Doorgaan/stoppen remedial teaching
Zoon van 14 ADHD/NLD heeft ernstige rekenproblemen. Hij zit in het tweede jaar van de praktijkschool. In die zin valt hij niet op, omdat iedereen daar moeite heeft met de meeste leervakken; de een wat meer op lees/schrijven nivo; de ander meer met de cijfertjes.
Onze zoon hebben we vanaf start tweede leerjaar op remedial teaching gedaan, naast school; om zijn nivo zoveel mogelijk op te krikken. Streefnivo 1f; het nivo waarmee de meeste kinderen van de basisschool afkomen zeg maar.
Hij moet natuurlijk thuis oefene; naast dat hij wekelijks naar zijn juf gaat. Hij is eigenlijk altijd met wat tegenzin gegaan en bij het huiswerk hebben we hem steeds veel moeten helpen, stimuleren enz.We hebben hem beloond met van alles, we hebben hem 'gedwongen': eerst rekenen voor je op de computer mag bijv.
Het rekenen is ook op allehande manieren geprobeerd leuk te maken met spelletjes, beloninkjes enz.Ik moet erbij zeggen dat er geen echte klik met de juf lijkt te zijn. We hebben ook nogal eens het idee gehad dat we haar moesten bijsturen; tips geven over hoe met hem om te gaan zoals bijv. veel structuur in het geven van huiswerk; per dag exact aangetekend wat hij moet doen op welke manier. Dat was lastig maar loopt over het algemeen wel beter.
Inmiddels is meneertje aardig aan het puberen. Dat betekent dat heel veel dingen steeds bevochten moeten worden, veel meer dan anders. dat kost uiteraard veel energie. Ook het aan het rekenen gaan thuis, is steeds moeilijker geworden.
Enekele weken geleden hebben we met hem een gesprek hierover gevoerd. We hebben verteld dat we stoppen met hem steeds op allemaal verschillende manier aan het werk te zien te krijgen. We hebben hem gezegd dat we graag willen helpen, dat we hem ook nog willen herinneren en dat hij altijd een beroep op ons kan doen maar dat hij nu zelf moet laten zien dat hij dit ook wilt. En we hebben het nog over verschillende beroepen en praktijksituaties gehad waarin rekenen belangrijk is.
We hebben hem toendertijd ook de keus gegeven om dit te gaan doen (natuurlijk wel wat gestuurd en besproken) maar hij lijkt toch echt niet gemotiveerd.Dat is overigens in het begin wel beter geweest.
Na dat gesprek zijn we ook inderdaad gestopt met steeds stimuleren en erachteraan zitten. Ik heb het nog een paar keer gevraagd maar hij wilde niet. Nu komt het erop neer dat hij 2 weken niets gedaan heeft eraan dus alleen naar de les gaat. Maar dat heeft op den duur natuurlijk geen zin. Hij zal toch regelmatiger moeten oefenen om echt vooruit te gaan. De kosten van deze lessen betalen wij zelf en zijn best pittig. Het kan, zeg maar, met moeite. Maar nu het allemaal niet aan lijkt te slaan en hij zo ongemotiveerd lijkt wil ik overwegen te stoppen. Ik weet zeker dat hij een gat in de lucht springt als ik zeg dat hij er niet mee heen hoeft. Hij gaat nu als een soort gewoonte naar haar toe, maar wilt het eigenlijk niet.
Zou hij, als we hem even laten dobberen nog uit zichzelf aan de slag gaan? Ik had gehoopt dat hij-als wij stoppen met steeds te dwingen- zelf iets zou laten zien. Nu hebben we het ongeveer een maand gegeven maar er gebeurt niets. Het wordt zo op den duur natuurlijk zonde van het geld. Of zou het toch verstandig zijn hem nog even door te laten gaan en hopen dat hij zelf het licht gat zien?
Wat zouden jullie doen?
Andere rt of zelf met hem oefenen
Beste Flupke,
Om meteen maar even op je vragen te beantwoorden of hij uit zichzelf het licht gaat zien en aan de slag zal gaan als je het helemaal aan hem overlaat. Het antwoord is botweg: nee!
Ten eerste heb je te maken met een puber en pubers hebben notoir moeite met in actie komen voor dingen die niet nu of gisteren gedaan moesten worden en al helemaal als ze er niet erg gemotiveerd voor zijn.
Ten tweede is dit niet zomaar een puber, maar een puber met etiket. Mijn ervaring met mijn eigen zorgenkind en wat ik van anderen gehoord heb is wat die nou juist vaak met elkaar gemeen hebben dat juist helemaal niets ooit vanzelf gaat.
Dat is nou net het vermoeiende eraan. Mijn andere kinderen hoef ik alleen maar aan te sporen dat ze beginnen met hun huiswerk, maar degene met handicap moet ik iedere 5 a 10 minuten herinneren dat hij doorgaat mij huiswerk, dat hij zich niet in het studieboek moet verliezen door andere dingen te gaan lezen, dat hij de juiste boeken uit de tas pakt, dat hij eerst zijn huiswerk moet plannen en zijn tas moet klaarmaken voor huiswerkbegeleiding omdat ze daar anders niets kunnen doen als hij niet de goede boeken bij zich heeft. Verder moet ik zorgen dat er niet weer uren verloren gaan aan het zoeken van de juiste pen, die altijd weg is of een gummetje, geodriehoek, passer, enz. Dat hij nu wel weer lang genoeg op de wc heeft gezeten of pauze heeft genomen, dat het nu niet het moment is om aan eigen uitvindingen of ideeën te gaan werken en dus constant herinneren dat hij huiswerk aan het maken/leren was.
Als jullie dus als ouder vinden dat hij extra remedial teaching voor rekenen nodig heeft dan zul je hem daar dus constant in moeten stimuleren. Costant uitleggen waarom dat ook al weer belangrijk was en soms moet je als kind of puber gewoon dingen omdat je ouders dat voor je beslissen.
Het is alleen wel belangrijk dat hij een klik met die juf heeft. Als hij dat niet heeft dan kun je er ook niet veel resultaat van verwachten. Onze zoon moest zo naar de logopediste. Toen die veranderde en we het met de vervangster minder konden vinden hebben we na het even aangekeken te hebben besloten dat dit zo geen zin had. Daarna ben ik met behulp van een computer die oefening zelf thuis met hem gaan doen. In ons geval kon dat makkelijk, omdat ik door thuis te werken mijn eigen werktijden kan indelen en waar ik 's middags niet aan toe kom, rustig 's avonds kan afmaken. Was dat niet het geval geweest dat hadden we een andere logopediste gezocht. Die klik die er wel of niet is maak een heleboel verschil uit in het behaalde resultaat hebben wij gemerkt.
Hier ook
Iedere week RT rekenen, dochter houdt niet van leren maar we hebben haar op het hart gedrukt dat wil ze een leuke baan, huis etc. Wat ze altijd zo hard roept, Er toch gewerkt en geleerd moet worden. 2 jaar geleden nog naar de open dag van de praktijkschool geweest want dat was toen haar niveau. Nu 2 jaar verder doet ze vmbo- kader, en ja, ik moet er iedere dag achteraan zitten en ze heeft nog steeds RT. Ooit zal ze me er dankbaar voor zijn daar ben ik van overtuigt, een puber weet namelijk niet wat we en niet goed voor hem/ haar is. Hoe ik dat weet? Ik was precies hetzelfde...
