Dochter van 14 in de puberteit
Mijn dochter is 14 en zit in de puberteit. 'S morgens heeft ze een ochtendhumeur, eet niet, ze moet tijdig haar bus halen waardoor ze dikwijls stresst, zit 's morgens ook nog haar berichtjes na te lezen op haar smartphone, bij het minste vliegt ze dan uit en zijn er hevige discussies. Zij is ook slordig, neemt haar schoolmappen in blaadjes mee in haar handtas waardoor deze nadien verkreukeld en gemengd naar huis komen. Ik verplicht haar dan om deze in het weekend steeds te sorteren. Tevens is ze ook wanordelijk wat haar kleding betreft in de kast. Geregeld sorteer ik ze zelf maar die orde blijft niet duren. Als ik haar aanspreek over haar wanorde vliegt ze uit en soms scheldt ze me zelfs uit. Daardoor mijdt ik haar tegenwoordig, voor het minste is ze slechtgezind op mij, op mijn man niet want hij maakt geen opmerkingen over haar wanorde. Tevens is ze een moeilijke eter en hebben wij de indruk dat wij niets goed kunnen klaarmaken. Verder zit zij het hele weekend op haar kamer, zogezegd om haar huiswerk te maken maar ondertussen is ze soms wel aan het skypen of met haar smartphone bezig. Moet ik dan altijd haar weerspannig gedrag straffen door geen zakgeld meer te geven, uitstapjes te verbieden of haar belwaarde niet meer op te laden? Is moeilijk want ze moet ook voor ons bereikbaar zijn. Ik zou zo graag een goede band met haar hebben maar heb de indruk dat ze zich liever afzondert en me eerder beschouwt als een zeur. Die discussies geven spanningen in onze familie. Hoe moet ik dit aanpakken?
Niet meer zeuren?
Ja, sorry, je dochter is gewoon een gezonde puber, ik zie niets raars in haar gedrag. Natuurlijk, pubers gedragen zich regelmatig vreselijk irritant, maar dit staat allemaal in de functieomschrijving van een puber, om het zo maar eens te zeggen.
Mijn dochter is 13 en pubert al een ruim jaar. En daarvoor was ze ook al niet de makkelijkste... Ik probeer een midden te vinden tussen bijsturen, opdrachten uitdelen, corrigeren en laten gaan. Straffen werkt zelden tot nooit, dat doe ik echt alleen nog maar als ze iets vreselijks heeft gedaan. Ik heb een lijstje op de koelkast hangen met wie wanneer welke taken moet doen (want anders loop ik nog de hele dag achter ze aan), en ze weten dat er een paar dingen zijn die MOETEN. Op 1 staat zorgen voor de hond. Die heeft geen boodschap aan telefoons en makeup of huiswerk, die moet gewoon regelmatig uit en/of eten. Verder ruimen ze eens per week hun kamer op, zodat de hulp ook echt schoon kan maken. Ik ben niet begonnen over 'als je niet opruimt wordt er ook niet schoongemaakt', gewoon geen discussie, die kamer ruim je op. Het helpt wel dat ze dit al jaren gewend zijn. Ze helpen om beurten met koken. en ik vraag ze regelmatig te helpen met allerhande klusje.
Verder heeft ze met vlagen ook een humeur om op te schieten. Als het echt te erg wordt vraag ik haar om op haar kamer te gaan zitten, want in zo'n gezicht heb ik geen zin. Telefoons horen niet aan tafel en na 9 uur 's avonds horen ze beneden te liggen anders zijn ze ze de volgende dag kwijt. Daar zijn we streng en consequent in, anders werkt zo'n regel niet.
Maar voor het overige probeer ik zoveel mogelijk het ongewenste gedrag te negeren, en ik complimenteer haar met alle kleine dingen die ze doet. Ik knuffel haar regelmatig en zeg haar dat ik vreselijk veel van haar hou (want dat doe ik, ook al gedraagt ze zich nog zo onmogelijk). En met enige regelmaat hebben we een meidendagje. Maskertje, nagels lakken, dat soort dingen. Of we gaan samen iets gezelligs doen. Zo houd ik het leuk. Maar ja, botsingen horen erbij, we kunnen gigantisch knallen. Maar op een dag is het ineens over en is ze bijna 'af', tot die tijd gewoon volhouden en proberen positief te blijven.
niet straffen
De chaos op haar kamer, in haar kledingkast en met haar schoolspullen, daar heeft toch vooral je dochter zelf last van? Dat laat je dus gewoon lekker gaan. Hier mogen geen mobieltjes (of andere zaken zoals tijdschriften, e-readers, wat dan ook) tijdens het eten. En verder mag het wel, zolang de andere huisgenoten er maar geen last van hebben (geluidjes bij spelletjes ). Wat meer loslaten dus, en genieten van wat wel goed loopt.
Wanorde
Ja, Alicia dat is net haar probleem. Ze heeft zelf van de wanorde geen last want ze ziet het niet. Voor haar is het niet erg dat haar kleren wanordelijk in de kast liggen of dat er in haar schooltas dingen zitten die in de vuilbak horen. Soms vind ik onder haar bed een leeg flesje fruitsap alhoewel dat ze weet dat er in de slaapkamer niet wordt gegeten of gedronken. Waar ik mij zorgen om maak zijn haar notities voor het school. De blaadjes worden afzonderlijk meegenomen en i.p.v. ze 's avonds in de mappen te steken legt ze ze gewoon in haar kast en dit dagelijks. Dan moet ik mij telkens kwaad maken en zeggen dat ze ze moet sorteren. Ze is met Kerstmis al van school veranderd van ASO naar TSO omdat de leerstof te zwaar was en ik wil absoluut dat ze slaagt voor dit jaar.
nou en?
'en ik wil absoluut dat ze slaagt voor dit jaar.'
Zij heeft er geen last van, zeg je. Wat is dan het probleem? JIJ wilt dat er boven niet gegeten wordt, JIJ wilt dat ze slaagt, JIJ ... Maar het is haar leven. Niet het jouwe. Als het in haar kamer stinkt, zit zij in de stank. Jij niet. Laat los!
Losser
Ik zou me om sommige zaken niet zo druk maken. "Voor haar is het niet erg dat haar kleren wanordelijk in de kast liggen of dat er in haar schooltas dingen zitten die in de vuilbak horen." Waarom is het dat voor jou dan wel? Rommel op mijn zoons (13) kamer is wel het laatste waar ik me druk om maak.
Er zijn nu eenmaal wel 1000 dingen die je zelf anders zou doen of willen zien. Als je op al die 1000 slakken zout gaat leggen, wordt de sfeer er niet beter op. Bovendien: pubers kunnen heel weinig met negatieve feedback (is onderzocht), wél met positieve.
Dus: ik zou inzetten op sfeer verbeteren. Complimentjes uitdelen waar het kan. Begrenzen waar het moet. En dat laatste dus vrij beperkt. School is idd iets wat hier hoge prioriteit heeft. Dus als ze haar toetsen niet goed maakt omdat ze haar papieren niet op orde heeft, zou ik dáár wel energie in steken. Maar eerder door ze samen te sorteren, dan door weer de zoveelste preek af te steken. Een beetje luchtigheid, humor werkt vaak zoveel beter. Ze komt uit school en je zegt: zullen we samen eens kijken naar die draagbare vuilnisbak van je? Je ruimt samen de papieren op, drinkt een kopje thee en de sfeer is een stuk beter dan wanneer je was beginnen te foeteren.
En dit "Soms vind ik onder haar bed een leeg flesje fruitsap alhoewel dat ze weet dat er in de slaapkamer niet wordt gegeten of gedronken." vind ik persoonlijk wel erg streng, zeker voor een 14-jarige. Het is haar domein, toch? Mag ze daar niks drinken? Het is je eigen keus natuurlijk, maar ik zou daar ook flink tegen in opstand zijn gekomen. Kortom: laat de teugels wat vieren, als je dat niet doet zal je dochter steeds zelf die ruimte blijven zoeken.
jeanine
Lees nu nog eens je eigen begintekst als een buitenstaander en vraag je eens af; is er nog iets positiefs aan jouw prachtige kind?
Pick your battles.... je gaat geen oorlog winnen door op alle fronten te gaan vechten.
Gewone puber
Jeanine, je dochter klinkt al een doodgewone puber. Mijn dochter is precies zo. Chaos in de kast, rommel in de tas etc. Ik maak me daar niet druk om hoor. Als ze haar aantekeningen niet kan vinden heeft ze zichzelf daarmee. En als ze net dat hemdje niet kan vinden dat ze aan wil ook. Dat ligt dan ergens in een prop in de kast of onderop de stapel op haar stoel. En het erge is: ik vind het altijd. Dat kan mijn dochter dan niet uitstaan! Soms ruim ik haar kast op en daar is ze dan weer blij mee. Soms vraagt ze zelfs of ik het wil doen en doe ik het als ik tijd heb.
Eten en drinken mag ze op haar kamer. Zou wat zijn zeg als dat niet mocht. Ze zit er zoveel. Als ze knoeit of kruimelt moet ze het zelf opruimen en anders doet de hulp het wel 1 keer per week.
Dochter hier zit ook regelmatig op de telefoon of Ipad als ze moet leren. Ik spreek haar hier pas op aan als haar resultaten echt heel erg omlaag gaan. Vaak ziet ze dan ook wel in dat ze aan de slag moet. Soms na een flinke ruzie, maar dat hoort erbij.
Over het eten wordt hier soms ook geklaagd maar dan zeg ik dat we de volgende dag weer iets eten dat ze wel lukt en maar moet eten wat de pot schaft. Ik kan niet met iedereen rekening houden. Dochter hier is gelukkig niet zo'n moeilijke eter.
Ik laat het dus vooral gaan en ook dan is er nog weleens een conflict hoor. Gisteren nog omdat dochter vond dat haar vriendin echt wel mee mocht komen eten en ik dit niet goed vond omdat mij ouders er ook al waren en ik dat druk genoeg vond doordeweeks. Dan is ze even boos maar later bood ze haar excuus weer aan.
Laat het los dus. Doe af en toe ook vooral iets leuks met je dochter: samen shoppen, koffie drinken doet vaak wonderen.
Eens
Eens met alle voorgaande reacties, en ook uit eigen ervaring. Gooi het over een positieve boeg. Mijn dochter (net 15) is ook een enórme sloddervos, een miezemuis met eten en een uitsteller van schoolzaken. Maar ze is ook erg goed in sociale contacten, koopjesjagen, pianospelen, taalgrapjes, schilderen, etcetera. Het is maar wat je wil zien. Doe jezelf een lol en richt je op de positieve kanten. Zo houd je de communicatie open en dat is belangrijker dan hoe opgeruimd je kamer is.
Strenger aanpakken
Geloof mij maar, strenger aanpakken. Ik ben zelf 16 (heb mij aangemeld op deze site vanwege een onderzoek voor school) en weet heel goed dat je dochter de ruimte geven, niet zal werken. Je dochter zal het maar moeten accepteren dat er regels zijn. Dat zij aan het puberen is betekend niet dat zij in alles haar zin hoort te krijgen.
Dat ochtendhumeur, daar valt niet veel aan te doen. En dat ze slordig is met blaadjes/mappen moet je ook aan haar overlaten, zolang haar resultaten er niet onder lijden zie ik daar geen probleem in. Maar het skypen en/of op haar mobiel zitten tijdens het leren komt mij bekend voor en hier gaat ze ook zeker zelf niet mee stoppen. Wanneer zij gaat leren of huiswerk maken moet je haar haar telefoon laten inleveren, anders komt er niks van. En wat betreft het eten, je eet maar wat de pot schaft en als dat je niet bevalt ga je maar met een lege maag naar bed.
En dat ze je uitscheld? Ik zou dat niet pikken, wie denkt zij wel niet dat ze is? Je hoort respect voor je naasten te hebben, als dochter naar je moeder toe, maar ook als moeder naar dochter. Ik snap niet dat u zich überhaupt laat uitschelden door uw kind maar dat zal wel aan de opvoeding liggen, no offence.
Opvallend toch
Dat kinderen veel strenger zijn dan ouders en met meer politiek correcte opvoedingsopvattingen komen. Als het om andere kinderen gaat dan.
heu
Mijn puber heeft zijn kleding keurig in Curverbakken gesmeten. Elke week maakt hij spontaan zijn kamer netjes en schoon, deels omdat hij niet van rommel houdt, anderszijds omdat hij geen 2,50 krijgt met een vieze kamer. Snoepen? Ik sta er niet achter, maar ik sta het altijd (beperkt) toe. Dat weet hij, dus niks stiekems.
Vroeger lag zijn apparatuur beneden bij het huiswerk maken, nu heeft hij dat nodig bij het huiswerk (online begeleding) dus dat heb ik losgelaten. Als hij klaar is met huiswerk zie ik hem ook niet voor het 21:00 of 22:00 is (laatste in weekend). Hij zit dan ook te skypen.
Kortom je hebt volgens mij net zo'n puber als de mijne. Iets meer loslaten denk ik, maar je hoeft ook niet alles te accepteren.
Paar regels
Ik heb maar een paar regels op het gebied van het pubergedrag waar TO over klaagt.
Eten op je kamer, je vloer vol troep? Prima. Tot we last krijgen van muizen.
Schelden is een no no. Ik leg dan uit wat dat met mij doet en waarom ik dat niet wil.
Als ik advies geef en je doet er niks mee, prima, maar kom niet zeuren als het mis gaat. Dus laat je je kleren slingeren en doe je ze niet in de wasmand, dan heb je op een gegeven moment geen schone kleren meer.
En verder zoeken ze het maar lekker uit, die pubers, het hoort er allemaal bij en het waait wel weer over, zeker als je er niet al te veel bovenop zit.
skik
jeanine
En, heb je iets aan onze reacties? Ik vind het altijd jammer als iemand niet meet reageert. Ook al krijg je wat tegengas, je kunt er allicht iets aan hebben?
Reactie
Hello hier ben ik terug.
Ik heb zeker iets gehad aan al jullie reacties. Sommige hebben mij zelfs de ogen geopend.
De reden dat ik streng ben op orde is dat mijn dochter van het ASO met Kerstmis is overgeschakeld naar TSO, om haar jaar te kunnen afmaken, anders zou ze haar jaar in ASO moeten overdoen. Ze is intelligent, kon gemakkelijk het ASO aan maar heeft geen orde, vergeet taken in te dienen en denkt dat leren vanzelf gaat. Dit is de reden waarom ik haar ook telkens vraag om haar mappen in orde te brengen en haar taken niet vergeet in te dienen. Het samen doen wil ze niet, ze gaat het zogezegd zelf doen maar het is al gebeurd dat ik de te klasseren bladen terugvind boven in haar kast. Dus heb ik nu gezegd want ze wil graag op minitrip naar Londen met kerstmis dat dit niet gebeurt als ze haar best niet doet op school. Nu ze naar een TSO gaat zou dit gemakkelijker moeten zijn dan het ASO dat ze gevolgd heeft, bijgevolg zouden haar punten moeten hoger liggen. Ze heeft nu net nog geen 60 % maar is hiermee tevreden. Als ze er door is, is het ok voor haar. Volgend jaar wil ze toerisme volgen. Ze doet graag talen en zou later in het buitenland willen werken. Voor mij ok, als ze maar gemotiveerd is d.w.z. haar best doet op school. In het begin vindt ze het de max maar na een tijdje is het nieuwe ervan af en begint het wat aan te slenteren. Ik heb ondertussen wel alles terug nieuw moeten kopen en moeten aanschuiven om alles in orde te brengen voor de inschrijving. Daarom dat ik ook streng ben. Ik wil dat ze haar inzet voor haar studies. Ze wordt vlug afgeleid door haar smartphone en laptop. Moet je dit dan telkens beginnen afnemen, haar laptop heeft ze ook nodig om taken voor het school te maken en door te sturen. Ik vind het inderdaad ook niet kunnen dat er op de kamer gegeten en gedronken wordt, dat moet ze maar aan tafel doen. Het is haar kamer maar dat wil niet zeggen dat het een mesthoop moet worden. Het schelden zoals Nona beweert ligt niet aan onze opvoeding, wij schelden hier niet maar ik heb al gehoord als ze met vriendinnen praat ze ook met een bepaalde terminologie over sommige leerkrachten praten. Dus het zal wel met de vriendinnen te maken hebben. De school waar ze in het 4de zou naartoe gaan is wel strenger, dus misschien geen slechte keuze.En neen, het is niet dat mijn dochter niets goeds kan doen voor mij zoals Triva beweert maar het mag toch gezegd worden wat er niet ok is? Waarvoor dient dit forum anders?
Concreet?
Fijn dat je iets hebt aan de reacties en zeker mag het gezegd worden wat er niet oké is. Maar ik snap het nog niet helemaal. Wat heb je veranderd aan de aanpak? En helpt het?
Na de examens
Op dit moment neem ik even geen maatregelen qua orde, het zijn immers de examens. Maar wat betreft haar best doen op school moet ze zich nu bewijzen anders kan ze niet overgaan naar de richting toerisme of indien volzet naar een andere richting. Voor het verdere verloop zal er een reisje naar Londen komen als ze zich inzet en bewijst dat ze ordelijk is.
Even een vraagje
Wat is een ASO en een TSO? Verder zie ik geen dingen die je opgepakt hebt. Volgens mij ga je op jouw oude manier verder. Of zie ik wat over het hoofd? Ik ben het trouwens helemaal eens met Skik. Zo zitten wij er ook in. Laat 'r wat losser zodat zij zich kan ontwikkelen. Hoe strenger jij wordt, hoe harder zij gaat schreeuwen en dat ga je gewoon verliezen
Elf j e
Algemeen Secondair Onderwijs en Technisch Secundair Onderwijs. Volgens mij kan je met ASO naar hbo of universiteit (maar dat weet ik niet zeker).
Christel
Dank. Is dat Vlaams?
Reactie
Ik heb niet gezegd dat het schelden van uw dochter aan uw opvoeding ligt. Maar het accepteren daarvan. Anywho, goed dat u er op staat dat ze gewoon haar best moet doen en dat daar dan ook de reis naar Londen tegenover staat.
