Column Sarcas weg?

Ik mis 'm ook

Iedere maandag weer: jammer.

Sarcas zal het te druk hebben met de studie vrees ik.

rosa

Alex

Oh absoluut,voor je het weet ben je een enorme hork.Dat komt nooit meer goed!
Bastet

Ik stik

Jujube:
"Misschien kun jij, wanneer Sarcas geen tijd heeft, zijn plaats innemen en ons VERGASSEN op opvoedhoogstandjes."

Heb ik van Theo en Thea

Ohw jah!

Ik denk dat Alex ons nog best eens zou kunnen verassen met zijn inzichten

Ping

Ik ben d’r nog hoor!

Er moesten wat chirurgische reparatiewerkzaamheden worden uitgevoerd waardoor ik enige tijd niet in staat ben geweest van de bank af te komen

Oh Alex, wat bijzonder om door jou ouderwetsigheid verweten te worden. Alsof een zenuwelijer klaagt dat ik niet stil kan zitten, werkelijk heel apart. Was sich liebt das neckt sich, zal ik maar denken. Ik heb jou ook gemist hoor. En bedankt voor het voorzetje, zal ik maar beginnen dan?

„Dat hij er met zijn studie inmiddels achter gekomen is dat alles wat hij tot nog toe geschreven heeft over zijn opvoedmethodes zo jaren zeventig was en dus inmiddels totaal achterhaald, dat hij het nu te druk heeft met het heropvoeden van zijn dochter, om nog tijd te hebben om zijn column te schrijven.”

Au contraire, ik kom er langzamerhand achter dat ik het helemaal zo gek nog niet heb gedaan. Een basis van liefde, vertrouwen, eerlijkheid, open communicatie, niet autoritair opvoeden, maar ook niet volledig vrij. De autoritatieve stijl wordt tegenwoordig aanbevolen en daar herken ik mij in. Natuurlijk, ik zie ook dat ik richting permissief leun, maar nog steeds binnen het autoritatieve spectrum. Hm, ik begin nu wat peda-babbel te vertonen. De basis is dit
„De ouders oefenen controle uit, maar geven het kind redenen en uitleg te geven waarom iets moet of niet mag. Ze doen een beroep op de verantwoordelijkheid en zelfstandigheid van het kind, door informatie en aanwijzingen te geven. Deze vormen van controle worden gewoonlijk autoritatieve controle genoemd.”

Mijns inziens betekent een beroep doen op de verantwoordelijkheid en zelfstandigheid van het kind dat je je kind na het stellen van de regels en de uitleg hiervan het de gelegenheid moet geven om deze regels af te tasten. Het hele concept van regels en geboden berust op het begrip en de interpretatie ervan. Als normale volwassene begrijp je meestal wel waarom een bepaald ge- of verbod is opgelegd, en kan je voorspellen wat de reactie van anderen is als je wel of niet hieraan houdt, en wat de invloed daar weer van is op de manier hoe anderen jou zien. Maar dat ingewikkelde systeem is niet aan komen waaien. Als kind & tiener zijn dit soort oorzaak-gevolg redenaties een probleem. Dat hele systeem is nog in aanbouw, hapert zo nu en dan of gaat volledig op z’n gat zodat de tiener een voor volwassenen uitermate stompzinnige beslissing neemt.
Ik stel het me voor dat de tiener zich in een onbekend huis bevindt, en niets kan zien. Laat ik het het Boem-is-Ho-model noemen. Als ouder geef je de tiener regels en aanwijzingen. Dáár staat een bijzettafeltje, stoot je schenen niet want dat doet pijn. En dáár is de trap naar de kelder, daar ben je nog te jong voor om die te kunnen afdalen. Je geeft aanwijzingen, legt uit, verbiedt en geeft toestemming. En je kind stommelt rond, stoot toch z’n schenen tegen het tafeltje, raast en tiert, geeft alles en iedereen de schuld behalve zichzelf maar heeft stiekem toch een beetje geleerd je aanwijzingen naar waarde te schatten. Sommige tieners moeten zich vaak stoten voordat één en ander bij ze begint te dagen. Anderen hebben het meteen door. Als autoritatief opvoeder, volgens mijn interpretatie, laat je je kind zijn schenen stoten. Dat zijn de door schade en schande geleerde lessen. Maar je grijpt in als je kind met z’n eigenwijze harses van de trap dreigt te storten. Sommige tieners flikkeren echter alsnog van de keldertrap af en komen er met kleerscheuren vanaf. Anderen lopen schade op. Ernstige, soms. Vandaar dat je moet ingrijpen als het echt mis dreigt te gaan.
De laat-maar-waaien opvoeder (laisser-faire of permissief) geeft nauwelijks aanwijzingen en grijpt niet tot zelden in. Het kind moet het donkere huis des levens alleen ontdekken en zal, afhankelijk van het karakter van het kind en de inrichting van het huis (zijn omgeving of milieu) er wel of niet in slagen zich de vaardigheden eigen te maken om zich staande te kunnen houden. Maar de kans dat het langer duurt, dat het meer brokken maakt en dat het zich verkeerde dingen aanleert is stukken groter.
De autoritaire opvoeder laat een kind geen ruimte om zelf te leren. Het kind wordt om alle obstakels en valkuilen heen geleidt en ervaart niet zelf het waarom van de regels. Het gevolg is vaak dat als het kind uiteindelijk op eigen benen staat het niet geleerd heeft om zelfstandig te zijn. Het durft zich niet meer te bewegen, is angstig, onzeker en alleen, of rent rond als een kip zonder kop, zich ernstiger bezerend dan nodig is aan alle bijzettafeltjes die het leven nu eenmaal zo kwistig op ons pad schuift. Als het echt mis gaat stort het met bijzettafeltjes en al de keldertrap af en duur het jaren voordat het weer naar boven is geklauterd.

Inderdaad Alex, als de basisopvoeding niet deugt, is het heel moeilijk om er nog iets van te maken. De oudere tiener, de adolescent, de puber, kan je niet meer opvoeden. Die fase is voorbij. Je kan helpen, adviseren, bemoedigen, en vooral laten merken dat je er bent indien nodig, maar ze moeten nu hun eigen levenslessen maken en leren. Ze plukken de vruchten van jouw opvoeding, zoet of zuur.

En om weer rond te komen, Alex, het gaat uitstekend met ons. Dochterlief is een prima puber, met alle nukken en kuren die er bij horen. En ik ben een prima vader, met alle nukken en kuren die er bij horen.

Sarcas

( zie voor opvoedingsstijlen bijvoorbeeld http://www.nji.nl/eCache/DEF/35/243.html )

Okay

Sarcas, sterkte met het bijkomen van de reparatiewerkzaamheden!
Groet,
Jujube

Ik moest trouwens wel lachen

om de zin van Alex.
Alex: je hebt humor! Hulde!
Mirjam

Ik zou

Ik zou graag eens een t.v.programma zien waarbij Alex en Sarcas de hedendaagse jeugd bespreken, lijkt me echt schitterend, zoiets als puberruil, 2 compleet verschillende werelden (ook bij dat programma heb ik vaak dat ik de een begrijp en de ander helemaal niet )

Goed idee reina

alleen zou 1 van mijn kinderen absoluut niet een week in het gezin van Alex mogen vertoeven van mij,dat wil ik mijn kind(eren)niet aandoen.(alhoewel...
waarderen ze wel meteen hoe fijn ze het thuis hebben)

Oorzaak opstandigheid

Alex:
"Wat ik me nog steeds afvraag is waarom je dochter zo opstandig en af en toe ronduit onbeschoft tegen haar ouders is. Is dat haar natuur of het gevolg van een te permissieve opvoeding tot haar 12e."
Nee, van een liefdevolle opvoeding.
Opstandigheid is nodig om als puber los te komen van je ouders. Als je niet opstandig bent, hoef je niet los te komen, wat betekent dat er geen band was.

Enig kind (beetje ot)

Alex: "Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat zij enig kind is."
Dat vind ik nou zo naar, altijd als er iets niet goed gaat met een kind dan wordt er gezegd dat het wel door het enig kind zijn zal komen. En nooit eens een keer "zie je wel, dat krijg je ook met een oudere broer". En dat terwijl uit onderzoek is gebleken dat enig kinderen nauwelijks te onderscheiden zijn van kinderen met een broer of zus. Als er al onderscheid is, dan is het in positieve zin. Ze zijn net zo sociaal, geen verschillen in verwendheid. Het enige verschil dat wel wordt gevonden is betere schoolprestaties en een hoger IQ, waarschijnlijk omdat enig kinderen intellectueel wat meer door hun ouders worden gestimuleerd.
Toch blijven mensen altijd maar die vooroordelen houden en problemen terugkoppelen aan enig kind zijn. Wanneer houdt dat eens op?

Alex

"Wat ik me nog steeds afvraag is waarom je dochter zo opstandig en af en toe ronduit onbeschoft tegen haar ouders is" Dat hoort voor veel kinderen bij het puberen. Pubers kunnen het meest rot doen tegen degenen die ze het meest liefhebben en van wie ze weten dat diegenen hem/haar nooit laten vallen, tegen hen kun je je veilig afzetten. En ik heb nooit gemerkt dat het te maken heeft met het kindertal, als je uit een groter gezin komt kan het ook een manier van afzetten zijn waardor je opvalt tussen de rest van de meute.

Afzetten

Reine schreef:
„Ik zou graag eens een t.v.programma zien waarbij Alex en Sarcas de hedendaagse jeugd bespreken, lijkt me echt schitterend, zoiets als puberruil”

*grinnik*
Ik denk dat we een héle goeie gespreksleider nodig hebben...

Alex schreef:
„Wat ik me nog steeds afvraag is waarom je dochter zo opstandig en af en toe ronduit onbeschoft tegen haar ouders is. Is dat haar natuur of het gevolg van een te permissieve opvoeding tot haar 12e.”

Goede vraag. Er zijn denk ik meerdere invloeden die hier spelen, en ik weet niet echt welke hiervan het zwaarst wegen. Mogelijk wegen ze verschillend afhankelijk van haar leeftijd. Ik, in mijn rol als opvoeder ben denk ik inderdaad te passief geweest in het aangeven van grenzen en het consequent bewaken hiervan. Toch denk ik dat de rol van haar biologische vader ook sterk van invloed is geweest. Zijn opvoedende rol heeft zeker meer kwaad dan goed gedaan; gruwelijk verwennen, overduidelijke onwaarheden vertellen, en een thuis situatie daar met veel huiselijk geweld. Dit alles zorgt er natuurlijk voor dat een kind absoluut niet lekker in z’n vel zit.

„Want om de waarheid te zeggen vind ik je nu best wel autoritair bij het opvoeden en dat heeft je dochter soms ook wel hard nodig lijkt het.”

Ik probeer nu inderdaad waar nodig me veel harder op te stellen. Dat heeft zeker in het begin de nodige wrijving gegeven. Gelukkig is dat tegenwoordig al een stuk minder!

„Ik heb het idee dat mijn kinderen toen al veel zelfstandiger waren en zich heel wat minder kinderachtig gedroegen.”

Zoals ik wel eens heb geschreven is de zelfstandigheid ook één van mijn zorgen. Ook dat gaat gelukkig tegenwoordig wat beter, maar de omstandigheden die ik boven beschreef hebben ook een sterke onzekerheid bij haar veroorzaakt. En onzekerheid botst met zelfstandigheid...

„Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat zij enig kind is. Kan je je zonder je te hoeven schamen voor je broer of zus nog lekker kinderachtig gedragen. ”

In de praktijk is zij niet een echt enig-kind. Ze heeft een klein halfzusje van de ex van haar vader, en deze ex heeft ook nog een zoontje dat iets jonger is dan mijn dochter uit een vorige relatie. Zeg maar een ex-stiefbroertje. Zij ziet ze als haar broer en zus. Naar hen toe is ze heel verantwoordelijk, en maakt ze zich geregeld druk over de opvoedingsmethoden van haar vader en ex-stiefmoeder.

Tinus_p schreef:
„Nee, van een liefdevolle opvoeding.
Opstandigheid is nodig om als puber los te komen van je ouders. Als je niet opstandig bent, hoef je niet los te komen, wat betekent dat er geen band was.„

Klopt ook. Het los komen hoeft echter niet altijd heftig te verlopen, maar de puber zoekt inderdaad naar zijn identiteit en plaats in de wereld & maatschappij. En daar kunnen wel eens wat spaanders bij vallen. Een citaatje uit een strip van Hein de Kort:
De ene puber tegen de andere
„Ik heb héél liefhebbende en begrijpende ouders...”
„Jeee, wat rot voor je!”

In een andere strip van hem hebben de pubers seks, drugs en rock&roll geprobeerd om hun ouders te choqueren, maar zonder resultaat. ‚Hoort er allemaal bij’, vinden deze. Totdat de pubers de ultieme afzetmethode vinden... Ze gaan naar de eo-jongerendag, de ouders achterlatend die zich vertwijfeld afvragen waar ze gefaald hebben

Sarcas

Haha

die van de eo dag en die van de begrijpende ouders zijn heel komisch!
en ik denk dat het heel gezond is als pubers zich afzetten,dat betekend dat ze zich veilig voelen.
en de ene puber zal zich veel meer afzetten dan de andere ,want karakter speelt natuurlijk ook mee,maar een puber die zich helemaal nooit afzet,daar klopt iets niet mee.
het is net als met peuters,als die zich niet veilig voelen zullen ze zich nooit afzetten tegen hun ouders,en dat is een heel slecht teken.

Sarcas

"Reina schreef:
„Ik zou graag eens een t.v.programma zien waarbij Alex en Sarcas de hedendaagse jeugd bespreken, lijkt me echt schitterend, zoiets als puberruil”
*grinnik*
Ik denk dat we een héle goeie gespreksleider nodig hebben... "
=> Dat wel. Maar ik zou ervoor thuisblijven!

Grinnik tops

Wellicht met een serie vooraf: Op zoek naar *de* gespreksleider? Wie kan deze combinatie aan?

Maar alex

"Bij een normale liefdevolle opvoeding weet het kind ook dat het zich niet met opstandig gedrag hoeft los te weken, omdat als de tijd er rijp voor is ze mag uitvliegen" Léés ook eens iets over puberbreinen, die werken anders dan die van jou en mij. Dat weten van bepaalde dingen staat bij velen even op een klein pitje. Dat hoor je volwassenen later toch vaak genoeg zeggen, die schamen zich regelmatig voor wat ze gezegd en gedaan hebben. En verontschuldigen zich dan alsnog tegenover hun ouders , wetend dat het niet aan de ouders lag, niet aan hen, maar gewoon aan het puber-zijn. Niet elke puber is hetzelfde, ik was een brave, mijn zusje was heel anders, zelfde ouders, zelfde aandacht, zelfde opvoeding, verschillende mensen. Nu heeft zij zelf 2 dochters, de een was een moeilijke, niet te doorgronden puber, langs de ander lijkt de puberteit heen gegaan te zijn. Zo werkt dat nou eenmaal.

Opstandigheid....

Oh oh. Dan mag dochter van 11 wel haast gaan maken met het opstarten van opstandigheid. Haar oudere zus was op die leeftijd al nauwelijks meer te houden. Is er een snelcursus 'Puberen voor dummies?'. Of weten jullie misschien een huisregel waar je wel tegen aan moet gaan schoppen als beginnend puber?

Marmar

Dat lijkt me een goed boek,puberen voor dummies.Jij de tekst,ik de illustraties,is dat wat?En wat betreft de huisregels...ehm....niet op internet mogen?
Groetjes,Bastet

Nou alex

Ik gaf het voorbeeld van de 2 dochters van m'n zus, de puberende dame misdraagt zich juist héél erg als haar zus erbij is (vertelde mijn zus vorige week nog), en mijn zoon baalde destijds heel erg van zijn puberende zus, dus of jouw theorie klopt??

Bastet

Illustreren kan ik wel, een handleiding schrijven voor pubers lijkt me voor mij ws niet haalbaar. Maar vooruit.... in samenwerking komen we er wel. Beginnen met 10 geboden voor de puber? Eert niet uw vader en moeder. Lieg wanneer dat uitkomt. Begeer wat niet van u is. Doe niet iets wat je een ander ook kan laten doen. Eet ongezond, teveel of te weinig. Doe hetzelfde met alcohol. Kennis is vermoeiend dus neem daar niets van. Vergeet al je spullen opdat anderen het je kunnen nadragen. Praten doe je alleen door een telefoon, verder heb je slechts 4 woorden nodig: dúh, boeiend, irri en doei. Internet is er 24 uur per dag, maak daar dus optimaal gebruik van.

Marmar

Die vier woorden,daar voeg ik graag aan toe: Vaag.
En als extra gebod:Irriteer uw leerkracht,het liefst in constante vorm..
Bastet

Gespreksleider?

Ik heb nog wel een bijdehante en soms irritante puber in de aanbieding als gespreksleider voor Sarcas en Alex.

Tirza

Tirza.

Als deze puber enigszins op moeder lijkt verheug ik mij zeer op het gesprek !!
M.

Rembrand

Ik zou het gesprek sowieso graag zien plaatsvinden. Al zetten ze Catherine Keyl erbij

Ah nee hoor

Desnoods Knevel,maar pliez,geen Catherine....
Bastet

Andries knevel!

Ik ben meteen voor! Dàt wil ik zien!!