C weigert lunchpakketten van thuis op school te eten

Albana

Wat vul jij veel in voor een ander... moet er bijna om lachen als de toon niet zo onaangenaam was geweest. Maar je slaat de plank even te veel mis.

Prima dat jij 't zo doet. Iedereen z'n manier. Vrijheid blijheid.

Albana

Wil alleen even zeggen dat ik je toon helemaal niet onaangenaam vindt. En je bijdrage waardevol. Hoe moeilijk soms ook: loslaten en vertrouwen zijn de fundering van een goede opvoeding. Zonder gaat het niet.

Moeder van c

Vind je de toon van het bericht van Albana echt zo onaangenaam? Ik zie dat namelijk ook niet zo.

Ik lees dat Albana je vriendelijk probeert een ander gezichtspunt te laten inzien, namelijk dat van de steigerende puber. Staat dat nou echt zover af van de visie van je kind? Het gaat erom hoe je dochter het beleeft, niet hoe jij het bedoeld hebt. Is het echt echt niet een klein beetje mogelijk dat Albana het wel bij het rechte eind heeft?

Weet niet hoor, albana

ik vind dat jij er wel erg vanuit gaat dat het ergste wat een puber kan doen, 10 chocoladerepen kopen is. Ik vind het zelf wel belangrijk om in de smiezen te houden wat pubers doen en hoe ze zich gedragen. Loslaten klinkt mooi hoor, maar als ze ontsporen ben je te laat. ik zeg niet dat het bij jou het geval is, maar veel ouders in mijn omgeving die zo dol zijn op loslaten, verdenk ik wel van een beetje laksheid en luiheid.
ik vind de regels van de moeder van c niet zo gek. Ik vind het normaal dat je een kind leert dat het niet de bedoeling is om elke dag broodjes te kopen en om eten weg te gooien. ik weet haar regels niet precies meer (en ben nu zelf te lui om terug te zoeken) maar om alles maar los te laten omdat ze die behoefte als puber hebben, nee, dat klinkt mij wat te makkelijk in de oren.

Weinig

Wat eten de meeste kinderen weinig! Ik weet nog wel dat ik met 13/14 jaar 8 boterhammen ben gaan meenemen naar school omdat ik zo'n honger had dat ik de 4 al in de kleine pauze op had. Dat jaar groeide ik ook 10cm, maar dan nog.

Of bietsen ze mee met de klasgenoten met zakken chips of zo?

Nee, geen laksheid

Mijn zoon wilde ook nooit brood mee, hij at het niet op, dus leefde hij op twee chocokoeken ofzo. Op gegeven moment gaf ik wat krentenbollen mee, dat is tenminste nog eten, niet waar. Kennelijk kwam hij er zo pas achter hoeveel beter hij zich voelde door beter te eten, dus nu gaan er ineens stapels brood mee met sla en kaas. Dus loslaten is geen luiheid of laksheid, maar leren ervaren hoe het gaat zonder eten...

Natuurlijk bedoel ik dat niet fiorucci

dat lijkt me juist heel goed en heeft niets met laksheid te maken. Maar Albana predikt een soort algehele vrijheid voor pubers omdat ze daar behoefte aan hebben. Behoefte aan hun eigen gedoetje. En daar ben ik het absoluut niet mee eens. En bovendien ken ik meer mensen die dit standpunt verkondigen, maar die verdenk ik er van dat het hun gewoon goed uitkomt, omdat ze hun tijd liever anders besteden dan aan het opvoeden of in de gaten houden van hun kroost. Maar ik denk voor alle duidelijkheid niet dat dat bij Albana het geval is, of bij een moeder die haar zoon krentenbollen mee naar school geeft.

Precies limi

jij zegt het, ik denk het. Een kind dat zoveel groeit en niets eet overdag? En dan niet in de gaten houden wat ze met hun zakgeld doen? Nou, ik weet in ieder geval wat veel jongeren met hun zakgeld hier in het dorp doen. Want als ik op m'n vrije ochtend om half 12 boodschappen doe, lopen zij met 'n allen met mega zakken bolognese chips door het winkelcentrum. Ja, en dan eten ze dus inderdaad hun brood niet op.

Soort algehele vrijheid

Dat is de toon Mussie die Albana juist verweten wordt. Ouders die geen regels stellen verwaarlozen hun kinderen uit luiheid en eigenbelang. Heerlijk om die tegenstelling af en toe maar eens tegen te komen. Hier eergisteren een ouder die mopperde dat zijn kind, 4 jaar, langzamerhand wel wat teveel snoepte. Dus vroeg ik wie er snoept in de familie,van wie had kind dat geleerd? De ouders dus. Ik ben blij dat mijn ouders niet van die controlefreaks waren. Dat doe ik dus ook niet met mijn kinderen. Ik doe een beroep op hun verantwoordelijkheidsgevoel en vraag waar ik ze kan helpen. Uitleg en het goede voorbeeld is ook heel lang belangrijk maar bij je puber gaan zij zelf hun weg zoeken. Die kans geef ik ze graag. Ik ben hun backup niet hun bewaker.

Ja maar ja maar annej

en wat als het dan mis gaat? Zie hieronder het draadje van Nicky Lee. Of de ouders van de pubers uit de B1 van Nieuw Sloten. Of de ouders van het meisje uit Staphorst deze week. of de ouders van de 13jarigen van het Barleus die elke dag (mind you!) blowen. Dat hoorde ik deze week via de media. Dat soort dingen kan ons toch allemaal overkomen? Plus alle andere horrorscenarios's. ik denk dat de waarheid ergens in het midden zal liggen zoals gewoonlijk, maar helemaal loslaten? Nee. Niet mijn pubers.

Mis gaan

Er zijn geen garanties in het leven. Maar je maakt mij niet wijs dat het een kwestie is van verantwoordelijkheid geven aan je puber. Ik denk dat juist als je kinderen blijft controleren en handhaven dat ze achter jou rug om hun eigen zaken gaan doen, zonder jou backup want pa en moe verbieden het. En ja, ieder kind is ook anders en de gezinsdynamiek is ook anders, het is geen wiskunde. Je mag hopen dat je de beste strategie kiest waar jou kind het meeste aan heeft om een zelfstandig leven te gaan leiden.

Mussie

Nare zaak met het kind van Nicky Lee. Wat Wil40 daar zegt lijkt mij ook hout te snijden: "Er moet bij haar zelf een lampje gaan branden dat dit geen goede vriendschappen zijn." Daar stuur je naartoe denk ik. Want je kunt een kind op die leeftijd niet 24 uur per dag bewaken. En niet voorkomen dat het soms ook fout kan gaan. Dan handel je naar de situatie zo goed je kunt. Het is geen wiskunde.

Erbij blijven

Maar ik denk ook dat je je eigen kind het beste kent. En dat er redenen kunnen zijn om wel over te gaan tot controle van wat er aan de hand is. En dat je daar ook serieus in genomen hoort te worden. Ik ken mijn kind van haver tot gort maar ik sluit hier ook niet uit dat het mis kan gaan. Tot nu toe ben ik nogal tevreden maar resultaten uit het verleden zijn geen garanties voor de toekomst. Een kind is ook zichzelf in een veranderende omgeving en je mag hopen dat je daar als ouder zo goed mogelijk bij bent voor je kind.

Mee eens, maar dan dus wel begrip voor moeder van c

Ja, je hebt gelijk. Het is geen exacte wetenschap en we kunnen het nooit opnieuw doen. Maar in dat licht bezien is de stelling van Albana wel wat stellig. Het is maar een mening, ik heb een andere. En snap ik de irritatie van de moeder van C goed. De 10 chocoladerepen zijn op z'n zachtst gezegd naïef.

10 chocoladerepen

Je druk maken over een pakje brood en dan denken dat je kind anders kan ontsporen lijkt me ook niet helemaal sporen. Je moet die zaken wel in proportie zien denk ik. En niet teveel drama. Drama in het leven komt vanzelf wel en hangt niet af van 10 chocoladerepen of een pakje brood, was het maar waar dan was het veel makkelijker om je kind te behoeden voor ellendige zaken.

Huh?

AnneJ, wat bedoel je nou? Ik geloof dat het oorspronkelijk over pakje brood ging,maar de 'loslaters' maakten er iets groters van, niet de omdraaien hoor!

Zoals gezegd

Ja ik vind de toon niet oke maar bovenal het invullen van zaken die klaarblijkelijk weet. Die werkelijk kant noch wal raken. Nogmaals ik controleer mijn kind niet, ik ben gewoon HAAR MOEDER!

Er is hier nogal een verschil in de interpretatie van het woord 'loslaten'. Dan mag je blijkbaar geen regels of afspraken maken met je kind? Haar kamer laten verworden tot een zwijnestal? Elke dag op school brood kopen? Niet vragen of ze huiswerk heeft? Niet vragen of de muziek wat zachter mag? Geen afspraken over hoe laat ze thuis is?

Wel de rechten niet de plichten. #losgeslagennederland.

Oh en AnneJ: "Je druk maken over een pakje brood en dan denken dat je kind anders kan ontsporen lijkt me ook niet helemaal sporen." -> Misschien even de post opnieuw lezen met een bril op. Volgens mij spoort er iets niet aan je reactie.

Wie zegt dat?

Het gaat er niet om wat wie zegt of hoe wie dan ook het ziet. Het gaat er enkel en alleen om hoe jouw kind het 'ziet' of zal zien en welke reactie je daardoor van een gemiddelde puber krijgt. En ja hoor, je mag best regels stellen, maar dan moeten ze ook zélf binnen die regels kunnen doen wat ze willen doen. En dat is niet altijd zoals jij het zélf zou doen. Als jij de regel stelt je kamer moet opgeruimd zijn en schoon en je stelt dat dat 1 keer per week minstens moet gebeuren laat je haar in die week ook de vrijheid om er desnoods op maandag een zwijnestal van te maken zodat ze dinsdag een heleboel werk heeft om het weer op te ruimen. Zelf zouden wij dat nooit doen, jij niet en ik niet. Omdat wij allang weten dat het veel meer werk is. Zij niet. Dat is waarom ze het nodig heeft om te experimenteren binnen de regels die jij (en ik) stellen. Als ze 1 keer per 3 maand een luchkaart krijgt laat haar zelf dan beslissen wanneer en hoe ze die opmaakt. Als ze dan de eerste 2 weken al opmaakt, so what? Dat ervaart ze dan toch de weken erna dan wel? Doet ze het meteen nooit meer en anders doet ze het misschien nog 1 keer en dan zal het wel af zijn. Dat 'helpt' stukken beter dan ouders (waar ze zich nu toch tegen afzet) die haar dat de hele tijd voorhouden en vertellen. Regels zijn prima maar de 'invulling' kunnen ze best zelf doen. Daar worden het echt geen potentiële criminelen of drugsgebruikers van ofzo. En zolang ze zelf binnen die regels kunnen ervaren hoe ze daar het handigste mee om kunnen gaan leren ze er alleen maar van. En áls ze elke dag op school brood koopt, wat is het probleem? Ja, jij zou het niet doen en ik ook niet. Maar is het wérkelijk een probleem? Het is zonde van haar zakgeld dat ben ik met je eens, maar op dit moment 'ziet' ze dat zelf nog niet. Ze eet toch? En ze hééft zakgeld. En wil dat blijkbaar zelf eraan besteden....vindt dat belangrijker dan allerlei andere dingen die ze ervan zou kunnen kopen. Nou en? Komt ze vanzelf wel achter. En als haar beste vriendin jarig is en ze een kado nodig heeft om haar te geven dan helaas is het op....en ben jij geen bank van lening. Dat helpt 100 keer beter dan iedere dag haar brood smeren of erop aandringen dat dat een betere besteding is.
Juist deze fase de puberfase als je nog bij je ouders woont en dus je hebt te houden aan huisregels is de beste tijd om te experimenteren over hoe je binnen die regels dat op je 'eigen manier' kan doen. Daarvan wordt je echt geen losgeslagen wilde puber. Het is juist erg 'veilig' om dat nu te doen. Véél veiliger dan het de hele tijd maar controleren en er achteraan zitten tot ze op zichzelf wonen en er geen enkele controle is en zich eindelijk bevrijd voelen. Het is ook een kwestie van een beetje vertrouwen hebben in je kind. Het is geen wiskunde dus voor het ene kind werkt het zo en voor de ander zus. Maar dan nog hebben alle pubers het nodig om op de een of andere manier te experimenteren hoe ze de regels invullen en vervullen en dat is niet altijd zoals de ouders.
groeten albana

En de toon?

Hoezo is mijn toon onaangenaam? Wie denk je wel dat je bent? Mijn moeder?
Ik snap jouw puber prima, dat ze zich zo afzet. Zou ik ook doen.
groeten albana

Moeder van c

Natuurlijk mag/moet je regels stellen. Ik ben zelf redelijk streng in sommige opzichten. Ik vind echter ook dat iedereen recht heeft op zijn of haar geheime tuin. De grote lijnen zou ik altijd in de gaten houden en op sommige kleine punten ben ik ook streng omdat ik dat gewoon belangrijk vind. Echter daarnaast probeer ik ze toch ook een zekere vrijheid en verantwoordelijkheid te geven om hun eigen beslissingen te nemen. Ik vind wel dat ze een zekere autonomie moeten hebben en dat ik niet hun hele leven moet micromanagen. Ik zou zelf ook niet willen dat iemand zich altijd met elk aspect van mijn leven bemoeit. Niet alleen omdat men daar opstandig van zou worden maar vooral omdat ze ook moeten leren om verantwoordelijkheid te nemen voor later. Voor je het weet zijn ze volwassen en zullen ze elke beslissing zelf moeten nemen. Ik vind het dus prettig als ze nu al op kleine schaal kunnen oefenen daarmee.
Dat is niet hetzelfde als ze helemaal loslaten overigens en helemaal geen regels stellen. In sommige opzichten ben ik best streng en ik heb er ook niet zoveel moeite mee om af en toe autoritair te zijn.

Reakties

Ik ben het geheel eens met Albana en Maylise, goede uitleg, met goede voorbeelden. Ik heb 2 pubers en min of meer geen last van ze. Gewone gezellige types met natuurlijk ook hun mindere kanten. Wij geven ze hier regels mee, geven zelf het goede voorbeeld en laten ze uitproberen hiermee om te gaan. Dat wil zeggen dat ik de regels niet al te strak hanteer, ze altijd met mij in discussie mogen gaan en betere regels mogen bedenken. Dan overleggen we samen of pa en ma dit ook goed vinden (trouwens ik bedoel hiermee niet te beweren dat jij dat niet doet hoor, maar zo werkt het hier en het gaat goed)
Verder vind ik trouwens jouw toon een stuk onaardiger eigenlijk....

Geen vriendinnen worden

ik heb ooit eens een gesprek gehad met een docent van onze dochter.
zij vertelde dat ouders tegenwoordig een onderdeel willen zijn van de vrienden van hun kinderen.
ze verbaasde zich over het aantal ouders wat op schoolgesprekken vinden dat kinderen zelf verantwoordelijk zijn voor school,geld,uitgaan,thuiskomen en zo nog meer.
ik denk persoonlijk en daarmee bedoel ik ook echt persoonlijk (voordat iemand weer uit zijn vel gaat springen hier)dat het zogenaamde "loslaten"waar het hier steeds over gaat nogal uit zijn verband wordt gerukt.vriendinnetjes van elkaar worden is iets heel anders dan een goede moeder zijn voor je kind.
kinderen hebben grenzen nodig(ook hier geldt weer de ene meer dan de ander.als moeder (en ook voor alle papa's hier)heb je een opvoedkundige taak en boven aan mijn takenlijst staat dat ik een goede band wil behouden met mijn kinderen maar dat ik wel bepaal wat ik wel en niet goed vind.
ik ben consequent en dat is denk ik het belangrijkste,ze weten over het algemeen hier echt wel wat ik wel en niet goed vind.
zodra je aan regels gaat tornen ben je het overzicht kwijt want dan pakken pubers dus de volgende keer niet die ene vinger maar je hele hand.natuurlijk moeten ze opgroeien tot zelfstandige verantwoordelijke mensen maar dat is een proces en als je duidelijk maakt in de rol van ouder waarom iets wel of juist niet mag kweek je begrip, zelfs bij pubers.

Hcl

Het kan zomaar dat ouders een verschillende kijk hebben op opvoeden en dat de kinderen toch allemaal goed terecht komen. Als ik mijn kinderen strak ga begrenzen, gooien ze de kont tegen de krib. Dat hebben ze niet van een vreemde, want ik loop ook niet graag aan een strak lijntje. Mijn grenzen worden wel eens ter discussie gesteld en het komt regelmatig voor dat ik ze daarin gelijk geef. Vaak staat daar dan ook wel weer een 'tegenprestatie' tegenover, want ruimere bevoegdheden gaan gepaard met meer verantwoordelijkheid. Vriendinnetjes zijn we zeker niet, dat vind ik ook een beetje populistische uitdrukking. Als het erop aan komt ben ik natuurlijk de eindverantwoordelijke hier in huis, dus er is geen complete gelijkheid.

Moeder van c

Wat stel je je rigide op. Zowel in je reactie op Albana, als in je verhaal. Ik zie daar echt wel een parallel.

En verder lees ik ook echt wel een stuk meer onaardigheid in jouw verhaal dan in dat van Albana. We hoeven het toch niet met je eens te zijn om aardig gevonden te worden?

Wat was eigenlijk het antwoord dat je voor ogen had, toen je hier je verhaal neerzette?

Zo negatief en uit je vel

Voorzover ik de reacties zie is er hier maar 1 die uit zijn vel springt en dat ben jij.

En het gaat niet om een 'regelloos' leven en vrienden zijn met je pubers (moet er niet aan denken) en geen grenzen stellen.
Die moeten er zeker wel zijn, maar binnen die grenzen is er ruimte voor eigen invulling en experimenteren. Er is zelfs ruimte om grenzen te verleggen....van 1 uurtje per dag computeren tot 3 uur per dag omdat ze er huiswerk op maken, tot uiteindelijk hele dagen zolang ze hun huiswerk goed maken en geen rare ongewenste dingen doen ermee. Die grenzen verleg je niet alleen omdat de dagelijkse werkelijkheid erom vraagt (hun huiswerk), maar ook omdat ze groeien in zelfstandigheid en vérstandigheid. Net zolang totdat ze ergens rond hun 19de/20ste zover zijn dat ze amper nog grenzen nodig hebben. Niet meer dan de afspraken die voor een normaal huiselijk verkeer nodig zijn, zoals rond etenstijd thuis zijn en anders tijdig bellen en laten weten waar je bent en wanneer je ongeveer terug bent. En als ze zover zijn, zijn ze ook zover dat ze zonder hun ouders verder kunnen. Dat is toch de bedoeling? Dat je daar naar toe groeit? Langzaamaan? Stap voor stap? Niet alleen de pubers maar ook de ouders....en dat lukt niet als je zo rigide blijft vasthouden aan allerlei regels en de invulling ervan. En ze niet de kans geeft om zelf te experimenteren ermee.

En als je die negatieve onzin van "als je ze 1 vinger geeft nemen ze je hele hand " maar goed volhoud zul je zelf zien welke gevolgen dat heeft.

Ik wens je veel succes ermee en voor je puber sterkte.
groeten albana
(al zover dat ik me niet meer druk hoef te maken om al die onzin regels omdat ze de muziek nooit meer keihard doen of bendes maken op hun kamer omdat ze ondertussen allang zover zijn dat ze dat uit zichzelf doen.)

Sneu

Weet je wat ik laf vind? Met hoge poten aankondigen dat je vertrekt van dit forum en dan gewoon doorgaan onder een andere nick. Wat ben je dan sneu zeg.
Wie de schoen past...

Jippox

Oh een raadsel.

Knars, knars, knars, ik kan er nog niks van bakken....

Wist niet dat ik zo gemist werd jippox

Ik lees nog steeds mee, t zal de kerststress wel zijn

Gevat

oeps...ik heb de indruk dat iemand hier oogst wat er gezaait is.......

albana waarom vind jij het negatief als iemand zegt: "als je ze ''één vinger geeft pakken ze je hele hand?".dat is toch een vrij normale uitdrukking,je doet net alsof dit zeer ernstige gevolgen heeft.er wordt hier volgens mij gewoon bedoeld dat ieder kind van groot naar klein grenzen nodig heeft.en buiten dit hele puberverhaal.....wij hebben onze regering een vinger gegeven en zelfs zij pakken onze hele hand.......hebben wij dit met rutte gedaan???misschien hadden we hem meer los moeten laten???dit is natuurlijk een grapje maar begrijp je heftige reactie niet..?

als dat zo is wil ik graag weten welke.