Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
Telraam

Telraam

21-02-2014 om 17:59

dilemma: afmaken of niet

Wij hebben een zoon van 12 in de eerste klas van het vo.
Aan het begin van het schooljaar heeft hij zich enthousiast opgegeven voor het schooltoneel. In het begin van het kalenderjaar zou de voorstelling zijn. Dus zoon dacht een half jaar hiermee bezig te zijn. Hij had zich bij het opgeven, niet gerealiseerd dat de repetities plaats zouden vinden in de dependance, die vijf kilometer van onze woonplaats is.

Zoon is een enorme chaoot en het kost hem elke week weer veel moeite om daar te komen, op de repetitiemiddag. In eerste instantie vond ik dat hij 'gewoon' erheen moest fietsen, maar dat vond hij erg bezwaarlijk. Dus nu is de afspraak dat hij met slecht weer met de bus mag.

Het is nogal een gedoe. De buskaart dan weer kwijt, dan weer vergeten, dan weer doet hij het niet (ik wist niet dat het kon, maar echt, die ov-kaart doet niets meer). De bus gemist. Bus te laat. Zijn band lek. Kortom een verschrikkelijk puber theater elke keer. Het is daarbij al heel wat keren gebeurd, dat hij dus met veel moeite eindelijk in de repetitie ruimte is beland, en dat hij dan onverrichte zaken weer naar huis mag. Dan werd het repetitie schema omgegooid en kwam zijn scene niet aan bod. Of hoefde hij alleen zijn maat op te geven voor de kostuums (kan dat niet per mail?) Ook was een keer de persoon waar hij mee zou repeteren, er na vijf minuten wachten, vandoor gegaan. Een grote ergernis is dat.

Hij heeft moeite met het combineren van de oefentijd en zijn huiswerk. Door zijn chaos vergeet hij vooraf rekening hiermee te houden en vaak is hij de avond na de repetities nog laat bezig met zijn huiswerk.

En daarbij vallen het toneelstuk en de repetities hem tegen. Hij vindt het verhaal niet zo leuk. Hij heeft best een grote rol dus hij moet bij veel repetities aanwezig zijn. Hij vind de leraar die het regisseert echt verschrikkelijk stom.

Kortom: spijt als de haren op zijn hoofd, dat hij hier aan begonnen is. Het is helemaal niets voor hem. Hij wilde na een paar maanden stoppen. Wij snapten het wel, maar vonden het ook een goede leerschool. En wij vonden dat hij het toneelstuk af moet ronden. Want afspraak is afspraak. Je kunt die mensen niet zo maar laten zitten.

Op de avond dat het toneelstuk opgevoerd zou worden (niet aan het begin van het kalenderjaar, maar begin april), zou een hele leuk activiteiten/wedstrijdweekeinde van zijn hobby zijn. Met groot verdriet kon zich hier dus niet voor opgeven. Helaas, vonden wij, heel zielig, maar ja: afspraak is afspraak. Wij hadden zelf kaartjes voor een concert op die avond, die hebben wij weggegeven aan anderen, zonde.

En nu blijkt vandaag: De voorstelling wordt drie maanden uitgesteld! We hebben voor niets onze kaartjes weggegeven. Zoon heeft voor niets zijn superleuke hobby weekeinde opgezegd. En hij moet (O gruwel), nog vijf maanden langer iedere week naar de dependance zien te komen. Het hele schooljaar uit. Voor iemand van 12 voelt dat als een eeuwigheid.

Afspraak is afspraak, zeiden wij steeds. Maar nu heeft de regisseur zelf de afspraak verbroken, door de datum te verschuiven. We zijn als ouders 'not amused'. Zoon is woedend.

Mijn man zegt: En nu is het klaar. Hij gaat maar stoppen hoor. Dit kunnen ze niet van hem verlangen. En ik ben het eigenlijk wel met hen eens. Ik zie niet in hoe ik hem de komende vijf maanden nog kan motiveren om te gaan. Maar ik denk ook: 'zie ik niet iets over het hoofd?' Het is natuurlijk enorm balen voor de regisseur, als iemand met een grote rol, stopt. (maar ja, zoon baalt er zelf al maanden enorm van)

Vandaar dat ik graag wou willen weten: Wat zouden jullie doen?

Juno

Juno

21-02-2014 om 18:26

Klaar

Ik zou al zijn gestopt na de eerste wijziging in datum. Zoon heeft zich aan zíjn deel van de deal gehouden en daarna is het klaar. Ik zou zelfs kijken of hij toch niet in april alsnog meekan en anders iets ontzettends leuks voor jullie als gezin verzonnen voor dat weekend. Een pittige mail naar de regisseur met een cc naar het afdelingshoofd is zeker op zijn plaats én een knuffel voor je kind. Wat heeft hij het goed gedaan!

Tango

Tango

21-02-2014 om 18:53

Wie is nou de chaoot?

Oke, jouw zoon is misschien wat chaotisch, maar deze regisseur maakt er helemaal een potje van: niet goed communiceren over de locatie, voorstelling tweemaal verschuiven en iedere keer weer iets zodat er niet geoefend wordt. Ik geef je groot gelijk hoor als je je zoon wilt laten stoppen.
Kijk of hij alsnog naar die avond van zijn hobby kan, bespreek het daar. Als ze een beetje goedwillend zijn moet dat toch kunnen? En een nieuwe hoofdrolspeler kan in die 5 maanden best die rol leren, hoor!

Ik herken het wel hoor, hier een dochter (net zo chaotisch als jouw zoon volgens mij trouwens) die ook van muziek en theater houdt. Zij deed vorig jaar mee met een theaterstuk, buiten school om. Dat ging ook niet altijd zo gestructureerd, steeds wisselende locaties, onduidelijke communicatie etc. Zal het wereldje wel zijn.

Yura

Yura

22-02-2014 om 10:11

Stoppen

Tuurlijk mag hij in dit geval stoppen. De regisseur maakt er toch een potje van. Ik zou wel vermelden wat jullie allemaal al hebben opgezegd in dat weekend dat ook al niet de oorspronkelijke datum was.
Ik herken het inderdaad ook uit het wereldje hoor. Dochter zit ook op drama buiten school, maar ook altijd enorm chaotisch. Je geeft je in juni ofzo al op en als het dan in december begint blijken het heel anders te zijn dan waar je je voor hebt op gegeven. Ze doet het al jaren, maar denkt er nu ook over om te stoppen.

Stoppen zonder schuldgevoel

Je zoon heeft zich aan de afspraak gehouden. Zo te horen met meer dan gemiddelde inzet.. Dat zou ik hem eerst eens duidelijk vertellen. Dat je zijn inzet waardeert en dat hij toch maar mooi heeft doorgezet terwijl het niet meeviel voor hem. Regisseur heeft de spelregels verandert. Even goede vrienden maar daarmee willen jullie niet verder. Laat zoon vooral merken dat jullie teleurgesteld zijn in de regisseur en niet in hem. Ik zou regisseur en de belangrijkste betrokkenen een mailtje sturen en laten weten dat zoon stopt. Misschien beter dat zoon zelf mailt, maar help hem dan met het opstellen van het berichtje. Geen uitgebreide toelichting, hou het zakelijk. Iets in de trant van dat zoon een leuke tijd heeft gehad en veel heeft geleerd maar dat door het uitstel hij dit niet meer kan combineren met zijn andere verplichtingen. Jullie wensen iedereen veel succes met de voorstelling. Punt. Geen excuus of verdere toelichting nodig. Ik geloof dat juristen een term gebruiken en die heet behoorlijk bestuur. Gaat er over dat er bij een besluit een zorgvuldige afweging hoort van de voor-, en nadelen. Het kan soms zo zijn dat er een belang meer gewogen wordt dan een ander belang. Regisseur heeft blijkbaar iets zwaar laten wegen om de voorstelling voor de tweede keer uit te stellen. Dat klaarblijkelijke voordeel weegt dan zwaarder dan het nadeel van het risico dat een hoofdrolspeler afhaakt. Alleen jammer dat de reden voor uitstel niet gecommuniceerd wordt. Daar ga ik van uit anders had je die wel vermeld in je posting. Dat is opmerkelijk en teleurstellend. Dus wie stelt hier nu wie teleur? Het komt op mij niet als behoorlijk over, maar als willekeur. Dat tot uitstel is besloten zonder goed na te denken over andere belangen. Dat er automatisch gerekend wordt op loyaliteit. Jullie zoon is genoeg loyaal geweest en daar kan hij trots op zijn. Dus stoppen zonder schuldgevoel!

Telraam

Telraam

22-02-2014 om 22:06

schuldgevoel

Inmiddels hebben we contact gehad met de regisseur/leraar.
We hadden gemaild dat zoon gaat stoppen. Daar was ie erg van geschrokken.

Zoon is zo'n talent en het gaat juist zo goed (zei die leraar). En als hij stopt, dan lukt het helemaal niet meer met de voorstelling. Paniek, paniek. Ook wel excuses en begrip.

Hij kwam met een voorstel, dat zoon een duidelijk schema zou krijgen wanneer hij op de repetities nodig zou zijn. En dat hij dan de helft van de repetities niet meer zou hoeven komen.

Zoon is nu aan het denken of hij dat doet. Hij zegt zelf wel: het is ook wel zonde om te stoppen. Want ik heb er al zo veel moeite in gestoken, mijn hele rol uit mijn hoofd geleerd. Het zou toch ook wel leuk zijn om het stuk wel te spelen.

Ik ben een over-empathisch watje (schuldgevoel is mijn middle name ) en schiet gelijk in mijn begripvolle gedachten fuik. (ach het is ook niet makkelijk voor zo'n leraar. En ja, het zou inderdaad zonde zijn). Het is jammer dat mijn man de telefoon niet opnam. Die is een stuk zakelijker.

Nou ja, we laten het maar even bezinken. Zoon mag het van ons helemaal zelf weten. Hij moet er nog over nadenken. Het is nu vakantie dus we hebben de tijd om te denken.

Telraam

Telraam

22-02-2014 om 22:07

Oh ja, bedankt

Heel erg bedankt voor jullie reacties trouwens. Want dat helpt echt wel, om te lezen dat het voor jullie net zo duidelijk is als voor mijn man. )

Eindspurt

Aha, in ieder geval hebben jullie feedback gegeven. En heb je regisseur een spiegel voor gehouden. En ja, zo'n voorstelling organiseren is ook niet makkelijk. Regisseur doet het waarschijnlijk met verve en nog vrijwillig ook.

Maar let op, denk vooral ook aan jezelf, aan je zoon dus. Die kan het waarschijnlijk niet overzien. En bedenk vooral dat er nog een eindspurt komt. Dat er aan het eind extra gerepeteerd wordt. Er mogelijk nog extra repetities nodig zijn. Ondanks het schema. Dat hoort er nu eenmaal bij, bij voorstellingen. En je kunt er donder op zeggen dat regisseur het niet helemaal strak in de hand heeft. Dat hoeft niet erg te zijn, maar wel goed om te beseffen als het je zoon kan opbreken. Dat je in ieder geval die verwachting deelt met hem.

Sterkte met beslissen en fijne vakantie!

Suze

Suze

22-02-2014 om 23:15

En..

In aanvulling op mamamic: hoe staat zoon ervoor op school? Gaat het wel lukken als de proefwerken op het einde zwaarder gaan meetellen dan gedurende het schooljaar (is hier zo).

Uiteindelijk is overgaan het belangrijkste lijkt mij.

Maar complimenten voor je zoon dat hij goed heeft volgehouden tot nu toe, de boodschap "afmaken waar je aan begonnen bent" is in elk geval goed overgekomen en uitgevoerd, wat mij betreft!

Rafelkap

Rafelkap

23-02-2014 om 09:20

dat wereldje

Ja complimenten voor je zoon!
Er wordt hier wel gesproken over 'dat wereldje', maar in het volwassen leven zijn er ook tal van projecten die onverwachts anders lopen en je daar verplichtingen aan hebt. Een goede leerschool dus deze voorstelling.

Zolang school verder goed gaat zou ik hem wel motiveren dat hij het afmaakt, omdat er een hele groep kinderen (medespelers) last van heeft. Niet alleen de regisseur.
Goed dat hij het ter sprake heeft gebracht, kan hij samen met de regisseur kijken hoe hij weer de motivatie kan opbrengen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.