Dochter aangevallen door man
Iets wat je meestal alleen in de krant leest: man trekt meisje van fiets, schopt haar een paar keer in het gezicht en rent er daarna vandoor....
Vanavond komt mijn dochter huilend thuis, 2 agenten naast haar in het donker (maar dat zag ik eerst niet). Ik wil haar meenemen naar binnen, ik dacht dat ze gevallen was en toen dus opeens die stem van de politieman. "Ongeluk", dacht ik toch nog. Tot mijn dochter zei dat ze van de fiets getrokken was. Wij naar binnen en daar kwam het verhaal. Ze was echt bíjna thuis, nog 30 meter of zo, toen ze een man zag lopen die opeens weer omkeerde en op haar afkwam. Hij trok haar van haar fiets, waarbij ze met haar hoofd op de stoep viel en trapte haar twee keer in haar gezicht en ook tegen haar been. Ze heeft gegild dat hij moest ophouden, riep help en heeft hém ook flink getrapt, begrijp ik. Hij is daarna weggerend, een straat achter ons huis in. Hij keek eerst nog achterom, waardoor mijn dochter bang was dat hij zou zien waar ze heen ging als ze direct naar ons huis zou gaan. Ze is daarom na het bellen 112 een stukje verderop gefietst en heeft daar op de politie gewacht. Hoewel ze er snel waren, 4 minuten, voelde het als een eeuwigheid zei ze. Ze was bang dat hij haar toch was gevolgd en had pijn.
Je zou zo'n kerel toch! Mijn dochter is nogal stoer en wil nog wel eens tegen mijn opdracht in langs paden gaan die ik niet vertrouw en waar gebeurt het... vlakbij huis! Met als gevolg dat ze nu niet meer buiten durft als het donker is. En dat moet ze deze week elke avond. We moeten dus maar een plan opstellen waardoor ze opgewacht wordt door ons, of opgehaald, of met de bus... pfffft. Ze is er mooi klaar mee. We hebben afgesproken dat Slachtofferhulp een keer contact opneemt en morgen toch ook maar even langs de huisarts.
Ik zit nu trouwens met de gordijnen dicht. Stel dat hij wél weet waar we wonen en naar binnen gluurt? Hij was lopend dus vast niet ver van zijn eigen huis. Bah, wat naar om je opeens zo onveilig te voelen!
Wat lief detalle
Waarom niet?
Schrijf me even op emailadres [email protected].
Krant
Het heeft heel wat kanalen bereikt inderdaad, de krant, teletekst, websites van kranten. Mijn dochter zat ze vanavond allemaal na te zoeken. Hoewel ze uiteraard niet blij is met de reden van al die aandacht vindt ze dit toch ook wel bijzonder om mee te maken. Het is fijn dat het zo snel is opgepikt en hopelijk komen er tips binnen.
Kaaskopje
Hoe is het nu met je dochter?
Nacht 2
was hier de meest vervelende nacht...net of het toen pas écht doordrong (het was ik,niet cobi, maar dat maakt niet uit). Dat was ook de nacht dat ze bij ons in bed sliep (was al járen niet meer gebeurd), trillend van angst want ze hoorde die man de hele tijd en rook 'm ook.
Je dochter gaat vast ook veel steun krijgen van medepubers, alleen duurt dat even een paar dagen voor die de moed hebben er over te beginnen.Let maar op. En het zal je verbazen hoe meedenkend en meelevend die zijn en hoe spontaan ze hun hulp aanbieden (zo heel anders als ze soms zijn).
Wat ook bijdraagt aan het veiliheisgevoel en vaak makkelijk te realiseren is: vraag een schoolvriendin te logeren. Kunnen ze samen slapen én naar school fietsen.
Nog wat tips, die hier hielpen voor het veilgheidsgevoel: Deur altijd op slot als puber alleen is. Op het nachtslot wel te verstaan. Maak gewoon die afspraak met puber ook als ze het niet nodig vindt.
En maak ook een soort afspraak voor als er iemand aan de deur staat. Hier was de afspraak: eerst kijken wie het is.En als het een onbekende is, legitimatie vragen (b.v. collecte/energieopmeter) en als je het niet zeker weet 1 van de buren bellen (tel.nummers klaar leggen).
Er komen namelijk momenten (vooral als ze alleen is) dat de twijfel zomaar toeslaat (en dus de angst) en dan heb je in ieder geval een soort 'buffer' ingebouwd.
Leg op je werk uit wat er gebeurd is en houd je mobiel parraat. En druk puber op het hart dat ze áltijd,áltijd kan bellen. Bij ons is het behoorlijk 'lastig' als je tussendoor belt...maar onze puber heeft dat toen wel een paar keer gedaan...Dan belde ze op...van: "man,ik ben bang om naar school te fietsen, wat moet ik nu toch?" En dan liet ik haar vriendin bellen om 'om' te fietsen (die dat braaf deed...5 km om,die vriendin waar ze ook vandaan kwam toen het gebeurde) en belde ik school dat ze later kwamen. En op het werk was het geen enkel probleem..dan nam iemand anders het wel even over..iedereen begrijpt dat.Die rare angste sloeg soms op de gekste momenten in. Zo ging het weken goed en dan opeens....kwam het weer.
Na een tijdje werd dat trouwens steeds minder....En nu al een héle tijd niet meer.
Ze fietst ook al weer net zo hard door enge paadjes die ik ten sterkste afraad. Maar dat stoere wat jouw dochter ook heeft komt vanzelf terug.Aard van het beestje hé..
groeten albana
Kaartje
Hoi Kaaskopje,
Ik wil je dochter ook graag een kaartje sturen, vind je het goed als ik je mail voor het adres?
Niny
Brr
Wat een ellendige ervaring! Sterkte
You've got mail :p
ik vond het toen ook hartverwarmend van bekende 'onbekenden' een kaartje te ontvangen na het ongeluk van mijn man !
Mmm mail
adres klopt niet ...
Wat een supermeid!
Om hulp roepen, van zich afschoppen, zelf 112 bellen, bedenken dat de dader niet mag ontdekken waar ze woont: ik vind het echt petje af allemaal.
Ik kan me voorstellen dat jullie voorlopig even niet zoveel vertrouwen hebben in je medemens en je buitengewoon onveilig voelt...
Kaaskopje, mailadres klopt niet
Ik wil ook graag een kaartje sturen.
Kaaskopje
Goed van je dochter zeg, ik zou zelf waarschijnlijk niet zo koelbloedig nagedacht hebben. Heel veel sterkte voor haar.
en wat een rotkerel, ik word al helemaal nijdig van het idee alleen, je zou hem toch!
Albana en iedereen
Hè wat slordig van me dat ik je met Cobi verwarde!
Ik vind vooral je opmerking dat ik een mobiel paraat moet hebben voor paniektelefoontjes een hele goede. Momenteel is mijn man ziek thuis en maandag waren we allebei thuis, dat is voor dit moment dus prettig, maar er komt weer een dag dat we beiden afwezig zijn.
Waar ik nu ook een beetje mee zit is dat ik zélf hier natuurlijk ook een tik van meegekregen heb en overbezorgd ben. Dus wat deed ik net, terwijl ik dit dus al aan het typen was, ik bel de oudste met het verzoek mij aan de lijn te houden tijdens het naar huis fietsen. En juist daarvan schrok ze. Idioot hoe we met elkaar nu opeens zo onzeker zijn geworden.
We hebben net met elkaar afgesproken dat zolang het nodig is we iets moeten regelen zodat ze zich veilig voelen als ze 's avonds naar huis komen.
Mijn 17 jarige kwam net terwijl ik op de oudste wachtte huilend naar beneden. Ze had het weer voor zich gezien...
Mailadres
Ik heb het getest in inderdaad... verkeerde! Ik word gek van al die verschillende mailadressen, gebruikersnamen, wachtwoorden... het worden er teveel!) (met die van het werk erbij zéker)
Nou, de goede is: [email protected]
Ik vind het echt heel leuk van jullie!
Kaaskopje ot
Eerlijk gezegd vind ik eigenlijk dat je altijd wel een mobiel paraat moet hebben als je afwezig bent,het is mij al diverse malen heel nuttig gebleken,voor minder vervelende zaken weliswaar,maar toch!Ik hoop dat jullie een beetje hebben geslapen vannacht.
Bastet
Kaaskopje (o.t. wachtwoorden)
Ken je het programmaatje keepass? Dat is ideaal, daarin kan je gecodeerd al je wachtwoorden in onderbrengen en met 1 hoofdwachtwoord kun je ze decoderen. Werkt erg goed hier als het een beetje gatenkaaskopje dreigt te worden 
Veiligeheid
Nou dat vertrouwen scheppen en randvoorwaarden bedenken om de veiligheid te garanderen is ook voor jezelf natuurlijk.
Maar ook voor zus en vader en iedereen...
Geef d'r wat extra beltegoed...kan ze tenminste altijd bellen en puber wordt er ook blij van.
Je zult wel zien...je gaat ál die fases van het 'loslaten' wat we al doorstaan hebben toen ze zo rond de 11, 12 waren weer opnieuw beleven.
De eerste keer weer alleen op de fiets, ook als het overdag is na zoiets is vreselijk.
Misschien nog wel meer voor de ongeruste ouders dan voor het kind zelf. Kloppend hart en je de vreselijke scenario's voorstellend...je weet wel hoe dat gaat. Tot ze dan ineens in levende lijve voor je staan en heel verbaasd doen over het enthousiaste welkom en je ze ziet denken : "wat heeft die nu weer?"
En dat gaat dat nog een behoorlijke tijd zo door, tot je op een gegeven moment ondertussen andere dingen doet..(om jezelf te dwingen er niet aan te denken) en tot je het opeens even 'vergeet' er aan te denken.
En zo door tot de fase waarin je vorige week was..voor dit hele gebeuren.
Ook jouw vertrouwen in de wereld en omgeving en alles heeft een knauw gehad.
Ik heb altijd nogal vertrouwen in de goedheid van de mensen hier in de omgeving en het gevoel dat er 'saamhorigheid'is...en dat je áltijd wel ergens hulp krijgt als de nood aan de man is.
En heb me ook lange tijd daarin 'aangetast' gevoeld.....want waarom was er op dat toch drukke fietspad (erg geliefd bij wandelaars, nordic walkers, fietsers etc.)nét die avond dat héle stuk en toch een behoorlijke tijd geen 1 tegenligger die iets kon zien/doen/ingrijpen? En zelfs op die drukke weg die vol zicht heeft op dat fietspad geen 1 automobilist die iets is opgevallen?
Als ik zelf die weg rijd zie ik ook wel eens dingen,dochter b.v. of vriendinnen van haar of mensen die een lekke band hebben of bekenden etc.
En zó donker was het nog niet eens en het fietspad is verlicht. Mensen zeggen ook vaak zat dat ze háár (dochter) zien fietsen die kant op (dochter fietst opvallend hard..keihard wel te verstaan). Dus je bent niet bepaald onzichtbaar. Het is eerder een plek waar je moet zijn om erg op te vallen als fietser zijnde.
Dát vertrouwen is nu nog niet terug (in de omgeving) er is nu een mitsje/maartje bijgekomen...Ik heb vertrouwen in de omgeving enzo...Mits/Als ze het zien!
Zoiets.
Ik (en dus ook jij denk ik) moet ook erg oppassen om dochter niet te beïnvloeden in die angst. Nog niet zo lang geleden gebeurde me dat zomaar...ik flapte het eruit zeg maar voor ik erg erg in had. Dochter zou zangles krijgen bij d'r juf thuis i.p.v. op de muziekschool (was voor een speciaal project). En ze had geen idee waar dat was...dus kom ik breng je erheen de eerste keer want het was ook wel een lastig adres.
Juf woont aan de rand van de bebouwing, waar je erin moet door om de bebouwing heen te fietsen en dan kan je hun oprit op.
Paadje naar die oprit was nogal dichtbegroeid en ik mopper de mopper in de auto dat dat toch levengevaarlijk was en dat je achter deze bossage's niks kon zien en dat hier van álles kon gebeuren zonder dat er een haan naar kraaide....
En kijk opzij naar dochter en zie...de angst is er weer. Voor éven maar.
Ik kon me de tong wel afbijten,maar te laat, alles om het goed te praten komt toch hypocriet over.
Dus aan het eind van het liedje heb ik dochter al die zanglessen lang gebracht...gedurende dat project.
Had ik mezelf eigenlijk ook nog de stuipen op het lijf gejaagd ermee.
En dat terwijl ze normaliter rustig elk donker bos doorjaagd op d´r fiets zonder zich ergens druk-angstig om te maken.Lekker handig albana!
groeten albana
Puck
Ik werd inderdaad ook gek van al die gebruikersnamen en wachtwoorden en heb net het programmaatje gedownload.
Vera
Bastet
Ik heb mijn mobiel ook altijd bij me, maar vanwege de bedrijfsregels mag hij niet aan staan. Meestal bel ik zodra ik kan, maar nu wil ik gewoon openlijk kunnen bellen zodra ze me nodig heeft. Daarnaast weten ze waar ik werk, dus ze kunnen ook via de vaste lijn naar mij vragen.
Ik heb wel goed geslapen, maar ik kan het steeds beter voor me zien en daar lig ik wel even wakker van voor ik in slaap val.
Puck
Dank je voor de tip. Die gatenkaas doet het hier goed inderdaad
Programaatje
Ik ken die programmaatjes...ik had er 1 op mijn geheugenstick gedownload. En dat ging goed. Totdat ik voor de 10de keer mijn wachtwoord moest veranderen zoals je wel eens hebt bij beveiligde netwerken en ik niet zoveel zin had dat weer meteen in te voeren op het programaatje en...het uiteindelijk vergat en nou ja,je snapt het wel. Dus nu heb ik dat programmaatje nog steeds met alle acounts, gebruikersnamen en wachtwoorden van zoveel tijd terug, waar geen fluit meer van klopt.
groeten albana
Albana
Ja, en als je ze behalve op je stickje ook nog op je pc thuis en op je telefoon hebt staan dan moet je ze alledrie bijhouden.
Bijhouden (puck) o.t.
Nou, daar heb ik ze niet op. Die stickgegevens zijn verouderd dus. Op de p.c. heb ik ze ook nergens staan en op de telefoon ook.Dat programaatje had ik restreeks gedownload op de stick.
3 keer bijhouden...tjeéé wat een werk...zijn er echt mensen die dat doen?
Als ik écht,écht wachtwoorden ofzo kwijt ben, zijn er altijd wel manieren om er weer achter te komen. En anders maak ik een nieuw account of mail de betreffende beheerder etc.etc.
Veel eenvoudiger en minder werk en meestal weet ik ze wel uit m'n hoofd.
groeten albana
Pelle
'Ik denk dat ik druk wijzend op de \'engerd\' een auto had aangehouden of dat iig geprobeerd in de hoop dat de \'engerd\' er vandoor zou gaan.'
Dat wijzen en gebaren en de aandacht trekken heeft ze wel geprobeerd, maar mensen (automobilisten) begrepen het niet.
Dat was wat mij ook verbaasde. Als je een jong meisje ziet op een fiets en een dikke man op scooter er achteraan en die fietst keihard en probeerd je aandacht te trekken....wat denk je dan??
Ik denk dat ik (maar goed, dat is achteraf gepraat) het wel door zou hebben gehad...en iéts zou hebben gedaan (even ongeacht wat).
Maar er is zelfs geen 1 telefoontje erover geweest van een passant ofzo (zou ik doen).
Wel toen ze de wijk al infietste...toen kreeg iemand argwaan ook door haar geschreeuw en gebel met ons ertussendoor. Maar toen was ze ondertussen al zo'n beetje thuis.
Auto aanhouden is niet écht een optie op een 80 km weg.
groeten albana
Nee hoor albana
Ik zou dat ook niet kunnen bijhouden op diverse plaatsen, maar het kan wel, maar volgens mij heeft keypass ook een mogelijkheid om te synchroniseren, maar met dat soort dingen mag Puckman zich bezig houden.
Pelle
Heb je het wel eens gedaan? Dan ben je wel heel koelblooedig!
Koelbloedige pelle
Nou ja er bestáán erg koelmoedige mensen. Kaaskopjes dochter b.v.
Maar nee Pelle ik zie het ook nog steeds niet voor me. Je fietst met een noodgang...met enge vent achter je aan..en je stopt (spattend asfalt minimaal..)loopt naar de weg (waar is de engerd dan gebleven? Die heeft je misschien allang tegen de grond gewerkt toch?) grasstukje over en zwaait naar de auto's die met 80 km per uur langs je heen razen???? In de hoop dat die stoppen en omkeren?
En dan stoppen ze en keren om...(wat doet engerd...die sleurt je ondertussen mee ofzo) en dat kost tijd..of bellen de politie (kost ook tijd) en dan sta je al die minuten daar te wachten? Of een pakmenietspelletje met 'm of een intermetzo zoals kaaskopjes dochter meemaakte. Want hoe kom je nog weg? Je fiets ligt daar nu..
Nee ik denk dat je scenario te simpel is en niet zou werken ook.
En denk nog steeds dat wat dochter deed het verstandigste was (bellen met mij en keihard ervandoor gaan).
groeten albana
Mwwwah
Ik denk niet dat zoiets op het moment zelf tot je doordringt..Hij zat behoorlijk eng te doen natuurlijk en wie zegt dat ie niet wat van plan is en gewoon het goede moment of plek afwacht.Hij probeerde haar ook tot stoppen te dwingen door haar af te snijden (wat dochter omzeilde) dus de indruk dát ie wat wilde doen wekte hij wel. Dus stoppen was niet echt iets wat bij dochter op kwam. Die dacht alleen maar ik moet door gaan en door gaan want als ik stop.....
Overigens heeft hij pas geleden wél wat gedaan..iets heel anders, maar goed gek is ie dus wel.
groeten albana
Ik denk
dat als je nog nooit last hebt gehad van daadwerkelijke achtervolging of het gevóel dat je achtervolgt wordt het voor een ander niet begrijpelijk is waarom degene die dat overkomt doet zoals hij doet en dus misschien niet altijd logisch nadenkt. (ben ik nog te volgen?)
D t
Ik bak de laatste tijd niks meer van de d's of t's bij (voltooid) verleden tijd...
Ja kaaskopje
Dat denk je goed,dat is zo!!!!
Gaat het een beetje met jullie?Hoe is het me je dochter nu??
