Dochter gaat studeren & op kamers; inschatting kosten?
Dochter (17) doet eindexamen, slaagt vast want staat er heel goed voor. Dan: de volgende stap.
En dat is een studie die dermate ver reizen is dat ze op kamers zal gaan/moeten.
In voorbereiding daarop willen we, met haar, een soort kasboekje maken. Voor haar, maar ook voor onszelf. Ook om te zien hoeveel uur ze moet inschatten erbij te werken.
We rekenen met een kamerhuur van 450 (er is zicht op een kamer), incl gas, licht, internet.
Maar verder: wat ben je in je eentje kwijt voor boodschappen? Zorgverzekering? Andere verzekeringen? Ze zal door de week geen OV gebruiken, maar wel in het weekend.
Kortom: wie van jullie heeft al een kind op kamers, en heeft een helder beeld vd maandelijkse kosten en uitgaven?
En zou je dat met mij willen delen? Andere 'denk-ook-aan' tips ook zeer welkom natuurlijk!
Grt,
Mare
haha
Ik zat terug te lezen en ik las het blijkbaar ook verkeerd 
Je leest zo snel iets wat er niet blijkt te staan. Wellicht las Mach dat ook, ik had al eerder gezocht wat Mach bedoelde en toen vond ik het niet LOL
Stenna
Ik heb nooit in een studentenhuis of -flat gewoond en heb daar ook helemaal geen behoefte aan gehad (sterker nog, het lijkt me afgrijselijk). Mijn dochter moet daar ook niet aan denken, ze zou zich er vreselijk onveilig en nooit op haar gemak voelen. Ze hoopt dat ze t.z.t. samen met een vriendin een appartementje kan huren, met hun eigen voorzieningen. Dat is wel iets duurder dan een studentenhuis, maar ook 100 keer comfortabeler. Het verdwijnen van de stufi is wel een beetje een streep door de rekening, dus we moeten nog bekijken of het allemaal haalbaar wordt.
Eigen keuken
Een eigen keuken en badkamer of niet is meestal geen kwestie van keuze. Het is duurder, en dus is het een kwestie van het kunnen (willen?) betalen of niet.
Ik heb helemaal geen slechte ervaringen met studentenhuizen, misschien heb ik het getroffen met mijn huisgenoten. Maar ik zou het verdomd eenzaam hebben gevonden als ik die eerste jaren alleen zou hebben gewoond. Ik ben het eigenlijk ook wel met Stenna eens dat het nuttige, leerzame ervaringen zijn, zo samenwonen met anderen en leren rekening te houden met anderen en tegelijk je grenzen te bewaken. Zonder dat ik hele dikke vrienden met mijn huisgenoten was, zou ik het echt niet hebben willen missen.
Katniss
Mijn dochter wilde absoluut geen kamer waarbij ze volledig op zichzelf was aangewezen. Het moest een huis zijn met meerdere kamerhuurders en een gezamenlijke huiskamer. Dat heeft ze nu. De huur is bijna 400 euro, all incl.. De verhuurster is verantwoordelijk voor het huis en alles wat gezamenlijk gebruikt wordt. Dit is een in mijn ogen redelijk veilige constructie. De huurders zijn niet afhankelijk van elkaars mindere karaktertrekjes (op het schoonhouden van de gezamelijke ruimtes na dan) en kunnen elkaars gezelschap opzoeken als ze daar behoefte aan hebben. Dit is een vorm van 'studentenhuis'. Je hebt ook studentenhuizen zoals laatst in het nieuws was (of bij Kassa, ik weet het even niet meer). Een of andere huisjesmelker die ontzetteld slecht was voor de studenten. Dat wil je niet natuurlijk. Maar gewoon een studentenhuis waarin meerdere jongere wonen... wat is daar onveilig aan? Ook als je samen, heel goedbedoeld en met de beste voornemens, met een vriendin gaat samenwonen, kunnen er problemen ontstaan. Wie is waar verantwoordelijk voor? Wie bepaalt hoe hoog de verwarming mag, want ja... de kosten moeten gedeeld worden. Alles heeft zijn voors en tegens.
die problemen
die Kaaskopje schetst, over wie waar verantwoordelijk voor is en hoe je dingen bepaalt e.d.: dat is precies wat ik bedoel met leerzaam.
Ik heb de zeer subjectieve en absoluut onbewezen indruk, alleen in mijn kennissenkring, dat mensen die een tijdje in studentenhuizen hebben gewoond voordat ze samenwoonden, minder vaak gaan scheiden. Al geleerd om banale conflicten op te lossen en rekening met elkaar te houden.
Stenna
Beetje off topic misschien, maar mijn dochter woont zo goed als officieel samen met haar vriend. Vriend had nog maar net een eigen flatje gekregen toen de vonk oversloeg. Gevolg: mijn dochter verbleef er eerst af en toe, vorvolgens vaker en nu is ze nooit meer thuis. Het huis is van vriend en vriend... vraagt nog regelmatig advies aan moeder. Kromme tenen van mijn dochter tot gevolg. Hij duidelijk nog niet helemaal los van 'thuis'. Dat komt vast wel. Hoop ik, haha
Ik ben met je eens dat jongeren eigenlijk een poosje op zichzelf moeten wonen, het liefst niet meteen al te luxueus en inderdaad het liefst met anderen. Ik zie aan mijn dochters wel dat de beruchte start op aardappelkistjes echt iets van vroeger is. Er is altijd wel een wasmachine en magnetron, altijd wel een gratis bank ergens te vinden. De jeugd van nu, spreekt oma, is hoe dan ook meer 'verwend' dan de jeugd vroeger vaak was in dat opzicht en dat is misschien maar goed ook.
kaaskopje heel offtopic
En ook heel goed bedoeld: Ik weet niet hoe het bij je dochter is geregeld, maar kijk uit want "officieel samenwonen" en dus dubbel aangeslagen worden enz. is sneller dan je denkt en dan wij vinden.
Carla
Om die, en nog 1, reden woont ze nog niet officieel samen. Wij hebben al een meerpersoonshuishouden, dus voor de gemeentelijke belastingen maakt het niet zoveel uit.
Kaaskopje, ot
Wel als hij maar voor 1 persoon is aangeslagen en zij er bijna altijd verblijft, dat bedoel ik
Zo bedoel ik het ook
Wij, mijn man en ik, betalen al voor meer personen, vriend nog niet. Eerst maar eens kijken of het samenwonen bestand is tegen alles wat nog naar boven zal komen. Hopelijk gaat het goed, het lijkt een aardige vent
maar Kaaskopje
als ze meer daar is als bij jullie vinden ze bij de gemeente wel al snel dat ze samenwonen. Zelfs als ze nog bij jullie ingeschreven staat. Dat is waar Carla voor probeert te waarschuwen.
Vriend kan zo in de problemen komen en dubbel worden aangeslagen omdat jouw dochter daar in feite woont; ook al vinden jullie het niet officieel, het is het wel
