Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
Lidewei

Lidewei

22-03-2012 om 16:37

Dochter is bevriend met jehova getuige

Mijn dochter zit sinds dit jaar op de middelbare school en is daar bevriend geraakt met een meisje wat ze al kende. In het begin van het schooljaar is duidelijk geworden dat dat meisje en haar ouders Jehova getuigen zijn. Geen probleem lijkt mij. Afgezien van het feit dat het meisje nooit naar een feestje mag. Maar sinds enkele dagen dreigt er wel een probleem te ontstaan. Mijn dochter is aangesproken door de vader van haar vriendin, want ze zou een slechte invloed hebben op het meisje. Mijn dochter had in het bijzijn van de vader tegen het meisje gezegd; weet je nog dat je die jongen knap vond? Daar zijn de ouders van het jehova meisje heel boos over geworden. Haar telefoon is afgenomen en ze hebben al haar emails gecontroleerd en blijven dat doen. Ze mag blijkbaar geen vriendje, en nu is bekend geworden van het meisje dat ze naar jongens kijkt. (duh)Er is niets meer en niets minder gezegd. Nu wil de vader van het jehova-meisje een afspraak met mijn man (!!!!)om de slechte invloed die mijn dochter heeft op t jehova meisje te bespreken.
Ik vind het absurd! En vooral ook sneu voor mijn dochter die een leuke vriendschap heeft met een meisje wat helaas heel veel dingen uit een puberleven niet mag. Ook vraag ik me af of ik niet beter de mentor van mijn dochter kan bellen hierover.(ze zitten beide in dezelfde klas)Mijn dochter voelt zich schuldig dat ze iets heeft gezegd waardoor de ouders van haar vriendin heel boos zijn geworden. Maar ik zie niet in dat zij ergens schuld aan heeft. Wat zouden jullie doen?

Lidewei


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Lentezon!

Lentezon!

22-03-2012 om 16:49

Doen

Ik zou het gesprek met die vader aangaan. Hem zijn verhaal laten vertellen en na afloop aangegeven dat je het heel jammer vind hoe het nu gaat maar dat je de mening niet deelt dat je dochter een slechte invloed heeft op hun dochter. Dat je het jammer vind dat door deze situatie hun dochter is gestraft maar dat jullie andere regels hebben wat opvoeding betreft. Dan is het aan hun of de vriendschap nog voortgang kan hebben en anders helaas pindakaas. Het is sneu voor dat meisje maar daar kan je gewoon niet veel aan doen.

Kaaskopje

Kaaskopje

22-03-2012 om 17:50

Vader afwachten

Ik zou die vader afwachten. Hij neemt, als hij de daad bij het woord voegt tenminste, het initiatief om erover te praten met jullie. Als jouw dochter alleen maar heeft gevraagd 'weet je nog...?' dan is dat een hele gewone vraag. Zelfs Jehova-meisjes mogen een jongen knap vinden.
Ik zou als ik jullie was niet regelrecht in de aanval gaan, wat die man waarschijnlijk wel doet. Hou de eer aan jezelf. Dat hij zich opwindt is zijn probleem.

Je dochter

Om te beginnen zou ik je dochter eerst gerust stellen. Ze heeft niets fout gedaan maar zal voortaan op haar woorden moeten letten. Blijkbaar zijn er taboe-onderwerpen in dat gezin. Verschillende ouders hebben verschillende opvattingen over wat goed is voor een meisje en wat niet. Verder denk ik dat je best de zorgen van die vader aan kunt horen maar of dat nou zoveel met de Jehovah's te maken zal hebben weet ik niet. Mensen kunnen zich ook verschuilen achter hun godsdienst. Sommige vaders zijn uit bezorgdheid erg beschermend naar hun dochters en daar kun je als buitenstaander niet zoveel mee. Behalve misschien je dochter uitleggen dat het beschermingsgedrag is van die vader.
Mogelijk dat door naar die vader te luisteren en wat zijn zorgen zijn en die serieus te nemen dat er wel wat lucht kan komen. Ik denk niet dat die vader erg vatbaar zal zijn voor aanwijzingen om eens wat luchtiger met de zaken om te gaan. Daar zou ik me persoonlijk buiten houden.
En verder zou ik me ook niet laten verleiden tot oordelen. Het is jammer maar dit is iets tussen die vader en zijn dochter en daar kun je niets mee.

Misschien valt het wel mee?

Wij hebben hier in de straat (stukje verder) jehova-getuigen wonen. Met pubers. En ze zijn erg 'op zichzelf' inclusief de kinderen. Maar beslist wel vriendelijk (als je ze tegenkomt) en ook wel geïnteresseerd in anderen (vragen b.v. in het voorbijgaan in de supermarkt of oudste geslaagd is, want vlag hing buiten met boekentassen....en zeggen dan i.p.v. 'geleiciteerd' 'daar zullen jullie wel dankbaar voor zijn' en in de wereld om zich heen.
Toen ze hier nog niet zo lang woonden was het voor hen en ons allemaal nog wat 'onwennig'. De (toen) kinderen mochten wel buiten spelen, maar weer niet naar verjaardagen van de buurkinderen. Hier is elk jaar een 'kinderbuurfeest' door de kinderen zelf georganiseert (de wat oudere kinderen) daar mochten hun kinderen ook niet aan mee doen. Tot consternatie van de rest van de kinderen, want het waren ondertussen wel hun 'speelkameraadjes'. Uiteindelijk kwam de vader kijken bij dat kinderbuurfeest, wat niks anders inhoud dan wat leuke buiten spelletjes spelen en wat sportachterige dingen en samen eten (pannekoeken) en snoepen en aan het eind een play-back show. Vader keek het aan en besloot toen dat dit weinig 'kwaad' kon en niks met een echte 'viering' te maken had en de kinderen mochten alsnog meedoen. Wel hield ie de boel goed in de gaten, maar goed dat deden wel meer ouders (die helpen vooral, hahaha). Soms is er een volwassen feest, b.v. n.a.v. het zoveel jarige bestaan van de wijk of omdat er 2 stellen naast elkaar trouwen, meestal spontaan. Daarbij komen de ouders alleen even in het begin. Ze eten mee met de maaltijd als die er is, drinken niet, maken wel contact met de anderen en vertrekken weer rond 21.00 uur ofzo. Ze leggen vaak uit aan mensen waarom ze niet mogen komen, dat is zo'n beetje het enige 'jehove-gedoe' dat ik van ze ken. Meestal nog op een verontschuldigende manier ook. Zo van : "Het spijt ons, maar ons geloof...."
Zo héél anders dan hoe ze aan je deur staan. En deze zelfde mensen lopen ook langs deuren, in onze 'oude wijk' waar wij eerst woonden namelijk. En toen waren ze vol bekeringsdrift. Maar dat heb ik in deze privé situaties nog nooit meegemaakt. En ze zijn zich zeer goed bewust van het feit dat een heleboel mensen héél anders in het leven staan en het anders beleven.
De kans is groot dat deze vader je helemaal niet 'ter verantwoording' wil roepen, maar gewoon graag wil uitleggen waarom hij zijn kind 'anders' opvoed. En daar begrip voor komt vragen. Of misschien zelfs of jullie daar rekening mee willen houden of je eigen kind de situatie willen uitleggen.
Gewoon afwachten dus.....en open staan voor die man en misschien ook niet te vooringenomen misschien.....Wie weet valt het 100% mee.
groeten albana

Kim Groothof

Kim Groothof

23-03-2012 om 10:52

Of het valt helemaal niet mee..

Onze oudste zoon is al heel lang bevriend met een jongen, die uit een Jehova-gezin komt. Deze jongen was vanaf een jaar of 14 dakloos: uit huis gezet want hij verzette zich tegen het Jehova moeten zijn. Via hem weten we veel verhalen van de Jehova-groep waar hij bij hoorde. In het gezin waar hij uit komt, vond (en vindt misschien nog - hij heeft geen contact meer) veel incest plaats. Hij weet ook dat dat bij meerdere gezinnen binnen de gemeenschap voor komt. Hij is verstoten en volledig aan zijn lot over gelaten, tot op de dag van vandaag. Hij is inmiddels 35, getrouwd en vader van 3 kinderen, heeft vast werk, dus heeft zich er fantastisch doorheen geslagen. Maar als ik dit soort verhalen hoor, gaan mijn nekharen recht overeind staan. Natuurlijk besef ik me dat er ook andere Jehova's zijn, maar toch vind ik het een hele enge boel.. De discussie aangaan heeft waarschijnlijk geen enkele zin, de Jehova's die ik ken, zijn fanatiek en niet voor rede vatbaar.

jongens-moeder

jongens-moeder

23-03-2012 om 12:19

Gerwoon gesprek aangaan

Gewoon het gesprek aangaan, sta er positief in. Je dochter heeft niets mis gegaan. Jammer dat die vader daar een andere kijk op heeft. AnneJ verwoordt het heel goed, vind ik.
Kim: ik snap je punt, maar ik merk dat ik er ook kriegel van wordt. De gebeurtenissen binnen een gezin projecteren op een volledige geloofs-groep (met als argument: hij kent ook anderen waar dat gebeurt), sorry, daar heb ik erg veel moeite mee.
Ik heb diverse collega's (nu en in het verleden) die Jehova Getuige zijn. Hele normale mensen hoor.

madeleine

madeleine

23-03-2012 om 12:24

Zal waarschijnlijk geen bevredigend gesprek worden

Mijn ouders waren vroeger ook heel religieus en ze hadden voor 100% gelijk. Je kon er geen redelijk gesprek mee voeren.

ik zou het proberen in het belang van dat meisje, maar waarschijnlijk levert het niets op. Enige waar je misschien op kan wijzen is dat die man de kans loopt dat het contact met zijn dochter te verliezen, maar in de ogen van die man is jouw man toch een goddeloze heiden, dus hij zal waarschijnlijk niets aan willen nemen.

Kim Groothof

Kim Groothof

23-03-2012 om 12:48

Jongens-moeder

Goed lezen is ook een vak: ik geef duidelijk aan dat er ongetwijfeld ook goede jehova's zijn. Het verhaal wat ik aanhaal is geen via-via-gehoord verhaal maar het levensverhaal van iemand die ik al heel lang ken en waarbij ik de andere personen in het verhaal eveneens ken, geen luchtfiets-verhaal maar een groep Jehova's in een kleine stad waar behoorlijk wat mis is.

Maylise

Maylise

23-03-2012 om 12:57

Persoonlijk

Ik sta altijd open voor een gesprek met wie dan ook. Als betreffende vader een gesprek met mijn man zou willen dan zou ik man adviseren dat gesprek aan te gaan hoewel dat uiteindelijk dan natuurlijk zijn keuze zou zijn.

Natuurlijk zal jouw mening niet veranderen door het gesprek en de mening van de ouders ook niet. Dat lijkt me ook niet de opzet. Je kan hoogstens naar elkaars standpunt luisteren en kijken of het mogelijk is voor de meisjes om toch met elkaar om te blijven gaan zonder hun principes te verloochen.

Ik weet niet of je met een gesprek nou echt veel opschiet maar goed ik sta altijd open voor een gesprek dus ik zou dat sowieso niet weigeren.

Maylise

Maylise

23-03-2012 om 13:01

Overigens

Het was natuurlijk ook niet handig van je dochter om in het bijzijn van de ouders daarover te beginnen. Niet de schuld van je dochter verder want zij is gewend dat ze dit soort zaken open kan bespreken met haar ouders of zulke opmerkingen zonder problemen kan maken in het bijzijn van haar ouders. Dat is echter in heel veel gezinnen niet zo dus dan botst het natuurlijk wat met elkaar.

Het zijn ook geen zaken waar je echt een oplossing voor kan verzinnen. Hopelijk vinden de meisjes een manier waarop ze toch met elkaar om kunnen gaan.

Maylise

Maylise

23-03-2012 om 13:04

Net als Albana is mijn ervaring dat Jehova's getuigen ook gewoon mensen zijn waar je prima mee kan praten. Natuurlijk zitten er extreem fanatieke mensen tussen maar dat heb je in elke groepering.

jongens-moeder

jongens-moeder

23-03-2012 om 13:19

Het gaat niet om gelijk krijgen

Nee, als je gaat proberen die vader te overtuigen, dan gaat het geen bevredigend gesprek worden. Maar volgens mij moet je op die manier dat gesprek ook helemaal niet in gaan. Er is geen 'gelijk' in deze kwestie. Die vader heeft namelijk net zo veel gelijk als Lidewei: ze hebben beiden hun waarheid. En die komt voort uit de manier waarop zij in het leven staat. Aan zo'n vader de boodschap willen meegeven dat hij zijn dochter kwijt kan raken... mwa, dat gaat niet goed vallen. Die man leeft namelijk in een gemeenschap waar zijn manier van opvoeden de norm is. Wie ben jij om hem daarvoor te waarschuwen?
Wat ik al schreef: ik zou zeker het gesprek aangaan. Gewoon eens horen hoe hij tegen de dingen aankijkt, en wat hij over dochter vertelt. Het enige dat deze vriendschap denk ik zou kunnen redden is begrip. Begrip van beide kanten. En je kunt geen begrip van de vader verwachten, als je geen begrip voor hem toont.

Maylise

Maylise

23-03-2012 om 17:39

Izar

In deze omstandigheden was het geen handige opmerking nee. Maar zoals ik al schreef daar hoeft ze zich helemaal niet schuldig om te voelen. Zij is namelijk gewend dat dit soort onschuldige opmerkingen gewoon gemaakt kunnen worden in het bijzijn van ouders. Meisje is kwestie is waarschijnlijk gewend om dit soort opmerkingen vooral niet te maken waar haar ouders bij zijn en zich daar anders te gedragen. Het is vervelend dat de dochter van de Lidewei nu de aandacht van de ouders heeft gevestigd op het feit dat hun dochter niet dat lieve, brave, onschuldige meisje is wat ze dachten. Maar nogmaals dat is niet de schuld van de dochter van Lidewei. Dat zijn twee verschillende omgevingen die met elkaar botsen.

bed violen

bed violen

23-03-2012 om 18:09

Angst

Als je met die vader in gesprek gaat, lijkt het mij wel slim om te bedenken, dat er een grote angst achter zijn woorden zit.
Ik kom uit een milieu waarin de angst omtrent het geloof ook regeert. (mijn ouders zijn opgevoed bij de sekte die in 'knielen op een bed violen' wordt beschreven)
Maar goed, die angst, die komt voort uit zwart-wit denken. Het geloof is goed, 'de waarheid'. Al het andere is fout, werelds. (vrolijkheid, muziek, dans, literatuur, toneel, film, make-up, broeken bij meisjes, noem maar op)
Voor ouders uit zulke geloofsgemeenschappen is het een enorme angst om hun kinderen te verliezen aan 'de wereld', want dan zijn die kinderen verloren voor het geloof. Verloren gaan voor het geloof, is erger dan dood gaan. Dat zit er achter (ten minste, volgens mij ).
Alles wat 'werelds' is, kan dus als extreem bedreigend worden ervaren en de reacties daarop kunnen dan heel heftig zijn.
Ik denk dat het goed is voor je dochter om zich daar enigszins in te verdiepen, als ze bevriend wil blijven met dat meisje.
Aan de andere kant hoop ik dan altijd, dat zo'n kind zelf keuzes gaat maken en zich los leert maken van het geloof van haar ouders. Maar doordat de denkbeelden die aan het geloof ten gronde liggen, zo verschrikkelijk zwart-wit zijn, is de kans groot dat ze dan haar relatie met haar ouders dan verliest. Geen makkelijke keuze.
Ik ben zelf gelovig, maar niet op deze manier, gelukkig.

mirreke

mirreke

23-03-2012 om 18:58

Mijn dochter is ook bevriend met een jehova's getuige

En idd, er mag veel niet. Maar ze zijn nu al enkele jaren goed bevriend, en mijn dochter mag nu daar thuis komen en daar blijven eten (dat mocht eerst allemaal niet). Haar vriendin mag echter niet bij ons thuis komen...
Ik zou het gesprek aangaan. Wie weet valt het mee. De soep wordt meestal niet zo heet gegeten...
En hoewel ik zeker niet vind dat je dochter schuld heeft doordat ze een volslagen onschuldige opmerking maakte, kan ik mij wel voorstellen dat je dit kunt aangrijpen om eea aan je dochter uit te leggen en met haar te bespreken. Mijn dochter weet heel goed dat ze in het betreffende gezin bepaalde onderwerpen niet kan aansnijden, en dat doet ze dan ook niet. Gewoon, uit respect voor een andere opvatting. Ze denkt er echter wel het hare van, en dat bespreken wij dan weer thuis.

Kaaskopje

Kaaskopje

23-03-2012 om 22:17

Maylise

Izar struikelde er ook al over en ik nu ook. Ik vind dat je toch wel wat ver gaat in wat 'onhandig' is. Hoe kan het nou onhandig zijn van een púbermeisje als ze aan een ánder pubermeisje vraagt of ze jongen X nog knap vindt? Een héle reguliere opmerking voor die leeftijd. Als je daar als ouders van welk geloof dan ook van in shock raakt, ligt het probleem bij die ouders. Je zegt dat dochter zich niet schuldig hoeft te voelen. Daar zijn we het over eens. Maar ik vind dat ze zich ook niet onhandig hoeft te voelen. Onhandig is als ze eigenlijk heel vaag wel wist dat ze die opmerking niet kon maken in dat gezin en 'oeps' toen zei ze het toch. Dat is niet het geval in deze situatie.
Je zegt ook: Dat is echter in heel veel gezinnen niet zo dus dan botst het natuurlijk wat met elkaar.===
Ik geloof dat jij en ik toch in echt totaal andere werelden leven, want ik ken die gezinnen niet.

Voor alles is een plaats en een tijd

Lidewei's dochter wist niet dat je dingen als jongens beter niet ten overstaan van ouders van jehovavriendin ter sprake kon brengen. En zo zijn er, zeker als je puber bent ALTIJD dingen die je bij ouders van anderen niet ter sprake kunt brengen. En echt niet alleen maar bij gelovige ouders.

Dit is gewoon een les, voor alles is een plaats en een tijd. Jongens bij jehova-ouders: voortaan niet meer doen. En dat is niet de schuld van de ouders, dat is gewoon de schuld van cultuurverschillen die er nu eenmaal zijn. Ook bij verdraagzame ouders.

Dus, natuurlijk vader uitnodigen voor gesprek, zijn verhaal aanhoren en respecteren. Niet terecht gaan wijzen of dreigen met dat ie z'n dochter wel kwijt zal raken. Want dat is onzin, er zijn zat jehova-pubermeisjes die een lieve jehova-puberjongen tegenkomen en die over een paar jaar een gezellig jehova-gezin gaan stichten. Daar hoopt die vader op. En gebeurt dat niet, dan is dat in Jehova's hand, en dan is dat iets tussen die mensen en Jehova. Hebben ze andere mensen niet bij nodig.

Zet vooral in op het behouden van de vriendschap voor de twee meisjes. Daar zullen ze allebei van groeien en leren.

Tihama

Tihama

24-03-2012 om 13:33

Liegen om bestwil

Dat meisje zit al in een isolement, dus de vriendschap met jouw dochter is voor haar heel erg waardevol.

Ik zou het gesprek aangaan en zo goed mogelijk acteren. Niet omdat je werkelijk mee zou willen gaan in de gestoorde manier van denken, maar om de vriendschap tussen de meisjes overeind te houden.
Je man kan dan begripvol reageren en zeggen dat hij zeker zijn dochter zal aanpakken om dit verfoeide gedrag uit te bannen. Beetje geschokt reageren helpt ook wel. Kan die vader opgelucht beslissen dat zijn dochter dan toch wel met jullie dochter om mag gaan.
Intussen kun je dan je dochter een aantal tips aan de hand doen om vooral bij haar ouders het keurige meisje uit te hangen.

Ik denk dat het verstandig is om een goed gesprek met je dochter te voeren over godsdienstig fanatisme. Dan kan ze het wat beter plaatsen.

Ik heb overigens zelf ervaring hiermee. Ik mocht op een dag niet meer met een vriendin afspreken omdat haar ouders via via gehoord hadden over mijn losbandige gedrag. Ik was toen 18. Mijn vader heeft me toen geadviseerd om zelf het gesprek met haar ouders aan te gaan. Ik heb toen ook goed toneelgespeeld, zodat haar ouders erop durfden te vertrouwen dat hun dochter niet door mij meegesleurd zou worden naar Sodom en Gomorra. Mijn ouders hadden me toen allang uitgelegd dat gelovigen vaak vanuit angst proberen alle wereldse invloeden uit te bannen. Ik kan hun angst niet wegnemen, maar ik wilde zeker niet de vriendschap kwijt.

Leugentje om bestwil dus.

Tihama

Maylise

Maylise

24-03-2012 om 18:06

Kaaskopje

In deze context vind ik het inderdaad een onhandige opmerking maar de dochter van Lidewei kende waarschijnlijk de context niet goed genoeg. Schuldvraag is wel heel groot. Ik plaats ook wel eens een opmerking die achteraf gezien in die bepaalde context niet handig was. Geeft niet, daar leer je ook weer van.

Het is niet zo zeer dat ik in een andere wereld leef maar ik leef wel in een hele diverse wereld.Ik ken enorm liberale mensen en zeer strenge conservatieve mensen waarvoor alles een gebod is. Ik ken ook genoeg streng religieuze mensen (van verschillende Godsdiensten) die er zeer conservatieve levensregels op na houden.

Zelfs hier in de buurt al. Hier woont oa een streng mormoons gezin, twee evangelische gezinnen die ook zeer streng in de leer lijken te zijn en verscheidene conservatieve moslims en daarnaast ook allemaal liberale seculiere mensen. Ik weet het niet, misschien valt het mij gewoon meer op maar ik ken echt genoeg mensen die waarschijnlijk soortgelijke opvattingen hebben als de vader in dit verhaal.

HvB

HvB

24-03-2012 om 22:27

Erg eens met tihama

Ik kom zelf uit een jehova getuigen gezin en mocht geen vriendschappen onderhouden buiten het geloof. Deed ik toch en viel ook niet goed tegen te houden, de gezinnen waar mijn vriendinnetjes uit kwamen moesten dan wel "netjes" zijn. Wat dat precies inhield wist ik niet, maar ik had iedere leugen op prijs gesteld om mijn vriendschappen te behouden. Overigens werden in mijn gezin meisjes met interesse voor jongens, make-up, uiterlijk en kleding de Hoer van Babylon genoemd. Ook leuk als je dat aan een opgetutte juf vraagt: bent u de Hoer van Babylon? Ik vraag me af hoe men daar tegenwoordig mee om zou gaan, toen kreeg ik strafwerk.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Nyntje

Nyntje

26-03-2012 om 15:37

Hij kwam er niet eens in

Deze vader zou, net zoals elke andere Jehova, bij mij niet eens binnenkomen, laat staan dat ik of mijn man met hem een gesprek zouden willen aangaan.
Mensen die hun eigen kinderen laten doodgaan omdat ze geen bloed willen doneren/ontvangen kunnen zich beter hier druk over maken dan of hun dochter wel of niet met een klasgenootje mag omgaan.
Zucht...

Vic

Vic

26-03-2012 om 22:54

Nouja nijntje

Laat je moslims ook niet binnen, want die slaan hun vrouw? Wat een onzin zeg. Net als 'normale' mensen heb je Jehova's getuigen ook in verschillende soorten. De beste vriendin van mijn dochter is ook getuige, en die ouders zijn prima mensen. Ze hebben over sommige dingen wat bijzondere opvattingen, maar van bekeringsdrang heb ik bijv. nog nooit iets gemerkt.

Beer

Beer

27-03-2012 om 11:46

Vroeger had ik een beste vriendin die jg was

Tijdens mijn pubertijd had in een beste vriendin die JG was (is natuurlijk) en haar hele familie dus ook. Haar ouders waren niet extreem streng had ik het idee: ik was daar echt altijd welkom en mocht ook mee met dagjes uit enzo. Andersom mocht zij ook gewoon bij ons thuis komen en blijven slapen enzo en heeft ze zelfs Pasen een keer meegevierd met ontbijt en ook een chocopaashaas voor haar op tafel. Haar vader heeft weleens gezegd dat ik eens mee moest gaan naar hun bijeenkomsten in de zaal (kerk van JG zeg maar) maar daar bedankte ik altijd vriendelijk voor. De verschillen waren er wel hoor: ik weet zeker dat hij mij een beetje mal vond en te uitdagend gekleed en teveel naar jongens kijken enzo. Dat was niet altijd leuk maar toch waren het altijd hele vriendelijke mensen. Ik moest altijd wel lachen als ze bij ons aan de deur kwamen: gekke situatie. Dan zag ik wel dat mijn vriendin zich toch een beetje geneerde. Het was een vriendschap die ik niet had willen missen in ieder geval.

Toen mijn vriendin al heel vroeg trouwde met een jongen die ook JG was, verwaterde de vriendschap behoorlijk want ik was nog met heeeeel andere dingen bezig .

Nu komen we elkaar nog wel eens tegen en dan kletsen we wat. Zo is het ook goed. Dus ik denk wel dat je JG in verschillende soorten en maten hebt.

Ik zou dus niet een gesprek met die vader aangaan want dit soort JG zijn ontzettend halsstarrig in hun opvattingen: het gaat tenslotte om hun geloof en dan luisteren ze dus zeker niet naar jouw "verwerpelijke" mening over bepaalde zaken!

Maylise

Maylise

27-03-2012 om 13:47

Vergelijking

De vergelijking is misschien niet 100% correct maar de werking er van vind ik wel kloppen.

Nyntje wil betreffende vader niet ontvangen want die mensen zijn eng want ze laten hun kinderen doodbloeden. In deze kwestie doet dat er helemaal niet toe want daar gaat het niet om. Bovendien is heus niet elke indviduele JG het hier mee eens. Ik ken in elk geval we een individuele JG die van mening is dat bloedtransfusies wel mogen. De mening van de groep is niet perse dat van een individu. Ook als iemand bij een bepaalde wat minder bekende en misschien zelfs meer sektarische kerk zit is het nog een gewoon een individu waar die je gelijk synoniem moet maken met alle (ware of onware) concepties, overtuigingen en vooroordelen over betreffende kerk.

Nog afgezien van dat we de persoonlijke mening van de vader over bloedtransfuies niet kennen gaat deze kwestie helemaal niet over bloedtransfusies dus om dat er nou bij te halen is sowieso niet echt van toepassing.

Met de houding van Nyntje is een gesprek sowieso weinig zinvol en dat zou toch jammer zijn voor de vriendschap tussen de meisjes.

Maylise

Maylise

27-03-2012 om 13:48

Sorry

Moet zijn:

'Individu die je niet gelijk synoniem moet maken met...' Vereenzelvigen zou misschien trouwens een beter woord zijn maar goed de strekking is zo wel duidelijk

Juliea

Juliea

27-03-2012 om 14:25

De kans op bloedtransfusie

De kans op bloedtransfusie moeten geven bij je kind is al een stuk kleiner als je je kind altijd veilig in de gordels vervoert.

Er zijn zoveel mensen die dat niet doen en die laat jij vermoedelijk wel gewoon binnen in je huis. Mensen die roken bij hun kinderen natuurlijk ook en zo kun je nog veel meer verzinnen.

Er zijn mensen die dus gevaarlijker met hun kinderen omgaan dan alleen geen bloedtransfusie willen waarvan je niet eens weet of ze -puntje-bij-paaltje- het niet gewoon stiekem toch doen als het echt dodelijk zou zijn om het niet te doen. Vaak is je kind gewoon wat langer ziek.

Märthe03

Märthe03

27-03-2012 om 15:04

Juliea

En soms krijgt je kind leukemie en kun je daar helemaal niets aan doen!

Märthe03

Märthe03

27-03-2012 om 15:06

Oeps

Die reactie was een beetje te heftig. Sorry Juliea, het onderwerp ligt een beetje gevoelig bij mij.

Nyntje

Nyntje

27-03-2012 om 15:08

Reactie

Het gaat niet om die bloedtransfusie, het gaat erom dat deze mensen zeggen alles voor hun kinderen te willen doen. ze te behoeden voor al het kwaad in hun ogen, maar als puntje bij paaltje komt laten ze ze simpelweg doodgaan. En ik heb dit toevallig van dichtbij een drietal keren meegemaakt, dus je snapt dat ik er niet blanco inzit. Ik hou er ook niet van als men mij iets wil opdringen, of dat nu met het geloof heeft te maken of iets anders. Dus hij hoeft zich niet bij mijn deur te melden met het verhaal dat onze dochter niet goed genoeg is voor zijn wereld, want mensen die deze levensinstelling hebben, daar wil ik bij voorbaat al niet mee te maken hebben. Sterker nog, ik wil ze niet eens in mijn straat zien. Je wordt simpelweg verstoten als je niet in hun plaatje past of je nu kind, opa of zus bent. Ik zou mijn dochter de omgang niet verbieden, want dat heeft geen zin, maar ik zou het zeker niet aanmoedigen.

Vriendschap

Persoonlijk heb ik goede ervaringen met JH's. Zijn ook maar gewone mensen hoor. Mijn ouders vroegen altijd iedereen binnen en dat gaf soms een hoop gezelligheid en theologische discussies. Mormoonse zendelingen bakten popcorn voor ons en JH's kwamen gezellig op de koffie. Zo'n vriendin had ik ook, kwam altijd gezellig een bakkie halen als ik thuis was. Dus toen ik een keer zonder kraamhulp zat was haar onverwachte komst een grote zegen. Kon ze even de baby vasthouden zodat ik kon douchen. En verder houd ik ook wel van theologische discussie. In elk geloof zitten wel aanraakpunten en dilemma's.
Tijdens mijn stage in een ver buitenland ging ik ook langs de deur en die (arme) mensen waren blij verrast. Alleen JH's kwamen ze soms tegen aan hun deur en dat waren ook aardige behulpzame mensen. Dus ik werd daardoor overal vriendelijk onthaald en kon mijn vragen stellen voor mijn onderzoekje.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.