disco...").
Nogmaals, het kan ook heel goed gaan, zodat je je zelfs kunt gaan afvragen waarom je nichtje eigenlijk niet meer thuis woont. Ook dit kan erbij horen. En idd, probeer het (negatieve) gedrag los te zien van de persoon van je nichtje zelf.
Ik vind het heel lief van je dat je dit wilt doen. Blijf echter ALTIJD op één lijn met haar moeder.
Groet, Mirjam

Oh ja, regels

Ik kan me best voorstellen dat jij de meiden niet uit wilt laten gaan naar ruige disco's. Maar alleen maar binnenzitten is natuurlijk best saai. Bespreek daarom eens wat voor andere mogelijkheden er zijn zoals discozwemmen, bioscoop, schaatsbaan? Zodat het ook een uitje is en het ook voor je dochter leuk is dat er een logée is.
Ik krijg niet de indruk dat er bij jou angst bestaat, hooguit dat je niet goed weet wat je kunt verwachten. En dat je niet wilt dat je dochter ermee in de knoop komt te zitten. Dat kan ik me goed voorstellen. Maar ik denk zoals ik al schreef dat het bij een weekeinde per maand zeker zal meevallen.
groet, Mirjam

Dat is inderdaad de aller belangrijkste

Hahaha, Mirreke en ik zitten elkaar een beetje gelijk te geven, maar wat inderdaad heel belangrijk is, dat je op één lijn blijft met de moeder, jouw zus.
Super dat je het wilt doen, want het kan heel zwaar zijn (maar dat hoeft dus niet). Het is niet dat ik je angst probeer aan te praten, maar het is goed te weten waar je aan begint en wat je kunt doen om het tot een succes te maken.
J.

Weer: regels en evalueren

Doe een keer op proef. Leg de zwaarte ervan niet alleen bij je nichtje, maar leg uit dat het ook voor jullie een test is. Of misschien moet je nog niet erin leggen dat je het eventueel wel structureel wilt gaan doen, nodig haar gewoon eerst een keer uit. En als het dan gezellig is kun je voorstellen, goh, het was leuk, zullen we dit nog eens doen? En zo rol je misschien als vanzelf in een keer per maand.
Regels: roken: mijn regel zou zijn: roken mag, maar buiten. Wij vinden het vies en het is in huis gevaarlijk. Dus als je wilt roken moet je even naar buiten. Heel simpel. Mijn stiefdochter houdt zich er prima aan. En voordeel, het is toch best eenzaam en koud daarbuiten, dus ze rookt minder.
Kostbaarheden: dat weet je niet vantevoren en is denk ik ook een beetje moeilijk aan te stippen, want je wilt haar al niet vantevoren een stigma geven, of het gevoel geven dat je haar niet vertrouwt. Ik zou eventuele kostbaarheden die voor het grijpen liggen gewoon goed opbergen. Misschien kun je haar voor zo'n weekeinde ook een zakcentje geven, of kan je zus dat doen, zodat er geen verleiding hoeft te komen. Desnoods beheer jij het, maar kan ze dan wel in overleg iets kopen of zo.
Enne, ook 'egoistische' overwegingen zijn geldig, lijkt mij. Iets doen omdat jij van iemand houdt lijkt me de beste reden die er is. Probeer alleen eventueel negatief gedrag, en dus ook eventuele verdwenen kostbaarheden, niet persoonlijk te nemen. Het is niet tegen jou gericht, maar eigenlijk tegen zichzelf, en dus heel triest. Maar alweer nogmaals: het zou mij echt niets verbazen als het zeker in het begin erg goed gaat. Zij heeft er ook eigenbelang bij, als het niet goed gaat houdt het weer op...
Lieve Tante, als ik jou was zou ik het proberen. Maar wat vindt de rest van je gezin eigenlijk?