Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

buro jeugdzorg

onze dochter hebben we.als ouders,samen met onze huisarts aangemeld bij buro jeugdzorg.
de 1e afspraak in al ingepland,maar wat ik me afvraag,wat kan ik daar allemaal verwachten?
heeft iemand enig idee hoe het in zijn werk gaat daar?

vr gr
veria

waarvoor?

Waarom ga je met je kind naar bureau jeugdzorg?
Probeer toch liever hulp te vinden buiten bureau jeugdzorg om. Dan ga je rechter op je doel af en je kunt mogelijke problemen voorkomen. Soms kun je niet buiten ze om maar ik zou me toch niet zonder meer naar bureau jeugdzorg laten sturen.
Wat voor hulp heb je nodig?

website

De bureau jeugdzorg waar je een afspraak mee hebt heeft vast ook een website. Daar kun je dan alvast wat meer informatie vinden.

Karmijn

Karmijn

27-12-2013 om 17:43

Weet het niet precies, maar...

.. Wat ik begrijp is dat bureau Jeugdzorg gaat kijken waar je het beste naar toe kan gaan. Ze geven zelf soms opvoedadvies. Maar geen diagnoses of behandeling voor je kind.

Wat ik zou doen in jullie geval, is helder op papier meenemen, waar nu precies je vraag zit. Wat is je zorg? Wat wil je weten?

Bijvoorbeeld: ons kind heeft problemen op gebied a, b en c, wij willen graag weten of dit veroorzaakt wordt door een stoornis en hoe wij ons kind het beste kunnen helpen.

Wat denk ik heel erg belangrijk is en wat wijzelf in het begin van het hulp zoeken nog niet goed begrepen is dat:

die hulpverleners zijn er niet om JOUW te helpen. Jij weet het niet meer, maar dat is voor hun niet van belang. Ze zijn er om je kind te helpen. Houd het dus bij je kind. Verlies je niet in het gesprek over je eigen zorgen, twijfels en onvermogen. Verlies je niet in je een gesprek over jullie onderlinge relatie, ruzies of fricties. Sommige hulpverleners kunnen hier wel goed mee omgaan, maar anderen zijn dom en zullen het tegen je gebruiken. Wat je zegt, zal in het dossier van je kind komen, waar iedereen binnen de organisatie die met jullie te maken gaat krijgen, in kan kijken. Het is heel vervelend als je jaren later ineens je eigen woorden terug krijgt, van iemand waar je ze helemaal niet tegen gezegd hebt. Snappie?

Je wilt niet dat hulpverleners denken dat jij niet het vermogen hebt om dit kind (met deze specifieke problemen) op te voeden. Je wilt dat zij je gaan helpen om de juiste weg in te gaan, waarop je weer verder kunt met de opvoeding van dit kind.

Snap je het verschil?

Als je het zelf moeilijk hebt, kun je beter voor jezelf hulp vragen, bij een psycholoog, los van de hulp voor je kind.

Een ander adviesje: Vraag in hoeverre je met deze persoon te maken gaat krijgen in de toekomst. Het is zo zonde om je hele verhaal uit en treuren te doen, met voorbeelden en ingewikkelde omstandigheden en dan er achter te komen dat je deze 'hulp'verlener nooit meer zal zien.

Als het alleen om een intake gaat, vertel dan alleen waar je praktisch gezien tegen aanloopt met dit kind, bijvoorbeeld:
Hij heeft moeite met vriendjes maken
Hij vindt het moeilijk om te ontspannen
Hij vindt het moeilijk om opdrachten te accepteren
Hij kan niet goed omgaan met onverwachte situaties
Hij is altijd alles kwijt
Hij vind het moeilijk om zijn gedrag aan te passen aan verwachtingen die er op dat moment zijn.
Hij vindt het moeilijk om rekening te houden met de belangen van anderen
Hij heeft moeite met het beheersen van zijn emoties.

Snap je wat ik bedoel? Praktische dingen uit het dagelijkse leven, waar je tegen aanloopt. Met een kort voorbeeld erbij.

Maar ik zou dus NIET dingen zeggen als:

Ik wordt gek van hem
Ik kan hem wel achter het behang plakken
Hij haalt het bloed onder mijn nagels vandaan
Ik voel me radeloos
Ik weet niet meer wat ik doen moet met hem
Ik krijg zo bijna een hekel aan hem
Hij verpest de hele sfeer in huis
Zo wil ik niet verder
Het gaat niet meer
Ik ben het zo zat

Dat soort dingen. Dat zijn meer uitlatingen om te doen in een door privacy beschermd gesprek met iemand waar je een vertrouwensband mee hebt. Vaak zit het hoog, voordat je eenmaal zover bent, dat je eindelijk met een hulpverlener spreekt. De verleiding is groot om dat 'leeg te lopen', maar doe dat maar liever niet, voordat je precies begrijpt wie je voor je hebt.

Balansdigitaal schrijft dit (over adhd bijvoorbeeld):
'Het is belangrijk het consult goed voor te bereiden. Kinderen gedragen zich in deze vreemde omgeving soms opeens volslagen 'normaal'. Het is daarom goed om bondig omschreven, concrete voorbeelden van het probleemgedrag paraat te hebben.'

Karmijn

Karmijn

27-12-2013 om 17:44

Lang lang lang

Wat heb ik toch weer veel woorden nodig

Karmijn

Maar je bent wel duidelijk. Tsjor

Karmijn

Ook ik heb je tips weer met belangstelling gelezen. Je kan je zeker wel eens verliezen in je emoties bij een hulpverlener. Het is mij ook wel eens overkomen. Gelukkig ben ik nooit overgekomen als een "labiele moeder die de weg kwijt is" maar dat komt door de ervaring met dit soort gesprekken. Je moet inderdaad er zelf ook voor waken dat je van een mug geen olifant maakt en de hoofdzaken probeert te scheiden van de futiliteiten. Waar kom je precies voor, waar heb je hulp bij nodig/je kind en wat hoort bij de gewone dagelijkse beslommeringen?

Veria

Ik ben met mijn kind nog nooit in aanraking geweest met bureau jeugdzorg, dus wat dat betreft, geen ervaringstips. Als dit volgens jou en je huisarts de juiste weg is dan neem ik aan dat je alle hulp en begeleiding al gehad hebt die er is?
Psycholoog/psychiater/orthopedagoog/intern begeleider school?
Ik ben ook wel benieuwd hoe oud je dochter is en welke wegen er al bewandeld zijn. Bureau jeugdzorg klinkt als een laatste strohalm en ook ik vraag me af of dit de juiste weg is.

mirreke

mirreke

28-12-2013 om 17:46

Ook ik

ga er eerlijk gezegd van uit dat je alles al hebt geprobeerd, voordat je bij Bureau Jeugdzorg terecht komt... Als dat niet zo is: je kunt nu nog zelf inkiezen bij instanties, zonder dat je daarvoor Bureau Jeugdzorg nodig hebt.

In tegenstelling tot AnneJ, die vraagt wat voor hulp je nodig hebt, (dat weet je vaak nog niet) zou ik eerder vragen: wat is het probleem van je dochter, of welk probleem hebben jullie met haar?

Karmijn geeft een perfecte opsomming van tips en hoe je eea moet aanpakken.

Inderdaad: verlies je niet in emoties en hou het klein, zo klein mogelijk.

Kijk uit met jeugdzorg

Wees gewaarschuwd! Als je nog bij Bureau Jeugdzorg weg kunt, doe het dan. Neem geen risico met je gezin! Ik heb geen goede ervaringen met jeugdzorg en ben me erin gaan verdiepen. En ik ben niet de enige! Jeugdzorgwerkers luisteren vaak niet goed en verdraaien wat je vertelt. Ook zijn ze erg geneigd negatieve dingen aan te dikken en positieve dingen weg te laten. Hun dossiers staan erom bekend, dat ouders en kinderen zich er totaal niet in herkennen. Ouders zijn hierin bij voorbaat verdacht van verwaarlozing of mishandeling. En voordat je er erg in hebt, doen ze zelf een melding en willen ze je kind onder toezicht plaatsen. Nederland is wereldkampioen kinderen onder toezicht en uit huis plaatsen. Ook als je vrijwillig hulp zoekt!
Lees het uitstekende boekje: De jungle van de jeugdzorg, van Truus Barendse, met daarin de helaas beste tip: Vermijd jeugdzorg. Lees het recente rapport van de kinderombudsman "Is de zorg gegrond?" Lees de verhalen op Jeugdzorg-Darkhorse en de haren zullen je te berge rijzen. Het is helaas niet overdreven.

veiligheid

Bureau jeugdzorg heeft een heel dun lijntje tussen vrijwillig en gedwongen. Er is een algemeen soort deskundigheid en in het beste geval kennen ze de sociale kaart goed zodat ze kunnen zorgen dat jij en je kind zo goed mogelijk geholpen wordt. Ze verwijzen door.
Maar, als ze opgehitst door signaleringslijsten om wat voor reden dan ook, jij verspreekt je een keer, je kind zegt iets dat fout land, de hulpverleenster is zelf getriggerd voor bepaalde signalen door haar eigen verleden en werkervaring. Je hapt niet snel genoeg of je bent het oneens met het gebodene en wilt iets anders, dan kun je zo aan de verkeerde kant van de lijn terecht komen.
Daarover een andere keer.
Daarom is het handiger om zelf uit te zoeken welke hulp er is, deskundig en passend hulpaanbod kan nog een hele uitzoekerij zijn en valt soms ook niet mee, maar het is helemaal niet nodig om daar bureau jeugdzorg tussen te zetten. Je kunt zelf via de huisarts naar psychiater, psycholoog of door zelf te betalen naar een orthopedagogische praktijk. Je kunt ook eerst op internet zoeken. Of hier vragen stellen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.