Dochter komt niet rond
Hoihoi,
Een vraagje,
Wij hebben een dochter van 16, wij geven haar elke maand 110 euro zak/kleedgeld. Hier moet ze in principe echt álles van doen.
Dit lijkt misschien veel, maar verder krijgt ze helemaal niks, nooit is 20 euro om uit te gaan, een oogschaduw, sportschoenen, of is een leuk shirtje als mama mee gaat shoppen. Nee écht alles moet ze van die 110 doen.
Nou zegt zee dat ze hier helemaal niet van rond kan komen, ze rookt (niet veel), 2 a 3 pakjes in de maand sigaretten, en eerlijk gezegd ben ik al blij dat ze niet andere ergere dingen rookt.
Ze gaat elk weekend vaak wel één dag uit, en dat wil ik haar ook niet ontnemen, want dat doet alle jeugd hier in het dorp.
Verder wil ze er natuurlijk ook een beetje modebewust bijlopen, maar ze koopt nooit merkkleding, ze haalt vaak spullen bij H en M, Primark, of goedkoop bestellen.
Schoenen koopt ze 1 a 2 keer per jaar, waarvan 1 keer merk, meestal nike ofzo.
Qua make-up is ze ook niet heel duur, ze gebruikt make up van Rimmel, dat vind ik eigenlijk wel goed. Budget vriendelijk, maar wel goed spul. Ze hoeft van mij nou ook weer niet met een action make upje te lopen.
Ook geven wij haar geen telefoon of laptop, of (andere) grote aankopen, elektronica. Dit moet ze allemaal zien te doen van haar maandgeld.
En om de 2 jaar, is een mobiel nou eenmaal vaak versleten.
Kortom, als ik het na ga. Snap ik best dat 110 euro niet veel is, als je daar echt alles van moet doen.
Ohja, enige, maar ook echt het enige wat ze krijgt buiten het zakgeld, is een telefoonabonementje van 15 euro per maand. Voor bellen, en wat internet.
Maar, ik heb ook vriendinnen, die geven hun kind gewoon elke keer 25 euro, als ze op stap gaan, gaan elk seizoen met hun dochter seizoenskleding shoppen, vaak wel wat merk hier en daar natuurlijk.
Kortom, wat vinden jullie dat een realistisch bedrag is voor haar om alles van te doen?
Zelf dacht ze aan 220, zodat ze ook kon sparen, maar dit leek mij wel veel?
Wat denken jullie dat je aan je kind kwijt bent, per maand als je alles wat je haar of hem geeft bij elkaar optelt, buiten een sport abonnement en het reguliere eten/drinken wat je sowieso in huis hebt?
voedselbank
Ik heb er zelf niet mee te maken gehad, maar heb in mijn vorige woonplaats wel eens tassen opgehaald voor iemand die even zelf niet kon halen (wat je dan naar je kop krijgt van ramptoeristen als je met je auto aan komt rijden, niet normaal! Maar dit terzijde).
Wat me (maar dit is al meer dan 5 jaar geleden, misschien is het inmiddels veranderd) opviel is dat het niet bepaald evenwichtig en gezond was. Zakken friet tegelijk, zoveel dat het gezin waarvoor ik reed (moeder met 2 pubers) dat echt niet op kon of in het vriesvak van de koelkast kon stallen, ook veel koek en snoep (wat ik zelf echt niet bij het dagelijks gezonde eetpatroon vind horen, eerder als uitzondering waar je af en toe van moet genieten, maar ik geloof dat ik daarin een beetje onorthodox ben - en ja, ik denk dat de doelgroep het gegeven paard niet in de mond mag kijken), weinig vers spul ook.
Als ik er afhankelijk van zou zijn, zou ik in geen tijd fors aankomen, vrees ik.
zozo
Hoe mensen toch oneindig kunnen praten oved het NIBUD....
Ik vind nibud maar iets raars, waar ik niet naar luister. Mij lijkt het dat je zelf wel een goed uitgavenpatroon kan realiseren, aan hand van je wensen en inkomen. Nibud kan daar bij weinig betekeken in mijn ogen.
Mijn carnaval was trouwens leuk hoor, Ria, Trudie en Ans.
Verkleed als sexy politiedame elke nacht een jonge vent in me bed gehad... mmmh heerlijk ! jullie je ook vermaakt bij de hobbyclub?
xxxxxxxx de vol geplamuurds met rimmel Jane 
jane
"Mij lijkt het dat je zelf wel een goed uitgavenpatroon kan realiseren, aan hand van je wensen en inkomen."
Oh. Waarom opende je dit draadje dan?
skik
Geloof ik meteen
"Ik vind nibud maar iets raars, waar ik niet naar luister".
Dat geloof ik meteen. Je vindt ons ook raar en naar ons luister je ook niet. Terwijl je ons om advies vraagt!
ik weet dat
dit al weer van een tijd geleden is, maar ik zag vandaag in de Volkskrant een artikel dat me weer aan dit draadje deed denken 
Minimaal
Kun je gezond, lekker en duurzaam eten voor 2,50 euro per dag? Culinair journalist Loethe Olthuis en haar vriend probeerden het dertig dagen uit. En is dat eten dan eigenlijk nog gezond? En duurzaam?
LOETHE OLTHUIS
Leven én eten op bijstandsniveau, hoe doe je dat? Onlangs las ik een artikel over een bijstandsmoeder die voor zichzelf en haar kinderen 2 euro 50 per persoon per dag aan voeding kon uitgeven. Het lukte haar nèt, maar soms moest ze met honger naar bed. Het budget voor die dag was dan op en als ze zelf zou mee-eten, kon ze haar kinderen geen goede maaltijd meer voorzetten. Ik werd nieuwsgierig: is het mogelijk, eten voor zo weinig? Eet je dan nog gezond of ben je veroordeeld tot een vette hap? En hoe duurzaam is goedkoop eten?
Ik heb geen kinderen, maar mijn vriend Ronald en ik gaan dertig dagen proberen te eten én drinken voor 2,50 euro per persoon per dag. Omdat iemand die zo weinig te besteden heeft zich ook geen auto kan permitteren, doe ik alle boodschappen op de fiets, lopend of met het openbaar vervoer. Het Voedingscentrum heb ik gevraagd deze maand ons eetpatroon door te lichten. Milieuadvies- en onderzoeksbureau Blonk Consultants, dat in voeding en duurzaamheid is gespecialiseerd, beoordeelt hoe duurzaam we eten.
Een van mijn eerste conclusies: 2,50 euro is verbijsterend weinig. Ik heb nooit eerder zo op prijzen gelet en weet dus ook niet goed wat nu werkelijk goedkoop is en wat niet. Al snel blijkt dat we ons vertrouwde eetpatroon moeten loslaten. Mijn favoriete ontbijt - havermout, vanillesojamelk en biologische rozijnen - is met 80 cent veel te duur. Mijn normale lunch van twee broodjes met roomboter, oude boerenkaas, drinkyoghurt en een fairtrade banaan kost al snel anderhalve euro. Van de 20 cent die ik dan zou overhouden zet ik geen avondmaaltijd op tafel. We zullen het dus anders moeten aanpakken.
Ik raak geobsedeerd door eten en de dagelijkse boodschappen. Eerst pluis ik de aanbiedingen uit in de folders en op internet. Dan maak ik een boodschappenlijstje en ten slotte ga ik de supermarkten langs. Het is namelijk niet waar dat één supermarkt de voordeligste is. En het blijft opletten geblazen. Zo waren de reclame-spliterwten op de groenteafdeling van Hoogvliet dubbel zo duur als de spliterwten in het schap bij de Surinaamse producten, maar dat zie je pas als je de prijs per kilo vergelijkt. Spar, Hoogvliet en Albert Heijn zijn vlakbij, maar voor sommige aanbiedingen moet ik een stuk verder fietsen. Ik ben al snel meer dan drie uur bezig met inkopen die me anders een half uur kosten. En de markt, die is toch zo goedkoop? Nee dus. De marktkramen in Utrecht verkochten niks goedkoper dan de supermarktaanbiedingen, behalve halfvergane mandarijnen, overrijpe avocado's en bosjes munt.
Het duurt even, maar goedkoop eten is iets dat je gaandeweg in de vingers krijgt. Ik ben blij dat ik culinair aardig onderlegd ben, want koken met zo weinig geld is een klus. En het is tijdrovend, want snel voorgesneden groenten wokken is er niet bij. Maar toch zijn onze avondmaaltijden echt lekker, zoals de vegetarische erwtensoep van vandaag: maar 63 cent per portie. Vlees, biologisch of niet, komt vrijwel niet meer op tafel. In plaats daarvan eten we meer peulvruchten en dat bevalt prima.
Op dit moment zijn alleen seizoensgroenten zoals prei, winterwortel, knolselderij, bietjes, spruitjes en kool betaalbaar, dat wil zeggen: minder dan een euro per kilo. Helaas hebben winterwortels van 69 cent per kilo beslist minder smaak dan de bio-wortels van 1,69 per kilo, die ik vroeger kocht.
Na een week of twee begint Ronald er genoeg van te krijgen. Nu is het voor hem ook moeilijker, omdat hij als man simpelweg meer eet dan ik. Want hoewel hij zweert dat hij heeft standgehouden, verdenk ik hem ervan dat hij heeft gesmokkeld op zijn werk, waar de kantine vol ligt met dure verleidingen. Die zou hij elke dag hebben getrotseerd met boterhammen: zes tot acht sneetjes volkorenbrood, belegd met voordeelpindakaas, de allergoedkoopste ontbijtkoek, appelstroop, jam en jonge fabriekskaas. Saai. Niet vies, maar saai. Want zulk goedkoop brood is smakeloos, de kaas flauw, de jam alleen maar zoet.
Maar de eerste beoordeling van het Voedingscentrum motiveert. We blijken behoorlijk gezond te eten. Geen tussendoortjes, veel volkorenbrood en groenten, magere yoghurt, netjes tweemaal fruit per dag. We moeten één ding veranderen, namelijk gaan bakken in bak-en-braadspul waaraan vitamine D is toegevoegd. Nu bakken we in olijfolie, waarin geen vitamine D zit. Vanwege die vitamine D én de gezonde vetzuren zouden we ook eens vette vis moeten eten. Maar verse vis zoals zalm, makreel of haring is veel te duur. Uiteindelijk graaf ik onderuit het blikvisschap van de supermarkt een blikje verantwoord gevangen MSC-haring in tomatensaus op, van 81 cent. Hup, door de pasta. Lekker? Nee.
Weinig geld is ook lastig in het sociale leven. Zo ga ik na het sporten altijd koffie drinken. Een cappuccino van 2,50 euro per kopje, nu mijn dagbudget. Ik ben ongegeneerd bij mijn sportcollega's aan het bietsen geslagen. Ook thuis hebben we onze koffieconsumptie teruggeschroefd: vier koppen koffie zetten kost 13 cent. Met een zakje van 2 cent zet je een hele pot thee, ook lekker. En ook een glas wijn kunnen we nu eigenlijk wel vergeten. Tot mijn blijde verrassing blijkt de rode huiswijn van de Hema van 2,75 euro prima te drinken. Dus slempen we nu af en toe met een glaasje wijn à 46 cent en een handje zoute pinda's.
En hoe zit het met die zogenaamd onvermijdelijke vette hap? De snackbar is simpelweg onbetaalbaar. Maar ook kroketten, patat en pizza's uit de winkel zijn duurder dan wat we nu 's avonds eten. Op de megaverpakkingen frikandellen na, maar er zijn grenzen. Bovendien eten wij deze maand heel duurzaam, zegt Blonk Consultants. Want we stoten ruim de helft minder CO² uit dan de gemiddelde Nederlander, zonder dat we speciale duurzame artikelen hebben gekocht. Hoe dat komt? Vooral: weinig tot geen vlees. Matig met zuivel. Alleen seizoensgroenten van de koude grond. En nauwelijks of geen snacks, alcoholische dranken, koffie, frisdrank en sappen.
Onze budgetmaand zit erop. We hebben gemiddeld 2,46 euro per persoon per dag aan eten uitgegeven: Ronald 2,72 euro en ik 2,20 euro. Onze avondmaaltijd kostte gemiddeld 0,97 euro. Dus ja, je kunt gezond, lekker en duurzaam eten voor 2,50 euro per persoon per dag. Maar het is niet makkelijk. En soms saai. Het kost héél veel tijd en discipline. Je moet creatief zijn, kunnen koken en wat van gezond eten weten. Petje af voor alle mensen die noodgedwongen altijd zo moeten leven. Zelf zal ik een pistoletje oude kaas met een cappuccino in elk geval nooit meer vanzelfsprekend vinden.
