Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
28-03-2012 om 21:59
Pf, nou wie heeft er tips voor mij. Oudste (ruim 12), groep 8, heeft een broertje van ruim 7; zusje zit er tussenin. Hij heeft de neiging broertje te pesten; waar hij vooral een handje van heeft is hem laten schrikken. Omdat ik daar zelf al helemaaaaal niet tegenkan heb ik dit al wel tig keer gezegd dat dat niet mag: als je dat nog een keer doet, etc. Vast niet de goede stelling.... vandaar ook mijn advies hiero.
Nu liet ie zijn broertje weer ontzettend klierig schrikken/angstig maken (in bed, donker). Het lijkt wel of hij helemaal niet van zijn broertje houdt of zo. Hij is ook emotioneel wat lastig zeg maar.
Ik heb hem nu genadig gestraft en echt tegen hem uitgevallen. Hij mag de hele week plus weekend niet meer computern (vette straf!). Wie heeft tips om hem leuker met broertje te laten omgaan? Als ik hem 'verplicht' met hem te laten spelen ziet ie dit natuurlijk als een straf... wieowie
29-03-2012 om 11:12
Serieus nemen
Mijn man is vroeger ook op die manier gepest door zijn oudere broer. Hij heeft er nu nog last van. Je geeft je oudste zoon straf, maar wat doe je voor het je jongste zoon? Neem je hem in bescherming? Neem je hem serieus? Ik zou hem niet alleen laten met zijn oudere broer. Ik weet niet of straffen helpt. Je hebt dan kans dat je oudste zoon dan wraak neemt op zijn broertje.
29-03-2012 om 12:20
Van twee kanten
Tussen mijn oudste en jongste (beide meiden) zit zeven jaar, dus ik ken de situatie wel een beetje. Ik herken ook de neiging om het op te nemen voor de jongste omdat die "nog zo klein is". Maar ik heb ook geleerd om naar mijn oudste te luisteren. En toen gehoord dat mijn ozo-lieve-kleine-onschuldige meid een behoorlijke pestkop kon zijn op momenten dat wij het niet zagen.
Wellicht is bij jou de situatie heel anders, maar ik zou toch, naast straffen, ook eens open met je oudste zoon praten over zijn relatie met zijn broertje. Wat zit hem precies dwars? Waarom pest hij bijvoorbeeld wel zijn jongste broertje en niet de middelste? Zorg dat het niet bij straffen alleen blijft. Oudste zijn is soms best lastig!
n@nny
29-03-2012 om 15:43
Oef
Hier een groot gezin, met ook veel gepest onderling, af en toe.
Wat hier altijd helpt is wat n@nny zegt. Het van twee kanten aanpakken. Vaak is er toch iets aan de hand, waardoor het kleintje iets bij de grote triggert. Het kan in onze ogen onterecht zijn, maar dat doet niet ter zake. Het gaat erom dat jij er achter moet zien te komen wat er aan de hand is.
Hier was er op een gegeven moment een klein zusje, wat continu in de persoonlijke ruimte van grote broer ging staan. Toen we daar op gingen letten, was het echt verschrikkelijk, geen wonder dat hij lelijk over haar ging doen. Zusje moest heel nodig leren om andersmans persoonlijke ruimte te respecteren.
Soms kan een kind zich heel erg van de plaats geduwd voelen door een kleiner broertje/zusje. Omdat die kleintjes vaak in bescherming worden genomen.
Dan kan het heel zinvol zijn om die grote juist te gaan belonen voor dingen die wel goed gaan, ipv straffen. Een keertje een half uurtje oppassen voor geld bijvoorbeeld. 'Dan ben je wel verantwoordelijk, dus ik wil ook dat je je verantwoordelijk gedraagt.'
Ook is het zinvol om samen dingen doen die speciaal voor grote kinderen zijn en dan de kleintjes thuislaten. Of samen een filmavond doen, waar de kleintjes niet bij kunnen/mogen zijn. Van die dingen.
Dat helpt hier enorm.
En daarnaast kun je bij de grote een beroep doen op de redelijkheid. Hoe vindt hij zelf dat het gaat? Zou hij met zijn broertje willen ruilen? Hoe denkt hij dat zijn broertje zich voelt, als die gepest wordt? Hoe zou hij het vinden, als hij zijn eigen gedrag bij een ander zou zien? Hoe zou hij het vinden, als iemand anders (een buurjongen) zo met zijn broertje om zou gaan?
Ik bedoel niet dat je deze vragen als een spervuur op hem af moet sturen, maar het zijn wel dingen waar je op een rustig moment (!) met hem kan spreken.
Onze kinderen vinden het ook heel prettig, als ik met hen afspraken maak, over aandacht die ze krijgen. Omdat ze ouder zijn, kunnen ze voldoende hebben aan uitgestelde aandacht, maar die aandacht moet dan niet zo uitgesteld zijn, dat het probleem alweer over is. Ik ga dus nog regelmatig 's avonds even gezellig buurten op de kamers van de oudsten. Even bijkletsen. Ze vinden het allebei heerlijk om een schouder massage te krijgen en dat is een mooie tijd voor een gesprek. Ook kan het leuk zijn om een avondwandeling te houden. Lopend kun je prettig praten.